Χρήσιμη για το κεφάλαιο η Χρυσή Αυγή

Χρήσιμη για το κεφάλαιο η Χρυσή Αυγή

Οι δολοφονικές ενέργειες της Χρυσής Αυγής στο Πέραμα και στο Κερατσίνι έχουν γίνει αφορμή για την αναπαραγωγή ρεπορτάζ που αποκαλύπτουν τις μεθόδους και τους τρόπους που οργανώνει την εγκληματική της δράση. Τώρα άραγε τις είδαν; Οχι μόνο τώρα που χτυπά δολοφονικά και Ελληνες εργάτες αλλά από τότε ακόμη που χτυπούσε μετανάστες, το ΚΚΕ είχε μιλήσει ανοιχτά για ναζιστική εγκληματική οργάνωση.

Η αστική προπαγάνδα σταματά, εδώ και σκόπιμα, γιατί την ενδιαφέρει να καταδικάσει τη βία γενικά απ' όπου και αν προέρχεται, να παίξει το δίλημμα «φασισμός ή (αστική) δημοκρατία» για να εγκλωβίσει εργατικά και λαϊκά στρώματα στη λογική ότι ο συμβιβασμός στην αστική νομιμότητα, η παραίτηση από τη μαχητική πάλη και δράση είναι ο μόνος τρόπος να προστατευτεί από το σουγιά και το ρόπαλο του φασίστα. Να εμφανίζονται οι δυνάμεις καταστολής ως προστάτες του εργατικού κινήματος από τη φασιστική βία.

Αλλωστε, η αστική προπαγάνδα ξέρει την τέχνη σε όλη την προηγούμενη περίοδο να την εξωραΐζει συγκαλύπτοντας το ναζιστικό ποιόν της, το χαρακτήρα της ως μαχητικής οργάνωσης σε αντιδραστική κατεύθυνση, που αποσκοπεί στη δημιουργία αντιδραστικού κινήματος, εθνικιστικού, ρατσιστικού αντικομμουνιστικού, που μισεί θανάσιμα το εργατικό κίνημα. Να συγκαλύψει ότι είναι γέννημα - θρέμμα του καπιταλισμού, της αστικής ιδεολογίας, του επίσημου ανοιχτού αντικομμουνισμού, των μηχανισμών του αστικού κράτους.

***

Το αστικό πολιτικό σύστημα, ολόκληρο, τώρα ξαφνικά έχει γίνει λαύρο ενάντιά της για τους δικούς του λόγους. Δεν εξηγούν όμως γιατί δεν έχουν τιμωρηθεί ως τώρα οι εγκληματικές της ενέργειες, όταν κανάλια του συστήματος προέβαλαν τη δράση της, ακόμη και με τη φαινομενική εχθρότητα, όταν διευκόλυναν το «φούσκωμά» της εξασφαλίζοντας την κοινοβουλευτική της εκπροσώπηση, νομιμοποιώντας στη συνείδηση του κόσμου την ύπαρξη και τη δράση της. Η ΧΑ βολεύει για να τρομοκρατεί το λαό. Για να ορθώνει εμπόδια στη συνειδητοποίηση των αιτιών της φτώχειας, της εξαθλίωσης, της ανεργίας. Για να βάζει όχι μόνο εμπόδια στη συμμετοχή εργατικών, λαϊκών δυνάμεων στην ταξική πάλη, αλλά να τη χρησιμοποιεί και σαν μηχανισμό καταστολής της ταξικής πάλης. Αναδεικνύοντας κάλπικες αιτίες για την κρίση, όπως ότι για την ανεργία ευθύνονται οι μετανάστες εργάτες, ότι για τα χρέη των νοσοκομείων φταίει το γεγονός πως θεραπεύουν μετανάστες, για τους παιδικούς σταθμούς που δεν επαρκούν φταίει το γεγονός ότι πάνε και παιδιά μεταναστών κ.ο.κ. Η Χρυσή Αυγή λειτουργεί ως πληρωμένος μπράβος, υπερασπίζεται με τα μπράτσα της την καπιταλιστική κερδοφορία, υπερασπίζεται τις «συνθήκες για επενδύσεις» που απαιτούν μισθούς πείνας, χωρίς εργασιακά δικαιώματα. Αυτό έκανε π.χ. στο Πέραμα. Να τσακιστούν εργασιακά δικαιώματα, για να έρθουν δουλειές για τους μεγαλοεργολάβους και τους εφοπλιστές. Οποιος μπαίνει εμπόδιο, δηλαδή η εμπροσθοφυλακή της εργατικής τάξης, η Χρυσή Αυγή θα τον τσακίζει. Γιατί τάχα εμποδίζει την αντιμετώπιση της ανεργίας. Και για να δείξει ότι διακατέχεται από τέτοια φιλεργατική τάχα ευαισθησία, αφενός εμφανίζει «κοινωνικό πρόσωπο» μοιράζοντας τρόφιμα στους εξαθλιωμένους, για να κλείνουν τα στόματα. Ο,τι δηλαδή χρειάζονται τ' αφεντικά.

