Και μη ερεύνα…

Και μη ερεύνα…


Αναρτήθηκε από τον/την redship 



από  2310net




Αυτό που είδα δεν με εντυπωσίασε καθόλου. Το περίμενα ακριβώς έτσι. Καμία έκπληξη, καμία απολύτως. Φυσικά αναφέρομαι στην «έρευνα» του Τσίμα για την Χρυσή Αυγή. Χτες, Κυριακή βράδυ, άνοιξα μια μπύρα και κάθισα αναπαυτικά στον καναπέ για να δω την εκπομπή του πάλαι ποτέ αριστερού δημοσιογράφου του Μέγκα. Αναμενόμενα απογοητευτική.

Όπως τα περισσότερα «αποκαλυπτικά» αφιερώματα στη νεοναζιστική συμμορία, έτσι και αυτό, ακολούθησε μια βαρετά επαναλαμβανόμενη πατέντα. Στην αρχή λίγο «παράνομη μετανάστευση». Έτσι για να δικαιολογήσουμε την δράση της Χρυσής Αυγής. Να δείξουμε δηλαδή ότι ο εκφασισμός της κοινωνίας οφείλεται σε κάτι που όλοι βλέπουμε. Στον διπλανό, στον γείτονα, στον συνάδελφό μας που βρέθηκε εδώ. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν πιστεύω πως ο Τσίμας στην πραγματικότητα μισεί τους μετανάστες ή πως η εκπομπή του στήθηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να δικαιολογήσει τους χρυσαυγίτες. Αυτό που ισχυρίζομαι είναι πως ο τρόπος, τα πρόσωπα, τα μέσα και οι φορείς που άρχισαν να «αποκαλύπτουν» την Χρυσή Αυγή δεν έχουν καμία δυνατότητα να την πολεμήσουν. Ας κλείσουμε αυτήν την παρένθεση κι ας συνεχίσουμε.

Συνεντέυξεις από μετανάστες που χτυπήθηκαν από τους χρυσαυγίτες. Θα πει κανείς πως επιτέλους βγήκαν και αυτοί στον αέρα, εμφανίστηκαν στους δέκτες μας, είδαμε τα πρόσωπά τους, ακούσαμε την ιστορία τους. Ωραία μέχρι εδώ. Αυτό θα ήταν καλό αν μιλούσαμε για αυτό το φαινόμενο πριν από καμιά πενταετία, θα ήταν χρήσιμο αν δεν υπήρχε ένα ήδη διαμορφωμένο περιβάλλον το οποίο δεν ανακάλυψε τον φασισμό, αλλά του έδωσε την δυνατότητα να ανθίσει. Στη σημερινή συγκυρία μάλλον φαίνεται να ρίχνει λάδι στη φωτιά.

Ο ελληνικός λαός ποτέ δεν ήταν, όπως θα θέλαμε να πιστεύουμε, φιλόξενος ή αντιρατσιστής. Ανέκαθεν υπήρχαν στην ελληνική κοινωνία η ξενοφοβία, η εθνική υπερηφάνεια, η αιώνια αίσθηση ότι κάποιος που μας φθονεί μας κόβει τα φτερά. Η ελληνική κοινωνία ποτέ δεν είδε με συμπάθεια τους μετανάστες. Τους έβλεπε πάντα ως αυτούς που «κλέβουν τις δουλειές», ως αυτούς που κρύβονται πίσω από κάθε μικρό ή μεγάλο έγκλημα και τελικά ως αυτούς που φέρουν μια απροσδιόριστη ευθύνη για κάθε δεινό.

Οι μετανάστες τα χρόνια που οι μισοί έλληνες δεν είχαν καν ακουστά την Χρυσή Αυγή, δούλευαν «μαύρα» για πολύ χαμηλότερα μεροκάματα, σχεδόν σαν δούλοι. Εργάζονταν στα χωράφια και λίγο πριν πληρωθούν οι εργοδότες φώναζαν την αστυνομία για να τους μαζέψει, έπαιρναν πάντα λιγότερα από όσα έπαιρνε κάποιος άλλος, ενώ αν κάποιος αλλοδαπός ζητούσε όσα έπαιρνε και ο έλληνας, τότε υποτιμητικά ο μέσος έλληνας έλεγε «μάγκεψε κι ο Αλβανός». Ούτε καν λόγος για τους Αλβανούς που μετά από χρόνια άνοιξαν μια δικιά τους δουλειά.










Αυτός ο ρατσισμός υπήρχε πάντα και διογκωνόταν σε αθώες στιγμές. Το παιδί σου δεν πήγαινε καλά στο σχολείο και ξαφνικά σου έφταιγε το παιδί του μετανάστη που δεν καταλαβαίνει κι έτσι αναγκάζεται όλη η τάξη να πηγαίνει με αργούς ρυθμούς. Αλλά ακόμα κι αν ένα παιδί μετανάστη τα έπαιρνε τα γράμματα και έφτανε στο σημείο να βγει πρώτος, τότε στήνονταν επί τόπου λαϊκά δικαστήρια ώστε να ξεσηκωθεί η κοινωνία εναντίον του κακού ξένου. Όλα αυτά γίνονταν καμιά δεκαριά χρόνια προτού η Χρυσή Αυγή έρθει στην επικαιρότητα.

Σήμερα, λοιπόν, με το να προβάλλεις τους μετανάστες που χτυπήθηκαν από φασίστες δεν συγκινείς κανέναν. Ένας λαός που έμενε ασυγκίνητος σε τέτοια κρούσματα βίας, ένας λαός ο οποίος έμενε αδιάφορος απέναντι στις συνθήκες ζωής των μεταναστών, δεν θα συγκινηθεί σήμερα που σκίστηκε το χαρτί περιτυλίγματος της πραγματικής μας κοινωνίας και αναδύθηκε η μπόχα που κρυβόταν τόσα χρόνια.

Καθώς περνούσε η εκπομπή γινόταν όλο και πιο αδιάφορη. Δύο συνεντέυξεις του Κουσουρή και του Χρυσού, οι οποίες έχουν γίνει must σε κάθε εκπομπή που θέλει να μας ενημερώσει για το αληθινό πρόσωπο της νεοναζιστικής συμμορίας. Δεν υποτιμώ τα γεγονότα, ούτε αμφιβάλλω για την σημαντικότητα της προβολής τους. Από την εποχή που συνέβησαν όμως αυτά, έχουν περάσει πολλά χρόνια. Κανείς θα μπορούσε να βρει και άλλα σημαντικά στοιχεία στη δράση της συγκεκριμένης οργάνωσης ή τουλάχιστον θα μπορούσε, όταν κάνει «έρευνα» να διεισδύσει σε βάθος και να ερευνήσει, εφόσον η αστυνομία δεν το κάνει, διάφορα περιστατικά τα οποία θα μπορούσαν να είχαν συνδεθεί με δράση φασιστικών ομάδων. Ναι σωστά καταλάβατε, μιλάω για εκείνη την επιδημία «ξεκαθαρίσματος λογαριασμών μεταξύ ομοεθνών» λίγους μήνες πριν ή για την δολοφονία μετανάστη μια μέρα μετά την στυγερή δολοφονία του 44χρονου στην Ομόνοια πέρυσι.

Και ενώ η εκπομπή δεν έχει να παρουσιάσει τίποτα καινούριο μέχρι στιγμής, και η μόνη έρευνα που κάνει είναι μια ξαναζεσταμένη σούπα που θυμίζει συρραφή επιφανειακών ρεπορτάζ, πάμε στη γνώμη των ειδικών. Μια καθηγήτρια από το Πάντειο, ένας ερευνητής από την Γαλλία και μια ερευνήτρια από την Αγγλία. Στην πραγματικότητα δεν μας είπαν τίποτα καινούριο. «Η άνοδος της Χρυσής Αυγής οφείλεται στην ύφεση και στην παρακμή των παραδοσιακών κομμάτων». Μήπως αυτό δεν λέει και ο απλός άνθρωπος του καφενείου; Πήγες ρε Παύλο μέχρι την Γαλλία και την Αγγλία για να αποσπάσεις αυτή τη δήλωση; Σε όποιο καφενείο κι αν πήγαινες μάλλον το ίδιο θα άκουγες. Επίσης, χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τους ξένους ερευνητές, έχουν –και αυτό φάνηκε στις τοποθετήσεις τους- ελλιπή γνώση για τα ελληνικά δεδομένα. Συμβαίνει συχνά, όταν προσπαθείς να μελετήσεις ένα φαινόμενο αφηρημένα να χάνεις κάποιες ποιότητες με αποτέλεσμα να θολώνει η εικόνα. Όταν δηλαδή μελετάς το φαινόμενο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη γενικευμένα, τότε τα επιστημονικά σου πορίσματα θα περιορίζονται στην κατάδειξη των διαφορών μεταξύ της ελληνικής ακροδεξιάς και της γαλλικής. Στην προέκτασή του αυτό θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως μεγάλη δυστυχία που δεν έχουμε μια ακροδεξιά σαν την γαλλική που δεν δέρνει ή αλλιώς στο «ο Καρατζαφέρης ήταν καλός όχι σαν τους Χρυσαυγίτες». Αναρωτιέμαι αν οι ερευνητές αυτοί γνώριζαν την ταύτιση μερίδας του ελληνικού λαού με το δικτατορικό καθεστώς, την απήχηση που είχε διαχρονικά το “που ‘σαι ρε Παπαδόπουλε” ή ακόμα και την παραδοσιακή σχέση ακροδεξιών, χουντικών παρακρατικών και αστυνομίας.

Και πάμε και στο τέλος. Αναφορές στα επεισόδια στο θέατρο Χυτήριο και σκάει και το βίντεο με τις βρισιές του Παναγιώταρου. Και εκεί που αρχίζεις και παραξενεύεσαι που βρέθηκε κανάλι να το δείξει χωρίς το ενοχλητικό «μπιπ» ξαφνικά κόβεται. Αντιφασισμός με μέτρο. Τι φοβάστε ρε παιδιά εκεί στο Μέγκα; Μην τυχόν και ακουστούν οι λέξεις «γαμημένες αλβανικές κωλοτρυπίδες»; Εσείς δεν είστε που θέλετε να αποκαλύψετε το αληθινό πρόσωπο της Χ.Α; Ποιον τελικά προστατεύεται με την περικοπή του βίντεο; Τους θεατές σας, στους οποίους υπόσχεστε αποκαλύψεις ή την Χρυσή Αυγή; Τέτοια λογοκρισία ούτε η ΝΕΤ με το φιλί των ομοφυλόφιλων!

Και στην τελική ποιον θα πείσει η επίκληση της ελευθερίας της έκφρασης; Σε έναν λαό που καθοδηγείται συνειδητά και υποσυνείδητα από τις μαύρες δυνάμεις της εκκλησίας και συρρέει στις λαοσυνάξεις για τις ταυτότητες, πόση αξία μπορεί να έχει η ιδέα της ελευθερίας της τέχνης; Σε μια χώρα στην οποία η εκκλησία αφόρησε και αποκύρηξε τον Καζαντζάκη και τον Αγγελόπουλο είναι αστείο να πιστεύουμε ότι έχουμε ελευθερία έκφρασης. Όμως ακόμα πιο αστείο είναι κάτι τέτοιο να ακούγεται από τις συχνότητες του «Μεγάλου Καναλιού» που έχει ποτίσει τον κόσμο με άπειρες τηλεοπτικές ώρες σάχλας, μπούρδας και κακογουστιάς, ένα κανάλι που εσχάτως θυσίασε τις όποιες καλές παραγωγές θα μπορούσε να κάνει για να γεμίσει την τηλεοπτική μας ατμόσφαιρα με χαμηλής ποιότητας τούρκικα σίριαλ.

Η ώρα πέρασε και έρευνα δεν είδαμε παρά τον πολλά υποσχόμενο τίτλο της εκπομπής. Δεν περίμενα να χτυπήσει τον φασισμό ο Τσίμας και το Μέγκα. Αυτοί που εξέθρεψαν το τέρας, αυτοί που το έχουν αμολήσει για να προστατεύσει τα συμφέροντά τους δεν πρόκειται να το βλάψουν. Δεν θέλω να ξαναδώ τέτοιο ρεπορτάζ για την χρυσή αυγή. Δεν θέλω να χάσω κι άλλες ώρες από τη ζωή μου για να βλέπω μια διαφήμιση των πράξεών της. Θέλω μόνο να ελπίζω ότι κάποια στιγμή στην τηλεόραση θα εμφανιστούν δημοσιογράφοι που θα κάνουν πραγματικά τη δουλειά τους και δεν θα αποθέτουν απλά διαπιστευτήρια δημοκρατικότητας βγάζοντας με διεκπεραιωτικό τρόπο την υποχρέωσή τους να «αποκαλύψουν» το πρόσωπο του φασισμού.