Τι λενε Dason και Afaza για τη νύχτα της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα απο τη Χρυσή Αυγή!
«Εργάτης είσαι, κάνε απεργία και άσε τις καριέρες, αγωνίσου με την τάξη σου, να 'ρθούν ωραίες μέρες...».
Οι στίχοι τους είναι εμπνευσμένοι από το δίκιο του εργάτη, αφού σε εργατοοικογένειες μεγάλωσαν και οι ίδιοι. Λένε πως θέλουν να συμβάλουν κι από αυτό το μετερίζι, μέσα από τη μουσική «χιπ χοπ», στην ανάπτυξη των αγώνων του νεολαιίστικου και του εργατικού - λαϊκού κινήματος, ενάντια στο σάπιο καπιταλισμό, που, μαζί με την εκμετάλλευση, γεννά το φασισμό. Που οπλίζει το χέρι δολοφόνων, όπως του χρυσαυγίτη που σκότωσε το φίλο τους και επίσης μουσικό, Παύλο Φύσσα, πριν από λίγες μέρες στο Κερατσίνι.
Ο λόγος για τους νεολαίους μουσικούς Dason και Afaza. Ο «Ριζοσπάστης» τους συνάντησε την Τετάρτη στο Σύνταγμα, αμέσως μετά τη συναυλία που διοργάνωσαν φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι, μαθητές, νέοι εργαζόμενοι και άνεργοι, ενάντια στη φασιστική Χρυσή Αυγή, στο σύστημα που τη γεννά και τη θρέφει. Με τους ρυθμούς και τους στίχους τους ξεσήκωσαν τη νεολαιίστικη συγκέντρωση, που απάντησε με βροχή συνθήματα, ενάντια στους χρυσαυγίτες, τα τσιράκια των εφοπλιστών και των μεγαλοεργοδοτών.
***
Οι δύο μουσικοί μίλησαν στο «Ρ» για όσα έζησαν τη νύχτα που οι φασίστες της Χρυσής Αυγής έστησαν ενέδρα στην παρέα τους και δολοφόνησαν εν ψυχρώ, στην οδό Τσαλδάρη της Αμφιάλης, τον 34χρονο Παύλο Φύσσα.
«Μας πήρε τηλέφωνο ο Παύλος και πήγαμε στη καφετέρια, στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα που έπαιζε εκείνο το βράδυ η τηλεόραση. Οταν φτάσαμε, οι χρυσαυγίτες στην καφετέρια ήταν τρεις. Είχε φύγει ένας. Τέλειωσε ο αγώνας και βγήκαμε έξω από την καφετέρια. Ημασταν 9, ανάμεσά μας δύο κοπέλες. Είδαμε ότι είχαν μαζευτεί καμιά δεκαπενταριά από αυτούς. Μείναμε εκεί κάμποση ώρα. Τότε, πλησιάζει τον Παύλο ένας που του συστήθηκε ως αστυνομικός και έλεγε πως θέλει να "εκτονώσει" την κατάσταση. Του είπε ότι δεν τρέχει τίποτα και ότι μπορείτε να φύγετε. Αργότερα, στο ΑΤ Κερατσινίου, μάθαμε ότι αυτός ήταν σωφρονιστικός υπάλληλος, που ήξερε τους χρυσαυγίτες.
Ξεκινήσαμε να προχωράμε πάνω στην Τσαλδάρη. Μετά από λίγα λεπτά ήρθαν πρώτα οι ΔΙΑΣ, 4 μηχανές και ανάποδα με μηχανές και αυτοκίνητα το "τάγμα εφόδου" της Χρυσής Αυγής. Αυτοί ήταν οι "φουσκωτοί". Μαζί τους ήταν και ο Ρουπακιάς», ανέφερε ο Afaza και ο Dason πρόσθεσε: «Οταν μας έκαναν την επίθεση, ο Παύλος μας είπε να τρέξουμε. Αυτός έμεινε πίσω για να τους καθυστερήσει. Τότε, από την ομάδα των χρυσαυγιτών βγήκε ο Ρουπακιάς και τον μαχαίρωσε».
Οπως ανέφεραν οι δυο νεολαίοι μουσικοί, λίγα λεπτά μετά τη δολοφονία, δύο στενά πιο πάνω από το σημείο που έπεσε νεκρός ο φίλος τους, εκεί όπου έτρεξαν για να αποφύγουν τους αφιονισμένους χρυσαυγίτες, τους «έπιασαν» αστυνομικοί και τους έβαλαν μαζί με άλλους δύο φίλους τους στο περιπολικό, δεμένους με χειροπέδες! Δηλαδή, αυτοί που ειδοποίησαν την αστυνομία για το φονικό, βρέθηκαν να οδηγούνται με χειροπέδες στο ΑΤ Κερατσινίου!
***
Τα ερωτήματα όμως και τα «περίεργα» για το χειρισμό της υπόθεσης, αμέσως μετά το φονικό, δε σταματάνε εδώ. «Στο αστυνομικό τμήμα -πήρε το λόγο ο Dason- μας πήγαν τον καθένα ξεχωριστά στις τουαλέτες και μας έγδυσαν εντελώς για να μας ψάξουν. Αφού τελείωσε αυτό το αίσχος, μας έβαλαν μέσα σε ένα δωμάτιο. Εκεί ήταν ένας που εμείς δεν τον ξέραμε. Ηταν ο Ρουπακιάς. Οι αστυνομικοί όμως ήξεραν ότι ήταν ο δολοφόνος γιατί τον είχε δείξει ο Παύλος, πριν ξεψυχήσει. Μας είχαν βάλει στο ίδιο κελί με το δολοφόνο»!
«Μόλις μας έβαλαν στο δωμάτιο -πρόσθεσε ο Afaza- μπήκε και ένας αστυνομικός και μας ρώτησε έναν - έναν αν είμαστε χρυσαυγίτες. Οχι είπε και ο Ρουπακιάς! Ο αστυνομικός μάς ρώτησε αν η ομάδα που μας επιτέθηκε είχε διακριτικά. Του είπαμε ότι φορούσαν τα μαύρα μπλουζάκια, παντελόνια παραλλαγής και αρβύλες. Ο Ρουπακιάς ειρωνικά μας είπε ότι και αυτός φοράει άρβυλα και ότι δεν πιστεύει να τον περάσαμε για χρυσαυγίτη. "Πούλαγε" τρελίτσα. Μας έλεγε ότι ήταν περαστικός και τον έπιασαν. Μετά μας ρώτησε αν είμαστε πολιτικοποιημένοι. Εγώ του είπα ότι είμαστε κοντά στο ΚΚΕ».
Ο Dason συνέχισε: «Οση ώρα ήμασταν εκεί, δίναμε συνέχεια τα στοιχεία μας. Ονόματα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, επειδή μας τα ζητούσε η αστυνομία, η οποία ήξερε ότι τα άκουγε και ο δολοφόνος. Ο Ρουπακιάς κρατούσε το κινητό του, το οποίο δεν του το είχε αφαιρέσει η αστυνομία. Φαινόταν συνέχεια να "παίζει" με αυτό. Μπορεί να κατέγραφε και να έστελνε.
Μόλις μας πήραν τηλέφωνο και μας είπαν ότι ο Παύλος ξεψύχησε, αυτός σηκώθηκε και ζήτησε προστασία. Τον πήγαν αμέσως σε άλλο δωμάτιο. Τότε καταλάβαμε ποιος ήταν. Εβαλα τις φωνές και είπα: Μας είχατε τόση ώρα με το δολοφόνο; Και μια αστυνομικίνα μού απάντησε: "Αυτά να τα πεις πάνω", εννοώντας μάλλον την Ασφάλεια. Ενώ όταν είπαμε ότι έχει πάρει τα στοιχεία μας, οι αστυνομικοί μας "καθησύχαζαν" ότι "δεν έγινε και τίποτα" και ότι "τα στοιχεία υπάρχουν στη δικογραφία και όποιος την πάρει θα τα δει"».
***
Οσα δε λένε στις διηγήσεις τους, τα λένε με τα τραγούδια τους. Το περασμένο Σάββατο, οι δύο φίλοι του Παύλου Φύσσα έπαιξαν στο Μαθητικό Στέκι του 39ου Φεστιβάλ της ΚΝΕ - «Οδηγητή». Η μουσική και τα λόγια τους ξεσήκωσαν το νεολαιίστικο κοινό που παρακολουθούσε τη συναυλία, συμμετέχοντας ενεργά.
«Χάσαμε ένα φίλο μας πριν λίγες μέρες και είμαστε εδώ γιατί και ο ίδιος δεν ήθελε να τον κλαίμε ...γιατί δεν πέθανε ούτε από ασθένεια, ούτε από ατύχημα ...Τον Παύλο τον σκοτώσανε φασίστες ...Χρέος μας να απομονώσουμε τους φασίστες ταξικά, μαζικά μέσα από το ΚΚΕ, μέσα από τα σωματεία του ΠΑΜΕ», τόνισαν από σκηνής οι δύο φίλοι του.
«Ο Παύλος, εκτός από ένας πολύ καλός μουσικός, ήταν ένα παιδί που ανήκε στην τάξη μας, δεν σκότωσαν μόνο το μουσικό, αλλά και τον εργάτη», είπαν σε άλλη στιγμή, πριν τραγουδήσουν το «Μίσος Ταξικό». Ενα τραγούδι τους που ξεκινάει με απαγγελία των στίχων από τον «Οδηγητή» του Κ. Βάρναλη «Δεν είμαι εγώ σπορά της τύχης...», μιξαρισμένο με το ιταλικό επαναστατικό τραγούδι «Bella Ciao».
Στο άκουσμά του, θεατές και μουσικοί ύψωσαν τη γροθιά τους, έγιναν ένα. Το ίδιο και την Τετάρτη στο Σύνταγμα, στη νεολαιίστικη συναυλία ενάντια στη Χρυσή Αυγή. «Δεν μας φοβίζουν και δεν πρόκειται να σταματήσουμε αυτό που κάνουμε», είπαν στον «Ριζοσπάστη» οι δύο μουσικοί. «Το χιπ χοπ -πρόσθεσε ο Afaza- έχει βάσεις σε αυτές τις περιοχές, εργατοσυνοικίες σαν τη δική μας το Κερατσίνι. Δυσκολεύουμε τους χρυσαυγίτες. Ομως αυτό που δεν χρειάζεται τώρα είναι ο φόβος. Τώρα χρειάζεται αντεπίθεση, για να μην πάει τζάμπα και το αίμα του Παύλου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου