Τα απομεινάρια μιας ιμπεριαλιστικής επέμβασης: Μια χώρα κομμάτια, ένας λαός σε εμφύλιο, μια κοινωνική στροφή στον φονταμενταλιστικό μεσαίωνα, ένα ανθρωπιστικό έγκλημα διαρκείας.
 |
| Φωτό από αρχείο Γ. Μπεχράκη |
''η αμερικανική επέμβαση στο Ιρακ με την προσπάθεια προσεταιρισμού των σιιστών προκάλεσε τελικά την ριζοσπαστικοποίηση των (μέχρι τότε "μετριπαθέστερων") σουνιτών σε μια φονταμενταλιστική κατεύθυνση. Μ' αυτή την έννοια, είναι πράγματι ένα κατασκεύασμα της δυτικής πολιτικής στην περιοχή.''
σχολιαζει ο
Δημήτρης Πλειώνης
Το πρώτο θέμα σήμερα σε όλο τον αραβικό κόσμο είναι τα γεγονότα στο Ιράκ, τα οποία αιφνιδίασαν τους πάντες...
Τα δυτικά ΜΜΕ συνεχίζουν να παραπλανούν τους αναγνώστες τους (αξιότιμους πολίτες των ΗΠΑ και της ΕΕ), θεωρώντας τους παντελώς πρόβατα και όχι άδικα. Όχι μόνο δεν τα λένε όλα, αλλά διαστρεβλώνουν και τα πραγματικά δεδομένα της σύγκρουσης, ενώ αποσιωπούν πλήρως τις αιτίες της...
Λοιπόν, η ISIL μόνο ουρανοκατέβατη δεν είναι στο Ιράκ.( οργάνωση Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και στο Λεβάντε (ISIL)
Είναι η κατάληξη των συνενώσεων και διασπάσεων δεκάδων σουνιτικών ανταρτικών ομάδων εναντίον της αμερικάνικης κατοχής από το 2004 μέχρι πρόσφατα, που στην πορεία έπαιρναν όλο και πιο πολύ θρησκευτικά χαρακτηριστικά.
Συνεργάζεται δε, με εκατοντάδες υψηλόβαθμους πρώην αξιωματικούς του Σαντάμ (σήμερα η κόρη του έκανε δηλώσεις υποστήριξης τους) και χιλιάδες σουνίτες πρώην στρατιωτικούς, που τους πέταξε στην ανεργία ο Αμερικάνος διοικητής του Ιράκ Μπρέμερ το 2004, όταν διάλυσε το στρατό του Σαντάμ
και απέλυσε 430.000 άνδρες για να φτιάξει αργότερα τον νέο στρατό κυρίως από Σιίτες, που λειτουργούσε ως συνεργάτης των κατοχικών αμερικανικών δυνάμεων και που τον άφησαν στο πόδι τους όταν έφυγαν...
Να κάνω μία παρένθεση εδώ, που ενδιαφέρει εμάς τους αριστερούς. Όταν κατέλαβαν το Ιράκ οι Αμερικάνοι με τους ευρωπαίους συμμάχους τους,
το παράνομο επί Σαντάμ κομμουνιστικό κόμμα διασπάστηκε, ένα κομμάτι το μεγαλύτερο, στάθηκε αντίθετο στην αμερικανική εισβολή και παρέμεινε παράνομο, ένα άλλο κομμάτι, οι "ρεαλιστές" (τι μου θυμίζουν, τι μου θυμίζουν) την επικρότησε, νομιμοποιήθηκε και άνοιξε γραφεία που τα φυλούσαν Αμερικάνοι κατοχικοί στρατιώτες, σήμερα δεν ξέρω αν υπάρχουν...
Κατόπιν οι σιιτικές κυβερνήσεις έβαλαν και μια μικρή αναλογία σουνιτών στον νέο ιρακινό στρατό.
Αυτοί είναι οι στρατιώτες και αξιωματικοί που τώρα παρατάν τον στρατό και ενώνονται με τους ισλαμιστές αντάρτες.
Όλα αυτά τα χρόνια έγινε οργανωμένη και εν τέλει επιτυχής προσπάθεια από τις αμερικανικές κατοχικές διοικήσεις να περάσουν τον θρησκευτικό σεκταρισμό στο Ιράκ, να οξύνουν τις θρησκευτικές και άλλες διαιρέσεις του πληθυσμού, ως μέσο ελέγχου της χώρας
(κλασσική αποικιοκρατική τακτική - οι Εγγλέζοι, πατέρες του αθλήματος) απαξιώνοντας τον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους και δημιουργώντας κάθε είδους Φρανκεστάϊν στη θέση του, με μεγαλύτερο την ίδια την ιρακινή κυβέρνηση...
Κατά τα άλλα, η ISIL δεν προελαύνει ΜΟΝΗ ΤΗΣ προς την Βαγδάτη,
μαζί της έχουν ενωθεί χιλιάδες αντικυβερνητικοί μαχητές από τις σουνιτικές φυλές των χωριών και των πόλεων της επαρχίας Ανμπάρ και Νινευή, ακόμα και κάποιες ΜΟΝΑΔΕΣ του ιρακινού στρατού με όλο τον (αμερικάνικο) εξοπλισμό τους, γι' αυτό έχουν και τανκς, αντιαεροπορικούς πυραύλους ακόμα και ελικόπτερα...
Νομίζω ότι θα δούμε σημεία και τέρατα..
οι Αμερικάνοι σκέφτονται στρατιωτική επέμβαση μπροστά στην κατάρρευση της κυβέρνησης Μαλίκι.
Στην συγκεκριμένη συγκυρία δε, έχουν κοινά συμφέροντα με το Ιράν, που υποστηρίζει τον σιίτη Μαλίκι..
ΥΓ: Είμαι σίγουρος ότι οι πιο γελοίες και ηλίθιες αναλύσεις για το θέμα θα γίνουν από τους Έλληνες γεωπολιτικούς "αναλυτές" τύπου Μάζη. Εδώ είμαστε, θα το δούμε κι' αυτό... ''
- Το θέμα είναι ότι τα πολιτικο-θρησκευτικά φαινόμενα στον ισλαμικό κόσμο (και όχι μόνο) δεν μπορείς να τα ερμηνεύσεις ικανοποιητικά χρησιμοποιώντας αποκλειστικά τους δικούς μας κλασσικούς πολιτικούς όρους και κριτήρια για να τα εντάξεις οπωσδήποτε στα πολιτικά και φιλοσοφικά σχήματα που ισχύουν στην Δύση.
Πρέπει να βλέπεις τα γεγονότα ως έχουν, το ιστορικό τους, την αλληλουχία τους και τις γενεσιουργές αιτίες τους, που σημαίνει ότι πρέπει να έχεις πολύ καλή πρόσβαση σε πρωτογενή πληροφόρηση και τοπική γνώση και αυτά ΔΕΝ στα δίνει η δυτική καθεστωτική ενημέρωση.
Εν πάσει περιπτώσει η ISIL ή ISIS είναι μία ακραία φονταμενταλιστική σουνιτική ισλαμική οργάνωση με απάνθρωπη έως κτηνώδη συμπεριφορά απέναντι σε αυτούς που θεωρεί εχθρούς της (όλα τα άλλα θρησκευτικά δόγματα και ομάδες εντός και εκτός Ισλάμ) η οποία έχει πολιτικούς και θρησκευτικούς στόχους (να φτιάξει το ισλαμικό Χαλιφάτο σε όλη την περιοχή κτλ).
Σαφώς και είναι καταδικασμένη να αποτύχει τελικά αλλά στην ουσία ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ, ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ (όπως και όλο αυτό το ακραίο ισλαμικό κίνημα εδώ και 25-30 χρόνια) της δυτικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής απέναντι στον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο, ο οποίος, κατόπιν της κατάρρευσης του υπαρκτού υφίσταται όλη την πίεση της πολύτροπης επέκτασης του δυτικού ιμπεριαλισμού στις χώρες τους.
Απλά να θυμίσω ότι η Δύση (ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία) στις δεκαετίες '50, '60, '70 και '80 βοηθούσε πολύ τα μουσουλμανικά κινήματα σαν αντίβαρο στα αραβικά εθνικοαπελευθερωτικά και αντιιμπεριαλιστικά κινήματα που επηρεάζονταν από μαρξιστικές απόψεις.
Το αποκορύφωμα ήταν βέβαια στο Αφγανιστάν που συνεργάστηκαν και "έφτιαξαν" τον Μπιν Λάντεν και τους Μουτζαχεντίν για να χτυπήσει τους Σοβιετικούς
Δημήτρης Πλειώνης
Το πρώτο θέμα σήμερα σε όλο τον αραβικό κόσμο είναι τα γεγονότα στο Ιράκ, τα οποία αιφνιδίασαν τους πάντες...
Τα δυτικά ΜΜΕ συνεχίζουν να παραπλανούν τους αναγνώστες τους (αξιότιμους πολίτες των ΗΠΑ και της ΕΕ), θεωρώντας τους παντελώς πρόβατα και όχι άδικα. Όχι μόνο δεν τα λένε όλα, αλλά διαστρεβλώνουν και τα πραγματικά δεδομένα της σύγκρουσης, ενώ αποσιωπούν πλήρως τις αιτίες της...
Λοιπόν, η ISIL μόνο ουρανοκατέβατη δεν είναι στο Ιράκ.( οργάνωση Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και στο Λεβάντε (ISIL)
Είναι η κατάληξη των συνενώσεων και διασπάσεων δεκάδων σουνιτικών ανταρτικών ομάδων εναντίον της αμερικάνικης κατοχής από το 2004 μέχρι πρόσφατα, που στην πορεία έπαιρναν όλο και πιο πολύ θρησκευτικά χαρακτηριστικά.
Συνεργάζεται δε, με εκατοντάδες υψηλόβαθμους πρώην αξιωματικούς του Σαντάμ (σήμερα η κόρη του έκανε δηλώσεις υποστήριξης τους) και χιλιάδες σουνίτες πρώην στρατιωτικούς, που τους πέταξε στην ανεργία ο Αμερικάνος διοικητής του Ιράκ Μπρέμερ το 2004, όταν διάλυσε το στρατό του Σαντάμ
και απέλυσε 430.000 άνδρες για να φτιάξει αργότερα τον νέο στρατό κυρίως από Σιίτες, που λειτουργούσε ως συνεργάτης των κατοχικών αμερικανικών δυνάμεων και που τον άφησαν στο πόδι τους όταν έφυγαν...
Να κάνω μία παρένθεση εδώ, που ενδιαφέρει εμάς τους αριστερούς. Όταν κατέλαβαν το Ιράκ οι Αμερικάνοι με τους ευρωπαίους συμμάχους τους,
το παράνομο επί Σαντάμ κομμουνιστικό κόμμα διασπάστηκε, ένα κομμάτι το μεγαλύτερο, στάθηκε αντίθετο στην αμερικανική εισβολή και παρέμεινε παράνομο, ένα άλλο κομμάτι, οι "ρεαλιστές" (τι μου θυμίζουν, τι μου θυμίζουν) την επικρότησε, νομιμοποιήθηκε και άνοιξε γραφεία που τα φυλούσαν Αμερικάνοι κατοχικοί στρατιώτες, σήμερα δεν ξέρω αν υπάρχουν...
Κατόπιν οι σιιτικές κυβερνήσεις έβαλαν και μια μικρή αναλογία σουνιτών στον νέο ιρακινό στρατό.
Αυτοί είναι οι στρατιώτες και αξιωματικοί που τώρα παρατάν τον στρατό και ενώνονται με τους ισλαμιστές αντάρτες.
Όλα αυτά τα χρόνια έγινε οργανωμένη και εν τέλει επιτυχής προσπάθεια από τις αμερικανικές κατοχικές διοικήσεις να περάσουν τον θρησκευτικό σεκταρισμό στο Ιράκ, να οξύνουν τις θρησκευτικές και άλλες διαιρέσεις του πληθυσμού, ως μέσο ελέγχου της χώρας
(κλασσική αποικιοκρατική τακτική - οι Εγγλέζοι, πατέρες του αθλήματος) απαξιώνοντας τον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους και δημιουργώντας κάθε είδους Φρανκεστάϊν στη θέση του, με μεγαλύτερο την ίδια την ιρακινή κυβέρνηση...
Κατά τα άλλα, η ISIL δεν προελαύνει ΜΟΝΗ ΤΗΣ προς την Βαγδάτη,
μαζί της έχουν ενωθεί χιλιάδες αντικυβερνητικοί μαχητές από τις σουνιτικές φυλές των χωριών και των πόλεων της επαρχίας Ανμπάρ και Νινευή, ακόμα και κάποιες ΜΟΝΑΔΕΣ του ιρακινού στρατού με όλο τον (αμερικάνικο) εξοπλισμό τους, γι' αυτό έχουν και τανκς, αντιαεροπορικούς πυραύλους ακόμα και ελικόπτερα...
Νομίζω ότι θα δούμε σημεία και τέρατα..
οι Αμερικάνοι σκέφτονται στρατιωτική επέμβαση μπροστά στην κατάρρευση της κυβέρνησης Μαλίκι.
Στην συγκεκριμένη συγκυρία δε, έχουν κοινά συμφέροντα με το Ιράν, που υποστηρίζει τον σιίτη Μαλίκι..
ΥΓ: Είμαι σίγουρος ότι οι πιο γελοίες και ηλίθιες αναλύσεις για το θέμα θα γίνουν από τους Έλληνες γεωπολιτικούς "αναλυτές" τύπου Μάζη. Εδώ είμαστε, θα το δούμε κι' αυτό... ''
- Το θέμα είναι ότι τα πολιτικο-θρησκευτικά φαινόμενα στον ισλαμικό κόσμο (και όχι μόνο) δεν μπορείς να τα ερμηνεύσεις ικανοποιητικά χρησιμοποιώντας αποκλειστικά τους δικούς μας κλασσικούς πολιτικούς όρους και κριτήρια για να τα εντάξεις οπωσδήποτε στα πολιτικά και φιλοσοφικά σχήματα που ισχύουν στην Δύση.
Πρέπει να βλέπεις τα γεγονότα ως έχουν, το ιστορικό τους, την αλληλουχία τους και τις γενεσιουργές αιτίες τους, που σημαίνει ότι πρέπει να έχεις πολύ καλή πρόσβαση σε πρωτογενή πληροφόρηση και τοπική γνώση και αυτά ΔΕΝ στα δίνει η δυτική καθεστωτική ενημέρωση.
Εν πάσει περιπτώσει η ISIL ή ISIS είναι μία ακραία φονταμενταλιστική σουνιτική ισλαμική οργάνωση με απάνθρωπη έως κτηνώδη συμπεριφορά απέναντι σε αυτούς που θεωρεί εχθρούς της (όλα τα άλλα θρησκευτικά δόγματα και ομάδες εντός και εκτός Ισλάμ) η οποία έχει πολιτικούς και θρησκευτικούς στόχους (να φτιάξει το ισλαμικό Χαλιφάτο σε όλη την περιοχή κτλ).
Σαφώς και είναι καταδικασμένη να αποτύχει τελικά αλλά στην ουσία ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ, ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ (όπως και όλο αυτό το ακραίο ισλαμικό κίνημα εδώ και 25-30 χρόνια) της δυτικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής απέναντι στον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο, ο οποίος, κατόπιν της κατάρρευσης του υπαρκτού υφίσταται όλη την πίεση της πολύτροπης επέκτασης του δυτικού ιμπεριαλισμού στις χώρες τους.
Απλά να θυμίσω ότι η Δύση (ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία) στις δεκαετίες '50, '60, '70 και '80 βοηθούσε πολύ τα μουσουλμανικά κινήματα σαν αντίβαρο στα αραβικά εθνικοαπελευθερωτικά και αντιιμπεριαλιστικά κινήματα που επηρεάζονταν από μαρξιστικές απόψεις.
Το αποκορύφωμα ήταν βέβαια στο Αφγανιστάν που συνεργάστηκαν και "έφτιαξαν" τον Μπιν Λάντεν και τους Μουτζαχεντίν για να χτυπήσει τους Σοβιετικούς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου