Χαμένοι και κερδισμένοι
Με
τη συνάντηση σήμερα του υπουργού Εργασίας με τους εκπροσώπους των
ιμπεριαλιστικών θεσμών, εγκαινιάζεται ο τελευταίος - όπως όλα δείχνουν -
γύρος των παζαριών που αφορούν στην ασφαλιστική μεταρρύθμιση της
κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Με βάση το χρονοδιάγραμμα, μέσα στο Γενάρη, θα
επιχειρηθεί να νομοθετηθούν οι νέες αντιδραστικές αλλαγές.
Η κυβέρνηση, παραμονές των διαπραγματεύσεων, εμφανίζεται να σηκώνει μπαϊράκι και να απειλεί ακόμα και με τη νομοθέτηση μέτρων που θα ικανοποιούν τα δημοσιονομικά προαπαιτούμενα του συστήματος χωρίς να χρειαστεί να γίνουν νέες μειώσεις στις συντάξεις που ήδη αποδίδονται.
Με κορόνες προσπαθεί να κρύψει ότι τα μέτρα, που έχει ήδη νομοθετήσει κι αυτά που σχεδιάζει, οδηγούν ούτως ή άλλως σε μειώσεις, για να μην πούμε για την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης που έχει ήδη συντελεστεί για μεγάλες κατηγορίες ασφαλισμένων.
Κατά τ' άλλα, αυτό που πρέπει να έχουν στο νου τους ασφαλισμένοι και συνταξιούχοι είναι ότι όποιο μείγμα μέτρων κι αν επιλεγεί, η επόμενη μέρα της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης θα τους βρει σε ακόμα χειρότερη μοίρα.
Με το νέο σύστημα, η κυβέρνηση τροποποιεί σε πιο αντιδραστική κατεύθυνση τον Ν.3683/2010. Οσοι βγαίνουν από δω και πέρα στη σύνταξη θα παίρνουν πολύ μικρότερες συντάξεις σε σχέση με τους παλιότερους, που σημαίνει ότι κράτος και εργοδοσία απαλλάσσονται ακόμα περισσότερο από τη συνεισφορά τους στο σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης.
Αυτό, από τα κόμματα και τις δυνάμεις που υπερασπίζονται την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, θεωρείται ένα από τα κατεξοχήν αναπτυξιακά μέτρα, στο βαθμό που μειώνεται η κρατική και η εργοδοτική συμμετοχή στο σύστημα και έτσι περισσεύει περισσότερο χρήμα για τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Σε ό,τι αφορά τους σημερινούς συνταξιούχους, η κυβέρνηση πάει να χρυσώσει το χάπι των νέων μειώσεων με λογιστικές αλχημείες και πυροτεχνήματα που τάχα κοντράρουν τις θέσεις των δανειστών και εταίρων.
Για παράδειγμα, λέει ότι δε θέλει να μειώσει άλλο τις συντάξεις, αλλά ήδη ετοιμάζει μείωση κατά τουλάχιστον 10% μεσοσταθμικά των επικουρικών, στο όνομα της βιωσιμότητας των Ταμείων. Η κοροϊδία απογειώνεται, όταν η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι για να αποφύγει μειώσεις στις επικουρικές καταργεί τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος!
Αλλο παράδειγμα είναι αυτό που αφορά στις κύριες συντάξεις που αποδίδονται σήμερα. Γι' αυτές, η κυβέρνηση λέει ότι θα αποφύγει τη νέα μείωση με αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών. Αυτή όμως δεν αφορά μόνο τους εργοδότες, που τα προηγούμενα χρόνια επωφελήθηκαν με μειώσεις των εισφορών κατά 3,9 μονάδες, αλλά και τους εργαζόμενους. Που σημαίνει ότι πάλι από την τσέπη τους θα τα πάρει, κι ας καμώνεται ότι με τον τρόπο αυτό δε μειώνονται οι συντάξεις.
Το ίδιο θα γίνει και αν τελικά αποφασιστεί μέρος των εισφορών υπέρ του κλάδου Υγείας ή του ΟΑΕΔ να μεταφερθεί στην πληρωμή των συντάξεων, πράγμα που και σήμερα γίνεται λογιστικά, αφού τα Ταμεία αδυνατούν να πληρώσουν. Και σ' αυτήν την περίπτωση, τα τεράστια ελλείμματα στο χώρο της Υγείας θα καλυφθούν με επιπλέον πληρωμές από τους ασθενείς, παραπέρα εμπορευματοποίηση του συστήματος και χειροτέρευση των όρων δουλειάς για τους υγειονομικούς.
Επομένως, απ' όπου και να το πιάσει κανείς, στο τέλος ζημιωμένοι θα βγουν μόνο οι συνταξιούχοι και οι ασφαλισμένοι, ιδιαίτερα οι νεότεροι. Να γιατί δεν πρέπει να υπάρξει η παραμικρή ανοχή στους ελιγμούς και την προπαγάνδα της κυβέρνησης. Οργάνωση, αγώνας ταξικός και προετοιμασία για νέα απεργία πρέπει να είναι η απάντηση των εργαζομένων.
Η κυβέρνηση, παραμονές των διαπραγματεύσεων, εμφανίζεται να σηκώνει μπαϊράκι και να απειλεί ακόμα και με τη νομοθέτηση μέτρων που θα ικανοποιούν τα δημοσιονομικά προαπαιτούμενα του συστήματος χωρίς να χρειαστεί να γίνουν νέες μειώσεις στις συντάξεις που ήδη αποδίδονται.
Με κορόνες προσπαθεί να κρύψει ότι τα μέτρα, που έχει ήδη νομοθετήσει κι αυτά που σχεδιάζει, οδηγούν ούτως ή άλλως σε μειώσεις, για να μην πούμε για την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης που έχει ήδη συντελεστεί για μεγάλες κατηγορίες ασφαλισμένων.
Κατά τ' άλλα, αυτό που πρέπει να έχουν στο νου τους ασφαλισμένοι και συνταξιούχοι είναι ότι όποιο μείγμα μέτρων κι αν επιλεγεί, η επόμενη μέρα της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης θα τους βρει σε ακόμα χειρότερη μοίρα.
Με το νέο σύστημα, η κυβέρνηση τροποποιεί σε πιο αντιδραστική κατεύθυνση τον Ν.3683/2010. Οσοι βγαίνουν από δω και πέρα στη σύνταξη θα παίρνουν πολύ μικρότερες συντάξεις σε σχέση με τους παλιότερους, που σημαίνει ότι κράτος και εργοδοσία απαλλάσσονται ακόμα περισσότερο από τη συνεισφορά τους στο σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης.
Αυτό, από τα κόμματα και τις δυνάμεις που υπερασπίζονται την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, θεωρείται ένα από τα κατεξοχήν αναπτυξιακά μέτρα, στο βαθμό που μειώνεται η κρατική και η εργοδοτική συμμετοχή στο σύστημα και έτσι περισσεύει περισσότερο χρήμα για τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Σε ό,τι αφορά τους σημερινούς συνταξιούχους, η κυβέρνηση πάει να χρυσώσει το χάπι των νέων μειώσεων με λογιστικές αλχημείες και πυροτεχνήματα που τάχα κοντράρουν τις θέσεις των δανειστών και εταίρων.
Για παράδειγμα, λέει ότι δε θέλει να μειώσει άλλο τις συντάξεις, αλλά ήδη ετοιμάζει μείωση κατά τουλάχιστον 10% μεσοσταθμικά των επικουρικών, στο όνομα της βιωσιμότητας των Ταμείων. Η κοροϊδία απογειώνεται, όταν η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι για να αποφύγει μειώσεις στις επικουρικές καταργεί τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος!
Αλλο παράδειγμα είναι αυτό που αφορά στις κύριες συντάξεις που αποδίδονται σήμερα. Γι' αυτές, η κυβέρνηση λέει ότι θα αποφύγει τη νέα μείωση με αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών. Αυτή όμως δεν αφορά μόνο τους εργοδότες, που τα προηγούμενα χρόνια επωφελήθηκαν με μειώσεις των εισφορών κατά 3,9 μονάδες, αλλά και τους εργαζόμενους. Που σημαίνει ότι πάλι από την τσέπη τους θα τα πάρει, κι ας καμώνεται ότι με τον τρόπο αυτό δε μειώνονται οι συντάξεις.
Το ίδιο θα γίνει και αν τελικά αποφασιστεί μέρος των εισφορών υπέρ του κλάδου Υγείας ή του ΟΑΕΔ να μεταφερθεί στην πληρωμή των συντάξεων, πράγμα που και σήμερα γίνεται λογιστικά, αφού τα Ταμεία αδυνατούν να πληρώσουν. Και σ' αυτήν την περίπτωση, τα τεράστια ελλείμματα στο χώρο της Υγείας θα καλυφθούν με επιπλέον πληρωμές από τους ασθενείς, παραπέρα εμπορευματοποίηση του συστήματος και χειροτέρευση των όρων δουλειάς για τους υγειονομικούς.
Επομένως, απ' όπου και να το πιάσει κανείς, στο τέλος ζημιωμένοι θα βγουν μόνο οι συνταξιούχοι και οι ασφαλισμένοι, ιδιαίτερα οι νεότεροι. Να γιατί δεν πρέπει να υπάρξει η παραμικρή ανοχή στους ελιγμούς και την προπαγάνδα της κυβέρνησης. Οργάνωση, αγώνας ταξικός και προετοιμασία για νέα απεργία πρέπει να είναι η απάντηση των εργαζομένων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου