Δύσκολοι οι καιροί και δε φταίνε τα κάρβουνα

Δύσκολοι οι καιροί και δε φταίνε τα κάρβουνα

ΚΟΥΚΟΣ

Ανάμεσα σε μια έκτακτη συνέντευξη για την αιθαλομίχλη ανήμερα των Χριστουγέννων από τους αρμόδιους υπουργούς, που προσπάθησαν να πείσουν ότι ο φόρος στο πετρέλαιο θέρμανσης είναι δίκαιος γιατί χτυπά όσους έχουν θερμαινόμενες πισίνες, και τις «Λευκές νύχτες» των μεγαλεμπόρων που προσπάθησαν χτες βράδυ και μ' αυτόν τον τρόπο να γεμίσουν τα ταμεία τους, κύλησε η βδομάδα των τελευταίων γιορτών του χρόνου, βδομάδα που μόνο γιορτινή δεν ήταν για τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας.Είχαν προηγηθεί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο που ενέκρινε το δημοσιονομικό πλαίσιο για τα χρόνια 2014-2020, η ψήφιση από τη Βουλή δύο ακόμα φοροληστρικών νόμων, η αποκάλυψη από τον «Ριζοσπάστη» του σχεδίου για το τσάκισμα των επικουρικών συντάξεων, το χτύπημα των απεργών στην «Παπουτσάνης», μια πρόταση για το φετινό Νόμπελ Ειρήνης που ξεγύμνωσε για άλλη μια φορά το θεσμό και, βεβαίως - βεβαίως, οι συνεχιζόμενες προσπάθειες για την αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος σε άμεση αντιπαραβολή με την ανάγκη για ανασύνταξη του εργατικού λαϊκού κινήματος.

Στην ίδια ρότα

Για να τα πάρουμε με τη σειρά, ας πάμε λίγο πίσω: Στις 16 Γενάρη του 1994 ο «Ρ» αποκάλυψε και δημοσίευσε σε ειδικό ένθετο τη «Λευκή Βίβλο για την Ανάπτυξη, την Ανταγωνιστικότητα και την Απασχόληση». Στο εισαγωγικό σημείωνε: «Η Λευκή Βίβλος επιχειρεί ουσιαστικά να σχεδιάσει τη διέξοδο από την κρίση και ταυτόχρονα να προωθήσει την καπιταλιστική ανασυγκρότηση στο χώρο της ΕΕ (...) Μια διέξοδος που έρχεται να φορτώσει τα βάρη της κρίσης και το κόστος της φιλομονοπωλιακής διεξόδου στους εργαζόμενους, να μεγαλώσει τις ανισότητες».
Τη βδομάδα που πέρασε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ενέκρινε νέα απόφαση με το ίδιο τρίπτυχο, για την ίδια αιτία, με τα ίδια επιχειρήματα. Τότε οι αποφάσεις είχαν προβληθεί σαν προοδευτικές καθώς είχαν την υπογραφή του σοσιαλδημοκράτη Ντελόρ, τώρα που έχουν τη σφραγίδα της Μέρκελ απλά καταγγέλλονται σαν νεοφιλελεύθερες. Οπως σημείωσε ο «Ρ», πρόκειται για αποφάσεις που επηρεάζουν αρνητικά τη ζωή των λαών σε βάθος δεκαετίας (...) που από τη μια αντανακλούν τις αντιθέσεις στο εσωτερικό της λυκοσυμμαχίας, από την άλλη σηματοδοτούν βήμα ενίσχυσης της επιθετικότητας της ΕΕ ενάντια στους λαούς. Επιβεβαιώνοντας και έτσι την εκτίμηση του ΚΚΕ ότι το σύνθημα για «περισσότερη Ευρώπη» οδηγεί σε μια ισχυροποίηση του κεφαλαίου ενάντια στους εργάτες κι αυτό διαφαίνεται περίτρανα στη θέσπιση του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου για την περίοδο 2014-2020, που σηματοδοτεί μνημόνιο διαρκείας ενάντια στους λαούς.
Μέσα και από τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής έγινε καθαρό για μια ακόμα φορά ότι η ΕΕ χειρότερη θα γίνει, καλύτερη όχι.

Η τάξη που έχει την εξουσία

Για να μην υπάρχουν αμφιβολίες για το ποια τάξη κυβερνά, ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός θωρακίστηκε με δύο νέους νόμους που παράλληλα ενισχύουν το κεφάλαιο. Οι νέοι νόμοι μπαίνουν σε εφαρμογή με την έναρξη του νέου χρόνου. Ο ενιαίος φόρος ακινήτων, η σταδιακή άρση της παρεχόμενης προστασίας για τα ληξιπρόθεσμα χρέη των λαϊκών νοικοκυριών προς τις τράπεζες, τα εξοντωτικά πρόστιμα που προβλέπουν για τα ληξιπρόθεσμα χρέη των λαϊκών στρωμάτων προς το Δημόσιο, όλα μαζί υπηρετούν την κεντρική κατεύθυνση για τη διαμόρφωση των όρων και των προϋποθέσεων για τη συγκέντρωση γης και μικρής περιουσίας σε ολοένα και λιγότερα χέρια. Σε αυτό το πλαίσιο οι μικροϊδιοκτήτες συνθλίβονται ανάμεσα στις μυλόπετρες του αστικού κράτους και του τραπεζικού κεφαλαίου.
Και για να μην υπάρχει επίσης αμφιβολία για το πώς επιβάλλονται ο νόμος και η τάξη, με μια ωμή επέμβαση των ΜΑΤ, στα πρότυπα της «Χαλυβουργίας», κυβέρνηση και εργοδοσία προσπάθησαν να σπάσουν την απεργία των εργαζομένων στο εργοστάσιο «Παπουτσάνης» στη Ριτσώνα. Στη διάρκεια της αστυνομικής επιχείρησης έγιναν 8 συλλήψεις και δύο εργάτες τραυματίστηκαν ελαφρά.

Χαριστική βολή στις επικουρικές συντάξεις

Η αποκάλυψη από τον «Ρ» του νέου κανονισμού για το Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης σπάει κόκαλα. Αφορά στην παραπέρα συρρίκνωση των επικουρικών συντάξεων μέχρι τη μετατροπή τους σε «φιλοδωρήματα πτωχοκομείου», αν όχι και την τελική κατάργησή τους. Ο Κανονισμός έρχεται να εφαρμόσει τα όσα προβλέπει ο νόμος 4052/2012 για ένα νέο σύστημα επικουρικής ασφάλισης, το οποίο δεν εγγυάται σε καμιά περίπτωση την απόδοση συντάξεων και, πολύ περισσότερο, το ύψος τους. Συνολικά, οι επικουρικές συντάξεις δεν θα υπερβαίνουν κατά μέσο όρο τα 100 ευρώ.

Κρύφτηκαν στην αιθαλομίχλη

Εκεί που ο κόσμος κοίταζε πώς θα τα μπαλώσει γιορτινές μέρες με τα σπίτια παγωμένα και το γιορτινό τραπέζι φτωχικό συναντήθηκαν εκτάκτως οι αρμόδιοι υπουργοί για να εκτιμήσουν την κατάσταση που προέκυψε από τις μετρήσεις της αιθαλομίχλης. Οπως εξήγησαν οι αρμόδιοι υπουργοί, το φαινόμενο οφείλεται στους ανεύθυνους που νομίζουν ότι κρυώνουν και γι' αυτό καίνε ξύλα και αξιοποιείται από όσους έχουν θερμαινόμενη πισίνα και πιέζουν για μείωση της τιμής του πετρελαίου. Για να λυθεί το πρόβλημα, ανακοίνωσαν σειρά μέτρων κυριολεκτικά «στάχτη στα μάτια του λαού». Ορισαν ένα υπερβολικά υψηλό όριο συγκέντρωσης μικροσωματιδίων για τη λήψη έκτακτων μέτρων και δεν συνυπολογίζουν την επίπτωση άλλων ειδών ρύπων που προκύπτουν κατά την καύση των στερεών καυσίμων σε ξυλόσομπες, σε ανοιχτά και σε ενεργειακά τζάκια, καθώς διατηρούνται τα υπάρχοντα όρια γι' αυτά. Φυσικά τέτοια μέτρα ελάχιστη επίδραση μπορούν να έχουν στο μετριασμό του φαινομένου, καθώς εξαντλούνται σε «απαγορεύσεις» τις οποίες ως επί το πλείστον φορτώνονται αυτοί που δεν έχουν καμία ευθύνη, ενώ δεν αντιμετωπίζουν την αιτία του προβλήματος.
Οπως σημείωσε το ΚΚΕ, «το μόνο αποτελεσματικό μέτρο άμεσης απόδοσης και ανακούφισης των λαϊκών νοικοκυριών είναι η κατάργηση, εδώ και τώρα, των αντιλαϊκών φόρων στο πετρέλαιο θέρμανσης, η δραστική μείωση στα τιμολόγια της ΔΕΗ, σε αντίθεση με την πολιτική της κυβέρνησης που εμπαίζει το λαό με τα ψίχουλα του κοινωνικού τιμολογίου και του επιδόματος θέρμανσης».

Η επιβράβευση

Σ' αυτόν τον τόπο κανείς δεν πάει χαμένος. Το σύστημα ξέρει να επιβραβεύει τους πρωτοπόρους του. Ετσι εκπρόσωποι των άτυπων ομάδων του Αμερικανικού Κογκρέσου πρότειναν για το Νόμπελ Ειρήνης την επικεφαλής για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Ασφάλεια της ΕΕ Κ. Αστον, τον πρωθυπουργό της Σερβίας Ι. Ντάτσιτς και τον πρωθυπουργό του Κοσόβου Χ. Θάτσι. Οπως εύστοχα σημείωσε η ΕΕΔΥΕ, «καλύτερα έτσι, για να πέφτουν και οι μάσκες!». Σε μια πρώτη εκτίμησή της, η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη επισημαίνει πως η πρόταση για τη συγκεκριμένη υποψηφιότητα δεν είναι μια «αθώα» πρόταση, αλλά το «σφράγισμα» μιας «στιγμής» -που διήρκεσε χρόνια- της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στα Βαλκάνια, ενώ ταυτόχρονα σηματοδοτεί και το ξεκίνημα μιας πορείας ενσωμάτωσης στις ευρωατλαντικές δομές τόσο της Σερβίας, όσο και του Κοσόβου. Για άλλη μια φορά με συμβολικό τρόπο αποδεικνύεται ο χαρακτήρας τέτοιου είδους θεσμών...

Αναμόρφωση της σαπίλας

Μπορεί το ψωμί να λιγοστεύει στο τραπέζι, αλλά «δόξα τω θεώ» από θέαμα σκίζουμε: Πυκνώνουν οι διεργασίες για την αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος. Η συγκρότηση της λεγόμενης κεντροαριστεράς δείχνει να έχει δυσκολίες, καθώς τόσο στο ΠΑΣΟΚ όσο και στη ΔΗΜΑΡ υπάρχουν διαφορετικές απόψεις για τη μορφή, την αναγκαιότητα και το ρόλο της, ενώ επιπλέον δυσκολίες προκαλεί η παρέμβαση του ΣΥΡΙΖΑ, που προσπαθεί να αναδειχθεί ως βασικός πυλώνας, «διάδοχος» του σοσιαλδημοκρατικού χώρου. Ταυτόχρονα, γίνονται προσπάθειες να αναμορφωθεί ο χώρος που εκφράζεται εκλογικά από τη Χρυσή Αυγή, ακόμα και με τη συγκρότηση νέου κόμματος.
Η αναμόρφωση του αστικού πολιτικού σκηνικού έχει για κίνητρο και σκοπό τη χειραγώγηση της δυσαρέσκειας του λαού. Αυτό πρέπει να καθορίσει και το πολιτικό κριτήριο των εργαζομένων. Πρέπει να γίνει καθαρό ότι όλες οι προσπάθειες που συντελούνται κινούνται στην ίδια κατεύθυνση: Σε αυτήν της αναπαλαίωσης του αστικού πολιτικού συστήματος. Που είναι σάπιο και ξεπερασμένο, γιατί υπερασπίζεται το καπιταλιστικό σύστημα, γιατί είναι τμήμα της εξουσίας των μονοπωλίων, ανεξάρτητα αν πρόκειται για νέα πολιτικά σχήματα ή για νέα πρόσωπα.

Διέξοδος με εμπιστοσύνη στη δύναμη του λαού

Ο λαός μπορεί να σφραγίσει τις εξελίξεις προς όφελός του αν αναδειχτεί ο ίδιος σε μαχητική αντιπολίτευση, με ισχυρό το ΚΚΕ. Αυτός ο δρόμος είναι δύσκολος καθώς οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι άνθρωποι των λαϊκών στρωμάτων δεν έχουν αποκτήσει ακόμα πίστη κυρίως στη δική τους δύναμη, τη δύναμη της λαϊκής οργάνωσης και συμμαχίας. Γι' αυτό αποδέχονται εκβιαστικά διλήμματα, δέχονται να τους πλασάρουν ψεύτικες ελπίδες, προσδοκούν φιλολαϊκές λύσεις από το πολιτικό κατεστημένο, που δεν θα έρθουν ούτε στη Δευτέρα Παρουσία. Η εμπιστοσύνη στο ΚΚΕ προϋποθέτει εμπιστοσύνη στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, που πρέπει να ανασυντάξει τις δυνάμεις του, γιατί τότε θα μπορεί να εμποδίσει, να καθυστερήσει τα αντιλαϊκά μέτρα, ακόμα και να επιβάλει επείγοντα μέτρα ανακούφισης της λαϊκής οικογένειας. Θα μπορεί να ανοίξει το δρόμο όχι μόνο της εξόδου από την κρίση, αλλά συνολικά για τη λαϊκή ευημερία.