..
- «Οσον αφορά την κατανομή του χρόνου εργασίας, έχουν γίνει προτάσεις για υπολογισμό των ωρών εργασίας σε ετήσια βάση ή για θέματα μείωσης των ωρών εργασίας σε περιόδους ύφεσης».
- «(...) η εσωτερική ευελιξία μεγιστοποιεί την επένδυση σε ανθρώπινο δυναμικό καθώς και τη συμμετοχή. Εναπόκειται στις επιχειρήσεις να τη βελτιώσουν μέσω των δυνατοτήτων πολύπλευρης απασχόλησης, της ολοκληρωμένης οργάνωσης της εργασίας, της ευελιξίας του χρόνου εργασίας (ανάπτυξη της μερικής ή της καταμερισμένης εργασίας), και των αμοιβών με βάση την απόδοση. Προσαρμοσμένη στο ευρωπαϊκό μοντέλο της κοινωνίας, η εσωτερική ευελιξία θα πρέπει να βρίσκεται στο κέντρο των διαπραγματεύσεων, στο πλαίσιο της επιχείρησης μεταξύ της διεύθυνσης και των εκπροσώπων του προσωπικού».
- «Για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, η μείωση αυτή των φόρων που διογκώνουν το κόστος εργασίας, θα πρέπει να συνδυάζεται με δραστήριες πολιτικές στον τομέα της απασχόλησης. Θα μπορούσε να ενσωματωθεί σε μια προσπάθεια ανάπτυξης που θα βασίζεται (...) και στην καλύτερη χρησιμοποίηση των εξοπλισμών μέσω της διευθέτησης των ωραρίων εργασίας».
Οι παραπάνω θέσεις αφορούν τη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας και δεν είναι απόσπασμα από κάποιο πρόσφατο κείμενο της κυβέρνησης της ΝΔ. Εχουν διατυπωθεί πριν από 28 χρόνια. Είναι αποσπάσματα από κείμενο της Ευρωπαϊκής Ενωσης που εγκρίθηκε στη Σύνοδο Κορυφής στις 10-11/12/1993 και φέρει τον τίτλο «Ανάπτυξη, Ανταγωνιστικότητα, Απασχόληση. Οι προκλήσεις και η αντιμετώπισή τους για τη μετάβαση στον 21ο αιώνα. Λευκή Βίβλος».
Αυτή η «Λευκή Βίβλος» της ΕΕ είναι οι «πλάκες» πάνω στις οποίες έχουν χαραχτεί οι κατευθυντήριες «εντολές» του κεφαλαίου, στο έδαφος των οποίων εξειδικεύονται οι αντεργατικές πολιτικές σε κάθε χώρα και απ' όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις, όπως και αν αυτοαποκαλούνται (νεοφιλελεύθερες ή σοσιλαδημοκρατικές, συντηρητικές ή προοδευτικές κ.ά.), όπως κι αν βαφτίζουν το μείγμα της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζουν (επεκτατικό ή περιοριστικό).
Οι κατευθύνσεις αυτές για τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων παίρνουν την ανάλογη μορφή σε κάθε φάση της οικονομίας. Οι ρυθμοί και το εύρος υλοποίησης μπορεί να διαφοροποιούνται από χώρα σε χώρα και από κυβέρνηση σε κυβέρνηση, αλλά ο στόχος παραμένει πάντα ένας: Η αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης για τη θωράκιση και αύξηση της κερδοφορίας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, για την ενίσχυση της θέσης τους απέναντι στους διεθνείς ανταγωνιστές.
Στη Λευκή Βίβλο, η «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας είναι μέρος μόνο μιας ολόκληρης δέσμης μέτρων που αφορούν τη γενίκευση των «ευέλικτων» μορφών απασχόλησης, τη διευκόλυνση των απολύσεων, το τσάκισμα της Κοινωνικής Ασφάλισης, των Συλλογικών Συμβάσεων, του κατώτατου μισθού και πάει λέγοντας.
Στην Ελλάδα, οι κατευθυντήριες γραμμές που αφορούν τη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας εξειδικεύτηκαν με επτά συνολικά νόμους που ψήφισαν διαδοχικά οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, με τον τελευταίο μάλιστα να διατηρεί στο ακέραιο τον νόμο που ψηφίστηκε το 2011 και να τον συμπληρώνει με άλλο νόμο για 12ωρη, έως και 24ωρη απασχόληση των νοσοκομειακών γιατρών!
Οι ψευτοκαβγάδες τους λοιπόν, γύρω από το ποιος ευθύνεται περισσότερο ή λιγότερο για τη ζούγκλα στην αγορά εργασίας, είναι πρόκληση για τους εργαζόμενους και το λαό, που βρίσκονται διαχρονικά αντιμέτωποι με την ενιαία αντιλαϊκή στρατηγική του κεφαλαίου, και όχι με την «κακή» επιλογή μιας κυβέρνησης, που μπορεί τάχα να διορθωθεί από μια επόμενη. Τέτοια παραμύθια τα πλήρωσε ακριβά ο λαός. Οπως πλήρωσε τη λογική του «μικρότερου κακού» και τις αυταπάτες ότι τα δικά του συμφέροντα και οι ανάγκες μπορούν να συνυπάρξουν με τα κέρδη και την ανάπτυξη για το κεφάλαιο.
Τώρα, μπροστά στις «ανατροπές του αιώνα», η ευθύνη μεγαλώνει για όλους και για τον καθέναν ξεχωριστά. Οι αντεργατικοί σχεδιασμοί της κυβέρνησης διαμορφώνουν μια ακόμα χειρότερη αγορά εργασίας, κυρίως για τους νέους, και αυτό δεν μπορεί να μείνει αναπάντητο. Η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ με αντιδεξιές κορόνες να ξεπλύνει τις δικές του ευθύνες για τη σημερινή εξέλιξη δεν πρέπει να βρει ακροατές.
Η απεργία στις 6 Μάη, η συμμετοχή στον αγωνιστικό γιορτασμό της φετινής Πρωτομαγιάς με τα συνθήματα και τις διεκδικήσεις για την προστασία της υγείας και της ζωής, για σύγχρονα δικαιώματα και μείωση του χρόνου εργασίας, είναι η πιο ηχηρή απάντηση και το καλύτερο εφαλτήριο για να κλιμακωθεί η μάχη απέναντι στους αντεργατικούς σχεδιασμούς του κεφαλαίου, της ΕΕ και των κομμάτων τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου