Σαν
αύριο, πριν από ένα χρόνο, η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ανακοίνωσε την
«έξοδο από τα μνημόνια» και το «τέλος της εποπτείας», με διάγγελμα του
πρωθυπουργού από την Ιθάκη.
Τους μήνες που ακολούθησαν, αποκαλύφθηκε από πρώτο χέρι η κοροϊδία της «μεταμνημονιακής εποχής», αφού όλοι οι μνημονιακοί νόμοι διατηρούνται άθικτοι και το αντιλαϊκό πλαίσιο ενισχύεται, είτε με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είτε με ΝΔ.
Το ίδιο ισχύει και για τις «αξιολογήσεις» των «θεσμών» που συνεχίζονται, με βάση τις συμφωνίες για τα πρωτογενή πλεονάσματα και την εξυπηρέτηση του χρέους, που επεκτείνονται μέχρι το 2060!
Αρκεί να παρακολουθήσει κανείς τον καβγά ανάμεσα στην κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ για τις «υπεραποδόσεις» του προϋπολογισμού για να καταλάβει το μέγεθος της κοροϊδίας.
Ο καθένας διεκδικεί για τον εαυτό του τα εύσημα για τα θηριώδη «πρωτογενή πλεονάσματα», τα οποία είναι αποτέλεσμα της βαριάς φορολογίας του λαού και των περικοπών σε κρατικές δαπάνες που αφορούν ακόμα και τις πιο στοιχειώδεις ανάγκες του.
Κι όχι μόνο αυτό, αλλά η ΝΔ παρουσιάζει τα αντεργατικά μέτρα που ψήφισε πριν από λίγες μέρες και τα άλλα που σχεδιάζει, ως «εχέγγυο» προς τους δανειστές, για να διαπραγματευτεί μαζί τους τη μείωση των στόχων για τα πρωτογενή πλεονάσματα.
Τα ίδια έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν παζάρευε για λογαριασμό του κεφαλαίου τη διευθέτηση του χρέους, με στόχο να διασφαλίσει μεγαλύτερο «δημοσιονομικό χώρο» για μέτρα τόνωσης της κερδοφορίας του.
Η αντιλαϊκή κλιμάκωση από τη ΝΔ, στο έδαφος που έστρωσαν ο ΣΥΡΙΖΑ και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, επιβεβαιώνει ότι το «μνημόνιο των μνημονίων» είναι η πολιτική στήριξης των κερδών του κεφαλαίου, που επιβάλλει θυσίες δίχως τέλος για το λαό, στο όνομα της ανάπτυξης.
Στο πλαίσιο αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής, που προϋποθέτει επίθεση διαρκείας στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και τις ανάγκες, οι μηχανισμοί μόνιμης εποπτείας της ΕΕ σφίγγουν σαν θηλιά το λαιμό του λαού.
Κι αυτό ισχύει ανεξάρτητα από κυβερνητική εναλλαγή, ανεξάρτητα από το αν μια χώρα βρίσκεται σε μνημόνιο ή όχι, ανεξάρτητα αν κυβερνούν δεξιοί, νεοφιλελεύθεροι, σοσιαλδημοκράτες ή «αριστεροί».
Γι' αυτό άλλωστε οι «δημοσιονομικοί κόφτες» έχουν ενσωματωθεί στις Συνθήκες της ΕΕ, ακόμα και στα Συντάγματα κρατών - μελών.
Γι' αυτό η ΝΔ, σε συνέχεια των προηγούμενων κυβερνήσεων, ψήφισε πρόσφατα τον νόμο για την «επιτελικότητα» του κράτους, θωρακίζοντας ακόμα περισσότερο τους κρίκους του κρατικού μηχανισμού που εμπλέκονται πιο άμεσα στην τήρηση της «δημοσιονομικής σταθερότητας» και στη «διευκόλυνση των επενδύσεων».
Πραγματική «έξοδο από τα μνημόνια» και «τέλος της εποπτείας» θα δει ο λαός μόνο αν βάλει στο επίκεντρο της πάλης του την κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων, την αναπλήρωση των απωλειών, την ανατροπή της πολιτικής που θυσιάζει τις λαϊκές ανάγκες στο βωμό της ανάπτυξης για τα κέρδη του κεφαλαίου.
Ο δρόμος για τη λαϊκή ευημερία περνάει μέσα από την ανασύνταξη του κινήματος και τη συγκρότηση της κοινωνικής συμμαχίας, την πάλη για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, όπου ο λαός θα έχει στα χέρια του την εξουσία και θα οργανώσει την οικονομία με κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών.
