Η στάση της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων

Η στάση της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων

Χαρακτηριστικά σημεία από τις τοποθετήσεις των εκπροσώπων τους

Αποκαλυπτική για τις θέσεις του κάθε κόμματος αναφορικά με τις αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης, τα μνημόνια και τη στρατηγική της ΕΕ, αλλά και τη διέξοδο που προτείνει το κάθε κόμμα και για λογαριασμό ποιανού, ήταν η συζήτηση για την Πρόταση Νόμου του ΚΚΕ. Ενδεικτικές είναι οι παρακάτω τοποθετήσεις.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ: Ο υφυπουργός Οικονομικών Γ. Μαυραγάνης είπε ότι η πρόταση νόμου της ΚΟ του ΚΚΕ κινείται «συνολικά αντίθετα με την πολιτική της κυβέρνησης και δεν μπορεί να γίνει δεκτή».

ΑΠΟ ΤΗ ΝΔ: Ο Αδ. Γεωργιάδης είπε ότι το κόμμα του απορρίπτει την πρόταση νόμου του ΚΚΕ, αφού, όπως είπε, αυτή οδηγεί σε έξοδο από την ΕΕ και το ευρώ. Ισχυρίστηκε ακόμα ότι η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, για κατάργηση των μνημονίων, αποδέσμευση από την ΕΕ, με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και μονομερή διαγραφή του χρέους είναι «η μόνη εναλλακτική του μνημονίου. Απείρως χειρότερη, αλλά αυτή είναι».

Ο ίδιος ομολόγησε ότι με το μνημόνιο η ΝΔ και η συγκυβέρνηση στηρίζουν και προωθούν στρατηγικές επιλογές της πλουτοκρατίας, αφού «η πολιτική των μνημονίων δεν είναι πολιτική που εφαρμόζεται κατά παρέκκλιση στις χώρες που έχουν οικονομικό πρόβλημα αλλά είναι κεντρική επιλογή της ΕΕ στο σύνολο της Ευρωζώνης».

ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΡΙΖΑ: Οι τοποθετήσεις των βουλευτών του ήταν ενδεικτικές της προσπάθειας να καλλιεργήσει αυταπάτες για την ΕΕ και τη δική του πολιτική διαχείρισης. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δήλωναν ότι ψηφίζουν επί της αρχής την πρόταση νόμου του ΚΚΕ και την ίδια ώρα έδιναν όρκους πίστης στην ΕΕ.

Χαρακτηριστικά, ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ Στ. Σαμοΐλης είπε για τα μνημόνια ότι «η θέση μας δεν είναι μόνο καταγγελτική, ούτε περιορίζεται σε αφοριστικές εξαγγελίες για το ρόλο της ΕΕ και του Μάαστριχτ. Διατυπώνουμε τεκμηριωμένες προτάσεις για έξοδο της χώρας από την κρίση και εναλλακτικές προτάσεις εξουσίας». Σε άλλο σημείο είπε ότι το«πρόβλημα χρέους είναι ευρωπαϊκό και βοηθά η επίλυσή του μέσα από το σύνολο της ΕΕ με ευρείες συμμαχίες».

Από τη μεριά του ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ε. Τσακαλώτος, πρόβαλε την επιζήμια για το λαό και το κίνημα θεωρία των σταδίων. Θέλοντας να δικαιολογήσει τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για άλλη διαχείριση, όπως η «εθνικοποίηση των τραπεζών», η «αλλαγή του ρόλου της ΕΚΤ» και άλλα παρόμοια, τα οποία στηρίζουν και μερίδες της πλουτοκρατίας, είπε μεταξύ άλλων ότι «μεταβατικές παρεμβάσεις, παρεμβατικά αιτήματα, ενδυναμώνουν την εργατική τάξη και τον κόσμο της εργασίας, του δίνουν εμπιστοσύνη ότι τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν, επεκτείνουν την ατζέντα και αλλάζουν συνειδήσεις».

Εφτασε μάλιστα σε σημείο να ισχυριστεί ότι με την πρόταση νόμου «η λογική της Γ' Διεθνούς επιστρέφει και το ΚΚΕ θα μπορέσει να βάζει σε μια αντιμνημονιακή συζήτηση τις δικές του προτάσεις», καλώντας σε μέτωπο της αριστεράς.

