Οι διεκδικήσεις της σημερινής μέρας δράσης για τις αστικές συγκοινωνίες, που οργανώνουν συνδικάτα και φορείς της Αττικής, πρέπει να γίνουν υπόθεση των εργαζομένων, των νέων, συνολικά του λαού.
Τα αιτήματα για πύκνωση δρομολογίων, άμεση και γενναία κρατική χρηματοδότηση για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, επισκευή και ανανέωση του στόλου, μέτρα υγείας και ασφάλειας για εργαζόμενους και επιβάτες, επίταξη των ΚΤΕΛ για όσο διάστημα διαρκεί η πανδημία κ.ά. είναι παραπάνω από επείγοντα και τα μόνα που μπορούν να δώσουν ανάσα στα εκατομμύρια εργαζόμενους που πηγαινοέρχονται εδώ και μήνες, στοιβαγμένοι σαν σαρδέλες, σε Μέσα Μαζικής Μεταφοράς - «υγειονομικές βόμβες».
Η άθλια αυτή εικόνα, κοντά επτά μήνες από το ξεκίνημα της πανδημίας, βαραίνει την κυβέρνηση, που από την πρώτη στιγμή έκανε καθαρό ότι δεν πρόκειται να πάρει κανένα μέτρο που να αντιμετωπίζει ουσιαστικά το συνωστισμό στα Μέσα Μεταφοράς. Χαρακτηριστικά είναι τα όσα έλεγε με την άρση του lockdown, ξεκαθαρίζοντας: «Η επιλογή (...) να κυκλοφορεί πολύ μεγάλος αριθμός συρμών και λεωφορείων, με στόχο τη μείωση του συνωστισμού και τη διατήρηση αποστάσεων, δεν υφίσταται»!
Για να κρύψει τις τεράστιες ευθύνες της και εδώ, η κυβέρνηση κατέφυγε στην «ατομική ευθύνη», ανακάλεσε τις άδειες οδηγών, εξέδωσε απόφαση επιβολής προστίμου στους οδηγούς και σε επιβάτες!
Αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, που σήμερα «βγαίνει στα κεραμίδια», έχει ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση, έχοντας και ως κυβέρνηση υπηρετήσει με συνέπεια την πολιτική της «απελευθέρωσης» των αστικών συγκοινωνιών για να ανοίξουν νέα πεδία κερδοφορίας στο κεφάλαιο. Εργο αυτής της διαχρονικής αντιλαϊκής πολιτικής ήταν η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, του προσωπικού, των οχημάτων και των δρομολογίων, που με τη σειρά τους οδήγησαν στην αύξηση της ταλαιπωρίας του λαού, ενώ καλείται να βάλει πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, λόγω της αύξησης της τιμής των εισιτηρίων.
Τα στοιχεία μιλάνε από μόνα τους: Στην ΟΣΥ (λεωφορεία, τρόλεϊ) την περίοδο 2009 - 2018 το προσωπικό μειώθηκε 40% και τα οχήματα κατά 21%. Η κρατική χρηματοδότηση την περίοδο 2012 - 2018 μειώθηκε 33%. Το παραγόμενο έργο την περίοδο 2011 - 2018 μειώθηκε 20%. Αντιθέτως η τιμή του εισιτηρίου αυξήθηκε κατά 75% την περίοδο 2009 - 2016. Στη ΣΤΑΣΥ (μετρό, ηλεκτρικός, τραμ) την περίοδο 2009 - 2018 το προσωπικό μειώθηκε κατά 31%, ενώ ακόμα και σήμερα υπάρχουν συρμοί που μένουν εκτός λειτουργίας. Ο ηλεκτρικός διαθέτει 45 συρμούς, αλλά κυκλοφορούν μόνο 19.
Και ενώ η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο, η κυβέρνηση της ΝΔ όχι μόνο δεν παίρνει κανένα μέτρο για την ασφαλή μεταφορά του λαού με τις αστικές συγκοινωνίες και την προστασία της υγείας του, αλλά αντίθετα αξιοποιεί ως «ευκαιρία» την πανδημία για να προχωρήσει παραπέρα την αντιλαϊκή πολιτική και στον τομέα αυτό.
Σε αυτό το πλαίσιο ανακοίνωσε μέτρα - όπως η προμήθεια λεωφορείων με leasing και ΣΔΙΤ - που εμπλέκουν ακόμα πιο άμεσα και καθοριστικά τους ιδιώτες στις αστικές συγκοινωνίες, βαθαίνοντας τη λειτουργία τους με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, προωθώντας παραπέρα την ιδιωτικοποίησή τους, με την αξιοποίηση και προηγούμενων νόμων του ΠΑΣΟΚ, αλλά και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Από την άλλη ανακοίνωσε μέτρα - στάχτη στα μάτια, όπως 655 προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε ΟΣΥ και ΣΤΑΣΥ, που αντιστοιχούν μόλις στο 20% των κενών θέσεων που η ίδια η κυβέρνηση θεωρεί ότι υπάρχουν και οι οποίες στην πραγματικότητα είναι ακόμα περισσότερες. Το ίδιο συμβαίνει και με τον αριθμό των οχημάτων που έχει σκοπό να αγοράσει ...κάποια στιγμή στο μέλλον, με τα πρώτα 300 οχήματα να υπολογίζεται ότι θα είναι διαθέσιμα το νωρίτερο μετά από 1,5 χρόνο.
Τα παραπάνω, τα όσα βιώνουν σήμερα οι εργαζόμενοι και ο λαός που μετακινούνται, είναι έργο της πολιτικής που αντιμετωπίζει και τη λειτουργία των αστικών συγκοινωνιών, όπως και την προστασία της υγείας, το άνοιγμα του Τουρισμού χτες, των σχολείων σήμερα, συνολικά κάθε πλευρά που αφορά τις λαϊκές ανάγκες, με γνώμονα τη λογική «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο και γενικότερα το τι υπηρετεί καλύτερα την καπιταλιστική κερδοφορία. Επιβεβαιώνουν ότι ο μόνος δρόμος για να ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες και σε φτηνές και ασφαλείς μεταφορές είναι η ενίσχυση της πάλης, ο δρόμος της σύγκρουσης με την πολιτική της «απελευθέρωσης», με το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου