Tροφή για προβληματισμό

Tροφή για προβληματισμό 
 Από το Red River


 Αν έρθει κάποιος εργαζόμενος αυτές τις μέρες στο σωματείο και πει απολύθηκα ή πως μας έβαλαν εκ περιτροπής ή πως έγινε μείωση μισθών μάλλον θα πρέπει να τον στείλουμε ή στη ΝΔ που είναι η υπεύθυνη κυβερνητική δύναμη ή στον ΣΥΡΙΖΑ που κάνει όπως λένε την καλύτερη αντιπολίτευση. Μάλλον αντιπολίτευση σημαίνει ωραίες ατάκες, εμπόριο ελπίδας και διαχείριση του συστήματος.


 Για αυτά τα ασήμαντα προβλήματα που καίνε κάθε εργατική οικογένεια, ίσως δεν έχει αξία να αγωνίζεσαι εφόσον ένας κόσμος που εκτιμά το ΚΚΕ για τους αγώνες τους, για την ηθική  και τη σοβαρότητα του, την ίδια στιγμή το καταψηφίζει στις εκλογές και επιλεγεί τις ψεύτικες ελπίδες από τον καναπέ. Ίσως μια τιμωρία του λαού θα ήταν να ζούσε σε ένα παράλληλο σύμπαν να δει τι θα σημαίνε απουσία του ΚΚΕ από τα εργοστάσια και τους τόπους δουλειάς, από τους αγώνες. 


'Αρα είναι ο κόσμος χαζός;
 'Ενα ερώτημα που συχνά-πυκνά έρχεται στο προσκήνιο. Ο κόσμος ποτέ δεν είναι χαζός. Ο λαός πάντα είναι η κυρίαρχη δύναμη, αυτή που θα επιλέγει και θα καθορίζει τους συσχετισμούς. 




Άρα το ΚΚΕ κάνει κάτι λάθος; 
 ΄Ενας προβληματισμός που έρχεται συχνά-πυκνά στην επικαιρότητα είτε με καλή προαίρεση είτε με κακή στα πλαίσια της βρωμιάς και της αθλιότητας.


 Για να δούμε...


 Το ΚΚΕ δικαιώνεται στις προβλέψεις του; Δικαιώνεται για το χαρακτήρα της κρίσης; Δικαιώνεται για το ρόλο των άλλων δυνάμεων; Δικαιώνεται για το πεδίο που καλεί το λαό να δράσει; Δικαιώθηκε για τα πραγματικά διλήμματα; Δικαιώθηκε για τη στάση του λαού απέναντι στην κρίση και στους δύο δρόμους που ανοίγονται με βάση αυτή;


 Σε όλα τα παραπάνω οι θέσεις παραμένουν στο χαρτί και η ίδια η ζωή δείχνει αν υπάρχει δικαίωση ή οχι. Και με βάση τις εξελίξεις που τρέχουν πιο γρήγορα σε αυτές τις συνθήκες κανείς δεν έχει το δικαίωμα να πει πως το ΚΚΕ λάθεψε, αστόχησε ή σημάδεψε λάθος.

Άρα; Ξαναγυρνάμε στην αρχή. Φταίει ο λαός;


 Το ΚΚΕ στο λαό δεν κουνάει το δάχτυλο ούτε τον λέει ηλίθιο. Τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ έχουμε την υπομονή ώστε να να μην απογοητευόμαστε και κυρίως  να μην κουραζόμαστε για να του εξηγούμε πως αν δεν κουνηθεί ο ίδιος, αν δεν κάνει βήματα οργάνωσης, αν δεν πάρει τη ζωή του στα χέρια του, λύσεις και απαντήσεις στα προβλήματα του δε θα δει.


 Πως ειναί καλό να έχει απαιτήσεις από το ΚΚΕ αλλά θα πρέπει να παίρνει και παραπάνω ευθύνες, που δε θα αρχίζουν και θα τελειώνουν σε μία εκλογική μάχη. Αν οι εργαζόμενοι ήταν οργανωμένοι στα σωματεία τους, θα έβλεπαν με πρώτη ματιά ποια είναι η ΝΔ στους τόπους δουλειάς και ποιος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Θα είχαν άμεση αντίληψη τι κάνουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για τους μισθούς, με ποιους συνεργάζονται, τι λένε. Δε θα είχαν ανάγκη από ένα ΚΚΕ που θα τους εξηγούσε τα αυτονόητα αλλά θα είχαν άλλες απαιτήσεις από ένα ΚΚΕ που θα τους πήγαινε και δύο βήματα παραπέρα.


 Αν ο εργάτης δε μάθει να αγωνίζεται για τη ζωή του κάθε μέρα και να συγκρούεται με τους εκμεταλλευτές του, θα γίνεται σε τέτοιες συνθήκες φτερό στον άνεμο ανάμεσα στην καλλιέργεια φόβου και στο εμπόριο ελπίδας. Συμπιεσμένη δύναμη που θα αεροβατεί ανάμεσα στο νέο διπολισμό που θα ενισχύεται μέσω της πόλωσης.


 Η κρίση που έφερε τα μνημόνια είναι κρίση του συστήματος. Και για την ανάκαμψη της χρειάζεται ένα εξαθλιωμένο εργατικό δυναμικό που θα είναι πρόθυμο για τους εργοδότες να δουλεύει για 300ευρω και τζάμπα δηλαδή τους μεγαλοεργολάβους και τους εφοπλιστές που και οι δυο πόλοι τους θεωρούν αναγκαίους και ευεργέτες. Όπως αναγκαία θεωρούν και την Ευρωπαϊκή Ένωση που όλοι υποκλίνονται στην ύπαρξη και την παρέμβαση της.


 Το ΚΚΕ δε θα κουραστεί να αναδεικνύει με ότι δύναμη του δίνει ο λαός, πως αυτός ο δρόμος είναι καταστροφικός.


 Το ΚΚΕ δεν κάνει κλάψες ούτε παρακάλεσε ποτέ για ψήφους. Ας μπουν όμως κάποια ερωτήματα.


 Θέλει ο λαός ένα ΚΚΕ που σήμερα θα ήταν απόν από τα εργοστάσια; Χρειάζεται ο λαός ένα ΚΚΕ που θα ήταν άφαντο από τα σημερινά του προβλήματα; Χρειάζεται ο λαός ένα ΚΚΕ που σήμερα θα συμφιλιωνόταν με το ρεαλισμό των επιχειρηματιών; Αν η απάντηση είναι όχι, τότε από σήμερα θα πρέπει να δυναμώσουν οι αγώνες σε κάθε χώρο, πλάι στο κόμμα της εργατικής τάξης που από χθες το βράδυ είναι πιο αποφασισμένο να σταθεί στο ύψος των ιστορικών ευθυνών του.
 Κόκκινη προπαγάνδα εκτοξεύθηκε από  Redfly  στις 15:37  
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου 
BlogThis!
Μοιραστείτε το στο Twitter
Μοιραστείτε το στο Facebook
  
 6 Προβοκατόρικα σχόλια: 


redpower18 Ιουνίου 2012 3:50 μ.μ.


Θα ήθελα να πάω πιο πέρα τα τελευταία ερωτήματα γιατί δεν θέλω το ΚΚΕ ως αντίβαρο στην πολιτική που έρχεται αλλά ως εργαλείο που με την πάλη θα ανατρέψει και πάρει την εξουσία..Η ουσία είναι ίδια δηλαδή δυνατό κκε και λαός αλλά η στόχευση διαφορετική.Ποτέ δεν ψήφισα κκε ως αντίβαρο αλλά για μια διαφορετική κοινωνία και ένα άλλο σύστημα από αυτό που ζω τώρα..
Απάντηση
Απαντήσεις


Cos18 Ιουνίου 2012 4:32 μ.μ.


Σωστά. Ίσως αυτό ήταν και το λάθος μας. Τώρα, στις εκλογές δηλαδή, δεν δώσαμε διέξοδο, δεν μιλήσαμε στο βαθμό που έπρεπε και μπορούσαμε για τις δικές μας προτάσεις, για την εργατική αντιμονοπωλιακή αντιιμπεριαλιστική κυβέρνηση, για την προοπτική του σοσιαλισμού, αναλωθήκαμε περισσότερο στα ζητήματα που αφορούν τους άλλους πέφτοντας στη παγίδα των αστών, που μόνο τέτοια ζητήματα μας έθεταν. Ακόμα και στα φυλλάδιά μας, στη κριτική των άλλων αναλωνόμαστε. Πρέπει να απαλλαγούμε από αυτή την λογική, να παλέψουμε και να διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν. Η εργατική εξουσία ΤΩΡΑ, τα κομμμουνιστικά οράματα, η κομμουνιστική προοπτική αύριο, πρέπει να αναδειχθούν.


crazytrain18 Ιουνίου 2012 4:48 μ.μ.