Στη δική της παρέμβαση η Ν. Βαλαβάνη ισχυρίστηκε ότι εάν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, θα έφερνε ένα νομοσχέδιο με τον ίδιο τίτλο, αλλά αμέσως μετά είπε ότι η πρόταση του κόμματός της είναι η διαγραφή όχι του συνόλου, αλλά «του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, το μορατόριουμ της πληρωμής τόκων και η αποπληρωμή του υπολοίπου με ρήτρα ανάπτυξης».

Παραπέμποντας ουσιαστικά στις ελληνικές καλένδες, είπε ότι το κόμμα της προτείνει τη«σταδιακή κατάργηση των εφαρμοστικών νόμων» που θα εξαρτάται από τη«σταθεροποίηση και δρομολόγηση μιας πορείας σχεδιασμένης παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας». Ο Αλ. Μητρόπουλος από την πλευρά του, παρέπεμψε τη λύση των λαϊκών προβλημάτων μέχρι και στον ΟΗΕ (!), όπου υπάρχουν άρθρα που προβλέπουν προστασία μιας χώρας «που συνθλίβεται από υπερεθνικούς οργανισμούς για δήθεν διάσωσή της».

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Π. Λαφαζάνης, ισχυρίστηκε ότι αυτά που«αναγράφει η πρόταση νόμου είναι στην ουσία η καρδιά της δικής μας πολιτικής!», λέγοντας ότι «αν υπήρχε συνεργασία αριστερών δυνάμεων, που είναι επιβεβλημένη και επίκαιρη, ιδιαίτερα της ριζοσπαστικής αριστεράς με επίκεντρο το ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ αυτά τα μνημόνια θα ήταν παρελθόν γιατί θα είχαμε μια κυβέρνησης της συνεργαζόμενης, συμπαραταγμένης, συμπορεύουσας αριστεράς».

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΣΟΚ: Αντίθετος στην πρόταση νόμου δήλωσε ο εισηγητής του, Γ. Ντόλιος, ισχυριζόμενος ότι αυτή δείχνει να «μην αντιλαμβάνεται ποια είναι η κατάσταση του κράτους και πού θα οδηγηθούμε». Υπεραμύνθηκε των δεσμεύσεων που έχει η χώρα προς την ΕΕ, λέγοντας ότι «η Ελλάδα είναι ενταγμένη σε ένα ευρωπαϊκό σύστημα με κανόνες λειτουργίας, πολλοί είναι κακοί αλλά μέχρι να αλλάξουν είμαστε υποχρεωμένοι να κινηθούμε στο πλαίσιο που κινούνται».

ΑΠΟ ΤΟΥΣ «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ»: Ο εισηγητής τους, Ν. Μαυριάς, δήλωσε ότι υποστηρίζει την πρόταση νόμου, αλλά σπέρνοντας αυταπάτες για το διαχρονικό ρόλο της ΕΕ είπε ότι αυτή έχει «εξελιχθεί μετά την ΟΝΕ σε ένωση δανειστών».

ΑΠΟ ΤΗ «ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ»: Αντικομμουνισμός, συκοφαντία και ο κλασικός ρατσισμός χαρακτήρισε την παρέμβαση του εκπροσώπου της, Η. Παναγιώταρου, ο οποίος προσχηματικά είπε ότι ψηφίζει επί της αρχής την πρόταση νόμου αλλά καταψηφίζει όλα της τα άρθρα. Αποκαλυπτικός ήταν όταν στην ομιλία του κάλεσε την κυβέρνηση να βάλει «σε θέσεις κλειδιά επιτυχημένους επιχειρηματίες που μόνοι τους τα κατάφεραν χωρίς επιδοτήσεις να κάνουν εξαγωγές» αποκαλύπτοντας ότι ο πραγματικός ρόλος του κόμματός του δεν είναι άλλος από τη στήριξη των στυλοβατών του συστήματος.

ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΑΡ: Τη διαφωνία της με την πρόταση νόμου εξέφρασε και η Α. Ξυροτύρη λέγοντας ότι το κόμμα της διαφωνεί με τη μονομερή καταγγελία του μνημονίου και τάσσεται υπέρ της «σταδιακής απαγκίστρωσης» από αυτό.