Τώρα θυμήθηκε την «επαναστατική πάλη» ο Χριστόδουλος Ξηρός;

 Τώρα θυμήθηκε την «επαναστατική πάλη» ο Χριστόδουλος Ξηρός;

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι: Το αστικό κράτος είναι εξορισμού κράτος αυταρχικό, ασχέτως εάν παρουσιάζεται με το μανδύα της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Είναι κράτος που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της κοινωνικής τάξης που βρίσκεται στην εξουσία: της αστικής τάξης. Αυτό το κράτος και οι μηχανισμοί του είναι σε θέση να κάνουν τα πάντα για να διαφυλαχθεί η δικτατορία των μονοπωλίων και η κοινοβουλευτική τάξη πραγμάτων πάνω στην οποία χτίζουν την πολιτική χειραγώγηση του λαού. Η δήθεν ανεξάρτητη Δικαιοσύνη είναι όσο "ανεξάρτητη" της επιτρέπουν τα όρια του αστικού χαρακτήρα του κράτους, όσο δεν απειλείται η εξουσία των καπιταλιστών, της αστικής τάξης και του μηχανισμού που αυτή έχει στα χέρια της.

Πάμε τώρα στη «17 Νοέμβρη» και στο Χριστόδουλο Ξηρό που σήμερα πρωταγωνίστησε στα δελτία ειδήσεων των τηλεοπτικών σταθμών. Όπως έμαθε όλη η χώρα, αναζητείται ο Χριστόδουλος Ξηρός, καταδικασμένος για τη συμμετοχή στη «17 Νοέμβρη» καθώς δεν εμφανίσθηκε στο Αστυνομικό Τμήμα κατά τη διάρκεια άδειας που έλαβε από τις φυλακές Κορυδαλλού. Ο Χρ. Ξηρός δεν εμφανίστηκε τη Δευτέρα στο Αστυνομικό Τμήμα Νέας Καλλικράτειας Χαλκιδικής για να δώσει το παρών στο πλαίσιο 8ήμερης άδειας που είχε λάβει από την 1η Γενάρη, ενώ τις προηγούμενες μέρες εμφανιζόταν κανονικά. Πλέον έχει διαταχθεί πειθαρχική προκαταρκτική εξέταση των μελών του συμβουλίου φυλακών Κορυδαλλού, που χορήγησαν την άδεια εξόδου στον Χρ. Ξηρό. Ο δε συνήγορος του Ξηρού, Φραγκίσκος Ραγκούσης, δήλωσε στον «ΣΚΑΙ» πως εκτιμά ότι είναι μια πολιτική απόφαση να αποδράσει και πως δεν είχε καμία επαφή με τον πελάτη του.

Το αν ο Χριστ. Ξηρός θεωρεί τον εαυτό του «πολιτικό κρατούμενο» είναι, αναφαίρετο, δικαιώμα του. Άλλωστε, η δράση της 17 Νοέμβρη είχε πράγματι πολιτικά χαρακτηριστικά. Το ενδιαφέρον εντοπίζεται στην συνέχεια της δήλωσης του δικηγόρου του.

Ο Φ.Ραγκούσης δήλωσε επίσης στο δελτίο του ΣΚΑΪ πως: «Πιστεύει ότι μ αυτή την ενέργεια μπορεί να αφυπνίσει, μπορεί να δημιουργήσει εκείνες τις προοπτικές μιας επαναστατικής δράσης που δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι θα σηκώσει ένα 45αρη και θα αρχίσει να αφαιρεί ζωές».

Ακούστε, λοιπόν, κύριοι: Ούτε ο Χριστόδουλος Ξηρός, ούτε κανένα απ' τα μέλη της επονομαζόμενης 17 Νοέμβρη, δεν έχει σχέση με την επαναστατική δράση και πάλη. Η δράση της 17 Νοέμβρη, ανεξαρτήτως των κινήτρων που αυτή είχε, δεν έχει σχέση ούτε με τους λαϊκούς-εργατικούς αγώνες, ούτε για την πάλη για ένα καλύτερο μέλλον. Οι πιστολάδες της εν λόγω οργάνωσης (διότι για πιστολάδες πρόκειται) δεν έκαναν τίποτε περισσότερο απ' το να αλείψουν βούτυρο στο ψωμί της αυταρχικότητας του αστικού κράτους. Η δράση της 17Ν ήταν δράση πλήρως αποκομμένη απ' το μαζικό εργατικό κίνημα. Όχι μόνο δεν προσέφερε τίποτα στην ανάπτυξη των αναγκαίων συνθηκών για τη γιγάντωση του εργατικού κινήματος αλλά, αντίθετα, λειτούργησε ως γρανάζι του ίδιου του συστήματος το οποίο υποτίθεται πως πολεμούσε.

Ρωτάμε (ρητορικά, μιάς και οι απαντήσεις είναι προφανείς):

- Που ήταν οι «επαναστάτες» της 17 Νοέμβρη όταν τα εργατικά συνδικάτα, οι αγωνιστές συνδικαλιστές, οι ίδιοι οι συνειδητοποιημένοι κομμουνιστές εργάτες, έδιναν μάχες ενάντια στην σοσιαλδημοκρατική αλλοτρίωση που επιχειρούσε το ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του '80;

- Που ήταν οι «επαναστάτες» της 17 Νοέμβρη όταν το εργατικό κίνημα προσπαθούσε να βρει, μέσα από συντονισμένες απεργίες και δράσεις στους χώρους δουλειάς, την "περπατησιά" του απέναντι στις επιθέσεις των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ;

- Πόσο «επαναστατική» είναι, άραγε, η δολοφονία τριτοκλασσάτων ακολούθων πρεσβειών (Νορτίν, Σόντερς κλπ.) ή χαμηλόβαθμων οργάνων του αστυνομικού σώματος; 

- Πόσο «επαναστατικός» είναι, άραγε, ο σεχταρισμός μιας ομάδας πιστολέρο που επικοινωνούν με το λαό μέσω προκυρήξεων οι οποίες μοιάζουν συχνά να έχουν συνταχθεί κατευθείαν απ' τα γραφεία της ίδιας της υπηρεσίας πληροφοριών;

Η 17 Νοέμβρη ουδέποτε έδωσε, καμία απολύτως, προοπτική επαναστατικής δράσης. Έδωσε το κατάλληλο άλλοθι για την ισχυροποίηση των πιο βίαιων κατασταλτικών μηχανισμών του αστικού κράτους τις δεκαετίες του 1980 και 1990 και, παρουσιαζόμενη ως οργάνωση με επαναστατικές-κομμουνιστικές καταβολές, αμαύρωσε το μαζικό εργατικό, λαϊκό κίνημα και τους ηρωϊκούς αγώνες των ελλήνων κομμουνιστών. Ή μάλλον επιχείρησε να αμαυρώσει, διότι απέτυχε στην αποστολή της.

Για την ιστορία, αναδημοσιεύουμε παρακάτω άρθρο του Μάκη Μαϊλη που δημοσιεύθηκε στο Ριζοσπάστη στις 6 Μάρτη 2003:

Πολιτική η δράση, υπέρ τίνος;

Υπονόμευσαν τη χώρα επί 27 χρόνια», ακούγεται συνεχώς για τη «17Ν» από διάφορες πλευρές, την κυβέρνηση, τη ΝΔ, συνηγόρους και δημοσιογράφους. «Ομως, τα εγκλήματα που διέπραξαν δεν είναι πολιτικά», συνεχίζουν!

 

Τώρα, πώς γίνεται να υπάρχει μια οργάνωση (μηχανισμός πιο σωστά), που κατηγορείται ότι υπονόμευσε τη χώρα εσωτερικώς και διεθνώς (επί 27 χρόνια) και η δράση αυτού του μηχανισμού να μην είναι πολιτική, αλλά να είναι του κοινού ποινικού δικαίου, αυτό μόνον εκείνοι που το υποστηρίζουν μπορούν και να το καταλάβουν... Διότι η αντίφαση, στην οποία πέφτουν λέγοντας τα παραπάνω, είναι πελώρια.

Αλλά υπάρχει και μια άλλη πλευρά: Το γεγονός ότι οι ίδιοι που λένε τα προηγούμενα εμφανίζουν τη δράση της «17Ν» τέτοια, σαν να είναι αυτή η δράση που καθόρισε τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα τα τελευταία 27 χρόνια, ενώ καθόλου δεν είναι έτσι. Το πάνω χέρι στον καθορισμό των πολιτικών εξελίξεων το είχαν τα κόμματα που κυβέρνησαν, το είχαν και το έχουν μαζί με το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, την πλουτοκρατία, το κράτος. Το να αποδίδεις, όμως, έστω και δίχως τις υπερβολές, σημαντικό ρόλο σε έναν μηχανισμό που ταυτόχρονα τον κατατάσσεις στον ποινικό χώρο, είναι επίσης μια μεγάλη αντίφαση.

Αυτό το τελευταίο, ωστόσο, δε σημαίνει ότι η δράση της «17Ν» υπήρξε αμελητέα. Επαιξε και συνεχίζει να παίζει ρόλο (και μετά τις συλλήψεις και με τη δίκη) σε βάρος του λαού. Και η δράση της είναι πολιτική.

Στην Ελλάδα η καταδιωκόμενη πολιτική δράση και η έννοια του πολιτικού κρατούμενου έχουν ταυτιστεί με την πάλη του ΚΚΕ και άλλων δυνάμεων που συνεργάστηκαν μαζί του κατά καιρούς, είτε στο ΕΑΜ είτε σε άλλα σχήματα. Και δικαίως. Παρ' όλα αυτά, το να ονομαστεί πολιτική η δράση της «17Ν», όπως και είναι, σε καμιά περίπτωση δε σημαίνει ηθική αναβάθμισή της. Είναι πολιτική, αλλά από την αντίπερα όχθη. Οπως είναι πολιτικά τα εγκλήματα των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν και αλλού. Οπως ήταν πολιτικά και τα εγκλήματα του φασισμού, ή εκείνα κατά των λαών του Βιετνάμ, της Αλγερίας, της μαύρης Αφρικής, της Παλαιστίνης, της Χιλής. Και χιλιάδες άλλα, με κορυφαίο το έγκλημα κατά της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι.

 

Υπάρχει, δηλαδή, η πραγματική πολιτική δράση της «17Ν» (όχι εκείνη που η ίδια υποστηρίζει ότι είχε), που δικαίως την κατατάσσει στους μηχανισμούς προβοκάτσιας κατά του λαϊκού κινήματος. Ομως, οι τέτοιοι μηχανισμοί, της προβοκάτσιας, είναι πολιτικοί μηχανισμοί, που έδρασαν και δρουν σε όφελος της πλουτοκρατίας και του ιμπεριαλισμού. Κι όταν έρθει η ώρα, που πια δεν τους χρειάζονται, τους αποσύρουν, έστω εν μέρει. Με εκκωφαντικό τρόπο, αφού εκκωφαντική υπήρξε και η ιστορία της.

Προβάλλεται το επιχείρημα, ότι ναι μεν η δράση της «17Ν» είχε πολιτικά κίνητρα, αλλά οι πράξεις της είναι ποινικού χαρακτήρα.

 

Και αυτό το επιχείρημα περιέχει αντίφαση. Διότι τα κίνητρα από τις ενέργειες δεν αποχωρίζονται. Συνιστούν ένα ενιαίο σύνολο. Βεβαίως, υπάρχει και το ποινικό στοιχείο, αλλά αυτό δεν ανατρέπει το συνολικό. Κι εξάλλου, η δράση της «17Ν», σε συνδυασμό με τις γενικότερες διεθνείς εξελίξεις με άξονα «τον κίνδυνο από την τρομοκρατία», και γενικότερα των συναφών μηχανισμών, αξιοποιήθηκε για να παρθούν αντιλαϊκά μέτρα. Καμιά δράση εγκληματία του κοινού ποινικού δικαίου δεν μπορούσε, για παράδειγμα, να αξιοποιηθεί, για να έχουμε σωρεία αντιδημοκρατικών μέτρων με πρόσχημα τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Και είναι, πιστεύουμε, κοινώς αποδεκτό, ότι αν ο Σορίν Ματέι, για παράδειγμα, δολοφονούσε 4-5 ανθρώπους, κανένας δε θα είχε διανοηθεί να αμφισβητήσει τον ποινικό χαρακτήρα των εγκλημάτων του και να τον θεωρήσει πολιτικό πρόσωπο. Τώρα, γιατί γίνεται τόση συζήτηση για το χαρακτήρα των πράξεων της «17Ν», αφού τον θεωρούν ποινικό;

Αβάσιμη είναι και η άποψη που ισχυρίζεται, ότι οι της «17Ν» σκότωναν δίχως στόχο, στα τυφλά. Ποιος (ποιοι;) ήταν ο συγκεκριμένος λόγος για τον κάθε φορά στόχο, ίσως να μην τον μάθουμε ποτέ. Και κατά πάσα πιθανότητα δε θα τον μάθουμε στη διάρκεια της δίκης. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Κανένας δε σκοτώνει δίχως στόχο (και λόγο) στελέχη της CIA ή της Σκότλαντ Γιαρντ. Που, φυσικά, δε δολοφονήθηκαν για να βρουν διέξοδο οι ...αντιιμπεριαλιστικές διαθέσεις των Ξηρών!... Το ίδιο και για τους Μάλλιο, Μπάμπαλη. `Η, μήπως, δεν ήταν πολιτικοί στόχοι τούτοι οι βασανιστές και υψηλόβαθμα στελέχη της Αστυνομίας, σχετιζόμενα και με τη CIA;

Η δράση της «17Ν» δεν είναι πολιτική για τους λόγους που οι κατηγορούμενοι και οι προκηρύξεις της επικαλούνται. Δίχως αυτό να σημαίνει υποχρεωτικά, ότι όλοι όσοι-όσες πέρασαν από τις γραμμές της ήταν και όργανα μυστικών υπηρεσιών (δε χρειαζόταν εξάλλου). Η όλη δράση της και η εικόνα των κατηγορουμένων «βρωμάει» από μακριά. Τα συνθήματα και οι προκηρύξεις της κρύβουν το ρόλο της (ή προσπαθούν να τον κρύψουν). Γι' αυτό και η δράση των Κουφοντίνων έχει τόση σχέση με την επανάσταση, όση σχέση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο.

Ο πολιτικός χαρακτήρας της «17Ν» αποδείχνεται και από το γεγονός, ότι η επιχειρηματολογία της αξιοποιείται και από την κυβέρνηση και τη ΝΔ και τον ΣΥΝ, για να θωρακίσουν παραπέρα τα επιχειρήματά τους υπέρ της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, στην οποία «κανένας δεν μπορεί ούτε δικαιολογείται» να χρησιμοποιεί βία!

 

Βεβαίως, είναι τελείως άλλο πράγμα η πολιτική (και η ένοπλη) βία που υποχρεώνονται να ασκούν οι λαοί και τα κινήματά τους, και τελείως άλλο η δολοφονία. Οπως είναι και τελείως άλλο να εξοβελίζεται η λαϊκή πάλη, εκείνη που βγαίνει από τα όρια του νόμου, στο όνομα της ...δημοκρατίας που έχουμε, όπως κάνουν οι ηγεσίες αυτών των κομμάτων. Οι νόμοι, άλλωστε, είναι προϊόν συγκεκριμένων συσχετισμών και δεν είναι αιώνιοι. Αλλάζουν, ανατρέπονται.

Είναι οι ίδιες, που δε βλέπουν να ασκείται η παραμικρή βία από εργοδότες στα εργοστάσια σε βάρος των εργατών! Ούτε από το ΝΑΤΟ και από τους μηχανισμούς της ΕΕ βλέπουν να ασκείται η παραμικρή βία κατά των λαών! Οι λαοί - κατά την άποψη αυτών των κομμάτων - επιλέγουν οι ίδιοι (και ελεύθερα) να δουλεύουν με ελαστικά ωράρια, να είναι άνεργοι, να ζουν με συντάξεις πείνας, να καταργείται το δικαίωμά τους στην Ασφάλιση, να μην κάνουν παιδιά, να χρηματοδοτούν τους πολεμικούς εξοπλισμούς!... Η Σένγκεν, το ΕΣΕΛΟΝ, οι μηχανισμοί χαφιέδων, η ιδεολογική τρομοκρατία, οι εκβιασμοί, δε συνιστούν βία! Ούτε τα «αγροτοδικεία», τα «μαθητοδικεία», οι ειδικές δυνάμεις βατραχανθρώπων και τραμπούκων που ξυλοκοπούν απεργούς. Οι αποφάσεις των δικαστηρίων, με τις οποίες όλες οι απεργίες κηρύσσονται παράνομες, δεν αποτελούν μορφή βίας! Ούτε η απειλή της απόλυσης για συνδικαλιστική δράση... Οι πόλεμοι;

Ετσι, η πέραν των ορίων του νόμου δράση επιτρέπεται (κατά την άποψη αυτών των κομμάτων) μόνον όταν πρόκειται μ' αυτή να επανέλθει η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία! Ως εδώ και μη παρέκει! Αυτό σημαίνει, ότι με αφορμή τη «17Ν» πυροβολούν την αντιιμπεριαλιστική πάλη, την πάλη κατά την οποία ο λαός αποφασίζει να χρησιμοποιήσει κάθε πρόσφορο μέσο, που ο ίδιος θα κρίνει, για τα δικαιώματά του. Και κυριολεκτικά οργίζονται όταν ακούγεται το σύνθημα «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη»...

Η δράση της «17Ν», λοιπόν, δεν αξιοποιείται από ορισμένους για να συκοφαντηθεί μόνον η αντιδικτατορική δράση. Πηγαίνει πολύ μακρύτερα. Αξιοποιείται και από τα τρία κόμματα, στη γενικότερη προσπάθεια να κλείσει κάθε δρόμος που βγαίνει από τα τείχη της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Εκείνης που θωρακίζεται συνεχώς και αύριο, αν το μπορέσει φυσικά, θα ονοματίσει πράξεις του κοινού ποινικού δικαίου τις εργατικές, αγροτικές και άλλες διαδηλώσεις. Ηδη οι «τρομονόμοι» αυτά προβλέπουν!... Τρομοκράτες είναι οι λαοί!!!

Εντύπωση προξενούν τοποθετήσεις, όπως του «Δικτύου», που ναι μεν θεωρούν ότι τα εγκλήματα της «17Ν» είναι πολιτικά, όμως μέχρι εδώ! Σε καμιά περίπτωση δε θα δει κανείς να κάνουν έστω και υπαινιγμό για το ενδεχόμενο να έχουν πέσει στα χέρια μυστικών υπηρεσιών ή να αξιοποιούνται από αυτές οι τέτοιου τύπου μηχανισμοί, όπως η «17Ν», αν δε δημιουργήθηκαν κιόλας απ' αυτές. Πώς είναι τόσο βέβαιοι οι του «Δικτύου», ότι κάτι τέτοιο αποκλείεται; Καλό θα ήταν να δώσουν κάποια απάντηση στο λαό. Ο οποίος λαός έχει υπόψη του το ρόλο πολλών μυστικών υπηρεσιών - και των ελληνικών. Εχει υπόψη του ότι «η CIA πάντα φρόντιζε να φυτεύει ανθρώπους της σε τρομοκρατικές οργανώσεις», όπως έχει δηλώσει ο πατέρας Μπους. Και έχει ακούσει ο λαός και για την «Κόκκινη Προβιά». Γνωρίζει, επίσης, ότι οι «Ερυθρές Ταξιαρχίες» είχαν διαβρωθεί από μυστικές υπηρεσίες, αν και οργάνωση με μαζική βάση (σε αντίθεση με τη «17Ν»). Αλλά και ότι η CIA έχει εκδώσει «οδηγίες» (δημοσιεύτηκαν παλιότερα ως εγχειρίδιο) με βάση τις οποίες συγκροτούνταν ακροδεξιοί ή «ακροαριστεροί» μηχανισμοί προβοκάτσιας και τρομοκρατίας...

 

Ζινόβιεφ. 

http://revol-now.blogspot.gr/