Το ΚΚΕ είναι το δημιουργικό Κόμμα του παρόντος και του μέλλοντος
«Συνεχίζουμε, μπαίνουμε σε μια σημαντική και κρίσιμη 5ετία, αυτή της συμπλήρωσης των 100 χρόνων μας.
Οι αρνητικές εξελίξεις δεν άλλαξαν στο παραμικρό την ακλόνητη πεποίθηση και πίστη μας στη σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική, όχι μόνο ως ιστορική αναγκαιότητα αλλά και ως επίκαιρη και αναγκαία δυνατότητα. Η ανθρώπινη ιστορία είναι διαδικασία συνεχούς εξέλιξης, που πραγματοποιείται μέσα από παλινδρομήσεις και προσωρινές υποχωρήσεις, όμως η μετάβαση από το "βασίλειο της ανάγκης" στο "βασίλειο της ελευθερίας" είναι νομοτελειακή.
Το ΚΚΕ μένει στο ίδιο πάντα πρωτοπόρο χαράκωμα της πάλης για την εργατική - λαϊκή εξουσία, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.
Είναι το κόμμα, που μαζί με όλες τις ζωντανές ριζοσπαστικές κοινωνικές δυνάμεις του τόπου, την εργατική τάξη και τους συμμάχους της, δίνει τη μάχη για μια πραγματικά νέα σοσιαλιστική Ελλάδα, στο νέο αιώνα που έχουμε μπει, στην καινούρια περίοδο που έχει μπει η ανθρωπότητα, μετά την προσωρινή νίκη της αντεπανάστασης παγκόσμια και τον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων που έχει προκύψει στα πλαίσια αυτά, του μονοπωλιακού καπιταλισμού, δηλαδή του διεθνούς ιμπεριαλιστικού συστήματος.
Το ΚΚΕ δεν είναι μόνο το ιστορικό κόμμα αλλά είναι ταυτόχρονα και κυρίως το δημιουργικό Κόμμα του παρόντος και του μέλλοντος.
Αναγκαία σήμερα μια αποφασισμένη λαϊκή αντιπολίτευση
ΚΟΥΚΟΣ
Μας λένε ορισμένοι: Καλά, αλλά τι πετύχατε τόσα χρόνια που αγωνίζεστε; Δεν νικήσατε. Αν τα ερωτήματα αυτά δεν προέρχονται από κείνους που έχουν κάνει επάγγελμά τους να διαστρεβλώνουν και να συκοφαντούν την ιστορία και την προσφορά του ΚΚΕ στο λαό και την Ελλάδα, αλλά προέρχονται από ανθρώπους καλόπιστους, τους απαντάμε: Κάνουν μεγάλο λάθος.
Και κάνουν λάθος πρώτα απ' όλα για τα κριτήρια που βάζουν για να κρίνουν την προσφορά του ΚΚΕ, όπως το αν έγινε κυβέρνηση, εάν συμμετείχε σε κυβερνητική εξουσία. Για μας τους κομμουνιστές κριτήριο είναι η συνεισφορά στην όποια κατάκτηση των εργαζομένων, η συνεισφορά στις κρίσιμες και κορυφαίες στιγμές για την υπεράσπιση της λαϊκής κυριαρχίας, των δικαιωμάτων και ελευθερίων του λαού, η προσφορά στον αγώνα για την ταξική συνειδητοποίηση και τον ταξικό προσανατολισμό του κινήματος, η ανασυγκρότησή του, η αναζωογόνησή του, η δημιουργία όλων εκείνων των προϋποθέσεων έτσι ώστε η εργατική τάξη, ως απελευθερώτρια τάξη, να ανορθωθεί επικεφαλής της κοινωνικής Λαϊκής Συμμαχίας, για να βαδίσει νικηφόρα αυτή τη φορά στην εργατική - λαϊκή εξουσία, το σοσιαλισμό.
Το ΚΚΕ δεν έχει κυβερνήσει, δεν έχει συμμετάσχει σε κυβερνητική εξουσία, ακριβώς γιατί η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της δεν έχουν βρεθεί σε αυτήν. Οταν η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα ετοιμαστούν, αποφασίσουν να κατευθύνουν την πάλη τους ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο, την αστική τάξη, τα μονοπώλια, το σύστημά τους, τότε το ΚΚΕ όχι μόνο θα εξακολουθήσει να είναι επικεφαλής σ' αυτόν τον αγώνα, αλλά θα αναλάβει και τις κυβερνητικές ευθύνες σε μια τέτοια εργατική - λαϊκή εξουσία.
Η θέση αυτή του ΚΚΕ, που προσωρινά μας έχει κοστίσει και εκλογικά, σε ψήφους, αποτελεί γνήσια, μεγάλη παρακαταθήκη, συνεισφορά του ΚΚΕ, τόσο στην προγραμματική αντίληψη της πρωτοπορίας και μέσα στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, αποτελεί προσφορά, συνεισφορά στους ίδιους τους καθημερινούς αγώνες της εργατικής τάξης, της νεολαίας, του λαού μας. Γιατί ειδικά σήμερα αυτό που έχει ανάγκη ο λαός μας, αυτό που λείπει είναι μια δυνατή και αποφασισμένη εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση σε όλους τους τομείς, στο κίνημα, στους αγώνες, στη Βουλή, παντού. Αυτό το ρόλο μπορεί να τον παίξει μόνο το ΚΚΕ, εάν και ο ίδιος ο λαός του δώσει αυτή τη δύναμη παντού, στα σωματεία, στους δήμους, στις περιφέρειες, στην Ευρωβουλή, στη Βουλή. Η εργατική τάξη και ο λαός, το ίδιο το λαϊκό κίνημα δεν έχουν ανάγκη από κυβερνήσεις σαν αυτές που γνωρίσαμε μέχρι σήμερα, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ - κυβερνώσας αριστεράς, ούτε σαν αυτές που προετοιμάζονται να παίξουν τον ίδιο ρόλο εντός των τειχών της ΕΕ, με πάνω - κάτω ίδια στρατηγική υπεράσπισης του καπιταλισμού, των μονοπωλίων. Ετσι, πάντα θα την πληρώνει ο λαός.
Το ΚΚΕ μπόλιασε το λαό με υψηλά ιδανικά
Θα έφτανε ίσως να δει κανείς το πρώτο κείμενο που ψηφίστηκε κατά το ιδρυτικό Συνέδριο το 1918 και θα ένιωθε περηφάνια. Εκεί θα έβρισκε αιτήματα και στόχους που έγιναν πραγματικότητα τον προηγούμενο αιώνα, με τους πρωτοποριακούς αγώνες του ΚΚΕ και των συμμάχων του. Δεν υπάρχουν κατακτήσεις του λαού - από το 8ωρο και 7ωρο σε ορισμένους κλάδους, τις Κοινωνικές Ασφαλίσεις, τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, τη χορήγηση επιδομάτων στους ανέργους, τη διανομή γης στους αγρότες, την υποχρεωτική δημόσια Εκπαίδευση, τη βελτίωση των όρων δουλειάς, τα δικαιώματα των γυναικών και των νέων και τόσα αλλά ακόμα - που να μη συνδέονται με την πρωτοπόρα δράση του Κόμματός μας, που να μην έχουν τη σφραγίδα του Κόμματός μας.
Ολα αυτά δηλαδή τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις που η νέα γενιά ούτε καν τα γνωρίζει, όλα αυτά δηλαδή που τα τελευταία χρόνια έχουν πάρει ένα προς ένα πίσω, με τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, την ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία της ΕΕ, μέτρα αποφασισμένα προ πολλού, που επιταχύνθηκε η εφαρμογή τους και η αντιλαϊκή προσαρμογή τους επί το αντιδραστικότερο, με το πρόσχημα και την ευκαιρία που τους δόθηκε από την ύπαρξη της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης.
Δεν υπήρξε ούτε μία περίπτωση που το Κόμμα μας όχι να απουσίασε, αλλά να μην πρωτοστάτησε στον αγώνα. Είναι το Κόμμα που σε κρίσιμες ώρες, όταν όλα "τα' σκιαζε η φοβέρα", όταν άλλοι λιποτακτούσαν, έδωσε το "παρών".
Μπορεί να μην έχουμε καταφέρει ακόμα, η εργατική τάξη, ο λαός να κατακτήσει την εξουσία, όμως φέραμε στην ελληνική κοινωνία τις ιδέες για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης, για την κατάργηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Μπολιάσαμε την ελληνική κοινωνία, το λαϊκό κίνημα με υψηλά ιδανικά που βοήθησαν το λαό μας να στέκεται όρθιος, να αγωνίζεται, να αντιστέκεται, να αποτρέπει χειρότερα.
Μέσα από το κίνημα εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, δεκαετίες τώρα, έδιναν, έδωσαν και δίνουν ένα καινούριο νόημα στη ζωή, έδιναν και δίνουν σ' αυτήν ένα δημιουργικό εμπνευσμένο από ιδανικά περιεχόμενο, που ανεβάζει την κάθε ξεχωριστή προσωπικότητα σε μια μοναδική ανθρώπινη ευτυχία. Μια ευτυχία που φτάνει ως τον υπέρτατο ηρωισμό, ακόμα και στις πιο δραματικές συνθήκες, ακόμα και σε στιγμές προσωπικής θυσίας.
Είναι το Κόμμα, το ΚΚΕ, που έκανε και κάνει επιπλέον μια - επιτρέψτε μου να πω - ηθική και ιδεολογική επανάσταση στην κοινωνία μας. Οι κομμουνιστές δεν αντιμετωπίζουν τη συμμετοχή τους στα κοινά, στον αγώνα, στα σωματεία, στο συνδικαλιστικό κίνημα, στη Βουλή, στην Ευρωβουλή, στους δήμους και τις περιφέρειες, ως μέσο πλουτισμού, προσωπικής ανέλιξης και ατομικής προβολής, ως μέσο εξαπάτησης και χειραγώγησης των λαϊκών μαζών, ως μέσο κατάκτησης προσωπικών αξιωμάτων και καρεκλών, ως μέσο κατάκτησης προσωπικών ωφελημάτων.
Η στράτευση στο κομμουνιστικό κίνημα, στο Κόμμα μας, είναι συνώνυμη - και χτες και σήμερα - με ανιδιοτελή καθημερινή προσφορά και θυσίες. Κάπως διαφορετικές φυσικά στα "πέτρινα χρόνια" και σε εποχές σκληρών διώξεων και παρανομίας. Κάπως πιο διαφορετικές σήμερα. Κι αυτό όχι γιατί οι κομμουνιστές είναι οπαδοί κάποιας μεταφυσικής προσέγγισης, ούτε επειδή βλέπουν την όποια θυσία ως σκοπό και μέσο προσωπικού εξαγνισμού τους.
Οι κομμουνιστές είναι άνθρωποι που χαίρονται τη ζωή, που "τίποτα το ανθρώπινο δεν τους είναι ξένο", που η γνώση και η δημιουργία είναι πάθος τους, την ίδια στιγμή όμως μπορούν να φτάσουν σε συνειδητές θυσίες και περιορισμούς στην προσωπική και οικογενειακή τους ζωή, για τα ιδανικά τους, για να υπηρετήσουν αποτελεσματικότερα το εργατικό κίνημα, το λαό, να προωθήσουν τις ιδέες τους, να φτάσουν μέχρι τη στιγμή όπου η επαναστατική εξέγερση των μαζών - και μόνο τότε - όπου οι πάνω δεν θα μπορούν και οι κάτω δεν θα θέλουν άλλο, θα παίξουν τον ιστορικό ξανά ρόλο τους, για να μπορέσει να περάσει οριστικά και αμετάκλητα, πραγματικά αυτή τη φορά, η ανθρωπότητα από την προϊστορία της στην πραγματική ιστορία της κοινωνικής λαϊκής ευημερίας.
Αν, σύντροφοι, η προσφορά του Κόμματος, των μελών και οπαδών του είναι μοναδική, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ούτε λεπτό πως ό,τι πιο προοδευτικό και καλό έχει επιτευχθεί 95 χρόνια τώρα, είναι έργο των ίδιων των αγώνων της εργατικής τάξης, των άλλων λαϊκών στρωμάτων, της αγωνιστικής πρωτοπορίας του λαού μας.
Δεν βελτιώνεται ο καπιταλισμός, μόνο ανατρέπεται
Κάποιοι φίλοι, απλοί άνθρωποι του λαού μας, μας λένε ορισμένες φορές πάλι, ότι εκτιμούν τους αγώνες του ΚΚΕ, αναγνωρίζουν την προσφορά του, σε ό,τι έχει κατακτήσει ο λαός μας τόσα χρόνια, ότι είναι καλά κι ωραία αυτά που προτείνουμε, αλλά "δεν γίνονται".
Ομως, όλο τον προηγούμενο αιώνα, η Οχτωβριανή Επανάσταση, η σοσιαλιστική οικοδόμηση, οι ανατροπές στο 1/3 του κόσμου παγκοσμίως, παρά τις αδυναμίες και τα λάθη, απέδειξαν ακριβώς το αντίθετο.
Τους απαντάμε: Για να σκεφτούν καλύτερα, σε ποια καπιταλιστική χώρα σήμερα, εν έτει 2013, μπορεί να γίνει λόγος για το δικαίωμα στη σταθερή δουλειά για όλους, με δωρεάν υπηρεσίες Υγείας - Πρόνοιας, Παιδείας, συνολικά δωρεάν κοινωνικών παροχών για όλο τον πληθυσμό, ανεξάρτητα από φυλή, χρώμα και θρησκεία;
Στην καπιταλιστική Ελλάδα του 1,5 εκατ. ανέργων, σίγουρα όχι. Στην Ελλάδα των εκατοντάδων χιλιάδων νοικοκυριών που ζουν χωρίς ρεύμα, σίγουρα όχι. Μην πάτε μακριά. Εδώ στη Χαλκίδα, σε όλη την Ανατολική Στερεά και Εύβοια, δείτε τι γίνεται. Μόλις πριν λίγο συναντηθήκαμε με τα Σωματεία των Τσιμέντων, ΣΕΛΜΑΝ, ΝΕΟΣΕΤ, ΙΝΤΕΡΚΕΜ, Ελληνικών Σωληνουργείων, από μεγάλα εργοστάσια και κλάδους κερδοφόρους που έχουν κλείσει ή ετοιμάζονται να κλείσουν, χωρίς να πληρώνονται δεδουλευμένα, με ανασφάλεια, χωρίς να ξέρουν τι θα τους ξημερώσει αύριο, χωρίς προοπτική. Κι αυτό συμβαίνει παντού, σε όλη τη χώρα. Γι' αυτό επιμένουμε να μιλάμε για την απανθρωπιά του καπιταλισμού. Δεν είναι θέμα καλής ή κακής διαχείρισης. Είναι ένα σύστημα διεφθαρμένο, σάπιο πλέον, που δεν βελτιώνεται με μικρο-μεταρρυθμίσεις και επιμέρους αλλαγές. Μόνον ανατρέπεται.
Ετσι απαντάμε στους επικριτές μας. Γιατί αν θέλουμε να μιλήσουμε και για την προσφορά του καπιταλισμού, αυτή ακριβώς είναι. Το 2013, που η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν φτάσει σε τρομακτικά, σε ανώτερα επίπεδα, υπάρχουν παιδιά που λιποθυμούν από την πείνα στο σχολείο, άνθρωποι που χάνουν τα σπίτια τους στους πλειστηριασμούς, κι άλλοι τόσοι που περιμένουν απ' τα συσσίτια. Αυτή είναι η προσφορά του καπιταλισμού στην ανθρωπότητα: Φτώχεια, ανεργία, πείνα, εξαθλίωση, αμορφωσιά.
Νομίζουν ότι μας αποστομώνουν όταν λένε, "ναι, εντάξει ο καπιταλισμός, αλλά ο σοσιαλισμός απέτυχε, κατέρρευσε".
Ο σοσιαλισμός ανατράπηκε - τους απαντάμε - γιατί επιχείρησε να λύσει προβλήματα του σοσιαλισμού με συνταγές του καπιταλισμού. Ανατράπηκε γιατί το κόμμα και το σοσιαλιστικό κράτος παραβίασε τους νόμους της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, έδωσε χώρο να αναπτυχθούν δυνάμεις ξένες και εχθρικές, διαβρώθηκε απ' την οπορτουνιστική πίεση μέχρι που εξελίχθηκε σε αντεπαναστατική δύναμη.
Ασυμβίβαστες οι λαϊκές ανάγκες με την καπιταλιστική κερδοφορία
Η οικοδόμηση του σοσιαλισμού, οι πρωτόγνωρες κατακτήσεις και τα δικαιώματα που γνώρισε ο λαός και η νεολαία στις χώρες αυτές είναι η μεγάλη, η τρανταχτή χειροπιαστή απόδειξη ότι η πρόταση του ΚΚΕ είναι η μόνη ρεαλιστική φιλολαϊκή πολιτική πρόταση.
Σε όσους το αμφισβητούν ρωτάμε:
Γιατί δεν είναι ρεαλιστικό σήμερα όλοι να έχουν δουλειά σταθερή με ικανοποιητικό μισθό και να μη βολοδέρνουν στην ανεργία, στην αναδουλειά;
Γιατί δεν είναι ρεαλιστικό όλα τα παιδιά του λαού σήμερα να μορφώνονται χωρίς η οικογένειά τους να πληρώνει ούτε ένα ευρώ για την ακριβοπληρωμένη αμορφωσιά;
Γιατί δεν είναι ρεαλιστικό όλοι να απολαμβάνουν σύγχρονες παροχές Υγείας, Κοινωνικής Πρόνοιας, χωρίς να αναγκάζονται να πληρώνουν για τα φάρμακά τους, τις εξετάσεις, χωρίς να έχουν το άγχος ότι θα πεθάνουν στο δρόμο γιατί δεν έχουν ασφάλιση, ή γιατί η ασφάλιση που έχουν δεν καλύπτει τις ανάγκες τους για υγειονομική περίθαλψη;
Πολλά τα ερωτήματα. Μία η απάντηση. Ο δικός μας ρεαλισμός είναι ο ρεαλισμός της ικανοποίησης σύγχρονων λαϊκών αναγκών, ο δικός τους ρεαλισμός είναι ο ρεαλισμός της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου. Και η ζωή η ίδια έχει αποδείξει ότι η ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών με την καπιταλιστική κερδοφορία είναι πράγματα ασυμβίβαστα.
Γιατί ενώ τα ράφια των σούπερ μάρκετ ξεχειλίζουν από προϊόντα - και του πουλιού το γάλα έχουν - να υπάρχουν άνθρωποι που ψάχνουν στα σκουπίδια για να φάνε;
Γιατί στην Ελλάδα του 2013 - την ίδια στιγμή που μόλις 505 Ελληνες ζάπλουτοι έχουν περιουσία 6 δισ. ευρώ - να υπάρχουν μητέρες που αναγκάζονται να αφήσουν τα παιδιά τους στο Νηπιοτροφείο της Καλλιθέας, Δευτέρα με Παρασκευή, μόνο και μόνο για να τους εξασφαλίσουν την καθημερινή διατροφή;
Να υπάρχουν παιδιά που σε κοιτάζουν στα μάτια, κλαίνε και φωνάζουν "μπαμπά μην φεύγεις" όταν πας να τα επισκεφτείς στο Κέντρο Βρεφών "Μητέρα", γιατί είναι εγκαταλειμμένα, από κακοποιημένες γυναίκες, από μονογονεϊκές οικογένειες, και δεν υπάρχει υποδομή για υιοθεσία, για αναδοχή, γιατί συρρικνώνονται συνεχώς οι υποδομές, διαλύονται οι κοινωνικές υπηρεσίες υιοθεσίας, προστασίας του παιδιού, που έπρεπε να είναι το υπ' αριθμόν ένα πρόβλημα προς επίλυση για μια κοινωνία που θα έχει στο κέντρο της προσοχής της τον άνθρωπο και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων, του κεφαλαίου.
Αυτές οι καταστάσεις, οι αντιθέσεις που περιγράφουμε είναι η ίδια η βασική αντίθεση του καπιταλισμού, η αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας. Με δυο λόγια, οι λίγοι ιδιοποιούνται, καρπώνονται τον πλούτο που παράγουν οι πολλοί. Αυτή η αντίθεση πρέπει να λυθεί, αυτό το σύστημα πρέπει να ανατραπεί. Εδώ βρίσκεται η διέξοδος, εδώ βρίσκεται η προοπτική. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει, ούτε υπήρξε ποτέ!
Το ΚΚΕ δεν το έκανε ποτέ και δεν θα το κάνει ούτε τώρα. Να συμβιβάσει δηλαδή τα ασυμβίβαστα. Να συμβιβαστεί δηλαδή με τη σύγχρονη καπιταλιστική βαρβαρότητα και την οπορτουνιστική ή σοσιαλδημοκρατική ουτοπία της. Η πρόταση διεξόδου που έχει καταθέσει στο λαό είναι η μόνη ρεαλιστική.
Η πρόταση του ΚΚΕ απαντά στις αγωνίες του λαού
Δυο δρόμοι ανάπτυξης υπάρχουν. Ο καπιταλιστικός δρόμος δεν είναι μονόδρομος, όπως θέλουν να τον παρουσιάσουν.
Η πολιτική πρόταση διεξόδου από την κρίση και το σύστημα που την γεννά, η πρόταση του ΚΚΕ ξεκινά με την ανασύνταξη του κινήματος, τη συγκρότηση της Λαϊκής Συμμαχίας. Είναι η πρόταση που αγκαλιάζει την πλειοψηφία του λαού μας, που είναι εργάτες, φτωχοί αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι, τις γυναίκες και τα παιδιά τους. Αυτή είναι η λαϊκή πλειοψηφία που υποφέρει γιατί βρίσκεται στην ίδια όχθη, απέναντι από τα μονοπώλια και τελικά αν οργανωθεί μπορεί να ανατρέψει την εξουσία τους.
Η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ απαντά σήμερα στην αγανάκτηση του λαού μας που λέει "δεν πάει άλλο με τα μέτρα, φτάνει ως εδώ", απαντά στο "κάτι να γίνει". Μπορεί να σπάσει το φόβο και τη μοιρολατρία, γιατί στηρίζεται στην οργάνωση της λαϊκής πάλης από τα κάτω, στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές, εκεί που ξεχειλίζει η οργή και συναντιέται με την απογοήτευση και το φόβο.
Στη Γενική Συνέλευση, στη συζήτηση με τους άλλους εργάτες, με τους συναδέλφους ο εργάτης μπορεί να σπάσει το φόβο, αν καταλάβει πως δεν είναι μόνος του, πως είναι μέρος μιας οργάνωσης, ενός σωματείου, μιας επιτροπής αγώνα, εκεί που παίρνει σάρκα και οστά το "όλοι για έναν και ένας για όλους".
Εκεί που ανοίγει ολοκληρωμένα η συζήτηση για το τι φταίει και φτάσαμε ως εδώ, τι πρέπει να κάνουμε, πού να στοχεύσει ο αγώνας. Εκεί που ο καθένας καταλαβαίνει το "χωρίς εσένα γρανάζι", κύλινδρος, μηχανή, προπέλα, σχέδιο, δεν κυλά, "δεν γυρνά". Οτι, εργάτη, υπάλληλε, νέε και νέα, "μπορείς χωρίς αφεντικά".
Η Λαϊκή Συμμαχία απαντά σήμερα στις αγωνίες, στα βάσανα του εργάτη που έχει ακόμα δουλειά και δίνει μάχη για να τα βγάλει πέρα. Του άνεργου απ' τα εργοστάσια της Χαλκίδας που έκλεισαν και δεν βλέπει προοπτική, του αγρότη που ξεκληρίζεται, του αυτοαπασχολούμενου που παλεύει με τα χρέη και το λουκέτο.
Η Λαϊκή Συμμαχία απαντά γιατί σήμερα μπορεί να παλέψει για μικρές ανάσες επιβίωσης, αλλά κυρίως μπορεί να ανοίξει δρόμους γιατί η πάλη της έχει κατεύθυνση και προοπτική την αλλαγή τάξης στην εξουσία.
Παλεύουμε για την κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη, παλεύουμε για το σοσιαλισμό που περισσότερο από ποτέ άλλοτε είναι και επίκαιρος και αναγκαίος, το σύστημα δηλαδή όπου οι εργάτες και οι εργάτριες, ο λαός θα είναι οι ίδιοι στην εξουσία, το σύστημα που θα εξαλείψει από προσώπου Γης την ανεργία, θα εξασφαλίζει σε όλους σταθερή δουλειά, στα παιδιά μας ολόπλευρη μόρφωση, στο λαό μας κοινωνική ευημερία.
Η πρόταση του ΚΚΕ απαντά με επιστημονικά επεξεργασμένο τρόπο ότι η Ελλάδα έχει όλες τις δυνατότητες να βαδίσει σε άλλο δρόμο ανάπτυξης, να καλύψει σύγχρονες λαϊκές ανάγκες του λαού της. Γιατί η Ελλάδα έχει συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, μονοπώλια, γιγαντιαίες επιχειρήσεις σε μια σειρά κλάδους, έχει έμπειρο επιστημονικό και εργατικό δυναμικό, έχει πλουτοπαραγωγικές πηγές, ορυκτό πλούτο. Εχει δηλαδή όλες τις δυνατότητες, όλες τις προϋποθέσεις για ανάπτυξη και παραγωγή με βάση τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Οσο κυριαρχούν τα μονοπώλια, ο καπιταλισμός, αυτές οι δυνατότητες καταστρέφονται. Γι' αυτό παλεύουμε για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, τέτοια ανατροπή χρειάζεται σήμερα!
Επίκαιρος και αναγκαίος ο σοσιαλισμός
Η πολιτική πρόταση διεξόδου του Κόμματος, όπως την περιγράφουμε, από μόνη της απαντά, γιατί το ΚΚΕ:
Επιμένει ότι η λύση, η προοπτική δεν βρίσκεται στη διαχείριση του καπιταλισμού, αλλά στην ανατροπή του. Επιμένει να προβάλλει την επικαιρότητα και αναγκαιότητα του σοσιαλισμού.
Επιμένει να αποκαλύπτει το βασικό περιεχόμενο των προτάσεων διαχείρισης της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ που μπορεί να έχουν διαφορές ως προς το μείγμα, τη συνταγή, έχουν όμως τη βασική στρατηγική ομοιότητα, την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Να αποκαλύπτει ότι οι διαφορές αντανακλούν και διαφορετικά καπιταλιστικά συμφέροντα, την αντιπαράθεση ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κέντρα για το ποιος θα επωμιστεί τις λιγότερες ζημιές.
Γιατί το ΚΚΕ, έχοντας κατά νου να μη χαθεί άλλος πολύτιμος χρόνος, παρακολουθεί με προσοχή τις διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα, την αδυναμία που έχει η αστική τάξη μέσω σταθερών αυτοδύναμων κυβερνήσεων να εγκλωβίζει τη λαϊκή δυσαρέσκεια, δυνατότητα που είχε το προηγούμενο διάστημα με το δικομματισμό του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Παρακολουθούμε την ολοκλήρωση της προσπάθειας ο παλιός δικομματισμός να γίνει διπολισμός με τη ΝΔ και το ΣΥΡΙΖΑ ως βασικούς κορμούς, με ό,τι επιπλέον δημιουργηθεί στις παρυφές τους. Μπορεί η αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού να είναι σε εξέλιξη με διεργασίες, σχεδιασμούς, παλιά και νέα σχήματα, διαθέσιμους, όμως ο στόχος παραμένει: Η λαϊκή δυσαρέσκεια να εγκλωβιστεί ανάμεσα στους επίδοξους διαχειριστές του συστήματος, να μη φτάσει να συναντηθεί με την ανατρεπτική πολιτική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ.
Αυτό το στόχο υπηρετεί και η ΧΑ, που ανάλογα με το πώς βολεύει το σύστημα, πότε θα την μαζεύει και πότε θα την ξαμολάει, ακριβώς επειδή έχει στόχο το οργανωμένο λαϊκό κίνημα. Γι' αυτό κανένας εφησυχασμός, απομόνωση της φασιστικής ναζιστικής ΧΑ, παντού!
Η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ από μόνη της απαντά:
Γιατί το ΚΚΕ θα αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν στη λαϊκή διακυβέρνηση, τότε που ο λαός, αποφασισμένος, θα πάρει τις δικές του ευθύνες, με την εξουσία του, να σχεδιάσει την οικονομία του. Μέχρι τότε το ΚΚΕ παλεύει για μια μαχητική εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση, για υπεράσπιση μισθών, συντάξεων, εισοδήματος, για λαϊκά δικαιώματα, για να ανοίξει ο δρόμος για να αλλάξει τελικά η τάξη στην εξουσία.
Συμπόρευση με το ΚΚΕ, στήριξη της Λαϊκής Συμμαχίας
Απευθύνουμε κάλεσμα για συμπόρευση με το ΚΚΕ, για στήριξη της Λαϊκής Συμμαχίας. Θα το επαναλάβουμε. Δεν απαιτούμε την πλήρη συμφωνία με το Πρόγραμμα του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό. Θέλουμε να μιλήσουμε και να καταλήξουμε μέσα στο κίνημα, να ενισχύσουμε την κοινωνική συμμαχία, πάνω στη βάση του ποιες είναι οι αιτίες που φθάσαμε εδώ, ποιος είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσει το κίνημα, η συμμαχία, για να μην ενσωματωθεί, για να μπορέσει να βαδίσει νικηφόρα στην κατάκτηση της δικής της εξουσίας, με πρωταγωνιστή το λαό, με πρωτοπορία την εργατική τάξη, με το ΚΚΕ μπροστάρη και πανταχού παρόν!
Ο 21ος αιώνας θα είναι αιώνας ανασύνταξης και ενδυνάμωσης του εργατικού - κομμουνιστικού κινήματος. Αιώνας λαϊκών κινημάτων και εξεγέρσεων. Αιώνας στον οποίο ο σοσιαλισμός θα ξαναγίνει η ελπίδα και το στήριγμα των λαών, στη μεγάλη τους έφοδο ενάντια στον ιμπεριαλισμό, στο καπιταλιστικό σύστημα. Το ΚΚΕ είναι ο φυσικός διάδοχος των μεγάλων ταξικών και εθνικοαπελευθερωτικών εξεγέρσεων του προηγούμενου αιώνα στη χώρα μας. Είναι η πολιτική έκφραση της πρωτοποριακής δύναμης των καιρών μας, της εργατικής τάξης.
Το ΚΚΕ μέσα σ' αυτόν τον ελπιδοφόρο αιώνα θα φανεί αντάξιο των αγωνιστικών παραδόσεων, των προσδοκιών που επενδύει ο ελληνικός λαός, της ιστορικής του αποστολής. Αντλεί τη δύναμή του από την επαφή του με το λαό, οι ρίζες του βρίσκονται βαθιά στο σώμα του λαού και είναι ποτισμένες με αίμα δεκάδων χιλιάδων μελών και στελεχών του.
Κι όπως έγραφε ο σύντροφος Γ. Μωραΐτης στη Γενική Ασφάλεια στη Μπουμπουλίνας το 1969, όπου κρατούνταν:
"Αν ήτανε να ξαναγίνω νιος
Και τη ζωή απ' την αρχή να πάρω
Πάλι τον ίδιο δρόμο θα εδιάλεγα
Το Κου Κου Ε θα είχα Οδηγό και Φάρο!"
Ζήτω τα 95 χρόνια του ΚΚΕ!
Διδασκόμαστε - Συνεχίζουμε για το λαό, με στόχο το σοσιαλισμό!».
«Συνεχίζουμε, μπαίνουμε σε μια σημαντική και κρίσιμη 5ετία, αυτή της συμπλήρωσης των 100 χρόνων μας.
Οι αρνητικές εξελίξεις δεν άλλαξαν στο παραμικρό την ακλόνητη πεποίθηση και πίστη μας στη σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική, όχι μόνο ως ιστορική αναγκαιότητα αλλά και ως επίκαιρη και αναγκαία δυνατότητα. Η ανθρώπινη ιστορία είναι διαδικασία συνεχούς εξέλιξης, που πραγματοποιείται μέσα από παλινδρομήσεις και προσωρινές υποχωρήσεις, όμως η μετάβαση από το "βασίλειο της ανάγκης" στο "βασίλειο της ελευθερίας" είναι νομοτελειακή.
Το ΚΚΕ μένει στο ίδιο πάντα πρωτοπόρο χαράκωμα της πάλης για την εργατική - λαϊκή εξουσία, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.
Είναι το κόμμα, που μαζί με όλες τις ζωντανές ριζοσπαστικές κοινωνικές δυνάμεις του τόπου, την εργατική τάξη και τους συμμάχους της, δίνει τη μάχη για μια πραγματικά νέα σοσιαλιστική Ελλάδα, στο νέο αιώνα που έχουμε μπει, στην καινούρια περίοδο που έχει μπει η ανθρωπότητα, μετά την προσωρινή νίκη της αντεπανάστασης παγκόσμια και τον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων που έχει προκύψει στα πλαίσια αυτά, του μονοπωλιακού καπιταλισμού, δηλαδή του διεθνούς ιμπεριαλιστικού συστήματος.
Το ΚΚΕ δεν είναι μόνο το ιστορικό κόμμα αλλά είναι ταυτόχρονα και κυρίως το δημιουργικό Κόμμα του παρόντος και του μέλλοντος.
Αναγκαία σήμερα μια αποφασισμένη λαϊκή αντιπολίτευση
ΚΟΥΚΟΣ
Μας λένε ορισμένοι: Καλά, αλλά τι πετύχατε τόσα χρόνια που αγωνίζεστε; Δεν νικήσατε. Αν τα ερωτήματα αυτά δεν προέρχονται από κείνους που έχουν κάνει επάγγελμά τους να διαστρεβλώνουν και να συκοφαντούν την ιστορία και την προσφορά του ΚΚΕ στο λαό και την Ελλάδα, αλλά προέρχονται από ανθρώπους καλόπιστους, τους απαντάμε: Κάνουν μεγάλο λάθος.
Και κάνουν λάθος πρώτα απ' όλα για τα κριτήρια που βάζουν για να κρίνουν την προσφορά του ΚΚΕ, όπως το αν έγινε κυβέρνηση, εάν συμμετείχε σε κυβερνητική εξουσία. Για μας τους κομμουνιστές κριτήριο είναι η συνεισφορά στην όποια κατάκτηση των εργαζομένων, η συνεισφορά στις κρίσιμες και κορυφαίες στιγμές για την υπεράσπιση της λαϊκής κυριαρχίας, των δικαιωμάτων και ελευθερίων του λαού, η προσφορά στον αγώνα για την ταξική συνειδητοποίηση και τον ταξικό προσανατολισμό του κινήματος, η ανασυγκρότησή του, η αναζωογόνησή του, η δημιουργία όλων εκείνων των προϋποθέσεων έτσι ώστε η εργατική τάξη, ως απελευθερώτρια τάξη, να ανορθωθεί επικεφαλής της κοινωνικής Λαϊκής Συμμαχίας, για να βαδίσει νικηφόρα αυτή τη φορά στην εργατική - λαϊκή εξουσία, το σοσιαλισμό.
Το ΚΚΕ δεν έχει κυβερνήσει, δεν έχει συμμετάσχει σε κυβερνητική εξουσία, ακριβώς γιατί η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της δεν έχουν βρεθεί σε αυτήν. Οταν η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα ετοιμαστούν, αποφασίσουν να κατευθύνουν την πάλη τους ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο, την αστική τάξη, τα μονοπώλια, το σύστημά τους, τότε το ΚΚΕ όχι μόνο θα εξακολουθήσει να είναι επικεφαλής σ' αυτόν τον αγώνα, αλλά θα αναλάβει και τις κυβερνητικές ευθύνες σε μια τέτοια εργατική - λαϊκή εξουσία.
Η θέση αυτή του ΚΚΕ, που προσωρινά μας έχει κοστίσει και εκλογικά, σε ψήφους, αποτελεί γνήσια, μεγάλη παρακαταθήκη, συνεισφορά του ΚΚΕ, τόσο στην προγραμματική αντίληψη της πρωτοπορίας και μέσα στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, αποτελεί προσφορά, συνεισφορά στους ίδιους τους καθημερινούς αγώνες της εργατικής τάξης, της νεολαίας, του λαού μας. Γιατί ειδικά σήμερα αυτό που έχει ανάγκη ο λαός μας, αυτό που λείπει είναι μια δυνατή και αποφασισμένη εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση σε όλους τους τομείς, στο κίνημα, στους αγώνες, στη Βουλή, παντού. Αυτό το ρόλο μπορεί να τον παίξει μόνο το ΚΚΕ, εάν και ο ίδιος ο λαός του δώσει αυτή τη δύναμη παντού, στα σωματεία, στους δήμους, στις περιφέρειες, στην Ευρωβουλή, στη Βουλή. Η εργατική τάξη και ο λαός, το ίδιο το λαϊκό κίνημα δεν έχουν ανάγκη από κυβερνήσεις σαν αυτές που γνωρίσαμε μέχρι σήμερα, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ - κυβερνώσας αριστεράς, ούτε σαν αυτές που προετοιμάζονται να παίξουν τον ίδιο ρόλο εντός των τειχών της ΕΕ, με πάνω - κάτω ίδια στρατηγική υπεράσπισης του καπιταλισμού, των μονοπωλίων. Ετσι, πάντα θα την πληρώνει ο λαός.
Το ΚΚΕ μπόλιασε το λαό με υψηλά ιδανικά
Θα έφτανε ίσως να δει κανείς το πρώτο κείμενο που ψηφίστηκε κατά το ιδρυτικό Συνέδριο το 1918 και θα ένιωθε περηφάνια. Εκεί θα έβρισκε αιτήματα και στόχους που έγιναν πραγματικότητα τον προηγούμενο αιώνα, με τους πρωτοποριακούς αγώνες του ΚΚΕ και των συμμάχων του. Δεν υπάρχουν κατακτήσεις του λαού - από το 8ωρο και 7ωρο σε ορισμένους κλάδους, τις Κοινωνικές Ασφαλίσεις, τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, τη χορήγηση επιδομάτων στους ανέργους, τη διανομή γης στους αγρότες, την υποχρεωτική δημόσια Εκπαίδευση, τη βελτίωση των όρων δουλειάς, τα δικαιώματα των γυναικών και των νέων και τόσα αλλά ακόμα - που να μη συνδέονται με την πρωτοπόρα δράση του Κόμματός μας, που να μην έχουν τη σφραγίδα του Κόμματός μας.
Ολα αυτά δηλαδή τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις που η νέα γενιά ούτε καν τα γνωρίζει, όλα αυτά δηλαδή που τα τελευταία χρόνια έχουν πάρει ένα προς ένα πίσω, με τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, την ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία της ΕΕ, μέτρα αποφασισμένα προ πολλού, που επιταχύνθηκε η εφαρμογή τους και η αντιλαϊκή προσαρμογή τους επί το αντιδραστικότερο, με το πρόσχημα και την ευκαιρία που τους δόθηκε από την ύπαρξη της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης.
Δεν υπήρξε ούτε μία περίπτωση που το Κόμμα μας όχι να απουσίασε, αλλά να μην πρωτοστάτησε στον αγώνα. Είναι το Κόμμα που σε κρίσιμες ώρες, όταν όλα "τα' σκιαζε η φοβέρα", όταν άλλοι λιποτακτούσαν, έδωσε το "παρών".
Μπορεί να μην έχουμε καταφέρει ακόμα, η εργατική τάξη, ο λαός να κατακτήσει την εξουσία, όμως φέραμε στην ελληνική κοινωνία τις ιδέες για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης, για την κατάργηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Μπολιάσαμε την ελληνική κοινωνία, το λαϊκό κίνημα με υψηλά ιδανικά που βοήθησαν το λαό μας να στέκεται όρθιος, να αγωνίζεται, να αντιστέκεται, να αποτρέπει χειρότερα.
Μέσα από το κίνημα εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, δεκαετίες τώρα, έδιναν, έδωσαν και δίνουν ένα καινούριο νόημα στη ζωή, έδιναν και δίνουν σ' αυτήν ένα δημιουργικό εμπνευσμένο από ιδανικά περιεχόμενο, που ανεβάζει την κάθε ξεχωριστή προσωπικότητα σε μια μοναδική ανθρώπινη ευτυχία. Μια ευτυχία που φτάνει ως τον υπέρτατο ηρωισμό, ακόμα και στις πιο δραματικές συνθήκες, ακόμα και σε στιγμές προσωπικής θυσίας.
Είναι το Κόμμα, το ΚΚΕ, που έκανε και κάνει επιπλέον μια - επιτρέψτε μου να πω - ηθική και ιδεολογική επανάσταση στην κοινωνία μας. Οι κομμουνιστές δεν αντιμετωπίζουν τη συμμετοχή τους στα κοινά, στον αγώνα, στα σωματεία, στο συνδικαλιστικό κίνημα, στη Βουλή, στην Ευρωβουλή, στους δήμους και τις περιφέρειες, ως μέσο πλουτισμού, προσωπικής ανέλιξης και ατομικής προβολής, ως μέσο εξαπάτησης και χειραγώγησης των λαϊκών μαζών, ως μέσο κατάκτησης προσωπικών αξιωμάτων και καρεκλών, ως μέσο κατάκτησης προσωπικών ωφελημάτων.
Η στράτευση στο κομμουνιστικό κίνημα, στο Κόμμα μας, είναι συνώνυμη - και χτες και σήμερα - με ανιδιοτελή καθημερινή προσφορά και θυσίες. Κάπως διαφορετικές φυσικά στα "πέτρινα χρόνια" και σε εποχές σκληρών διώξεων και παρανομίας. Κάπως πιο διαφορετικές σήμερα. Κι αυτό όχι γιατί οι κομμουνιστές είναι οπαδοί κάποιας μεταφυσικής προσέγγισης, ούτε επειδή βλέπουν την όποια θυσία ως σκοπό και μέσο προσωπικού εξαγνισμού τους.
Οι κομμουνιστές είναι άνθρωποι που χαίρονται τη ζωή, που "τίποτα το ανθρώπινο δεν τους είναι ξένο", που η γνώση και η δημιουργία είναι πάθος τους, την ίδια στιγμή όμως μπορούν να φτάσουν σε συνειδητές θυσίες και περιορισμούς στην προσωπική και οικογενειακή τους ζωή, για τα ιδανικά τους, για να υπηρετήσουν αποτελεσματικότερα το εργατικό κίνημα, το λαό, να προωθήσουν τις ιδέες τους, να φτάσουν μέχρι τη στιγμή όπου η επαναστατική εξέγερση των μαζών - και μόνο τότε - όπου οι πάνω δεν θα μπορούν και οι κάτω δεν θα θέλουν άλλο, θα παίξουν τον ιστορικό ξανά ρόλο τους, για να μπορέσει να περάσει οριστικά και αμετάκλητα, πραγματικά αυτή τη φορά, η ανθρωπότητα από την προϊστορία της στην πραγματική ιστορία της κοινωνικής λαϊκής ευημερίας.
Αν, σύντροφοι, η προσφορά του Κόμματος, των μελών και οπαδών του είναι μοναδική, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ούτε λεπτό πως ό,τι πιο προοδευτικό και καλό έχει επιτευχθεί 95 χρόνια τώρα, είναι έργο των ίδιων των αγώνων της εργατικής τάξης, των άλλων λαϊκών στρωμάτων, της αγωνιστικής πρωτοπορίας του λαού μας.
Δεν βελτιώνεται ο καπιταλισμός, μόνο ανατρέπεται
Κάποιοι φίλοι, απλοί άνθρωποι του λαού μας, μας λένε ορισμένες φορές πάλι, ότι εκτιμούν τους αγώνες του ΚΚΕ, αναγνωρίζουν την προσφορά του, σε ό,τι έχει κατακτήσει ο λαός μας τόσα χρόνια, ότι είναι καλά κι ωραία αυτά που προτείνουμε, αλλά "δεν γίνονται".
Ομως, όλο τον προηγούμενο αιώνα, η Οχτωβριανή Επανάσταση, η σοσιαλιστική οικοδόμηση, οι ανατροπές στο 1/3 του κόσμου παγκοσμίως, παρά τις αδυναμίες και τα λάθη, απέδειξαν ακριβώς το αντίθετο.
Τους απαντάμε: Για να σκεφτούν καλύτερα, σε ποια καπιταλιστική χώρα σήμερα, εν έτει 2013, μπορεί να γίνει λόγος για το δικαίωμα στη σταθερή δουλειά για όλους, με δωρεάν υπηρεσίες Υγείας - Πρόνοιας, Παιδείας, συνολικά δωρεάν κοινωνικών παροχών για όλο τον πληθυσμό, ανεξάρτητα από φυλή, χρώμα και θρησκεία;
Στην καπιταλιστική Ελλάδα του 1,5 εκατ. ανέργων, σίγουρα όχι. Στην Ελλάδα των εκατοντάδων χιλιάδων νοικοκυριών που ζουν χωρίς ρεύμα, σίγουρα όχι. Μην πάτε μακριά. Εδώ στη Χαλκίδα, σε όλη την Ανατολική Στερεά και Εύβοια, δείτε τι γίνεται. Μόλις πριν λίγο συναντηθήκαμε με τα Σωματεία των Τσιμέντων, ΣΕΛΜΑΝ, ΝΕΟΣΕΤ, ΙΝΤΕΡΚΕΜ, Ελληνικών Σωληνουργείων, από μεγάλα εργοστάσια και κλάδους κερδοφόρους που έχουν κλείσει ή ετοιμάζονται να κλείσουν, χωρίς να πληρώνονται δεδουλευμένα, με ανασφάλεια, χωρίς να ξέρουν τι θα τους ξημερώσει αύριο, χωρίς προοπτική. Κι αυτό συμβαίνει παντού, σε όλη τη χώρα. Γι' αυτό επιμένουμε να μιλάμε για την απανθρωπιά του καπιταλισμού. Δεν είναι θέμα καλής ή κακής διαχείρισης. Είναι ένα σύστημα διεφθαρμένο, σάπιο πλέον, που δεν βελτιώνεται με μικρο-μεταρρυθμίσεις και επιμέρους αλλαγές. Μόνον ανατρέπεται.
Ετσι απαντάμε στους επικριτές μας. Γιατί αν θέλουμε να μιλήσουμε και για την προσφορά του καπιταλισμού, αυτή ακριβώς είναι. Το 2013, που η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν φτάσει σε τρομακτικά, σε ανώτερα επίπεδα, υπάρχουν παιδιά που λιποθυμούν από την πείνα στο σχολείο, άνθρωποι που χάνουν τα σπίτια τους στους πλειστηριασμούς, κι άλλοι τόσοι που περιμένουν απ' τα συσσίτια. Αυτή είναι η προσφορά του καπιταλισμού στην ανθρωπότητα: Φτώχεια, ανεργία, πείνα, εξαθλίωση, αμορφωσιά.
Νομίζουν ότι μας αποστομώνουν όταν λένε, "ναι, εντάξει ο καπιταλισμός, αλλά ο σοσιαλισμός απέτυχε, κατέρρευσε".
Ο σοσιαλισμός ανατράπηκε - τους απαντάμε - γιατί επιχείρησε να λύσει προβλήματα του σοσιαλισμού με συνταγές του καπιταλισμού. Ανατράπηκε γιατί το κόμμα και το σοσιαλιστικό κράτος παραβίασε τους νόμους της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, έδωσε χώρο να αναπτυχθούν δυνάμεις ξένες και εχθρικές, διαβρώθηκε απ' την οπορτουνιστική πίεση μέχρι που εξελίχθηκε σε αντεπαναστατική δύναμη.
Ασυμβίβαστες οι λαϊκές ανάγκες με την καπιταλιστική κερδοφορία
Η οικοδόμηση του σοσιαλισμού, οι πρωτόγνωρες κατακτήσεις και τα δικαιώματα που γνώρισε ο λαός και η νεολαία στις χώρες αυτές είναι η μεγάλη, η τρανταχτή χειροπιαστή απόδειξη ότι η πρόταση του ΚΚΕ είναι η μόνη ρεαλιστική φιλολαϊκή πολιτική πρόταση.
Σε όσους το αμφισβητούν ρωτάμε:
Γιατί δεν είναι ρεαλιστικό σήμερα όλοι να έχουν δουλειά σταθερή με ικανοποιητικό μισθό και να μη βολοδέρνουν στην ανεργία, στην αναδουλειά;
Γιατί δεν είναι ρεαλιστικό όλα τα παιδιά του λαού σήμερα να μορφώνονται χωρίς η οικογένειά τους να πληρώνει ούτε ένα ευρώ για την ακριβοπληρωμένη αμορφωσιά;
Γιατί δεν είναι ρεαλιστικό όλοι να απολαμβάνουν σύγχρονες παροχές Υγείας, Κοινωνικής Πρόνοιας, χωρίς να αναγκάζονται να πληρώνουν για τα φάρμακά τους, τις εξετάσεις, χωρίς να έχουν το άγχος ότι θα πεθάνουν στο δρόμο γιατί δεν έχουν ασφάλιση, ή γιατί η ασφάλιση που έχουν δεν καλύπτει τις ανάγκες τους για υγειονομική περίθαλψη;
Πολλά τα ερωτήματα. Μία η απάντηση. Ο δικός μας ρεαλισμός είναι ο ρεαλισμός της ικανοποίησης σύγχρονων λαϊκών αναγκών, ο δικός τους ρεαλισμός είναι ο ρεαλισμός της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου. Και η ζωή η ίδια έχει αποδείξει ότι η ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών με την καπιταλιστική κερδοφορία είναι πράγματα ασυμβίβαστα.
Γιατί ενώ τα ράφια των σούπερ μάρκετ ξεχειλίζουν από προϊόντα - και του πουλιού το γάλα έχουν - να υπάρχουν άνθρωποι που ψάχνουν στα σκουπίδια για να φάνε;
Γιατί στην Ελλάδα του 2013 - την ίδια στιγμή που μόλις 505 Ελληνες ζάπλουτοι έχουν περιουσία 6 δισ. ευρώ - να υπάρχουν μητέρες που αναγκάζονται να αφήσουν τα παιδιά τους στο Νηπιοτροφείο της Καλλιθέας, Δευτέρα με Παρασκευή, μόνο και μόνο για να τους εξασφαλίσουν την καθημερινή διατροφή;
Να υπάρχουν παιδιά που σε κοιτάζουν στα μάτια, κλαίνε και φωνάζουν "μπαμπά μην φεύγεις" όταν πας να τα επισκεφτείς στο Κέντρο Βρεφών "Μητέρα", γιατί είναι εγκαταλειμμένα, από κακοποιημένες γυναίκες, από μονογονεϊκές οικογένειες, και δεν υπάρχει υποδομή για υιοθεσία, για αναδοχή, γιατί συρρικνώνονται συνεχώς οι υποδομές, διαλύονται οι κοινωνικές υπηρεσίες υιοθεσίας, προστασίας του παιδιού, που έπρεπε να είναι το υπ' αριθμόν ένα πρόβλημα προς επίλυση για μια κοινωνία που θα έχει στο κέντρο της προσοχής της τον άνθρωπο και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων, του κεφαλαίου.
Αυτές οι καταστάσεις, οι αντιθέσεις που περιγράφουμε είναι η ίδια η βασική αντίθεση του καπιταλισμού, η αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας. Με δυο λόγια, οι λίγοι ιδιοποιούνται, καρπώνονται τον πλούτο που παράγουν οι πολλοί. Αυτή η αντίθεση πρέπει να λυθεί, αυτό το σύστημα πρέπει να ανατραπεί. Εδώ βρίσκεται η διέξοδος, εδώ βρίσκεται η προοπτική. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει, ούτε υπήρξε ποτέ!
Το ΚΚΕ δεν το έκανε ποτέ και δεν θα το κάνει ούτε τώρα. Να συμβιβάσει δηλαδή τα ασυμβίβαστα. Να συμβιβαστεί δηλαδή με τη σύγχρονη καπιταλιστική βαρβαρότητα και την οπορτουνιστική ή σοσιαλδημοκρατική ουτοπία της. Η πρόταση διεξόδου που έχει καταθέσει στο λαό είναι η μόνη ρεαλιστική.
Η πρόταση του ΚΚΕ απαντά στις αγωνίες του λαού
Δυο δρόμοι ανάπτυξης υπάρχουν. Ο καπιταλιστικός δρόμος δεν είναι μονόδρομος, όπως θέλουν να τον παρουσιάσουν.
Η πολιτική πρόταση διεξόδου από την κρίση και το σύστημα που την γεννά, η πρόταση του ΚΚΕ ξεκινά με την ανασύνταξη του κινήματος, τη συγκρότηση της Λαϊκής Συμμαχίας. Είναι η πρόταση που αγκαλιάζει την πλειοψηφία του λαού μας, που είναι εργάτες, φτωχοί αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι, τις γυναίκες και τα παιδιά τους. Αυτή είναι η λαϊκή πλειοψηφία που υποφέρει γιατί βρίσκεται στην ίδια όχθη, απέναντι από τα μονοπώλια και τελικά αν οργανωθεί μπορεί να ανατρέψει την εξουσία τους.
Η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ απαντά σήμερα στην αγανάκτηση του λαού μας που λέει "δεν πάει άλλο με τα μέτρα, φτάνει ως εδώ", απαντά στο "κάτι να γίνει". Μπορεί να σπάσει το φόβο και τη μοιρολατρία, γιατί στηρίζεται στην οργάνωση της λαϊκής πάλης από τα κάτω, στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές, εκεί που ξεχειλίζει η οργή και συναντιέται με την απογοήτευση και το φόβο.
Στη Γενική Συνέλευση, στη συζήτηση με τους άλλους εργάτες, με τους συναδέλφους ο εργάτης μπορεί να σπάσει το φόβο, αν καταλάβει πως δεν είναι μόνος του, πως είναι μέρος μιας οργάνωσης, ενός σωματείου, μιας επιτροπής αγώνα, εκεί που παίρνει σάρκα και οστά το "όλοι για έναν και ένας για όλους".
Εκεί που ανοίγει ολοκληρωμένα η συζήτηση για το τι φταίει και φτάσαμε ως εδώ, τι πρέπει να κάνουμε, πού να στοχεύσει ο αγώνας. Εκεί που ο καθένας καταλαβαίνει το "χωρίς εσένα γρανάζι", κύλινδρος, μηχανή, προπέλα, σχέδιο, δεν κυλά, "δεν γυρνά". Οτι, εργάτη, υπάλληλε, νέε και νέα, "μπορείς χωρίς αφεντικά".
Η Λαϊκή Συμμαχία απαντά σήμερα στις αγωνίες, στα βάσανα του εργάτη που έχει ακόμα δουλειά και δίνει μάχη για να τα βγάλει πέρα. Του άνεργου απ' τα εργοστάσια της Χαλκίδας που έκλεισαν και δεν βλέπει προοπτική, του αγρότη που ξεκληρίζεται, του αυτοαπασχολούμενου που παλεύει με τα χρέη και το λουκέτο.
Η Λαϊκή Συμμαχία απαντά γιατί σήμερα μπορεί να παλέψει για μικρές ανάσες επιβίωσης, αλλά κυρίως μπορεί να ανοίξει δρόμους γιατί η πάλη της έχει κατεύθυνση και προοπτική την αλλαγή τάξης στην εξουσία.
Παλεύουμε για την κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη, παλεύουμε για το σοσιαλισμό που περισσότερο από ποτέ άλλοτε είναι και επίκαιρος και αναγκαίος, το σύστημα δηλαδή όπου οι εργάτες και οι εργάτριες, ο λαός θα είναι οι ίδιοι στην εξουσία, το σύστημα που θα εξαλείψει από προσώπου Γης την ανεργία, θα εξασφαλίζει σε όλους σταθερή δουλειά, στα παιδιά μας ολόπλευρη μόρφωση, στο λαό μας κοινωνική ευημερία.
Η πρόταση του ΚΚΕ απαντά με επιστημονικά επεξεργασμένο τρόπο ότι η Ελλάδα έχει όλες τις δυνατότητες να βαδίσει σε άλλο δρόμο ανάπτυξης, να καλύψει σύγχρονες λαϊκές ανάγκες του λαού της. Γιατί η Ελλάδα έχει συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, μονοπώλια, γιγαντιαίες επιχειρήσεις σε μια σειρά κλάδους, έχει έμπειρο επιστημονικό και εργατικό δυναμικό, έχει πλουτοπαραγωγικές πηγές, ορυκτό πλούτο. Εχει δηλαδή όλες τις δυνατότητες, όλες τις προϋποθέσεις για ανάπτυξη και παραγωγή με βάση τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Οσο κυριαρχούν τα μονοπώλια, ο καπιταλισμός, αυτές οι δυνατότητες καταστρέφονται. Γι' αυτό παλεύουμε για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, τέτοια ανατροπή χρειάζεται σήμερα!
Επίκαιρος και αναγκαίος ο σοσιαλισμός
Η πολιτική πρόταση διεξόδου του Κόμματος, όπως την περιγράφουμε, από μόνη της απαντά, γιατί το ΚΚΕ:
Επιμένει ότι η λύση, η προοπτική δεν βρίσκεται στη διαχείριση του καπιταλισμού, αλλά στην ανατροπή του. Επιμένει να προβάλλει την επικαιρότητα και αναγκαιότητα του σοσιαλισμού.
Επιμένει να αποκαλύπτει το βασικό περιεχόμενο των προτάσεων διαχείρισης της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ που μπορεί να έχουν διαφορές ως προς το μείγμα, τη συνταγή, έχουν όμως τη βασική στρατηγική ομοιότητα, την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Να αποκαλύπτει ότι οι διαφορές αντανακλούν και διαφορετικά καπιταλιστικά συμφέροντα, την αντιπαράθεση ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κέντρα για το ποιος θα επωμιστεί τις λιγότερες ζημιές.
Γιατί το ΚΚΕ, έχοντας κατά νου να μη χαθεί άλλος πολύτιμος χρόνος, παρακολουθεί με προσοχή τις διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα, την αδυναμία που έχει η αστική τάξη μέσω σταθερών αυτοδύναμων κυβερνήσεων να εγκλωβίζει τη λαϊκή δυσαρέσκεια, δυνατότητα που είχε το προηγούμενο διάστημα με το δικομματισμό του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Παρακολουθούμε την ολοκλήρωση της προσπάθειας ο παλιός δικομματισμός να γίνει διπολισμός με τη ΝΔ και το ΣΥΡΙΖΑ ως βασικούς κορμούς, με ό,τι επιπλέον δημιουργηθεί στις παρυφές τους. Μπορεί η αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού να είναι σε εξέλιξη με διεργασίες, σχεδιασμούς, παλιά και νέα σχήματα, διαθέσιμους, όμως ο στόχος παραμένει: Η λαϊκή δυσαρέσκεια να εγκλωβιστεί ανάμεσα στους επίδοξους διαχειριστές του συστήματος, να μη φτάσει να συναντηθεί με την ανατρεπτική πολιτική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ.
Αυτό το στόχο υπηρετεί και η ΧΑ, που ανάλογα με το πώς βολεύει το σύστημα, πότε θα την μαζεύει και πότε θα την ξαμολάει, ακριβώς επειδή έχει στόχο το οργανωμένο λαϊκό κίνημα. Γι' αυτό κανένας εφησυχασμός, απομόνωση της φασιστικής ναζιστικής ΧΑ, παντού!
Η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ από μόνη της απαντά:
Γιατί το ΚΚΕ θα αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν στη λαϊκή διακυβέρνηση, τότε που ο λαός, αποφασισμένος, θα πάρει τις δικές του ευθύνες, με την εξουσία του, να σχεδιάσει την οικονομία του. Μέχρι τότε το ΚΚΕ παλεύει για μια μαχητική εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση, για υπεράσπιση μισθών, συντάξεων, εισοδήματος, για λαϊκά δικαιώματα, για να ανοίξει ο δρόμος για να αλλάξει τελικά η τάξη στην εξουσία.
Συμπόρευση με το ΚΚΕ, στήριξη της Λαϊκής Συμμαχίας
Απευθύνουμε κάλεσμα για συμπόρευση με το ΚΚΕ, για στήριξη της Λαϊκής Συμμαχίας. Θα το επαναλάβουμε. Δεν απαιτούμε την πλήρη συμφωνία με το Πρόγραμμα του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό. Θέλουμε να μιλήσουμε και να καταλήξουμε μέσα στο κίνημα, να ενισχύσουμε την κοινωνική συμμαχία, πάνω στη βάση του ποιες είναι οι αιτίες που φθάσαμε εδώ, ποιος είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσει το κίνημα, η συμμαχία, για να μην ενσωματωθεί, για να μπορέσει να βαδίσει νικηφόρα στην κατάκτηση της δικής της εξουσίας, με πρωταγωνιστή το λαό, με πρωτοπορία την εργατική τάξη, με το ΚΚΕ μπροστάρη και πανταχού παρόν!
Ο 21ος αιώνας θα είναι αιώνας ανασύνταξης και ενδυνάμωσης του εργατικού - κομμουνιστικού κινήματος. Αιώνας λαϊκών κινημάτων και εξεγέρσεων. Αιώνας στον οποίο ο σοσιαλισμός θα ξαναγίνει η ελπίδα και το στήριγμα των λαών, στη μεγάλη τους έφοδο ενάντια στον ιμπεριαλισμό, στο καπιταλιστικό σύστημα. Το ΚΚΕ είναι ο φυσικός διάδοχος των μεγάλων ταξικών και εθνικοαπελευθερωτικών εξεγέρσεων του προηγούμενου αιώνα στη χώρα μας. Είναι η πολιτική έκφραση της πρωτοποριακής δύναμης των καιρών μας, της εργατικής τάξης.
Το ΚΚΕ μέσα σ' αυτόν τον ελπιδοφόρο αιώνα θα φανεί αντάξιο των αγωνιστικών παραδόσεων, των προσδοκιών που επενδύει ο ελληνικός λαός, της ιστορικής του αποστολής. Αντλεί τη δύναμή του από την επαφή του με το λαό, οι ρίζες του βρίσκονται βαθιά στο σώμα του λαού και είναι ποτισμένες με αίμα δεκάδων χιλιάδων μελών και στελεχών του.
Κι όπως έγραφε ο σύντροφος Γ. Μωραΐτης στη Γενική Ασφάλεια στη Μπουμπουλίνας το 1969, όπου κρατούνταν:
"Αν ήτανε να ξαναγίνω νιος
Και τη ζωή απ' την αρχή να πάρω
Πάλι τον ίδιο δρόμο θα εδιάλεγα
Το Κου Κου Ε θα είχα Οδηγό και Φάρο!"
Ζήτω τα 95 χρόνια του ΚΚΕ!
Διδασκόμαστε - Συνεχίζουμε για το λαό, με στόχο το σοσιαλισμό!».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου