Ολοι εναντίον όλων

Το «όλοι εναντίον όλων», μετά την επέμβαση της Τουρκίας στη Συρία, επιβεβαιώνει ότι στο έδαφος των οξυμένων ανταγωνισμών αρκεί μια σπίθα για να ανάψει τη φωτιά μιας πιο γενικευμένης αντιπαράθεσης, καθώς τα συμφέροντα που διακυβεύονται στην περιοχή είναι τεράστια, το ίδιο και οι αντιθέσεις.
Αυτό που παρουσιάστηκε ως μια «περιορισμένη» στρατιωτική επιχείρηση ενάντια στους Κούρδους της Βόρειας Συρίας, έχοντας το «πράσινο φως» από τις ΗΠΑ, απειλεί να εξελιχθεί σε θρυαλλίδα σοβαρών εξελίξεων, με τεράστιο κίνδυνο για τους λαούς της περιοχής.
Αυτό φανερώνουν οι απειλές της Τουρκίας ότι θα συνεχίσει τη δολοφονική επέμβαση μέχρι να διασφαλίσει τα συμφέροντά της στο έδαφος της Συρίας, η ένταση στις σχέσεις ΗΠΑ - Τουρκίας, που κλιμακώνεται ξανά, λίγες μέρες μετά τις αμερικανικές πλάτες στην έναρξη των επιχειρήσεων, η αποστολή δυνάμεων του συριακού στρατού στο θέατρο των τουρκικών επιχειρήσεων για να διασφαλίσουν την ακεραιότητα της χώρας.
Αυτό φανερώνουν όμως και οι προειδοποιήσεις της Ρωσίας ότι πρέπει να αποχωρήσουν από τη Συρία όλοι οι ξένοι στρατοί, όπως και η στάση Γαλλίας και Γερμανίας, που από τη μια ανακοινώνουν μέτρα για να πιέσουν την Τουρκία να σταματήσει την επέμβαση και από την άλλη αναγνωρίζουν τις «ανησυχίες» για την ασφάλειά της από τους κουρδικούς πληθυσμούς της Συρίας.
Η πραγματικότητα είναι ότι η τουρκική στρατιωτική επιχείρηση για την απώθηση των Κούρδων, που μέχρι χτες ήταν οι βασικοί σύμμαχοι των Αμερικανών στη Συρία, επιδρά στις ισορροπίες και προκαλεί κινητικότητα στα στρατόπεδα όλων των δυνάμεων που διαγκωνίζονται για τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους στην περιοχή.
Γι' αυτό δεν χωράει κανένας εφησυχασμός ούτε στη χώρα μας, απέναντι στις εξελίξεις και στην προσπάθεια της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων που στηρίζουν τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό και την ελληνική εμπλοκή να θολώσουν τη «μεγάλη εικόνα» και τους κινδύνους που προκύπτουν για το λαό.
Δεν είναι τυχαία η προσπάθειά τους να εμφανίσουν ότι ο κίνδυνος για την Ελλάδα περιορίζεται στην αύξηση των προσφυγικών ροών, ή στη διέλευση φυγάδων τζιχαντιστών προς την Ευρώπη, και ότι κατά τ' άλλα η χώρα μας είναι θωρακισμένη από τα απόνερα της εκρηκτικής κατάστασης που διαμορφώνεται στην περιοχή, εξαιτίας της πολιτικής εμβάθυνσης των σχέσεων με τις ΗΠΑ έναντι της ανταγωνίστριας Τουρκίας.
Παρουσιάζουν την τουρκική επιθετικότητα αποσπασμένη από τα παζάρια και τους ανταγωνισμούς στην περιοχή, που οξύνει ο σχεδιασμός ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, κυρίως απέναντι στη Ρωσία, στον οποίο η Ελλάδα δεν συμμετέχει απλά, αλλά διεκδικεί και αναβάθμιση του ρόλου της.
Καθόλου τυχαία δεν είναι επίσης η προσπάθεια δυνάμεων όπως ο ΣΥΡΙΖΑ να αποδώσουν τις επικίνδυνες εξελίξεις στον «απρόβλεπτο» Τραμπ, τον οποίο αποθέωναν όσο ήταν στην κυβέρνηση, μαζί και την πολιτική των ΗΠΑ στην περιοχή, που έχει στόχο να περιορίσει την «κακόβουλη επιρροή» της Ρωσίας και σε συνάρτηση μ' αυτό να διασφαλίσει την παραμονή της Τουρκίας στο δυτικό στρατόπεδο.
Σ' αυτόν το σχεδιασμό των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, που κάνει πολλές από τις αποφάσεις των ΗΠΑ να δείχνουν αντιφατικές, συμμετέχει η Ελλάδα με συγκεκριμένο καταμερισμό, που την καθιστά μαγνήτη κινδύνων, είτε στην περίπτωση που εμπλακεί σε μια πιο γενικευμένη σύγκρουση συμφερόντων των ΗΠΑ με την Τουρκία, είτε τα κυριαρχικά της δικαιώματα σε Αιγαίο, Νοτιοανατολική Μεσόγειο, ακόμα και στη Θράκη αποτελέσουν αντικείμενο ενός μελλοντικού συμβιβασμού.
Αυτό που τώρα επείγει είναι να εκφραστεί ολόψυχα η αλληλεγγύη στο λαό της Συρίας, να καταδικαστούν η τουρκική δολοφονική εισβολή και οι ΗΠΑ - ΝΑΤΟ που την ενθάρρυναν.
Να απαιτήσει ο λαός καμία εμπλοκή της Ελλάδας στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς, που αναβαθμίζουν τον κίνδυνο, μετά την ανανέωση και διεύρυνση της Συμφωνίας για τις βάσεις, αλλά και την καταρχήν ανταπόκριση της κυβέρνησης στο αμερικανικό αίτημα για την αποστολή πολεμικού πλοίου στον Περσικό, όπου οι ΗΠΑ ενισχύουν τη στρατιωτική τους παρουσία.
Οι εξελίξεις αποκαλύπτουν όλους εκείνους που προπαγάνδιζαν ότι η απάντηση στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο είναι ένας «πολυπολικός» κόσμος, που θα χαλιναγωγεί τάχα τις αντιθέσεις και θα εγγυάται την παγκόσμια ειρήνη. Ολους εκείνους που παρουσιάζουν τη συμμετοχή της Ελλάδας στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια ως εγγύηση για τη σταθερότητα στην περιοχή και τη χώρα μας ως «πυλώνα ασφάλειας».
Η καμπάνα σημαίνει κίνδυνο και ταυτόχρονα την ανάγκη να οργανώσει ο λαός την αντεπίθεση, βάζοντας στο στόχαστρο τον πραγματικό ένοχο, τον σάπιο καπιταλισμό, που παράγει εκμετάλλευση, συγκρούσεις, ανταγωνισμούς, φτώχεια και προσφυγιά.