Τα πανηγύρια για τον αγωγό ΤΑΡ δεν αφορούν το λαό
Κυβερνητικά στελέχη διέρρεαν χτες ότι το έργο προκρίθηκε έναντι του ανταγωνιστή «Nabucco West»
Οι τελικές αποφάσεις της κοινοπραξίας θα ανακοινωθούν αύριο, Παρασκευή, ενώ η επίσημη υπογραφή της συμφωνίας πιθανόν να γίνει στις 8 Ιούλη στο Αζερμπαϊτζάν. Ο αγωγός ΤΑΡ θα έχει μήκος περίπου 870 χιλιόμετρα. Θα ξεκινά από τα ελληνοτουρκικά σύνορα, θα διασχίζει 550 χιλιόμετρα εντός της Ελλάδας, 210 χιλιόμετρα στην Αλβανία, 105 χιλιόμετρα στο υποθαλάσσιο τμήμα της Αδριατικής και 5 χιλιόμετρα στην Ιταλία. Ο «Nabucco West» σχεδιαζόταν να συνδέσει την Τουρκία με την Αυστρία, διασχίζοντας τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Ουγγαρία.
Την επιλογή του ΤΑΡ διεκδικούσε η κυβέρνηση για λογαριασμό της ντόπιας αστικής τάξης, που θέλει να αναβαθμιστεί στους ανταγωνισμούς για τους δρόμους και τις πηγές Ενέργειας. Τις πληροφορίες για την επιλογή του έναντι του «Nabucco West» επιβεβαίωσε έμμεσα, χτες, ο αυστριακός όμιλος πετρελαίου και φυσικού αερίου «OMV», επικεφαλής της κοινοπραξίας «Nabucco West». Σε ανακοίνωσή του σημείωνε ότι «το πρόγραμμα Nabucco δεν επελέγη από την κοινοπραξία».
Ωστόσο, μέχρι αργά χτες βράδυ δεν υπήρξε καμιά επίσημη ανακοίνωση από την κυβέρνηση για το θέμα του αγωγού. Νωρίτερα, οι εκπρόσωποι της κοινοπραξίας είχαν ενημερώσει για τις αποφάσεις τους την ιταλική κυβέρνηση και σήμερα αναμένεται να ενημερώσουν την αλβανική. Χτες, υπογράφτηκε και η «Συμφωνία Φιλοξενούσας Χώρας» ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και την κοινοπραξία του ΤΑΡ, που συγκροτούν η ελβετική AXPO, η νορβηγική Statoil και η γερμανική ΕΟΝ.
Σπέρνουν αυταπάτες
Στη διάρκεια της τελετής, ο υπουργός Οικονομικών υποστήριξε ότι από την πιθανή κατασκευή του αγωγού «θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας στη χώρα». Συνδράμοντας τη γενικότερη προπαγάνδα περί ανάπτυξης μέσω των επενδύσεων μεγάλων καπιταλιστικών ομίλων, το υπουργείο Εξωτερικών δημοσιοποίησε χτες ολόκληρη έκθεση για να χειραγωγήσει το λαό και να διαφημίσει τα «πλεονεκτήματα που συνεπάγεται για την Ελλάδα ο αγωγός ΤΑΡ».
Ανάμεσα στα άλλα, γίνεται λόγος για «σημαντική άμεση ξένη επένδυση στην Ελλάδα ύψους 1,5 δισ. ευρώ» που θα δημιουργήσει «2.000 άμεσες και 10.000 έμμεσες νέες θέσεις εργασίας». Την προπαγάνδα της κυβέρνησης καταρρίπτει η ίδια η έκθεση του ΙΟΒΕ για τον αγωγό - παρουσιάστηκε το Μάη. Σύμφωνα με αυτή, οι μόνιμες θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής του αγωγού θα είναι μόλις 100!
Σύμφωνα με την ίδια έκθεση, στα επόμενα 54 χρόνια (!), όση είναι η διάρκεια της σύμβασης της κοινοπραξίας με την ελληνική κυβέρνηση, θα δημιουργηθούν 4.800 θέσεις εργασίας, συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής του έργου. Κι αυτό όμως μόνο στην«περίπτωση που οι σωλήνες του αγωγού προμηθευτούν από εγχώριους παραγωγούς».Κατά τη διάρκεια της κατασκευής του αγωγού και για περίπου τρία χρόνια, θα απασχοληθούν το πολύ 2.000 εργαζόμενοι, με μισθούς και μεροκάματα που θα καθορίσουν οι κατασκευαστικοί όμιλοι, αξιοποιώντας φυσικά το σύνολο της ελληνικής αντεργατικής νομοθεσίας.
Οπως εξάλλου είχε ομολογήσει ο δήμαρχος Ξάνθης, Μ. Στυλιανίδης, κατά τη συζήτηση για την κύρωση από το δήμο της συμφωνίας για τη διέλευση του αγωγού από τον ακριτικό νομό, οι θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν στην περιοχή είναι μόλις 200 - 300 στο στάδιο της κατασκευής του ΤΑΡ και 10 - 15 στο στάδιο της λειτουργίας του!
«Αναβάθμιση» μόνο για τα μονοπώλια
Στην έκθεση του υπουργείου Εξωτερικών προπαγανδίζεται ότι η διέλευση του ΤΑΡ από την Ελλάδα σηματοδοτεί την «αύξηση των επιλογών και της διαπραγματευτικής δύναμης της χώρας μας έναντι των προμηθευτών της», ότι καθιστά την Ελλάδα «ενεργειακό κόμβο και άξονα στην περιοχή της ΝΑ Ευρώπης» και αναβαθμίζει τη «γεωστρατηγική θέση» της Ελλάδας στον ενεργειακό χάρτη της περιοχής.
Η πραγματικότητα είναι ότι η διέλευση του αγωγού ΤΑΡ από την Ελλάδα δεν θα εξασφαλίσει φτηνό φυσικό αέριο για τα λαϊκά νοικοκυριά, αφού δεν υπάρχει καμία τέτοια ρήτρα στη συμφωνία της κυβέρνησης με την κοινοπραξία του ΤΑΡ. Αντίθετα, σύμφωνα με πληροφορίες, στην επιλογή της κοινοπραξίας έπαιξε καθοριστικό ρόλο το γεγονός ότι οι αγορές της Ελλάδας και της Ιταλίας έχουν από τις υψηλότερες τιμές παροχής φυσικού αερίου στην Ευρώπη!
Ο καθορισμός της τιμής του φυσικού αερίου καθορίζεται από τα μονοπώλια που ελέγχουν τα κοιτάσματα, τα οποία στοχεύουν σε υψηλή κερδοφορία. Στην περίπτωση του «Σαχ Ντενίζ ΙΙ», μιλάμε για μερικά από τα μεγαλύτερα του πλανήτη, όπως η βρετανική BP, η νορβηγική Statoil, η γαλλική Total, η ρωσική LUKoil, η ιταλική Εni, η αζέρικη Socar, η ιρανική ΝIOC και η τουρκική TPAO. Υπενθυμίζεται ότι στα χέρια της Socar κατευθύνεται και ο πλήρης έλεγχος του δικτύου φυσικού αερίου στην Ελλάδα, με την εξαγορά του ΔΕΣΦΑ.
Τέλος, οι θριαμβολογίες της κυβέρνησης για μετατροπή της χώρας σε «ενεργειακό κόμβο» που θα την «αναβαθμίσει και γεωστρατηγικά», ισοδυναμεί με βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στους επικίνδυνους ενδοϊμπεριαλιστικούς και μονοπωλιακούς ανταγωνισμούς για την Ενέργεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου