Αγωνιστικά μηνύματα

Η στήριξη και η αλληλεγγύη που εισέπραξαν οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ από χιλιάδες εργατοϋπαλλήλους και νεολαίους της Αττικής μετέτρεψαν τη συγκέντρωσή τους στην Αθήνα σε ένα μεγάλο συλλαλητήριο, που δίνει κουράγιο, αγωνιστική ανάταση και ελπίδα σε όλους όσοι συμμετείχαν, αλλά και σε όσους φτάνει ήδη ο απόηχος της κινητοποίησης, όχι μόνο στη Στερεά και στην Εύβοια αλλά και σε ολόκληρη τη χώρα.
Η στήριξη και η αλληλεγγύη που εισέπραξαν οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ από χιλιάδες εργατοϋπαλλήλους και νεολαίους της Αττικής μετέτρεψαν τη συγκέντρωσή τους στην Αθήνα σε ένα μεγάλο συλλαλητήριο, που δίνει κουράγιο, αγωνιστική ανάταση και ελπίδα σε όλους όσοι συμμετείχαν, αλλά και σε όσους φτάνει ήδη ο απόηχος της κινητοποίησης, όχι μόνο στη Στερεά και στην Εύβοια αλλά και σε ολόκληρη τη χώρα.
Το μήνυμα που ακούστηκε πολλές φορές το Σάββατο στο συλλαλητήριο της Αθήνας, ότι «δεν το βάζουμε κάτω», παρά τις δυσκολίες, παρά τον αρνητικό συσχετισμό, είναι σύνθημα και των βιοπαλαιστών αγροτών και κτηνοτρόφων, που βγαίνουν από χτες στα μπλόκα, παλεύοντας για την επιβίωσή τους, κόντρα στην πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και των κομμάτων της. Αλλά και των δεκάδων συνδικαλιστικών οργανώσεων που έχουν πάρει απεργιακές αποφάσεις και ετοιμάζουν μαζική, ταξική απάντηση στα σχέδια της κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό.
Το ίδιο σύνθημα διαπερνά την προετοιμασία των μεθαυριανών συλλαλητηρίων σωματείων και φορέων ενάντια στη Συμφωνία για τις βάσεις, με τα αγωνιστικά ραντεβού να πληθαίνουν σε όλη τη χώρα. Αλλά και τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων σε μια σειρά κλάδους, για ζητήματα όπως η ΣΣΕ, η εναντίωση σε απολύσεις, η διεκδίκηση καλύτερων όρων δουλειάς και αμοιβής.
Ολα τα παραπάνω, και πολλά ακόμα μικρότερα ή μεγαλύτερα μέτωπα, δίνουν ηχηρή απάντηση στους κήρυκες της μοιρολατρίας και της υποταγής: Στην κυβέρνηση της ΝΔ, που με το μαστίγιο της καταστολής και το καρότο της «βιώσιμης ανάπτυξης», νομίζει ότι θα ξεμπερδέψει με τους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες και ότι θα καταφέρει να επιβάλει σιγή νεκροταφείου στους τόπους δουλειάς.
Δίνουν απάντηση στην αντιλαϊκή συναίνεση που διαμορφώνεται ανάμεσα στην κυβέρνηση, στον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου. Μια συναίνεση που με κάθε ευκαιρία προπαγανδίζεται είτε ως γεγονός, όπως στη σύμπλευση για την υλοποίηση του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού, είτε ως επιδίωξη, γύρω από την οποία ερίζουν μάλιστα ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, για το ποιος μπορεί να την εξασφαλίσει καλύτερα.
Οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις που είναι σε εξέλιξη, δίνουν απάντηση και στο «τίποτα δεν γίνεται», «τίποτα δεν αλλάζει», στο «δεν κουνιέται φύλλο», στην ηττοπάθεια και την απογοήτευση που σπέρνουν οι συνδικαλιστές της εργοδοσίας και των κομμάτων της. Είναι αγωνιστικοί σταθμοί που δείχνουν τη δύναμη του οργανωμένου κινήματος, ενάντια στην πολιτική που συνθλίβει εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και ανάγκες.
Το κυριότερο, όμως: Φανερώνουν τις δυνατότητες που υπάρχουν να ξεδιπλωθεί μια αποφασιστική λαϊκή αντεπίθεση, αλλά και τις προϋποθέσεις για να γίνει αυτή πράξη: Την αναγκαία αλλαγή των συσχετισμών παντού, την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την ορμητική είσοδο νέων δυνάμεων στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, την ενίσχυση της αντικαπιταλιστικής - αντιμονοπωλιακής κατεύθυνσης της πάλης. Οι πολύμορφες αγωνιστικές κινητοποιήσεις δημιουργούν ελπίδα και αγωνιστική αισιοδοξία, προσθέτουν περισσότερες δυνάμεις σε αυτήν τη μεγάλη μάχη, για να μην περάσει το κλίμα παραίτησης, να δυναμώσει το σάλπισμα της αντεπίθεσης των «από κάτω».
Ολες οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι μπροστά στο λαό υπάρχουν δύο δρόμοι: Ο ένας είναι δοκιμασμένος, αυτός που προβάλλουν το κεφάλαιο και τα κόμματά του, οι ιμπεριαλιστικές ενώσεις. Είναι ο δρόμος των θυσιών διαρκείας για να πλουτίζει μια χούφτα παράσιτα, της καταστολής και της εμπλοκής σε πολεμοκάπηλα ιμπεριαλιστικά σχέδια, της διαρκούς ανασφάλειας.
Ο άλλος δρόμος είναι αυτός της οργάνωσης της πάλης, της αγωνιστικής διεκδίκησης για την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών που έχουν ο λαός και η νεολαία, για να ζούμε με βάση τις μεγάλες δυνατότητες της εποχής μας.