26 Φεβ 2018

Ήταν ανήθικο αλλά νόμιμο κι έγινε πράξη


Πόσο ηθική μπορεί να είναι η στάση μιας καλοπληρωμένης υπουργού, από τα πιο ευκατάστατα κυβερνητικά στελέχη με βάση τη φορολογική της δήλωση, όταν παίρνει επίδομα για να νοικιάσει σπίτι στην πρωτεύουσα; Και μάλιστα όταν αυτό το ετήσιο επίδομα, είναι όσο και τα λεφτά που βγάζει σε ένα χρόνο ο μέσος εργαζόμενος;
Μάλλον όχι και τόσο. Ήταν όμως νόμιμο, απαντά η Ράνια Αντωνοπούλου. Και ό,τι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό, θα συμπλήρωνε ο Γιώργος Βουλγαράκης μέσα της. Όπως λέμε “ηθικό πλεονέκτημα”…
Το πρόβλημα είναι ότι έχει και επικοινωνιακό-πολιτικό κόστος. Έτσι λοιπόν, μπορεί η Αντωνοπούλου να μην ήταν αρκετά εύθικτη ώστε να παραιτηθεί μόνη της -και ας έδειξε την “αριστερή της ευαισθησία” με την πρόθεσή της να επιστρέψει τα χρήματα που πήρε. Ήταν όμως ο πρωθυπουργός, που συναγωνίζεται τις δικές της “ευαισθησίες” και έκανε αποδεκτή την παραίτησή της, για να διατηρήσει το περιβόητο “ηθικό πλεονέκτημα”. Εκτός κι αν έχει αλλάξει πια το τροπάρι των συριζοτρόλ και πουλήσουν προς τα έξω το δυναμικό προφίλ και την πυγμή που έδειξε ο ηγέτης, με τις αποφασιστικές του κινήσεις…
Παρεμπιπτόντως, να ασχοληθούμε και με την ουσία. Όσοι έχουν πραγματικές ευαισθησίες για τις απολαβές βουλευτών και κυβερνητικών στελεχών, έχουν μπροστά τους πεδίο δόξης λαμπρό: ας ψηφίσουν κάποια από τις κόκκινες προτάσεις που κατατίθενται κάτα καιρούς για μείωση των κοινοβουλευτικών αποζημιώσεων. Να δούμε δηλαδή πόσα απίδια πιάνει ο σάκος των ευαισθησιών τους…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

TOP READ