Η μπαλάντα του μαλάκα
Σε κάθε νέο πακέτο μέτρων δεν μπορώ να μην το θυμάμαι...
Γιώργος Σαρρής
Με τον καφέ στο χέρι φεύγω σφαίρα στη στάση
να τρέξω να προλάβω λεωφορείο και μετρό
με σπρώχνουνε και σπρώχνω, μα ποιός δίνει βάση
μια κόλαση η πόλη κι ένα άγχος τρελό
Τ'ακούω στο γραφείο, δυό λεπτά αργοπορία
και φτύνω πάλι αίμα το πλάνο να βγεί
Πουλάω αγοράζω, σκέτη μονοτονία
κυλάει η ζωή σαν ψέμα κι άκρη ποιός θα βρεί
Κι εγώ εδώ να νιώθω όλο και πιο μαλάκας
που όλο εγώ πληρώνω το λογαριασμό
με την ψυχή στο στόμα μια ζωή της πλάκας
κι απόψε τάχω πάρει και θα εκραγώ,θα εκραγώ
Κι απόψε δεν σε είδα, χρόνος δεν περισσεύει
μας έχει πάρει η μπάλα και μας πάει γκρεμό
βρεγμένη θες σανίδα, ρε ψυχή ποιός σε κλέβει
στη μύτη σου από κάτω ρίξε βλέφαρο
Γυρίζω μες τη νύχτα, στην tv οι ειδήσεις
γραβάτες ,ταγεράκια,χαβαλές,καυγάς
Καρέκλες ,υπουργεία,ψάξε βρες να το λύσεις
Ριάλιτυ και χρήμα και κουτσομπολιά
Κι εγώ εδώ να νιώθω όλο και πιο μαλάκας
που όλο εγώ πληρώνω το λογαριασμό
με την ψυχή στο στόμα μια ζωή της πλάκας
κι απόψε τάχω πάρει και θα εκραγώ,θα εκραγώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου