Ο λαός δέχεται χημικά και ο Δήμαρχος «με το iphone στο σπίτι»

 Ο λαός δέχεται χημικά και ο Δήμαρχος «με το iphone στο σπίτι»

Μετά την απογοήτευση των πολιτών από την απόφαση-«Δελτίο Τύπου» του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αριστοτέλη της 20-11-2014 που δήλωσε «αναρμόδιο» (βλ. τις προγενέστερες τρεις αναρτήσεις μας για το θέμα), ο κόσμος σήμερα μη αδιαφορώντας, ανέβηκε για μια ακόμα φορά στις Σκουριές, για να δηλώσει την αγανάκτησή του και να διαμαρτυρηθεί για την καταστροφή που συντελείται και κυρίως για το γεγονός ότι μία «επένδυση» υλοποιείται παρανόμως χωρίς να έχει προηγουμένως εγκριθεί ως ο Νόμος 3220/2004 άρθρ.3.3 ορίζει. Αφού ο Δήμαρχος και η νέα δημοτική αρχή δήλωσαν αναρμόδιοι και απλά έλαβαν απόφαση να ανακοινώσουν την αντίθεσή τους, ο κόσμος πάλι μόνος του (όπως κι επί Πάχτα) πήρε τα βουνά. Ένα απέραντο κονβόϊ αυτοκινήτων κατέκλυσε κυριολεκτικά το βουνό. Προκειμένου να διαπιστώσετε το μέγεθος της διαδήλωσης, σας παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα βίντεο από το ατελείωτο κονβόϊ των αυτοκινήτων που ανηφόριζαν στο βουνό.

Την ίδια στιγμή πλήθος κόσμου σαν ένα ποτάμι, κατευθυνόταν πεζό σε μια ειρηνική πορεία διαδήλωσης κατά της καταστροφικής επένδυσης προς τις εγκαταστάσεις του εργοστασίου μεταλλουργίας στις Σκουριές. Για να μη σας μεταφέρουμε την εικόνα με λόγια, δείτε μόνοι σας το βίντεο που ακολουθεί.

Πλήθος κόσμου που είχε ήδη φθάσει κοντά στις εγκαταστάσεις του εργοστασίου μεταλλουργίας στις Σκουριές, με το που πλησίασε την πύλη, δέχθηκε άγρια επίθεση από τις δυνάμεις των ΜΑΤ, τα οποία έριξαν πρωτοφανώς πολλά και ισχυρά χημικά (πολλά σε ευθεία βολή), τα οποία καθιστούσαν δύσκολη την αναπνοή των διαδηλωτών ακόμα και σε απόσταση μισού χιλιομέτρου.

Το πλήθος άρχισε τότε να διαμαρτύρεται κατά των δυνάμεων καταστολής. Παραθέτουμε το κάτωθι βίντεο, όπου αποδεικνύεται ότι τα ΜΑΤ πετούσαν τα χημικά μέσα στο πλήθος, η περιοχή γέμισε κυριολεκτικά από σύννεφα ισχυρών χημικών που καθιστούσαν αδύνατη την αναπνοή των κατοίκων σε απόσταση έως και μισού χιλιομέτρου. Σε όλη την περιοχή όπου ευρίσκοντο οι διαδηλωτές ήταν σαν να είχε πέσει πυκνή ομίχλη. Κάποιοι δεν άντεξαν λόγω αναπνευστικών προβλημάτων από τα χημικά, έκαναν εμετό, είχαν φοβερή δύσπνοια, λιποθυμούσαν, δεν μπορούσαν να δουν λόγω προβλημάτων στα μάτια, έκλαιγαν… κ.λ.π.

Ήταν μια μεγάλη προγραμματισμένη διαδήλωση και ήταν αναμενόμενη η παρουσία ισχυρών κατασταλτικών δυνάμεων και η χρήση ισχυρών χημικών. Πάντα η ελληνική αστυνομία συνηθίζει να μας φιλοδωρεί με δακρυγόνα, καπνογόνα, χειροβομβίδες κρότου λάμψης κ.λ.π. Ούτε η ελληνική αστυνομία ούτε ο κ. Δήμαρχος είχαν φροντίσει να υπάρχει στον τόπο ένα ασθενοφόρο για τους χιλιάδες ανθρώπους που διαδήλωναν και που κάποιοι λιποθυμούσαν· τέλεια εγκατάλειψη των κατοίκων. Σήμερα τη μεταφορά και τα χρέη ασθενοφόρου έκανα εγώ.

