Με αφορμή τις απολύσεις στα «Πλαστικά Θράκης»
 |
Σε
απολύσεις 15 εργαζομένων προχώρησε η εταιρεία «Πλαστικά Θράκης», με την
αιτιολογία της μείωσης των παραγγελιών σε ένα συγκεκριμένο τμήμα
παραγωγής υλικών συσκευασίας, στη μία από τις οκτώ μονάδες που
λειτουργεί στην Ξάνθη.
Ο όμιλος «Πλαστικά Θράκης» παράγει τεχνικά υφάσματα και υλικά συσκευασίας. Εχει παραγωγική δραστηριότητα σε 12 χώρες και δίκτυο πωλήσεων σε 80 χώρες. Στις επιχειρήσεις του ομίλου απασχολούνται περίπου 1.600 εργαζόμενοι. Το 50% της παραγωγής γίνεται στα εργοστάσια της Ελλάδας (Ξάνθη, Γιάννενα, Θήβα) στην αγορά της οποίας κατευθύνεται το 15% των προϊόντων. Εκτός από την Ελλάδα, διαθέτει εργοστάσια σε Αυστραλία, Χονγκ Κονγκ, Κίνα, Τουρκία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Σουηδία, Νορβηγία, Σκοτία, Σερβία, Ιταλία και ΗΠΑ.
Το Μάρτη του 2010, ο όμιλος ανακοίνωσε ότι ολοκλήρωσε την αναδιοργάνωση των εργοστασίων του στην Ξάνθη, η οποία είχε ξεκινήσει στο δεύτερο τρίμηνο του 2009. Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, «εφεξής η δραστηριότητα του Ομίλου θα διακρίνεται σε δύο κλάδους: Στον κλάδο των Τεχνικών Υφασμάτων και τον κλάδο της Συσκευασίας, περίπου με ισομεγέθη επιμερισμό στα οικονομικά αποτελέσματα και στοιχεία του Ομίλου (...)
Ο κλάδος των τεχνικών υφασμάτων έχει διεθνή προσανατολισμό με το 97% των πωλήσεων να πραγματοποιείται στη διεθνή αγορά. Λειτουργεί μέσω τεσσάρων θυγατρικών εταιρειών του Ομίλου (Thrace Non Wovens & Geosynthetics στην Ξάνθη, Don & Low LTD στη Σκωτία, Thrace Linq Inc και Lumite Inc στις ΗΠΑ). Κύρια προϊόντα του κλάδου είναι τα γεωυφάσματα, οι μεμβράνες μόνωσης και τα τεχνικά υφάσματα για αγροτικές και βιομηχανικές χρήσεις.
 |
Τα προϊόντα του κλάδου διακρίνονται σε αυτά της συσκευασίας βιομηχανικών προϊόντων και αφορούν κυρίως σάκους, μεγασάκους και φιλμ παλετοποίησης για τη συσκευασία λιπασμάτων, ιχθυοτροφών, ζωοτροφών, καθώς και χημικών και αδρανών υλικών και σε αυτά της συσκευασίας καταναλωτικών προϊόντων, με εφαρμογές στη συσκευασία τροφίμων και χημικών».
Οι απολύσεις γίνονται στο «εργοστάσιο 1» της μητρικής εταιρείας στην Ξάνθη, που παράγει υλικά συσκευασίας. Η εταιρεία βάφτισε τις απολύσεις «οικειοθελείς αποχωρήσεις». Βάζοντας το πιστόλι στον κρόταφο των εργαζομένων, τους ανάγκασε να επιλέξουν αν θα φύγουν τώρα με ένα μικρό «μπόνους», ή θα τους απολύσει σε δύο μήνες με την κανονική αποζημίωση. Συνδικαλιστές καταγγέλλουν ότι την ίδια ώρα που απολύει παλιούς εργαζομένους, η εταιρεία προσλαμβάνει νέους, με τον κατώτερο μισθό των 586 ευρώ και 511 ευρώ μεικτά, για τους πάνω και κάτω από 25 ετών αντίστοιχα.
Σε ανακοίνωση του ομίλου για τα οικονομικά αποτελέσματα του 9μήνου του 2013 (Γενάρης - Σεπτέμβρης), περιέχονται τα εξής στοιχεία: «Σε επίπεδο Ομίλου, τα ενοποιημένα καθαρά κέρδη μετά φόρων και δικαιωμάτων μειοψηφίας μειώθηκαν κατά 42,1% στα 4,2 εκατ. ευρώ σε σχέση με 7,3 εκατ. ευρώ πέρυσι, ενώ ο κύκλος εργασιών διαμορφώθηκε στα 204,4 εκατ. ευρώ σε σχέση με 203,9 εκατ. ευρώ πέρυσι, σημειώνοντας αύξηση της τάξης του 0,2%. Τα μικτά κέρδη υποχώρησαν στα 37,2 εκατ. ευρώ σε σχέση με 40,5 εκατ. ευρώ πέρυσι, με μείωση 8,2% (...)
Κατά τη διάρκεια του τρίτου τριμήνου της τρέχουσας χρήσης, η πορεία και για τους δύο κλάδους δραστηριοποίησης του Ομίλου "Πλαστικά Θράκης" ακολούθησε την ίδια τάση με τα δύο προηγούμενα τρίμηνα, με τον Κλάδο της Συσκευασίας να σημειώνει σημαντική αύξηση του όγκου πωλήσεων και περαιτέρω βελτίωση των περιθωρίων κέρδους, εν αντιθέσει με τον Κλάδο των Τεχνικών Υφασμάτων, όπου η μειωμένη ζήτηση, τόσο στην ευρωπαϊκή, όσο και στην αμερικάνικη αγορά, λόγω κυρίως της επιβράδυνσης των δημοσίων επενδύσεων, οδήγησε σε μείωση του όγκου πωλήσεων και συμπίεση των περιθωρίων κέρδους».
Επενδύσεις σε καιρό κρίσης
Είναι
φανερό ότι παρά τα σκαμπανεβάσματα στην κερδοφορία της, εξαιτίας και
της καπιταλιστικής κρίσης, η εταιρεία δεν απολύει επειδή αντιμετωπίζει
πρόβλημα επιβίωσης ή κατακρήμνισης των κερδών της. Απόδειξη γι' αυτό
είναι ότι τη διετία 2010 - 2012, δηλαδή στην καρδιά της κρίσης στην
Ελλάδα και σε άλλες καπιταλιστικές οικονομίες, ο όμιλος επέκτεινε τις
δραστηριότητές του παγκόσμια.Οπως αναφέρει στην ιστοσελίδα του, την περίοδο 2010 - 2012 η εταιρεία επικέντρωσε «στον εκσυγχρονισμό των λειτουργιών και τη δημιουργία της οργανωτικής δομής που θα ενισχύσουν την ανάπτυξη του Ομίλου στα πλαίσια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Οι εταιρείες του Ομίλου επεκτείνουν το δίκτυο των πωλήσεών τους σε 80 χώρες για να εξασφαλιστεί η οικονομική ευημερία». Αντίστοιχα, το 2012 «μια νέα εμπορική εταιρεία ιδρύεται στην Κίνα με στόχο τη διείσδυση στην ευρύτερη αγορά της Ασίας».
Δηλαδή, σε συνθήκες κρίσης, ο όμιλος συνέχισε να επενδύει κεφάλαια και να αναπτύσσεται σε αγορές του εξωτερικού, γεγονός που αντανακλάται και στα οικονομικά αποτελέσματα που παρουσιάζει (μέρος της μειωμένης κερδοφορίας οφείλεται στις επενδύσεις κεφαλαίων).
Μάλιστα, το Γενάρη του 2013, η «Πλαστικά Θράκης ΑΒΕΕ» αποφάσισε «την ίδρυση νέας εταιρείας, με την επωνυμία "Θερμοκήπια Θράκης ΑΕ", η οποία εδρεύει στο δήμο Τοπείρου Νομού Ξάνθης και ελέγχεται σε ποσοστό 100% από την ίδια. Αντικείμενο δραστηριότητας της νέας εταιρείας θα είναι η δημιουργία θερμοκηπίων για την παραγωγή ντομάτας με την εφαρμογή της μεθόδου υδροπονικής καλλιέργειας και την αξιοποίηση και χρήση γεωθερμικής ενέργειας. Το ύψος της αρχικής επένδυσης προβλέπεται να ανέλθει σε 1,7 εκατ. ευρώ και εκτιμάται ότι θα υλοποιηθεί εντός του τρέχοντος έτους».
Είναι φανερό ότι ο όμιλος προχωράει σε μια ακόμα εσωτερική αναδιάρθρωση, επεκτείνοντας τις δραστηριότητες σε άλλους τομείς, απ' όπου τα επόμενα χρόνια προσδοκά να αντλήσει μεγαλύτερα κέρδη.
Οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στη Θράκη, έχουν πείρα από την απώλεια θέσεων εργασίας εξαιτίας της αναδιάρθρωσης επιχειρήσεων, που όχι μόνο επιβίωσαν την περίοδο της κρίσης, αλλά προετοιμάζουν το έδαφος ώστε στη φάση της ανάκαμψης, να σταθούν με καλύτερους όρους στον ανταγωνισμό.
Χαρακτηριστική περίπτωση, εκτός από τα «Πλαστικά Θράκης», είναι η ΑΛΟΥΜΥΛ ΑΕ. Στις αρχές του περασμένου Δεκέμβρη, η εταιρεία ανακοίνωσε την «αναδιοργάνωση της παραγωγικής δραστηριότητας στην Ελλάδα (...) με διακοπή της λειτουργίας του εργοστασίου της Ξάνθης από τις 28/11/2013 για επιχειρησιακούς λόγους και την απασχόληση όλων των εργαζομένων του εργοστασίου της Ξάνθης στην εκμετάλλευση που διατηρεί η εταιρεία στο Κιλκίς, όπου μεταφέρεται, πλέον, το σύνολο της παραγωγικής δραστηριότητάς της στην Ελλάδα».
Οι 100 εργαζόμενοι στο εργοστάσιο της Ξάνθης, βρέθηκαν αντιμέτωποι με το δίλημμα να δουλεύουν 250 χιλιόμετρα μακριά απ' τα σπίτια τους, ή να πάρουν τις αποζημιώσεις με αυξημένο «πριμ», προκειμένου οι απολύσεις τους να χαρακτηριστούν «οικειοθελείς αποχωρήσεις».
Σύμφωνα με τα οικονομικά του στοιχεία, ο όμιλος της ΑΛΟΥΜΥΛ αποτελεί μία από τις ισχυρότερες εταιρείες στον κλάδο του Μετάλλου. Το 2011 κατατάχθηκε (www.icap.gr) στην πρώτη οκτάδα των 20 σημαντικότερων επιχειρήσεων Βασικών Μετάλλων, με συνολικό Ενεργητικό 292 εκατ. ευρώ και συνολικό κύκλο εργασιών 148 εκατ. ευρώ.
Υπάρχει άλλος δρόμος
Με αφορμή το κλείσιμο του εργοστασίου της ΑΛΟΥΜΥΛ, ο «Ριζοσπάστης» είχε γράψει στις 5/12/2013: «Στον
καπιταλισμό, το τι παράγει ένα εργοστάσιο ή ένας κλάδος, με τι
προτεραιότητες και σε τι ποσότητες, δεν καθορίζονται από τις λαϊκές
ανάγκες (...) Κριτήριο του τι και πόσο παράγεται στην άναρχη
καπιταλιστική οικονομία είναι το κέρδος του κεφαλαιοκράτη, του
"επενδυτή" που λένε με ένα στόμα κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ.Με το ίδιο κριτήριο, ένας όμιλος αναδιαρθρώνεται, κλείνει μονάδες και εργοστάσια, τα μεταφέρει σε άλλες χώρες, επεκτείνεται ή συρρικνώνεται. 'Η ένας "επενδυτής" αποσύρει τα κεφάλαιά του από έναν κλάδο και τα μεταφέρει σε έναν άλλο, απ' όπου προσδοκά μεγαλύτερο κέρδος.
Οσο τα μέσα παραγωγής είναι στα χέρια των καπιταλιστών, η αναρχία, η ανισομετρία και το κονταροχτύπημα των μονοπωλίων για την κυριαρχία στην αγορά θα παρασέρνουν και τους εργάτες. Οι καπιταλιστές θα ανοιγοκλείνουν τα εργοστάσια, αναζητώντας για τα κεφάλαιά τους διέξοδο που θα τους ενισχύσει έναντι των ανταγωνιστών.
Ο καπιταλιστής δε νοιάζεται για την ανεργία, για το γεγονός ότι όταν κλείνει μια επιχείρηση αχρηστεύεται η γνώση/εμπειρία των εργαζομένων, ερημώνουν υποδομές, μηχανήματα κ.τ.λ. Το ζήτημα γι' αυτόν είναι το μέγιστο δυνατό κέρδος. Αυτή είναι η αφετηρία και ο στόχος κάθε του κίνησης. Σ' αυτήν τη βάση διαθέτει και συγκεντρώνει τα μέσα παραγωγής».
Τα συμπεράσματα αυτά ισχύουν αυτούσια για την περίπτωση του ομίλου «Πλαστικά Θράκης». Πρέπει να απασχολήσουν σοβαρά τους εργαζομένους στον όμιλο, στα άλλα εργοστάσια της περιοχής, όλον το λαό της Ξάνθης. Δεν είναι η «κακιά η ώρα», ούτε οι εργατικοί αγώνες που κλείνουν μια επιχείρηση ή φέρνουν απολύσεις. Είναι η ακόρεστη δίψα του καπιταλιστή να βγάλει περισσότερα κέρδη, να πάρει προβάδισμα στον ανταγωνισμό με επιχειρήσεις του ίδιου κλάδου.
Αυτό είναι που πρέπει να καθορίσει τη στάση των εργαζομένων, όσο κι αν η εργοδοσία πάει να δημιουργήσει τετελεσμένα, να καλλιεργήσει τη μοιρολατρία, αξιοποιώντας τους πάντες: Από τους τοπικούς βουλευτές της συγκυβέρνησης και τους εκλεγμένους στην τοπική διοίκηση, μέχρι τους συνδικαλιστές στην πλειοψηφία του σωματείου, που αποδέχτηκε τις απολύσεις.
Κανείς δεν πρέπει να θεωρεί το μεροκάματο σίγουρο, κανείς δεν πρέπει να πιστεύει ότι θα τη γλιτώσει, αν αποδεχτεί να συναρτά τις διεκδικήσεις του με το «ρεαλισμό» της καπιταλιστικής κερδοφορίας, ποντάροντας για τη σωτηρία του στην πολιτική των κομμάτων της διαχείρισης.
Π.
ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
29/12/2013
-- Μεγάλος βαθμός συγκέντρωσης στον κλάδο
5/12/2013
-- Με αφορμή το «λουκέτο» στην ΑΛΟΥΜΥΛ
9/11/2013
-- Επιτακτική ανάγκη ο συντονισμός στον όμιλο
9/11/2013
-- Επιτακτική ανάγκη ο συντονισμός στον όμιλο
25/5/2012
-- Ετοιμάζει μαζικές απολύσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου