Το ζουμί πίσω από την «εμπλοκή»

Το ζουμί πίσω από την «εμπλοκή»

Αρκετός λόγος έγινε τις προηγούμενες μέρες για την «εμπλοκή» που παρουσιάστηκε στη συμμετοχή του Αλ. Τσίπρα στη Συνάντηση Κορυφής που διοργάνωσαν οι ΗΠΑ στη Νέα Υόρκη, υπό την προεδρία του Μπ. Ομπάμα και στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, «Για την καταπολέμηση του βίαιου εξτρεμισμού και του Ισλαμικού Κράτους».
Οι περισσότερες αναφορές στέκονταν, βέβαια, μόνο στο γεγονός ότι ο Αλ. Τσίπρας δε συμμετείχε τελικά στην εν λόγω Σύνοδο εξαιτίας της απόρριψης από τις ΗΠΑ του αιτήματος της ελληνικής κυβέρνησης η συμμετοχή της ΠΓΔΜ στη Σύνοδο να γίνει με την προσωρινή της ονομασία, ως FYROM (όπως αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ) και όχι ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας», όπως είχε προσκληθεί και όπως αναγνωρίζεται από τις ΗΠΑ.

***

Στην πραγματικότητα, βέβαια, το «ζουμί» της όλης ιστορίας βρίσκεται αλλού:
Πρώτον: Με τον τρόπο που προβλήθηκε το όλο ζήτημα, επιχειρείται να αποσιωπηθούν πλήρως το ίδιο το περιεχόμενο της εν λόγω Συνόδου των ΗΠΑ για την «καταπολέμηση του ISIS» και το γεγονός ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, παίρνοντας τη σκυτάλη από τους προκατόχους της, σπεύδει να χώσει μέχρι τα μπούνια τη χώρα στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για τη Μέση Ανατολή, οι οποίοι ξετυλίγονται με το πρόσχημα των «τζιχαντιστών», δυνάμεων δηλαδή που προηγουμένως στηρίχθηκαν πολύμορφα από τα ίδια ιμπεριαλιστικά κέντρα που τις αξιοποιούν και σήμερα με άλλον τρόπο...
Με πυξίδα την προσπάθεια της ελληνικής αστικής τάξης να αναβαθμίσει τη θέση της στην ευρύτερη περιοχή μέσα από τη συμμετοχή της σε αυτά τα επικίνδυνα για τους λαούς σχέδια, το Γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού έσπευσε να ανακοινώσει τη συμμετοχή του Αλ. Τσίπρα στην εν λόγω σύνοδο, ενώ το υπουργείο Εξωτερικών με δική του ανακοίνωση υπερθεμάτισε, χαιρετίζοντας τη Σύνοδο που διοργάνωσαν οι ΗΠΑ, ως «μια ευκαιρία για τον περαιτέρω συντονισμό της δράσης της διεθνούς κοινότητας και όλων των κρατών της Συμμαχίας για μια αποτελεσματική αντιμετώπιση του ISIS».
Το γεγονός ότι, λόγω του ζητήματος που ανέκυψε με τη συμμετοχή της ΠΓΔΜ, ο Αλ. Τσίπρας δεν πήρε τελικά μέρος στη σύνοδο, δεν αναιρεί ούτε στο ελάχιστο την πρεμούρα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να εμπλέξει βαθύτερα τη χώρα στους εν λόγω σχεδιασμούς. Υπάρχουν, άλλωστε, και άλλα κανάλια για να προχωρήσει η εμπλοκή αυτή, όπως, για παράδειγμα, η περιβόητη Διεθνής Διάσκεψη με θέμα «Θρησκευτικός και Πολιτιστικός Πλουραλισμός και Ειρηνική Συνύπαρξη στη Μέση Ανατολή», που διοργανώνει το ίδιο το υπουργείο Εξωτερικών στις 18 - 20 Οκτώβρη στην Αθήνα, με τις «ευλογίες» και της ύπατης εκπροσώπου της ΕΕ για θέματα Εξωτερικών και Αμυνας, Φεντερίκα Μογκερίνι.

***

Δεύτερον: Επιβεβαιώνεται ότι οι ΗΠΑ, οι περιβόητοι «τίμιοι διαμεσολαβητές», όπως τους αποκαλούσαν στον ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη διάρκεια των αντιλαϊκών παζαριών με την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ, τα «ευχαριστώ» για το ρόλο των οποίων έχουν γίνει πια «ψωμοτύρι» τόσο από τα στελέχη της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όσο και από τους προκατόχους τους, είναι μια ακόμα δύναμη - όπως και τα υπόλοιπα ιμπεριαλιστικά κέντρα, π.χ. η Γερμανία - που ανοίγει συνεχώς πληγές στην ίδια μας τη γειτονιά, στην «πυριτιδαποθήκη» των Βαλκανίων, ανάλογα με τα ιδιαίτερα γεωπολιτικά της συμφέροντα.
Το ζήτημα φυσικά είναι η καλλιέργεια και η ενίσχυση επικίνδυνων αλυτρωτισμών, η αξιοποίηση μειονοτήτων για την προώθηση σχεδίων αλλαγής συνόρων, ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων κ.ο.κ., με βάση τα εκάστοτε συμφέροντα των ισχυρών καπιταλιστικών κέντρων, καθώς και των αστικών τάξεων των κρατών της περιοχής. Αυτά ακριβώς τα συμφέροντα καθοδηγούν και την κυβέρνηση Ομπάμα, τους τωρινούς «φίλους» του ΣΥΡΙΖΑ, στη στάση της σε ό,τι αφορά την ΠΓΔΜ, το Κόσσοβο κ.ο.κ., αυτά τα ίδια συμφέροντα οδήγησαν και στους δολοφονικούς ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας το 1999, υπό την ηγεσία του Αμερικανού Προέδρου Μπιλ Κλίντον, με τον οποίο «χαριεντιζόταν» χαμογελαστός την περασμένη Κυριακή ο Αλ. Τσίπρας...
Τρίτον: Πίσω από κινήσεις της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως π.χ. η απόφαση μη συμμετοχής του πρωθυπουργού στη συγκεκριμένη Σύνοδο Κορυφής που διοργάνωσαν οι ΗΠΑ λόγω του ζητήματος που προέκυψε με την ΠΓΔΜ, κρύβεται το γεγονός ότι με γνώμονα τα συμφέροντα του εγχώριου κεφαλαίου πρωτοστατεί και η ίδια σε ενέργειες που βαθαίνουν επικίνδυνα τις πληγές τόσο στα Βαλκάνια, όσο και στην ευρύτερη περιοχή.
Είναι άκρως χαρακτηριστικό το γεγονός ότι την ίδια ακριβώς στιγμή που εξελισσόταν στη Ν. Υόρκη αυτή η υπόθεση με την ΠΓΔΜ, ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς, σε συνάντησή του στην ίδια πόλη με τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών του Κοσσόβου, του αποτελέσματος δηλαδή της ΝΑΤΟικής δολοφονικής επέμβασης στα Βαλκάνια και της ολοκλήρωσης του βίαιου διαμελισμού της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας, έσπευδε να εκφράσει«την ελληνική στήριξη στις προσπάθειες του Κοσσόβου να ενταχθεί σε διεθνείς οργανισμούς (...) επισημαίνοντας ότι κοινός στόχος είναι η μελλοντική ενσωμάτωση όλων των Δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ»...

***

Αν προκύπτει ένα συμπέρασμα από όλα τα παραπάνω, είναι προφανώς ότι η λύση για το λαό δε βρίσκεται κάτω από τη σημαία της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» του κεφαλαίου, ούτε κάτω από τις σημαίες του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστικού κέντρου. Μόνη απάντηση για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα είναι η οργάνωση της πάλης τους ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και την εμπλοκή της χώρας σε αυτούς.