Περί «υπευθυνότητας»

«Εκεί που μας χρωστούσαν, μας πήραν και το βόδι». Η παροιμία πάει γάντι στην κυβέρνηση της ΝΔ, που συνεχίζει να κουνάει το δάχτυλο στον λαό, καθιστώντας τον «υπεύθυνο» για ό,τι συμβεί το επόμενο διάστημα σχετικά με την πανδημία και την πορεία της οικονομίας, λέγοντας με θράσος ότι «ελευθερία δεν σημαίνει ανευθυνότητα»!

Ποιος τα λέει αυτά; Η κυβέρνηση, που με «υπευθυνότητα» βάζει ένα χρόνο τώρα στην ίδια ζυγαριά την υγεία του λαού με τα κέρδη και τα συμφέροντα του κεφαλαίου, φροντίζοντας ανελλιπώς για τα δεύτερα.

Που αρνείται να πάρει μέτρα ουσιαστικής θωράκισης του συστήματος Υγείας και να επιτάξει τον ιδιωτικό τομέα χωρίς καμιά αποζημίωση, την ώρα που ασθενείς πεθαίνουν διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ.

Που εναποθέτει την ανάσχεση της πανδημίας αποκλειστικά στην «αυτοδιάγνωση» και στον αναγκαίο εμβολιασμό, ο οποίος, εκτός του ότι απέχει πολύ από το να καταστεί μαζικός, δεν μπορεί να υποκαταστήσει τα αναγκαία μέτρα προστασίας και θωράκισης του δημόσιου συστήματος Υγείας με ευθύνη του κράτους.

Που ανάγει σε πανάκεια την «αυτοδιάγνωση», ανοίγει τα σχολεία όπως τα έκλεισε, χωρίς μέτρα, συνεχίζει να στοιβάζει τον κόσμο στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και να σφυρίζει αδιάφορα για το ξεσάλωμα της εργοδοσίας στους χώρους δουλειάς.

Η πρόκληση γίνεται ακόμα μεγαλύτερη τώρα, καθώς ζητάει από το λαό «να κρατήσει την ανάσα» του για να μην κινδυνεύσουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου στον Τουρισμό, τον οποίο και φέτος ανοίγει με τα ίδια κριτήρια, της προστασίας δηλαδή της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων του κλάδου, των αερομεταφορών και των εφοπλιστών.

Αυτοί είναι που «ανοίγουν πανιά» - όπως λέει το προπαγανδιστικό της σύνθημα - την ώρα που οι εργαζόμενοι στον Τουρισμό, μετά από ένα χρόνο που έμειναν στον «αέρα», βρίσκονται αντιμέτωποι με εκβιασμούς, πιέσεις και το «γνωστό» αντεργατικό πλαίσιο, ενισχυμένο παραπέρα με τα μέτρα της πανδημίας, που ήρθαν για να μείνουν.

Αυτοί είναι που βλέπουν στον ύπνο και στον ξύπνιο τους αφίξεις, κρατήσεις, τουριστικό συνάλλαγμα, έσοδα και κέρδη, όταν οι διακοπές, η ξεκούραση και η αναψυχή για τη συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών νοικοκυριών είναι «όνειρο θερινής νυκτός».

Αυτοί είναι που επιβάλλουν τα υγειονομικά πρωτόκολλα - λάστιχο στις αφίξεις και στη διαμονή, την ώρα που στα νησιά και στους άλλους τουριστικούς προορισμούς οι σμπαραλιασμένες δομές Υγείας δεν καλύπτουν ούτε στο ελάχιστο τις ανάγκες των μόνιμων κατοίκων, ειδικά μετά από ένα χρόνο πανδημίας, που αφήνει τα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας σε χειρότερη κατάσταση από πέρυσι.

Η κυβέρνηση μιλάει καθησυχαστικά για «λελογισμένο» άνοιγμα και συκοφαντεί ως «παράλογες» τις δίκαιες διεκδικήσεις για ουσιαστικά μέτρα προστασίας τουριστών και κατοίκων, για δουλειά και εισόδημα για όλους τους εργαζόμενους στον Τουρισμό, για σύγχρονα δικαιώματα και όχι συνθήκες γαλέρας, που επιδεινώθηκαν ακόμα περισσότερο την περίοδο της πανδημίας.

Ομως, «υπεύθυνη στάση» για το λαό δεν είναι να σημάνει «σιωπητήριο» στους αγώνες για την υγεία, τα δικαιώματα και τις ανάγκες του, για να έχει το κεφάλαιο το «ελεύθερο» να κερδοφορεί στις πλάτες των εργαζομένων, να θυσιάζει την υγεία, ακόμα και τη ζωή τους.

Το πραγματικά υπεύθυνο είναι ο αγώνας αυτός για την υγεία, την ασφάλεια, τις σύγχρονες ανάγκες να δυναμώσει τώρα ακόμα περισσότερο, βάζοντας στο στόχαστρο την «πηγή» του προβλήματος, την κερδοφορία του κεφαλαίου, που υπηρετούν με την πολιτική τους η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα.