Αισχρά προκλητικοί

       

Η απόφαση της Δικαιοσύνης να κρίνει για μια ακόμη φορά παράνομη (ή καταχρηστική) την απεργία που κήρυξαν οι λιμενεργάτες στις προβλήτες της «Cosco» στον Πειραιά είναι πέρα για πέρα προκλητική. Τόσο η απόφαση της περασμένης Πέμπτης όσο και οι προηγούμενες (τέλη Μάη, αρχές Ιούνη) επικαλούνται διαφορετικές ή παρόμοιες νομικές διατάξεις από έναν κυκεώνα αντιδραστικών ρυθμίσεων για την απεργία, που ενισχύονται από χρόνο σε χρόνο, όπως με τον αντιαπεργιακό νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση πριν από λίγους μήνες. Στην πραγματικότητα, αποδεικνύεται ότι με το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο δεν είναι καθόλου δύσκολο για ένα δικαστήριο να κρίνει παράνομη, καταχρηστική ή και τα δύο την απεργία ενός σωματείου, διαλέγοντας από το «μπουκέτο» των αντιαπεργιακών διατάξεων που του προσφέρει απλόχερα η νομοθεσία όλων των κυβερνήσεων του κεφαλαίου. Το ίδιο έγινε και την Πέμπτη, οπότε, με αστείες δικαιολογίες, το δικαστήριο έκρινε ξανά παράνομη την απεργία. Είναι φανερό ότι αποφάσεις όπως αυτή δεν αφορούν στενά το σωματείο που εμποδίζεται η κινητοποίησή του, αλλά όλη την εργατική τάξη, χτυπάνε ευθέως το δικαίωμά της να αγωνίζεται, να διεκδικεί και με απεργία. Γι’ αυτό πρέπει να καταδικαστεί καθολικά η συγκεκριμένη απόφαση και να αναδειχτούν οι ευθύνες της κυβέρνησης. Αλλά και η απύθμενη κοροϊδία προς τους εργαζόμενους και το λαό, καθώς την ώρα που μιλάει για «μεταμνημονιακή εποχή», με «προτεραιότητα στον κόσμο της εργασίας», διατηρεί και επεκτείνει όλο το αντιδραστικό νομοθετικό οπλοστάσιο που αξιοποιεί η εργοδοσία για να ξεσαλώνει στους χώρους δουλειάς, προσπαθώντας με όλα τα μέσα, και με τις αποφάσεις της ταξικής Δικαιοσύνης, να επιβάλει σιγή νεκροταφείου.