Ούτε «εκβιάζεται», ούτε «αντιστέκεται», μόνο τσακίζει το λαό

Ούτε «εκβιάζεται», ούτε «αντιστέκεται», μόνο τσακίζει το λαό

Από την επίσκεψη του Ν. Κοτζιά στη Βοσνία

Eurokinissi

Οσο περισσότερο προσπαθεί η κυβέρνηση να πείσει πως τάχα εκβιάζεται από τους «εταίρους», από τους «ξένους», για να συμφωνήσει και να εφαρμόσει το τρίτο κατά σειρά μνημόνιο, τόσο αποδεικνύεται στην πράξη ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, χωμένη «με τα μπούνια» στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και αντιθέσεις, είναι νύχι-κρέας με αυτούς ακριβώς τους «κακούς» της υπόθεσης.
Μαζί τους απεργάζεται και δρομολογεί σχέδια σε βάρος του λαού, για λογαριασμό του κεφαλαίου, των ντόπιων μονοπωλίων και της πρεμούρας τους να αναθερμάνουν την οικονομία τους πάνω στα ερείπια μισθών και δικαιωμάτων, αλλά και να αναβαθμιστούν γεωστρατηγικά στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου, ώστε να διεκδικήσουν εκεί μεγαλύτερα μερίδια από την καπιταλιστική λεία.

«Thank you USA» μέρος 2ο

Διόλου τυχαία, ο ίδιος ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γ. Δραγασάκης, δεν μπόρεσε παρά να κονιορτοποιήσει τα τέτοια προπαγανδιστικά κυβερνητικά φληναφήματα (περί τάχα ανεξάρτητης, περήφανης και αξιοπρεπούς πολιτικής που ασκεί στις σχέσεις της στο εξωτερικό), σπεύδοντας πριν κάποιες μέρες να δηλώσει ανερυθρίαστα στο ραδιοφωνικό σταθμό του ΣΥΡΙΖΑ:
«Πρέπει να ευχαριστήσω δημόσια την κυβέρνηση των ΗΠΑ και τον Πρόεδρο Ομπάμα, διότι ενδεχομένως χωρίς τη δική του συμβολή και επιμονή ότι η συμφωνία πρέπει να περιλαμβάνει και θέματα χρέους και αναπτυξιακό ορίζοντα, ίσως να μην πετυχαίναμε».
Σημειωτέον, αυτό το νέο «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ», το επόμενο μετά απ' αυτό που εκστόμιζε στη Βουλή ο Κ. Σημίτης, το Γενάρη του 1996, ειπώθηκε ενώ κυβερνητικά στελέχη που ...σπαράζουν στη Βουλή και τα κανάλια ότι καθόλου δεν ήθελαν μια τέτοια συμφωνία (στην οποία, κατά Δραγασάκη, συνέβαλαν και οι Αμερικανοί!), αλλά «αναγκάστηκαν» να την αποδεχτούν μπρος στην «καταστροφή του Grexit». Καθένας στο ρόλο που του ανατέθηκε στο εσωτερικό της κυβέρνησης και των συγκυβερνώντων κομμάτων: Ο μεν κλείνει το μάτι στους «εταίρους» - οι δε αποπροσανατολίζουν στο εσωτερικό.
Επιπλέον, σχεδόν ταυτόχρονα με τον Δραγασάκη, ο υπουργός Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτος, ευχαριστούσε από το βήμα της Βουλής το Γάλλο ομόλογό του, Μ. Σαπέν, για τη βοήθεια που παρείχε στην ελληνική κυβέρνηση να μείνει στην Ευρωζώνη. Αλλη μια κατανομή τέτοιου ρόλου.

Μαζί στο μνημόνιο Τσίπρα

Σημειωτέον, οι τέτοιες ευχαριστίες και δηλώσεις ήρθαν μετά τις απανωτές τηλεφωνικές επικοινωνίες του πρωθυπουργού, Αλ. Τσίπρα, με στελέχη της αμερικανικής κυβέρνησης, ακόμα και στον ίδιο τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, όπως και με το Γάλλο Πρόεδρο.
Ευχαριστίες, δηλώσεις και συνεννοήσεις, που φανερώνουν ότι η «περήφανη διαπραγμάτευση» της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι τμήμα ευρύτερων ενδοϊμπεριαλιστικών παζαριών και αντιθέσεων για τα κέρδη των κάθε εθνικότητας μονοπωλίων, την ίδια ώρα που ομονοούν στη λαϊκή εξαθλίωση, όπως αποτυπώνεται στο, με τις ευλογίες Γαλλίας και ΗΠΑ, νέο αντιλαϊκό μνημόνιο Τσίπρα. Αυτό για το οποίο ...οδύρονται στελέχη της κυβέρνησης και της κυβερνητικής πλειοψηφίας.
Επομένως, όντως οι «εταίροι» δεν είναι φίλοι του λαού. Οι κυβερνήσεις της Γαλλίας και των ΗΠΑ στηρίζουν την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη για τα δικά τους συμφέροντα, σε αντιπαράθεση με τη γερμανική κυβέρνηση, στον ανταγωνισμό τους για την πορεία της Ευρωζώνης και της ΕΕ.
Ολοι αυτοί μαζί καλούν και συνεννοούνται με την ελληνική κυβέρνηση για να επιταχύνει την προώθηση των αντιλαϊκών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Απ' ό,τι μαθαίνουμε, μάλιστα, ορισμένοι «εταίροι» έβαλαν ενεργά το χεράκι τους στη σύνταξη του νέου αντιλαϊκού μνημονίου. Ετσι όπως, άλλωστε, κάνουν και στο εσωτερικό των χωρών τους, τσακίζοντας τους δικούς τους λαούς.
Η δε κυβέρνηση, σε αγαστή συνεργασία μαζί τους, προχωρά ακάθεκτη τις «μεταρρυθμίσεις» στην εγχώρια οικονομία.

«Συνέχεια του κράτους» στην «πρώτη φορά Αριστερά»

Παράλληλα, δεν περνά απαρατήρητο το γεγονός ότι τις μέρες που στην Αθήνα, στις Βρυξέλλες και σε άλλα κέντρα, γινόταν ο κακός χαμός για την παραπέρα διαχείριση του δημόσιου χρέους, για το πέρασμα νέων αντιλαϊκών μέτρων από τη Βουλή, τουλάχιστον δύο κορυφαίοι υπουργοί της κυβέρνησης τηρούσαν κατά γράμμα το πρόγραμμα επαφών τους στο εξωτερικό.
Ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς, μετέβη στο Ισραήλ, έκανε και τις περιοδείες του στα Δυτικά Βαλκάνια, αναγγέλλοντας κινήσεις που οδηγούν σε «ντε φάκτο» αναγνώριση του Κοσσόβου, υλοποιώντας κατά γράμμα σχεδιασμούς των ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και ΕΕ στην περιοχή.
Συγκεκριμένα, είπε στην Πρίστινα, όπου βρέθηκε, ότι «στηρίζουμε το Κόσσοβο στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της συνεργασίας με τις ευρωατλαντικές δομές και θεσμούς (...) έχουμε την τεχνογνωσία, έχουμε τις δυνατότητες και μπορούμε να προσφέρουμε τη βοήθειά μας, όποτε αυτό μας ζητηθεί». Στην ίδια βάση, προσκάλεσε τον Κοσσοβάρο Αλβανό ομόλογό του στην Ελλάδα και ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει η ίδρυση γραφείου (τύπου πρεσβείας) του Κοσσόβου στην Αθήνα.
Ο ίδιος, βέβαια, επιστρέφοντας στην Αθήνα και μπρος σε κριτική που του έγινε για τις τέτοιες δηλώσεις, έσπευσε να καλυφτεί, λέγοντας ότι εφαρμόζει όσα δρομολόγησαν οι προηγούμενοι, στη γνωστή λογική «συνέχειας του κράτους» από την κυβέρνηση της «πρώτη φορά Αριστεράς». Αλλωστε, τα αιτούμενα του κεφαλαίου για διάνοιξη νέων πεδίων κερδοφορίας στην ενδοχώρα της Βαλκανικής δεν αλλάζουν κι εκεί κουμπώνουν και προσαρμόζονται οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, όποια προβιά κι αν φοράνε.
Σημειωτέον, ο Κοτζιάς βρέθηκε στα Βαλκάνια, ίδιες μέρες που περιδιάβαιναν τις βαλκανικές πρωτεύουσες παράγοντες όπως η Αμερικανίδα υφυπουργός Νούλαντ, η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ, ο γγ του ΝΑΤΟ Στόλτεμπεργκ, ο Γερμανός πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου Σουλτς, σηματοδοτώντας την απόφαση της κυβέρνησης να εμπλέξει βαθύτερα το λαό στους επικίνδυνους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς για τον έλεγχο αγορών, διαύλων και πλουτοπαραγωγικών πηγών. Κι αυτό διεκδικώντας να ξανανοίξει πεδία κερδοφορίας για τα ντόπια μονοπώλια. Εξ ου και ο Ελληνας ΥΠΕΞ έκανε μεσοβδόμαδα δηλώσεις, όπως ότι τα προηγούμενα χρόνια, λόγω κινήσεων των προηγούμενων κυβερνήσεων, «χάθηκε η ενδοχώρα των Βαλκανίων» και ότι πλέον «η Ελλάδα επιστρέφει στα Βαλκάνια»...

Κολεγιές και στο Ισραήλ

Της επίσκεψης Κοτζιά στο Ισραήλ ακολούθησε λίγες μέρες αργότερα η επίσκεψη στο Τελ Αβίβ του υπουργού Αμυνας, Π. Καμμένου. Συναντήθηκε με τον Ισραηλινό ομόλογό του, Μ. Γιαλόν και όπως ανακοινώθηκε, «συζήτησαν θέματα που αφορούν τη θαλάσσια ασφάλεια και την ασφάλεια των ενεργειακών πηγών στην ΑΟΖ Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ (βλ. τη φύλαξη πλατφορμών και αγωγών καυσίμου από δυνάμεις των τριών κρατών), θέματα συνεργασιών στην αμυντική βιομηχανία και σε ό,τι αφορά τη δυνατότητα μεταφοράς τεχνολογίας όχι μόνο στον τομέα "Goverment to Goverment" αλλά και "Business to Business"», καθώς επί κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, μια σειρά υπουργεία, όπως αυτό της Αμυνας, λειτουργούν ως πλασιέ και αντιπρόσωποι επιχειρηματικών συμφερόντων.
Αλλωστε, όπως έγινε γνωστό, ο Καμμένος συνοδευόταν στην επίσκεψή του στο Ισραήλ από περίπου 10-15 επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στον τομέα των αμυντικών βιομηχανιών και επισκέφτηκαν τα γραφεία ισραηλινών εταιρειών του χώρου, όπως η «Elbit», η «ΙΑΙ» κ.ά.
Παραπέρα, ο Καμμένος, με δηλώσεις του που δημοσιεύτηκαν στον ισραηλινό Τύπο, αναπαρήγαγε ουσιαστικά τη γραμμή του Ισραήλ για το Ιράν ως «παράγοντα ανασφάλειας στην περιοχή». Είπε μεταξύ άλλων: «Αν πέσει ένας ιρανικός πύραυλος στη Μεσόγειο, αυτό θα είναι το τέλος των κρατών της περιοχής». Ακόμα, φέρεται να υποστήριξε ότι η Ελλάδα βρίσκεται μέσα στο βεληνεκές των πυραύλων του Ιράν!
Σημειωτέον, οι τέτοιες, εμπρηστικές κατά βάση, δηλώσεις του Ελληνα ΥΕΘΑ έμειναν ασχολίαστες από πλευράς στελεχών της κυβέρνησης της «πρώτη φορά Αριστεράς» και συναδέλφων του υπουργών. Μόνον ορισμένοι έσπευσαν εμπιστευτικά να τις αποδώσουν στο ...ασυγκράτητο του χαρακτήρα του.
Στην ουσία, δε, των όσων συμφωνήθηκαν στο Τελ Αβίβ μεταξύ των δύο κυβερνήσεων, είναι χαρακτηριστικά όσα έγραφε την Τετάρτη το «vima.gr», σε άρθρο με τίτλο «Σε εντυπωσιακό βαθμό η συνεργασία Ελλάδας - Ισραήλ»:
«Η τριήμερη επίσκεψη του Πάνου Καμμένου στο Ισραήλ, η οποία ολοκληρώθηκε την Τρίτη, επιβεβαίωσε ότι τουλάχιστον στο στρατιωτικό - αμυντικό τομέα, η συνεργασία των δύο χωρών έχει προχωρήσει σε βαθμό εντυπωσιακό. Η ισραηλινή κυβέρνηση εκτίμησε ιδιαίτερα, σύμφωνα με έγκυρες πηγές, το γεγονός ότι ο υπουργός Εθνικής Αμυνας ολοκλήρωσε την υπογραφή της Status of Forces Agreement (SOFA), η οποία εκκρεμούσε τα τελευταία χρόνια και περιέχει συγκεκριμένες ρυθμίσεις για τη διαμονή στρατιωτικών δυνάμεων της μίας χώρας στο έδαφος της άλλης. Ενδεικτικό της σημασίας που έχει η εν λόγω συμφωνία, είναι το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι μόλις η δεύτερη χώρα που έχει υπογράψει SOFA με το Ισραήλ. Η μόνη άλλη είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες. Σε μία δε περίοδο που η στρατιωτική συνεργασία γίνεται όλο και πιο πυκνή (σ.σ. μεγάλος αριθμός του στόλου των επιθετικών ελικοπτέρων του Ισραήλ βρίσκεται αυτήν την περίοδο στις εγκαταστάσεις της Πολεμικής Αεροπορίας στη Λάρισα, ενώ οι μαθητές της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων θα βρεθούν σύντομα στο Ισραήλ), αυτή η συμφωνία αποκτά μεγαλύτερη σημασία. Σε αυτήν θα πρέπει να προστεθεί η συμφωνία που υπεγράφη για τη συνεργασία των υδρογραφικών υπηρεσιών των δύο χωρών».

Ο λαός έχει δικές του σημαίες

Ολα αυτά και πέραν της απόφασης της κυβέρνησης να εφαρμόσει ένα σκληρό τρίτο μνημόνιο στο εσωτερικό, είναι ενδεικτικά των προθέσεων της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να μπλέξει ακόμα βαθύτερα τη χώρα στο κουβάρι των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Της κυβέρνησης που όχι μόνο φέρνει νέα μνημόνια, αλλά υλοποιεί κατά γράμμα την επιδίωξη της ελληνικής αστικής τάξης για αναβάθμιση της θέσης της στην περιοχή, ενισχύοντας τις «δουλειές» της και «τρέχοντας» ιμπεριαλιστικά σχέδια των ευρωατλαντικών συμμάχων της.
Ομως, τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, είτε στο εσωτερικό είτε στο εξωτερικό, δεν μπορεί να αναζητηθούν παρέα με τα ιμπεριαλιστικά γεράκια, όποια εθνικότητα και αν έχουν. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ «συμμαχεί» μαζί τους, γιατί στις διαπραγματεύσεις δεν εκπροσωπεί τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, αλλά τα συμφέροντα των ελληνικών επιχειρηματικών ομίλων, που ζητούν επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, στήριξη, νέες κολεγιές και αγορές για την ανάκαμψη των κερδών τους.
Ολες αυτές οι επιδιώξεις, οι συμμαχίες, αλλά και οι ενδοαστικές αντιθέσεις μεταφράζονται σε νέα δεινά για την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα της χώρας μας, ακόμα και με το ενδεχόμενο εμπλοκής σε νέες ιμπεριαλιστικές πολεμικές συγκρούσεις.
Ο λαός ας κλείσει τ' αυτιά του στις τέτοιες σειρήνες της κυβέρνησης, να απορρίψει τις ξένες αντιλαϊκές σημαίες που τον καλούν να δεχτεί σαν δικές του, να σηκώσει τις δικές του.