Ευ. Τσακαλώτος ... «Μαργαριτάρια στο βυθό που 'ναι κρυμμένα»
Μέχρι
τώρα γνωρίζαμε ότι υπάρχει κλάδος παραγωγής κατεψυγμένων προϊόντων που
λειτουργεί υποκατάστατα στον κλάδο παραγωγής φρέσκων προϊόντων.
Από τούδε και στο εξής μαθαίνουμε ότι θα υπάρχει και φρέσκος τρόπος παραγωγής αυτός καθ' εαυτός.
Αυτό μας διδάσκει ο καθηγητής οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, σημαίνον στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, στο βαρυσήμαντο άρθρο του: «Οι ρίζες του οικονομικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ» που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Αυγή» στις 7 Σεπτέμβρη 2014. Στο εν λόγω άρθρο, ο κ. καθηγητής μάς πληροφορεί ότι «...το κυρίαρχο στοιχείο του προγράμματός μας απαντά στη θεμελιακή μαρξιστική ερώτηση: ποιος παράγει, με ποιον τρόπο, και ποιος ωφελείται...». Θα περίμενε κανείς ότι θα είχαμε κατάδυση στη βαθιά θάλασσα της μαρξιστικής σκέψης και ανάσυρση βαθυστόχαστων αναλύσεων όπως και επιχειρημάτων περί ανατροπής/κατάργησης του μπαγιάτικου καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Φευ! Ματαίως! Ο κ. καθηγητής μάς πληροφορεί ότι «...θέλουμε... σε αντίθεση με την απόλυτη κυριαρχία του ιδιωτικού τομέα... μια επέκταση... διαφόρων μορφών οργάνωσης, όπως η αλληλέγγυα... κοινωνική οικονομία... (γιατί)... απαντά στο ζήτημα της παραγωγής με ένα φρέσκο τρόπο...».
Στην ερώτηση ότι απλή αντίθεση στον ιδιωτικό τομέα δε σημαίνει και κατάργησή του και ότι αντίθεση στην απόλυτη κυριαρχία του συνεπάγεται τη σχετική αποδοχή του, ο κ. καθηγητής βρήκε την απάντηση στην αποκάλυψη ενός τρόπου για να παραβλέψει, να αγνοήσει, να εξαφανίσει, ως διά μαγείας, τον ιδιωτικό τομέα.
Αυτά άκουσε ο Μαρξ και αυτή τη φορά πέθανε οριστικά από θαυμασμό μπροστά στο νέο γίγαντα της σκέψης και από απορία για το πώς διέλαθε της προσοχής του αυτή η ανακάλυψη.
Δίπλα στη δουλεία και τη φεουδαρχία, δίπλα στον ασιατικό τρόπο παραγωγής (ΑΤΠ) και δίπλα στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής (ΚΤΠ), αυτός ο αδικημένος από το κατεστημένο και τον αστικό θεσμό των νόμπελ, ογκόλιθος των οικονομικών, ανακάλυψε έναν εντελώς νέο τρόπο παραγωγής: Το φρέσκο τομέα παραγωγής (ΦΤΠ), ο οποίος είναι τόσο φρέσκος όσο και οι ιδέες που έχει στο κεφάλι του και τις σερβίρει στους δύστυχους φοιτητές του.
Πλέον, μετά απ' αυτήν την ενδελεχή παράθεση τόσο ακλόνητων επιχειρημάτων επείσθησαν και οι πλέον άπιστοι: Οι ρίζες του οικονομικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ θρέφονται με φρέσκο κοπανιστό αέρα.
Από τούδε και στο εξής μαθαίνουμε ότι θα υπάρχει και φρέσκος τρόπος παραγωγής αυτός καθ' εαυτός.
Αυτό μας διδάσκει ο καθηγητής οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, σημαίνον στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, στο βαρυσήμαντο άρθρο του: «Οι ρίζες του οικονομικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ» που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Αυγή» στις 7 Σεπτέμβρη 2014. Στο εν λόγω άρθρο, ο κ. καθηγητής μάς πληροφορεί ότι «...το κυρίαρχο στοιχείο του προγράμματός μας απαντά στη θεμελιακή μαρξιστική ερώτηση: ποιος παράγει, με ποιον τρόπο, και ποιος ωφελείται...». Θα περίμενε κανείς ότι θα είχαμε κατάδυση στη βαθιά θάλασσα της μαρξιστικής σκέψης και ανάσυρση βαθυστόχαστων αναλύσεων όπως και επιχειρημάτων περί ανατροπής/κατάργησης του μπαγιάτικου καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Φευ! Ματαίως! Ο κ. καθηγητής μάς πληροφορεί ότι «...θέλουμε... σε αντίθεση με την απόλυτη κυριαρχία του ιδιωτικού τομέα... μια επέκταση... διαφόρων μορφών οργάνωσης, όπως η αλληλέγγυα... κοινωνική οικονομία... (γιατί)... απαντά στο ζήτημα της παραγωγής με ένα φρέσκο τρόπο...».
Στην ερώτηση ότι απλή αντίθεση στον ιδιωτικό τομέα δε σημαίνει και κατάργησή του και ότι αντίθεση στην απόλυτη κυριαρχία του συνεπάγεται τη σχετική αποδοχή του, ο κ. καθηγητής βρήκε την απάντηση στην αποκάλυψη ενός τρόπου για να παραβλέψει, να αγνοήσει, να εξαφανίσει, ως διά μαγείας, τον ιδιωτικό τομέα.
Αυτά άκουσε ο Μαρξ και αυτή τη φορά πέθανε οριστικά από θαυμασμό μπροστά στο νέο γίγαντα της σκέψης και από απορία για το πώς διέλαθε της προσοχής του αυτή η ανακάλυψη.
Δίπλα στη δουλεία και τη φεουδαρχία, δίπλα στον ασιατικό τρόπο παραγωγής (ΑΤΠ) και δίπλα στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής (ΚΤΠ), αυτός ο αδικημένος από το κατεστημένο και τον αστικό θεσμό των νόμπελ, ογκόλιθος των οικονομικών, ανακάλυψε έναν εντελώς νέο τρόπο παραγωγής: Το φρέσκο τομέα παραγωγής (ΦΤΠ), ο οποίος είναι τόσο φρέσκος όσο και οι ιδέες που έχει στο κεφάλι του και τις σερβίρει στους δύστυχους φοιτητές του.
Πλέον, μετά απ' αυτήν την ενδελεχή παράθεση τόσο ακλόνητων επιχειρημάτων επείσθησαν και οι πλέον άπιστοι: Οι ρίζες του οικονομικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ θρέφονται με φρέσκο κοπανιστό αέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου