Να απαντηθεί η προσπάθεια καλλιέργειας κλίματος ανοχής και αναμονής

Να απαντηθεί η προσπάθεια καλλιέργειας κλίματος ανοχής και αναμονής

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, μετά την ενδιάμεση συμφωνία με τους εκπροσώπους ιμπεριαλιστικών μηχανισμών, επιχειρεί να παίξει το χαρτί των «αντίμετρων», με στόχο να καλλιεργήσει κλίμα αναμονής και ανοχής στο λαό, για να σκέφτεται πως κάτι έχει να περιμένει, έστω και μετά από μερικά χρόνια, έστω κι αν ακόμα κι αυτά τα επισφαλή και αβέβαια «αντίμετρα» προβλέπεται να υλοποιηθούν εάν και εφόσον πιαστούν τα ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα, εάν δηλαδή η σφαγή των συντάξεων, των λαϊκών εισοδημάτων σημειώσει ...απόλυτη επιτυχία. Παρ' όλα αυτά, εργαζόμενοι, λαϊκές οικογένειες, που έχουν βιώσει τα τελευταία δέκα περίπου χρόνια τις επιπτώσεις της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, το σύνολο της αντιλαϊκής επίθεσης από πολλές και διαφορετικές αστικές κυβερνήσεις, απογοητευμένοι από τις εξελίξεις, με προδομένες προσδοκίες, μπορεί να θεωρήσουν ότι αξίζει να υπομείνουν ένα ακόμα αντιλαϊκό κύμα, ως τελευταία τους ελπίδα για να δουν «φως στο τούνελ». Για την ικανότητά της στην εξαπάτηση, άλλωστε, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ παίρνει συγχαρητήρια από επιχειρηματικούς ομίλους και τους διεθνείς εταίρους...

Η πραγματικότητα είναι όμως διαφορετική. Ενα μεγάλο μέρος των λεγόμενων «αντίμετρων» συνιστούν μεταρρυθμίσεις και παρεμβάσεις που στηρίζουν άμεσα την κερδοφορία του κεφαλαίου και βαθαίνουν την εργασιακή εκμετάλλευση, όπως για παράδειγμα η μείωση της φορολογίας των επιχειρηματικών ομίλων. Οσον αφορά τις υποσχέσεις που έδωσε ως πιθανότητα η κυβέρνηση για να υλοποιηθούν από 1η Γενάρη του 2019 και του 2020, δηλαδή την αύξηση κονδυλίων για επιδότηση ενοικίου, για οικογενειακά επιδόματα, για την καταπολέμηση της παιδικής φτώχειας, για σχολικά γεύματα, αύξηση των θέσεων στους βρεφονηπιακούς σταθμούς κ.λπ., αποτελούν μέτρα - «χρυσόσκονη» στην αντιλαϊκή επίθεση. Η αλήθεια είναι ότι με κάθε χρόνο που περνά, η εφαρμογή της αντεργατικής επίθεσης ρίχνει πολύ προς τα κάτω τη ζωή των εργαζομένων, και αυτό μόνο με τα αντεργατικά μέτρα που ήδη υλοποιούνται. Ο νέος γύρος, που θα υλοποιηθεί το επόμενο διάστημα, θα εξανεμίσει κάθε πιθανότητα να δοθεί ουσιαστική ανάσα. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία, τα «αντίμετρα» δεν πρόκειται να αναπληρώσουν καμιά από τις απώλειες που θα υποστεί ο λαός από τη νέα «παρτίδα» των μέτρων, πόσο μάλλον από τους αντεργατικούς - αντιλαϊκούς νόμους που έχει φορτωθεί στην πλάτη του, από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις του κεφαλαίου. Ενώ στην ουσία τους πρόκειται για μέτρα μοιράσματος της φτώχειας, δηλαδή από το τσάκισμα των λιγότερο φτωχών (βλέπε π.χ. μείωση του αφορολόγητου) θα πάρουν 2-3 ψίχουλα οι περισσότερο φτωχοί, για να μαθαίνουν να ζουν ήσυχα με τη φτώχεια τους.

Την επιχείρηση εξαπάτησης και καλλιέργειας κλίματος αναμονής και προσδοκιών στο λαό την περιγράφουν, σε γενικές γραμμές, δηλώσεις στελεχών της κυβέρνησης. Οπως αυτή του κυβερνητικού εκπροσώπου, που είπε χτες: «Από το 2018 και μετά, όταν η χώρα θα έχει τη δυνατότητα να αναχρηματοδοτεί από μόνη της το χρέος, αυτό σημαίνει ότι θα έχει και άλλες δυνατότητες σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των οικονομικών της». Η του Π. Ρήγα, γραμματέα της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ που είπε: «Τα μέτρα θα τα δούμε στο σύνολο τους, και όταν η χώρα έχει μπει στην κανονικότητα, έχει μπει στις αγορές, έχει υπάρξει η ανάπτυξη που θα υπάρχει, αυτό σημαίνει ότι η χώρα έχει δυνατότητες, όταν είναι έξω από την επιτροπεία, δυνατότητες επιλογών (...)». Αυτή είναι η λογική τους. Η καλλιέργεια αυταπατών, με το λαό στη γωνία να προσδοκά το μικρότερο κακό. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, απέναντι σε αυτή την επίθεση διαρκείας, το εργατικό - λαϊκό κίνημα πρέπει να δώσει τη δική του απάντηση, με αγώνα που θα στοχεύει στην ανάκτηση των τραγικών απωλειών που ήδη βιώνει και θα βιώνει, αλλά και με γνώμονα την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών του. Γιατί αν ο εργάτης, ο συνταξιούχος, ο φτωχός επαγγελματίας και αγρότης, οι νέοι, δεν σκέφτονται έτσι, δηλαδή με βάση τα δικά τους συμφέροντα, τότε τα χτυπήματα που θα δέχονται θα είναι απανωτά και χωρίς τέλος.

Κ. Πασ.