***

Υπάρχει βεβαίως και μια πλευρά της αστικής προπαγάνδας που πασχίζει να περάσει την άποψη ότι η Χρυσή Αυγή είναι ένα «κοινωνικό φαινόμενο» γέννημα της φτώχειας και εξαθλίωσης. Που αν ξεπεραστούν θα αποδυναμωθεί και η Χρυσή Αυγή. Βεβαίως, η Χρυσή Αυγή πατάει στις συνθήκες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και της πολιτικής διαχείρισής της σε όφελος του κεφαλαίου, πατάει πάνω στις τραγικές συνέπειές της στους εργαζόμενους, στους αυτοαπασχολούμενους, γενικότερα στα φτωχά λαϊκά στρώματα. Ενισχύθηκε όμως μέσα σε ένα συγκεκριμένο ιδεολογικοπολιτικό πλαίσιο που είχε ως χαρακτηριστικά του τον ανοιχτό αντικομμουνισμό -που επιδόθηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια τα αστικά ΜΜΕ, αστικά κόμματα, οι μηχανισμοί της ΕΕ κλπ.- την εχθρότητα στο εργατικό κίνημα και ιδιαίτερα στον ταξικό προσανατολισμό του, την ενίσχυση του εθνικισμού που τροφοδοτούσαν τα κάλπικα συνθήματα περί «κατεχόμενης Ελλάδας από την Τρόικα», βγάζοντας λάδι το ελληνικό κεφάλαιο από την υλοποίηση αυτής της πολιτικής, αναζητώντας έναν καπιταλισμό χωρίς κρίσεις, ένα ιμπεριαλιστικό σύστημα χωρίς ανισότιμες σχέσεις, ένα αστικό πολιτικό σύστημα που θα υπηρετεί το λαό, αναπολώντας έναν καπιταλισμό του παρελθόντος όπου μπορούσε με καλύτερους όρους να επιβιώσει ο μικροϊδιοκτήτης ή διαμόρφωνε άλλες δυνατότητες ενσωμάτωσης εργατικών στρωμάτων. Αυτό το κλίμα αποτυπώθηκε χαρακτηριστικά στο «κίνημα των πλατειών» και των «αγανακτισμένων» τροφοδοτώντας τόσο το ρεφορμισμό από τη μια όσο και τη φασιστική εθνικοσοσιαλιστική ρητορική από την άλλη.

***

Ομως η οργανωτική της συγκρότηση, η απότομη ανάπτυξη της δραστηριότητάς της, η μεγάλη επιρροή της σε τμήματα των αστικών κατασταλτικών μηχανισμών αποδεικνύουν ισχυρά νήματα και με το ίδιο το αστικό κράτος και όχι μόνο ιδεολογικούς δεσμούς.

Αλλά έχουν δει το φως της δημοσιότητας και άλλα τέτοια νήματα. Δεν πάει πολύς καιρός που η «Γκάρντιαν» έγραφε για χρηματοδότησή τους από τους εφοπλιστές. Αλλά και το 2012 είδαν το φως της δημοσιότητας ρεπορτάζ αστικών ΜΜΕ, όπως: «Μερίδα επιχειρηματιών πιστεύουν πως η Χρυσή Αυγή περιόρισε κατά πολύ τον αριστερό ακτιβισμό, με ορατά αποτελέσματα στη λειτουργία των επιχειρήσεων του κέντρου της Αθήνας. "Αφού δεν υπάρχει αστυνομία, να μία...", έλεγε σε γεύμα στο "Χίλτον" γνωστός βιομήχανος τροφίμων», εννοώντας τη Χρυσή Αυγή. Εργαλείο τμημάτων του κεφαλαίου λοιπόν η Χρυσή Αυγή. Να γιατί λέμε ότι: εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι να στηρίξουν τις πρωτοβουλίες των εργατικών σωματείων, των Λαϊκών Επιτροπών που καταδικάζουν, απομονώνουν και αποφασιστικά μπορούν να αχρηστεύσουν τα δίχτυα της Χρυσής Αυγής σε κάθε τόπο δουλειάς και μόρφωσης, σε κάθε εργατική - λαϊκή γειτονιά. Η διέξοδος βρίσκεται στην οργάνωση της λαϊκής πάλης και συμμαχίας με κατεύθυνση την ανατροπή του συστήματος, που γεννά και θρέφει τη Χρυσή Αυγή.