Η κριτική που δέχεται το ΚΚΕ είναι ακριβώς ή αντίθετη απ'ότι γράφετε. Ότι παραπέμπει τα σημερινά προβλήματα στο σοσιαλισμό ο οποίος σήμερα είναι για κάποιους χρονικά φτάνει στη Δευτέρα Παρουσία δηλαδή ποτέ. 


Στην προεκλογική περίοδο το ΚΚΕ άνοιξε σε διάφορες στιγμές και με αρκετούς τρόπους το ζήτημα της διακυβέρνησης και σε ποια εξουσία και κυβέρνηση θα συμμετείχε. Όμως δε θα κρινόταν σε αυτές τις εκλογές το παραπάνω (και σε εκλογές γενικά). Υπήρχε συγκεκριμένο προεκλογικό φυλλάδιο που έβαζε ακριβώς και συγκεκριμένα μόνο αυτό το ζήτημα. Υπήρχε συνέντευξη που αναλώθηκε μόνο σε αυτό.


Αλλωστε και στο αρχικό άρθρο ο επίλογος μιλάει για την ιστορική ευθύνη του ΚΚΕ, οπότε δεν πρέπει να υπάρχουν παρερμηνείες.Η ιστορική ευθύνη του ΚΚΕ δεν είναι να απελευθερώσει την εργατική τάξη από τα 400€ και να την πάει στα 600€. Για να συνεννούμαστε :)


Cos18 Ιουνίου 2012 4:59 μ.μ.


Η κριτική των άλλων για "δευτέρα παρουσία" ήταν ευάλωτη και εύκολα αντιμετωπίσιμη. Δεν λέω ότι δεν άνοιξε το ΚΚΕ τα ζητήματα της εξουσίας, λέω όμως ότι δεν το έκανε σε επαρκή βαθμό και οπωσδήποτε δεν κατάφερε να πείσει ότι έχει πρόταση ικανή για αλλαγή στην εξουσία τώρα. Ίσως στις σημερινές συνθήκες να μην μπορούσε να το κάνει, δεν το προσπάθησε όμως νομίζω στο βαθμό που θα έπρεπε.
Απάντηση


2310net18 Ιουνίου 2012 4:38 μ.μ.


"Το ΚΚΕ στο λαό δεν κουνάει το δάχτυλο ούτε τον λέει ηλίθιο" 
Πάντως και τον ελληνικό λαό δεν τον λες και τέρας ευφυίας!
Απάντηση


Πάνος18 Ιουνίου 2012 5:47 μ.μ.


Νομίζω πως πρέπει να προτάξουμε το πρόγραμμα της λαϊκής εξουσίας. Να αναλύσουμε σημείο προς σημείο τί σημαίνει λαϊκή εξουσία και πώς ακριβώς θα είναι η καθημερινότητα του καθενός μας στον πραγματικό σοσιαλισμό. Μίλησα με πολλούς και δεν καταλαβαίνουν τί σημαίνει λαϊκή εξουσία. πχ. να πούμε 6ωρη/5ήμερη κοινωνική εργασία για όλους. Συνταξιοδότηση στα 55-60. Άδεια 2 μήνες για όλους. Κατάργηση δανείων που έχει πάρει ο κόσμος από τις τράπεζες. Ο καθένας θα μένει στο σπίτι του χωρίς νοίκια. Κατάργηση των τραπεζών. Ανοιχτοί οι αθλητικοί χώροι για όλους. Εναλλαγή ατόμων σε διοικητικά πόστα. Να πουμε στον κόσμο πώς θα γίνεται η εκλογή αντιπροσώπων στο κοινοβούλιο. Κάθε πότε; ποιοι, πόσοι και για πόσο διάστημα θα επιτρέπεται από τους νέους θεσμούς να επανεκλέγονται;
Ως τώρα αναλωθήκαμε στην κατάργηση του μνημονίου και στο να δείχνουμε τί πρεσβεύουν τα αστικά κόμματα. Αυτό λίγο πολύ το ξέρουν όλοι κι ας τους ψηφίζουν. Πώς κατεβαίνουμε χρόνια τώρα με αμυντικές θέσεις; γιατί δεν κάνουμε προμετωπίδα και κύριο όπλο το πρόγραμμα της λαϊκής εξουσίας; με κάθε λεπτομέρεια! το έχουμε έτοιμο; ναι, σε γενικές γραμμές. Να το ετοιμάσουμε, μελετήσουμε και να το θέσουμε στην κοινωνία σημείο προς σημείο. Να προκαλέσουμε εκτενή διάλογο, να ενδιαφερθούν όλοι οι εργαζόμενοι, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι να συμμετέχουν στο διάλογο του προγράμματος της λαϊκής εξουσίας.
Απάντηση