Τους μήνες που ακολούθησαν, αποκαλύφθηκε από πρώτο χέρι η κοροϊδία της «μεταμνημονιακής εποχής», αφού όλοι οι μνημονιακοί νόμοι διατηρούνται άθικτοι και το αντιλαϊκό πλαίσιο ενισχύεται, είτε με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είτε με ΝΔ.
Το ίδιο ισχύει και για τις «αξιολογήσεις» των «θεσμών» που συνεχίζονται, με βάση τις συμφωνίες για τα πρωτογενή πλεονάσματα και την εξυπηρέτηση του χρέους, που επεκτείνονται μέχρι το 2060!
Αρκεί να παρακολουθήσει κανείς τον καβγά ανάμεσα στην κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ για τις «υπεραποδόσεις» του προϋπολογισμού για να καταλάβει το μέγεθος της κοροϊδίας.
Ο καθένας διεκδικεί για τον εαυτό του τα εύσημα για τα θηριώδη «πρωτογενή πλεονάσματα», τα οποία είναι αποτέλεσμα της βαριάς φορολογίας του λαού και των περικοπών σε κρατικές δαπάνες που αφορούν ακόμα και τις πιο στοιχειώδεις ανάγκες του.
Κι όχι μόνο αυτό, αλλά η ΝΔ παρουσιάζει τα αντεργατικά μέτρα που ψήφισε πριν από λίγες μέρες και τα άλλα που σχεδιάζει, ως «εχέγγυο» προς τους δανειστές, για να διαπραγματευτεί μαζί τους τη μείωση των στόχων για τα πρωτογενή πλεονάσματα.
Τα ίδια έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν παζάρευε για λογαριασμό του κεφαλαίου τη διευθέτηση του χρέους, με στόχο να διασφαλίσει μεγαλύτερο «δημοσιονομικό χώρο» για μέτρα τόνωσης της κερδοφορίας του.
Η αντιλαϊκή κλιμάκωση από τη ΝΔ, στο έδαφος που έστρωσαν ο ΣΥΡΙΖΑ και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, επιβεβαιώνει ότι το «μνημόνιο των μνημονίων» είναι η πολιτική στήριξης των κερδών του κεφαλαίου, που επιβάλλει θυσίες δίχως τέλος για το λαό, στο όνομα της ανάπτυξης.
Στο πλαίσιο αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής, που προϋποθέτει επίθεση διαρκείας στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και τις ανάγκες, οι μηχανισμοί μόνιμης εποπτείας της ΕΕ σφίγγουν σαν θηλιά το λαιμό του λαού.
Κι αυτό ισχύει ανεξάρτητα από κυβερνητική εναλλαγή, ανεξάρτητα από το αν μια χώρα βρίσκεται σε μνημόνιο ή όχι, ανεξάρτητα αν κυβερνούν δεξιοί, νεοφιλελεύθεροι, σοσιαλδημοκράτες ή «αριστεροί».
Γι' αυτό άλλωστε οι «δημοσιονομικοί κόφτες» έχουν ενσωματωθεί στις Συνθήκες της ΕΕ, ακόμα και στα Συντάγματα κρατών - μελών.
Γι' αυτό η ΝΔ, σε συνέχεια των προηγούμενων κυβερνήσεων, ψήφισε πρόσφατα τον νόμο για την «επιτελικότητα» του κράτους, θωρακίζοντας ακόμα περισσότερο τους κρίκους του κρατικού μηχανισμού που εμπλέκονται πιο άμεσα στην τήρηση της «δημοσιονομικής σταθερότητας» και στη «διευκόλυνση των επενδύσεων».
Πραγματική «έξοδο από τα μνημόνια» και «τέλος της εποπτείας» θα δει ο λαός μόνο αν βάλει στο επίκεντρο της πάλης του την κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων, την αναπλήρωση των απωλειών, την ανατροπή της πολιτικής που θυσιάζει τις λαϊκές ανάγκες στο βωμό της ανάπτυξης για τα κέρδη του κεφαλαίου.
Ο δρόμος για τη λαϊκή ευημερία περνάει μέσα από την ανασύνταξη του κινήματος και τη συγκρότηση της κοινωνικής συμμαχίας, την πάλη για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, όπου ο λαός θα έχει στα χέρια του την εξουσία και θα οργανώσει την οικονομία με κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου