o ο Ψυχάρης δίνει γραμμή στην εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, ή το αντίστροφοqqq

Ποιος δίνει γραμμή σε ποιον;

Διαβάζοντας τον Θ. Καρτερό στην «Αυγή» της Κυριακής, δυσκολεύεται κανείς να καταλάβει αν ο Ψυχάρης δίνει γραμμή στην εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, ή το αντίστροφο. Ο Καρτερός υιοθετεί πλήρως τα όσα έγραφε πριν από λίγες μέρες στο κύριο άρθρο του «Βήματος» ο εκδότης του, προσπαθώντας να παρουσιάσει (και να προβοκάρει) το ΚΚΕ σαν κόμμα του συστήματος, από το οποίο η κυβέρνηση (και η κάθε αστική κυβέρνηση) δεν έχει τίποτα να φοβάται. Αρα, δεν έχει και κανένα λόγο να σηκώνει τους τόνους απέναντί του. Γνωστή και ύπουλη η προσπάθεια των αστών να φέρουν το ΚΚΕ στα μέτρα της προπαγάνδας τους, παρουσιάζοντάς το άλλοτε στα όρια της (αστικής) συνταγματικής νομιμότητας και άλλοτε σαν παράγοντα σταθερότητας για το σύστημα. Ο στόχος τους είναι και στη μια και στην άλλη περίπτωση ίδιος: Να συκοφαντήσουν το Κόμμα στα μάτια του λαού, να το απαξιώσουν στα λαϊκά στρώματα, που είτε ριζοσπαστικοποιούνται και προσεγγίζουν το ΚΚΕ, είτε δεν συνειδητοποιούν ακόμα την ανάγκη για ριζικές αλλαγές, αλλά τρέφουν εκτίμηση για το Κόμμα και τους αγώνες του.

Σε κάθε περίπτωση, ο Καρτερός και η «Αυγή» αναμασάνε πρόθυμα την προπαγάνδα του Ψυχάρη, μιλώντας για «δράση σχεδόν υποδειγματική και επί της ουσίας μετριοπαθή για κομμουνιστικό κόμμα» και για «ενέργειες ακτιβισμού, χωρίς κατά το κοινώς λεγόμενο να ανοίξει μύτη». Υπενθυμίζουν, μάλιστα, τάχα αθώα, τα «όσα υμνητικά για τη μετριοπάθεια και την υπευθυνότητα του ΚΚΕ ακούστηκαν ακόμα και στη Βουλή από συντηρητικά στόματα πριν μόλις λίγο καιρό». Ολα αυτά για να καταλήξουν στο ότι η κυβέρνηση έστησε την επίθεση στο ΠΑΜΕ για τον εξής - μεταξύ άλλων - λόγο: «(...) γιατί υπολογίζουν, σε συνδυασμό με την προπαγάνδα τους περί δεξιάς στροφής του ΣΥΡΙΖΑ, ότι θα μπορέσουν να προκαλέσουν απώλειές του από τα αριστερά (...) Αυτό είναι το σχέδιο». Τα ίδια έγραφε η «Αυγή» την επομένη της κατασταλτικής επίθεσης στο υπουργείο Εργασίας, τα ίδια αναμασούσε το σύνολο του αστικού Τύπου από την ανάποδη. Οτι, δηλαδή, το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ (σκόπιμη η προσπάθεια να δημιουργήσουν ταύτιση που δεν υπάρχει) επιδίωξαν τη σύγκρουση για να ανέβει η εκλογική επιρροή του Κόμματος, σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ.

Πού καταλήγει ο Καρτερός στην «Αυγή»; Οτι με την επίθεση στο ΠΑΜΕ, η κυβέρνηση «επιχειρεί να εκμεταλλευτεί τις διαφορές, την έλλειψη στοιχειώδους συντονισμού, την αντιπαλότητα στην αριστερά» και άρα «έχει τεράστια σημασία ότι, εξαπολύοντας τη βία και τις συκοφαντίες συλλήβδην εναντίον των κομμάτων της (σ.σ. της "αριστεράς"), φέρνει τον κόσμο τους και την ιδέα της συνεργασίας τους πιο κοντά». Ξεμπροστιάστηκε άτσαλα η «Αυγή». Κρίνοντας «εξ ιδίων τα αλλότρια», χρεώνει στο ΚΚΕ ότι χαράσσει στρατηγική με βάση την κάλπη, όταν αποδεδειγμένα είναι το μόνο κόμμα που δεν το κάνει και ταυτόχρονα παλεύει να διαλυθούν στο λαό αυταπάτες ότι μπορεί να βρει λύση στα προβλήματά του μέσα από κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Το ΚΚΕ παλεύει να οργανωθεί ο λαός από τα κάτω, με πυρήνα τους τόπους δουλειάς. Να «δέσει» η λαϊκή συμμαχία που θα βάλει φρένο στα χειρότερα που έρχονται και κάτω από προϋποθέσεις θα ανοίξει το δρόμο για ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας.

Με όλα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμιά σχέση, αφού λέει στο λαό ότι μπορεί να σωθεί ψηφίζοντας τον ίδιο για κυβέρνηση, προκειμένου να ασκήσει μια άλλη διαχείριση, στο πλαίσιο όμως του αστικού συστήματος που χρεοκοπεί το λαό για να σωθούν τα μονοπώλια. Οπως καμιά σχέση δεν είχε και δεν έχει το ΚΚΕ με τους ψευτοκαυγάδες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ παλιότερα, της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, που θέλουν να εγκλωβίσουν το λαό στη λογική της διαχείρισης και των αυταπατών ότι αλλάζοντας διαχειριστές, μπορεί να ευημερήσει. Οσο για την «ιδέα της συνεργασίας των κομμάτων της αριστεράς», ας αλλάξουν πλευρό ο ΣΥΡΙΖΑ και η «Αυγή», που προσπαθούν να κοροϊδέψουν ωμά τον κόσμο. Ο λαός δεν έχει ανάγκη από συνεργασίες που θα τον κάνουν συνένοχο στο «σαπούνισμα» των Αμερικάνων και του ΔΝΤ, όπως κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή που θα τον κάνουν οσφυοκάμπτη στο ντόπιο κεφάλαιο, στον Σόιμπλε και τα άλλα κονκλάβια της ΕΕ, όπως επίσης κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, για να ανέβει τα σκαλοπάτια της αστικής διαχείρισης.