ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ Διεύρυνση του χάσματος πλουσίων και φτωχών

ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ

Διεύρυνση του χάσματος πλουσίων και φτωχών

Ουρανοξύστες και παράγκες στη Χιλή. Χαρακτηριστική εικόνα της ανισότητας που βασιλεύει σε όλη τη Λατινική Αμερική.

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ.--

Το χάσμα μεταξύ των πλούσιων και των φτωχών διευρύνεται στη Λατινική Αμερική, περιοχή που συνεχίζει παρά τις «πολύχρωμες αριστερές κυβερνήσεις« να παραμένει στην κορυφή της λίστας των περιοχών του κόσμου με τη μεγαλύτερη οικονομική ανισότητα μεταξύ των κατοίκων των χωρών και την ίδια στιγμή είναι η πλέον αστικοποιημένη περιοχή του πλανήτη όπως προκύπτει από την έκθεση του Προγράμματος Ανθρωπίνων Οικισμών του ΟΗΕ, γνωστού ως UN Habitat. Ο καπιταλισμός ανθεί και καλπάζει, όπως και να τον βαπτίζει κανείς και τα αποτελέσματά του καταγράφονται: Το ανώτερο εισοδηματικά 20% κερδίζει τουλάχιστον 20 φορές περισσότερα από το κατώτατο εισοδηματικά 20%, σύμφωνα με την έκθεση.

Πρωταθλήτρια της ανισότητας στη Λατινική Αμερική παραμένει η Βραζιλία παρά τα «θεαματικά αποτελέσματα καταπολέμησης της φτώχειας» των προγραμμάτων του πρώην προέδρου Λουίς Ινάσιου Λούλα ντα Σίλβα. Η Βραζιλία μοιράζεται με το Μεξικό, ένα ακόμη θλιβερό ρεκόρ: οι χώρες με τους περισσότερους φτωχούς και εξαθλιωμένους, καθώς «παρά την πρόοοδο που σημειώθηκε την τελευταία δεκαετία 124 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν στη φτώχεια. Πάνω από τους μισούς εξ αυτών στη Βραζιλία και το Μεξικό», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η έκθεση.

Η ανισότητα εισοδήματος, κατέγραψε αύξηση για το 2011 στις περισσότερες χώρες ενώ αντίθετα οι χώρες που η διανομή του εισοδήματος είναι πιο δίκαιη, σχετικά πάντα, είναι η Βενεζουέλα,η Ουρουγουάη, το Περού και το Ελ Σαλβαδόρ.

Ουσιαστικά, η έκθεση καταγράφει μια αναστροφή της πρόσφατης τάσης που είχε καταγραφεί μέχρι τα τέλη του 2011, όπου σύμφωνα με το δείκτη Gini η ανισότητα στην κατανομή του εισοδήματος μετά το 2003 γνώριζε συνεχή μείωση. Στην ίδια δε περίοδο, ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ τριπλασιάστηκε. Μπορεί να συρρικνώθηκε κατά 2,9% το 2009, αλλά το 2010 ξαναγύρισε στα παλιά, μ.ο. 4,2% για την ήπειρο.

Τέλος, ένα ακόμη ανησυχητικό στοιχείο για τους κατοίκους της Λατινικής Αμερικής είναι ότι η αστικοποίηση, παρά τη μείωση του ποσοστού εξόδου από την ύπαιθρο, συνεχίζεται και αναμένεται ότι το 2050 το 90% του συνολικού πληθυσμού, από 80% που είναι σήμερα θα ζει στις πόλεις. Πόλεις όπου η φτώχεια και η ανισότητα είναι ενδημικό φαινόμενο και εξαπλώνεται σαν «μολυσματική ασθένεια».