"Καθηγητής οικονομικών"...

"Καθηγητής οικονομικών"...

 Γέμισαν και πάλι τα πάνελ των τηλεοπτικών εκπομπών με "ειδικούς" που θέλουν να μας εξηγήσουν...
 Το γνωστό καθηγηταριό, που ντροπιάζει την ιδιότητα του Πανεπιστημιακού δάσκαλου, δεν έχει κανένα πρόβλημα να πει ό,τι του πουν να πει, για να θολώσουν τα νερά και κανένας πραγματικά να μην καταλάβει τι του συμβαίνει και τι πάει να του συμβεί.
 Πρώτος μες τους πρώτους ο "καθηγητής οικονομικών" Ν.Φίλιππας πήρε πάλι σβάρνα τα κανάλια προσφέροντας την υπηρεσία του. Μόνο που δεν αναλύει οικονομικά το ζήτημα της Κύπρου γιατί εκεί το θέμα πονάει.Μιλάαει για πολιτική...
  Οσο πιο πολύ μιλήσουν για το πως είναι στημένο το οικονομικό μοντέλο  όχι της Κύπρου βέβαια αλλά όλου του καπιταλισμού, τόσο πιο πολύ κινδυνεύουν να πάρει χαμπάρι ο κοσμάκης πόσο επικίνδυνος είναι ο "ασφαλής" καπιταλισμός τους. Πόσο επικίνδυνο είναι να φανεί πως καπιταλισμός= κερδοσκοπία κι ότι αυτό το ζευγάρι δεν μπορεί να σπάσει ό,τι και να λένε.
Ο καπιταλισμός χωρίς την κερδοσκοπία είναι ψάρια δίχως θάλασσα. Με τις ανάγκες κερδοφορίας που έχουν δημιουργηθεί για τα τεράστια κεφάλαια που έχουν συγκεντρωθεί, δεν υπάρχει κανενός είδους "άμεση επένδυση" που να μπορέσει να ανταποκριθεί. Αυτό το ξέρουν όλοι. Εκτός φυσικά από αυτούς που πρέπει να το ξέρουν...


Τι λεει λοιπόν ο "καθηγητής";
 Φταίνε οι πολιτικοί λέει. Αυτοί είναι οι καπετάνιοι στο καράβι. Και την ώρα της φουρτούνας αποδεικνύονται λίγοι... Για την κατάσταση στην Κύπρο φταίνε οι πολιτικοί λοιπόν. Φταίει το ΑΚΕΛ! Φταίει που οι πολιτικοί ήταν απροετοίμαστοι για τη φουρτούνα! Ποιός έφερε τη φουρτούνα, ποιός σπέρνει τους ανέμους όλη την ώρα, δε μας νοιάζει βέβαια...
 Γι αυτά φταίει η κακιά η ώρα, "φταίει το ζαβό το ριζικό μας.."
Για τα βραβεία που έπαιρνε η Κύπρος από τους "ειδικούς" όλου του καπιταλιστικού πλανήτη μόλις λίγα χρόνια πριν, για την οικονομία της και το λαμπρό της μοντέλο δεν ξέρει τίποτα!

 Ξέρει μόνο ότι οι Κύπριοι "έχουν πρόβλημα με τους πολιτικούς τους όπως κι εμείς"!
 Προφανώς μια μόνιμη διακυβέρνηση τεχνοκρατών, υπάκουων φυσικά στα σπουδαία αφεντικά αυτού του υπέροχου καπιταλιστικού κόσμου, θα είναι γι αυτόν και την παρέα του η καλύτερη λύση. Και φυσικά για το λαό ούτε κουβέντα. Σιγά να μη βγάλουμε το λαό στο προσκήνιο. Τι ξέρουν οι "άχρηστοι" εργαζόμενοι απ' αυτά. Αυτοί εκεί, στο κάτεργο. Με όποιο ξεροκόμματο τους πετάξουν. Οι καλύτερες μέρες θα 'ρθούν ...αργότερα, στην αιώνια ζωή.

 Και πάνω που διάβαζα  τώρα κάπου για τα λόγια του Λένιν που έλεγε πως η μαγείρισα έπρεπε να μάθει και να κυβερνάει...
 Αλλά ας μη μπερδεύουμε  τα διαμάντια με τα κάρβουνα. Άλλο η φωτιά κι άλλο το φούμο.

 Όμως, σε τούτο τον καπιταλιστικό ντουνιά, το φούμο είναι πιο χρήσιμο από ποτέ.
 Πως αλλιώς να σκοτεινιάσει η σκηνή...

"Έτσι στη σκοτεινή ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα
όπου μας έβρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, 
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!"

 Αναρτήθηκε από Γιώργος Σαρρής