Χειραγωγούν λαϊκές δυνάμεις στο σύστημα

Χειραγωγούν λαϊκές δυνάμεις στο σύστημα

Για «έντονη κινητικότητα» των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που πρόσκεινται στη λεγόμενη «Αριστερή Πλατφόρμα» κάνουν λόγο τα ρεπορτάζ στον αστικό Τύπο. Ταυτόχρονα, δεόντως προβλήθηκε η δήλωση του Παναγιώτη Λαφαζάνη, με αφορμή το τρίτο αντιλαϊκό μνημόνιο της κυβέρνησής του. Σε αυτήν, ο εμφανιζόμενος ως επικεφαλής της τάσης που βρίσκεται εντός του ΣΥΡΙΖΑ, αναφέρει ανάμεσα σε άλλα: «Η κυβέρνηση, αντί να συγκρουστεί με τις εκβιαστικές επιλογές των κυρίαρχων κέντρων της ΕΕ, τα εγχώρια στηρίγματά τους και μαζί τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για ένα νέο μνημόνιο, το οποίο ψηφίζουν και εκλιπαρούσαν την υπογραφή του, επέλεξε, δυστυχώς, τη ρήξη με τις προγραμματικές δεσμεύσεις της». Είναι γεγονός ότι οι της «Αριστερής Πλατφόρμας» επιχειρούν να εμφανιστούν ως η «φιλολαϊκή έκφραση του ΣΥΡΙΖΑ» και της κυβέρνησης που υπογράφει μνημόνια, που αθετεί τις προγραμματικές της δεσμεύσεις, που συνεχίζει τη λιτότητα κ.λπ., συνεχίζοντας να σπέρνουν αυταπάτες ότι υπάρχει φιλολαϊκή διαχείριση του καπιταλισμού, άρα χειραγωγώντας λαϊκές δυνάμεις στο σύστημα, όπως έκαναν και κάνουν πάντα.

Καταρχήν, για τη σημερινή κατάσταση οι ευθύνες των στελεχών της λεγόμενης «Αριστερής Πλατφόρμας» είναι τεράστιες. Τους τελευταίους 6 μήνες, λειτούργησαν ως το καλύτερο «αριστερό άλλοθι» της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Θυμίζουμε ότι μετά τη συμφωνία της 20ής Φλεβάρη, που σε μεγάλο βαθμό προέβλεπε τους άξονες του νέου μνημονίου που ήρθε τώρα, είχαν λουφάξει πίσω από την έκφραση γνώμης εντός των ...κομματικών οργάνων και η «Αριστερή Πλατφόρμα» μιλούσε απλά για «ετεροβαρή συμφωνία» και για «συμφωνία - αίνιγμα». Θυμίζουμε, επίσης, ότι αντίστοιχη στάση κράτησαν τότε που η κυβέρνηση έστειλε στους «θεσμούς» την πρόταση των 47 σελίδων τον περασμένο Ιούνη και που όσα περιελάμβανε δεν απέχουν πολύ από το μνημόνιο που ψηφίζεται σήμερα. Τότε, λοιπόν, κάποια ΜΜΕ έγραψαν ότι ο Π. Λαφαζάνης χαρακτήρισε το κείμενο των 47 σελίδων ως «πρόταση συμβιβασμού για την επίτευξη επωφελούς συμφωνίας με τους πιστωτές». Ο Π. Λαφαζάνης είχε διαψεύσει αυτές τις δηλώσεις, με ανακοίνωση που έλεγε πως τις απόψεις του θα τις εκφράσει στην Κοινοβουλευτική Ομάδα και στα αρμόδια όργανα του κόμματος...

Ενα από τα χαρακτηριστικά της κριτικής τους είναι το εξής: εγκαλούν την κυβέρνηση ότι αθετεί τις προγραμματικές της δεσμεύσεις, το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Ποιο πρόγραμμα; Αυτό που ανέλυε διεξοδικά ο Αλέξης Τσίπρας προεκλογικά στον ΣΕΒ και σε άλλες εργοδοτικές ενώσεις για να τον στηρίξουν. Αυτό που προβλέπει ανάμεσα σε άλλα: «Συμφωνία για Ευρωπαϊκό New Deal με δημόσιες επενδύσεις για την ανάπτυξη και χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα» και «Σχέδιο που θα οδηγήσει με ασφάλεια στην ανάκαμψη και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας». Και που είχε ως άλλοθι στην απλόχερη ενίσχυση του κεφαλαίου ψίχουλα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας. Πόσο πιο σαφές να γίνει ότι αυτό ακριβώς το πρόγραμμα κάνει λόγο για την ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου; Ακόμα, προτείνουν έξοδο από την Ευρωζώνη τώρα, αλλά παραμονή στην Ευρωπαϊκή Ενωση, δηλαδή προτείνουν την πολιτική της καπιταλιστικής Ελλάδας με εθνικό νόμισμα. Την ίδια πολιτική από άλλες αφετηρίες προτείνουν αντιδραστικές δυνάμεις, όπως ο Σόιμπλε, άλλες φασιστικές και ακροδεξιές δυνάμεις του ευρωσκεπτικισμού στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Και σκόπιμα κρύβουν ότι η έξοδος από το ευρώ και μόνο, χωρίς αποδέσμευση από την ΕΕ, χωρίς ριζικές αλλαγές στην οικονομία και την αφαίρεση της εξουσίας από το κεφάλαιο, θα οδηγήσει - από άλλο δρόμο - στο ίδιο αποτέλεσμα, δηλαδή στη λαϊκή χρεοκοπία, την ώρα που κάποια τμήματα του κεφαλαίου θα βγουν πολλαπλά ωφελημένα.

Αντικειμενικά, λοιπόν, με τον ίδιο τρόπο που ο ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε την «αριστερή πτέρυγα» του «αστικού αντιμνημονιακού μπλοκ», δηλαδή των αστικών δυνάμεων που εξέφραζαν τη δυσαρέσκεια και την αντίθεσή τους στην πολιτική διαχείριση της κρίσης, όπως εκφράστηκε το 2010 εντός ΕΕ και Ευρωζώνης (θυμίζουμε ότι τμήμα αυτού του μπλοκ αποτέλεσε και η ΝΔ μέχρι το 2011-2012), έτσι και η «Αριστερή Πλατφόρμα» και οι σύμμαχοί της επιδιώκουν να αποτελέσουν «αριστερή πτέρυγα» ενός ευρωσκεπτικιστικού αστικού ρεύματος, αστικών δυνάμεων που θεωρούν πιο ωφέλιμη για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας την έξοδο απ' το ευρώ. Ο ρόλος τους σαφής, ο εγκλωβισμός κάθε διάθεσης, τάσης ριζοσπαστισμού, κάθε απόπειρας να βγουν συμπεράσματα από το τι σημαίνει «κυβέρνηση της Αριστεράς», ο προβληματισμός, η αναζήτηση να μη βγει έξω από τα όρια του συστήματος, αντίθετα να αξιοποιηθεί σε αστικές επιδιώξεις. Τον ίδιο ρόλο, δηλαδή, που έπαιξε ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ πριν από μερικά χρόνια...

Κ. Πασ.