Ο κυρ Μανώλης, ο φύλακας

Ένα ισχυρό καπνογόνο έπεσε σχεδόν πάνω στον κυρ-Μανώλη Στ…. , σχολικό φύλακα και στη σύζυγό του, Καίτη. Ο κ. Μανώλης έπεσε κάτω, λιποθύμησε και είχε μεγάλη δύσπνοια. Ασθενοφόρο δεν υπήρχε, πλησίασα κοντά με το αυτοκίνητο, ο κόσμος τον σήκωσε στα χέρια, τον τοποθέτησαν στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου κι έφυγα αναπτύσσοντας ταχύτητα για το «Κέντρο Υγείας» του Παλαιοχωρίου. Κάπου στη μέση της διαδρομής ο κ. Μανώλης άρχισε να συνέρχεται και με ρωτά: «Πάτερ, πού με πας;» Του απαντώ: «κ. Μανώλη, πάμε λίγο στο Κέντρο Υγείας για να σε δουν οι γιατροί. Εσύ πώς αισθάνεσαι;» Διαμαρτυρόμενος μου λέει: «Πάτερ, θα αφήσουμε τους αδελφούς μας μόνους τους; Πώς να αισθάνομαι; Αισθάνομαι σαν να τους εγκαταλείπουμε. Σε παρακαλώ να γυρίσουμε πίσω». Ο κ. Μανώλης δεν κοιτούσε την κατάστασή του, κοιτούσε αυτούς που αγωνίζοντο και προτιμούσε να εγκαταλείψει την υγεία του παρά αυτούς στους οποίους είχε έρθει να προσφέρει την αλληλεγγύη του. Τότε για να τον καθησυχάσω, του είπα: «κ. Μανώλη, θα πάμε λίγο να σε δουν οι γιατροί και θα επιστρέψουμε». Φθάσαμε στο Κέντρο Υγείας, οι γιατροί διαπίστωσαν προβλήματα στον πνεύμονά του, του χορήγησαν ειδικά φάρμακα και άρχισαν να του χορηγούν οξυγόνο. Επειδή το οξυγόνο καθυστερούσε, ο κ. Μανώλης άρχισε να διαμαρτύρεται στον γιατρό και τον παρακαλούσε να του αφαιρέσει τη μάσκα, για να επιστρέψει στο βουνό δίπλα στους αγωνιζόμενους! Ο γιατρός του είπε: «Κυρ-Μανώλη, η κατάστασή σου είναι όχι για βουνό, αλλά ούτε για το σπίτι σου. Πρέπει να πας στο νοσοκομείο στον Πολύγυρο. Εγώ δεν μπορώ να σε αφήσω να φύγεις έτσι». Ο κ. Μανώλης του απάντησε: «Γιατρέ, εγώ δεν πάω στον Πολύγυρο και αφαίρεσέ μου σε παρακαλώ το οξυγόνο, για να μπορέσω να πάω στο βουνό». Ο γιατρός έβαλε στο οξυγόνο και τη σύζυγό του κα Καίτη και του είπε: «Κάνε υπομονή 20 λεπτά και μετά να υπογράψεις χαρτί και με δική σου ευθύνη να φύγεις».

Είχα, λοιπόν, απέναντί μου τον κ. Μανώλη στο καροτσάκι με οξυγόνο, έβλεπα τη δύσπνοιά του, τα μάτια του κόκκινα να τρέχουν και ένα απίστευτο ελληνικό φιλότιμο που αδιαφορούσε για την υγεία του και την ίδια του τη ζωή.

Αυθόρμητα τότε απορροφήθηκα σε σκέψεις: «Αυτός ο άνθρωπος από τη Θεσσαλονίκη ήρθε να συμπαρασταθεί στους δημότες του Δήμου Αριστοτέλη και ζητούσε να του αφαιρέσουν το οξυγόνο, για να επιστρέψει στις Σκουριές, λέγοντάς μου: “Πάτερ, είμαι σε μια ηλικία που πρέπει να δίνω το παράδειγμα στους νέους. Δεν μπορεί οι νέοι αυτή τη στιγμή να αγωνίζονται και να αναπνέουν χημικά, κι εγώ να απολαμβάνω το οξυγόνο στο Κέντρο Υγείας. Ντρέπομαι γι’αυτό”».

Σκέφθηκα, ο κ. Δήμαρχος που το κίνημα τον ανέδειξε δήμαρχο για να μπει μπροστά με τη δημοτική αρχή, δήλωσαν προχθές αναρμόδιοι, αρκέσθηκαν απλά σε μια δήλωση αντίθεσης, σήμερα δεν είναι κοντά στους δημότες του, δεν τον νοιάζει αν οι δημότες του δέχονται άγρια καταστολή και χημικά, δεν μερίμνησε να έρθει τουλάχιστον ένα ασθενοφόρο στον χώρο -προφανώς «δεν είναι αρμοδιότητά του»-, δεν έκανε μια δήλωση συμπαράστασης στους διαμαρτυρόμενους κατοίκους, παρ’ότι κάνουν δηλώσεις κομματικοί παράγοντες από Αθήνα. (Φανταζόμουν εκείνη τη στιγμή τον Δήμαρχο αδιάφορο να ασχολείται με τις δικές του επιχειρηματικές δραστηριότητες ή στην καλύτερη περίπτωση να είναι καθισμένος στην πολυθρόνα του απολαμβάνοντας τον ζεστό καφέ του, κρατώντας το «iphone6» κινητό του και να ψάχνει να δει τι γράφουν στο ίντερνετ τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τον Δήμο του, γι’αυτούς που τον ψήφισαν και ψεκάζονται με χημικά, γι’αυτούς που προσπαθούν να μην καταστραφεί το περιβάλλον του Δήμου).

Με όλα αυτά που σκεφτόμουν ήδη είχε ανέβει πολύ η πίεσή μου, είχα εμφανίσει μια ταχυκαρδία και μια μικρή δύσπνοια, η οποία μου υπενθύμισε ότι και μόνο να κοιτώ τη στάση του Δημάρχου «βλάπτει σοβαρά ακόμα και την υγεία». Άλλωστε μια εκ των δέκα κύριων εντολών είναι και το: «ΟΥ ΜΟΙΧΕΥΣΕΙΣ». Όσοι δεν την τηρούν, είναι δίκαιο να υφίστανται τις συνέπειες.

Ο γιατρός αφαίρεσε τη μάσκα οξυγόνου από τον κ. Μανώλη, ο κ. Μανώλης υπέγραψε το χαρτί ότι με ευθύνη του δεν πάει στον Πολύγυρο και επέστρεψε μαζί μου στις Σκουριές, όπου επανενώθηκε χαρούμενος με τους συναγωνιστές του. Ένας μπαρμπα-Μανώλης αναπληρώνει «1 τρισεκατομμύριο Μίχους» και είμαι ευτυχισμένος που σήμερα τον γνώρισα.

Επειδή δυστυχώς το περισσότερο χρονικό διάστημα βρισκόμουν μαζί του στο Κέντρο Υγείας, δεν μπόρεσα να καταγράψω με πληρότητα τα όσα διενεργήθηκαν σήμερα στις Σκουριές την ώρα της ρίψης των χημικών. Πιστεύω ότι αρκετοί που φωτογράφιζαν, θα δώσουν τις σωστές διαστάσεις των γεγονότων.

Σε κάποιον πρόεδρο κόμματος που σήμερα στους χώρους κοινωνικής δικτύωσης ανήρτησε τεχνηέντως στο facebook όχι τι λέει ο ίδιος, αλλά τι λένε οι κάτοικοι στις Σκουριές, έχουμε να του απαντήσουμε ότι ένα τραγούδι λέει: «Τα λόγια είναι περιττά». Οι κάτοικοι έχουμε «πόλεμο» και σε ένα πόλεμο η συμπαράσταση δεν γίνεται ούτε με την αναμάσηση των όσων λένε οι κάτοικοι ούτε με δελτία τύπου. Ευχαριστούμε πάντως για την καλοσύνη που είχε να αναπαράγει έστω τα λόγια των κατοίκων.

Παπα-Χριστόδουλος