Υπερκαταναλωτισμός και...Ματσατσούτσες

Υπερκαταναλωτισμός και...Ματσατσούτσες 
 Κάθε χρόνο το ίδιο μού συμβαίνει. Όλο λέω πως τούτες τις αυγουστιάτικες ημέρες τής ραστώνης θα ηρεμήσω κι όλο ανακατεύομαι σε διάφορες συζητήσεις και συγχίζομαι. Μακάρι να μπορούσα να το αποφύγω αλλά πώς; Όταν ακούς τους παραμορφωμένους γιάπηδες π.χ. να αναλύουν με δοκησισοφικό ύφος την "κρίση χρέους" που ταλανίζει την Ευρώπη, να καταδικάζουν τον υπερκαταναλωτισμό τού έλληνα και να στηλιτεύουν την αδυναμία των κυβερνήσεων ως προς την προώθηση των απαιτούμενων μεταρρυθμίσεων, πόσο να αντέξεις; Πώς να ευχαριστηθείς το ουζάκι σου, όταν βλέπεις να περιφέρεται τόση ασυναρτησία, ειδικά όταν είναι ντυμένη με κοστουμάκι μέηντ ιν Χάρβαρντ;

 Υπερκαταναλωτικός ο έλληνας; Άντε να συμφωνήσω, ρε σεις, έτσι για την κουβέντα. Παρασύρθηκα, λοιπόν, εγώ ο έλληνας από τα φαντασμαγορικά σήριαλ και τα λάιφ-στάυλ περιοδικά τού -ήδη μπατιρήσαντος- Κωστόπουλου, σήκωσα ότι φράγκα είχα στην άκρη, πήρα και κάτι δάνεια, φέσωσα και τις πιστωτικές μου κάρτες κι επιδόθηκα σε όργιο σπατάλης: να οι σακκούλες από τα Μωλλ, να τα άι-φόουν και τα άι-παντ, να τα χόουμ θήατερ με τις εξηντάρες πλάσμα και τους λαμπάτους βιντεοπροβολείς, να και το τέσσερα επί τέσσερα, να και το τζετ σκι, να και το εξοχικό με την πισίνα... Είμαι ανεγκέφαλος; Είμαι. Και ανεγκέφαλος και σκατοκέφαλος. Το ερώτημα, όμως, είναι απλό: πού και πώς επιβάρυνα εγώ με την μαλακία μου την ελληνική οικονομία; Με άλλα λόγια: αν εγώ δεν ήμουν τόσο σπάταλος, σήμερα θα χρωστούσαμε λιγώτερα ως κράτος;

 Έβγαζα, λοιπόν, 100 από την δουλειά μου και ξόδευα 150. Δηλαδή, κάπου εύρισκα ένα πενηντάρι που το ξόδευα δίχως να μου ανήκει, έτσι; Κάποιον φέσωνα, βρε αδερφέ. Θες τον πατέρα μου, που του έτρωγα τις οικονομίες; Θες την τράπεζα, όπου άφηνα τις κάρτες απλήρωτες και καθυστερούσα τα δάνεια; Θες τις επιχειρήσεις απ' όπου ψώνιζα; Θες τα φιλαράκια μου, με κάτι θαλασσοδάνεια που τους έπαιρνα; Βάλε όποιον θες εσύ. Το κράτος, όμως, πού παίζει σε όλα αυτά; Πώς ζημιώθηκε από την σπατάλη μου; Ίσα-ίσα που εισέπραττε παραπάνω ΦΠΑ από τις αγορές μου στο Μωλλ, παραπάνω τέλος ταξινόμησης από την αγορά τού τρίλιτρου τζιπ και παραπάνω φόρο μεταβίβασης από την αγορά τού εξοχικού. Για να μην αναφέρω το χρήμα που κυκλοφόρησε στην αγορά λόγω της σπατάλης μου.

 Να το δούμε κι αλλοιώς το πράγμα; Τί παραπάνω ζήτησα από το κράτος εγώ ο σπάταλος, πέρα από όσα εκείνο είναι υποχρεωμένο να μου παρέχει; Τον μισθό μου (αν είμαι δημόσιος υπάλληλος) ή την σύνταξή μου, την περίθαλψή μου, τον παιδικό σταθμό για το στερνοπούλι μου, το σχολείο για την κόρη μου, το πανεπιστήμιο για τον μεγάλο μου γυιό, τις απαραίτητες υποδομές και γενικά όλα όσα πρέπει να προσφέρει στους φορολογούμενους πολίτες του οποιοδήποτε ευνομούμενο κράτος. Από τα τριακόσια τόσα δισεκατομμύρια που χρωστάει σήμερα αυτό το κράτος, πόσα είναι τα δανεικά που πήρε για να καλύψει τις σπατάλες μου; Ούτε δεκάρα!

 Βέβαια, αν εγώ δεν ήμουν σπάταλος, θα είχα σήμερα μια καβάντζα για να αντέξω στις περικοπές των αποδοχών μου, στην αυξημένη συμμετοχή μου στα φάρμακα, στο κόστος του ιδιωτικού παιδικού σταθμού, στην διογκωμένη φορολόγησή μου κλπ. ενώ, παράλληλα, δεν θα ήσαν υποχρεωμένες οι τράπεζες να με κυνηγάνε για να εισπράξουν όσα λένε πως τους χρωστάω. Σύμφωνοι. Αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί η εθνική οικονομία θα βρισκόταν σε καλύτερη κατάσταση. Επειδή θα είχα να πληρώσω τους γιατρούς μου από την τσέπη μου και δεν θα χρειαζόμουν αξιοπρεπές εθνικό σύστημα υγείας; Ή επειδή θα είχα τα λεφτά μου στην τράπεζα, απ' όπου θα μπορούσαν να δανείζονται οι "επενδυτές" του κώλου; Ωραία λογική!

 Από την άλλη, αυτό το γαμημένο κράτος δεν ήρθε ποτέ να μου πει "κύριε, αφού έχεις φράγκα και σκορπάς, δεν έχεις ανάγκη ούτε την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που σου προσφέρω ούτε την σύνταξη που σου δίνω, οπότε πάψε να πληρώνεις ΙΚΑ ή ΤΕΒΕ και κόψε τον λαιμό σου να τα βγάλεις πέρα μόνος σου". Αντιθέτως, μου έπαιρνε τα ασφάλιστρά μου κανονικά και με τον νόμο. Πώς, λοιπόν, μου λέει σήμερα ότι δεν έχει να μου δώσει όσα είχαμε συμφωνήσει να πάρω; Δεν είχαμε συμφωνήσει να δίνω σήμερα τόσα και να πάρω αύριο τόσο εφ' άπαξ και τόση σύνταξη; Τί τα έκανε τα λεφτά που του ακούμπαγα τόσα χρόνια; Γίνανε όλα μίζες για υποβρύχια που πάνε μονόμπαντα, μη χέσω; Και τώρα που μου κόβουν την σύνταξη φταίω εγώ επειδή ήμουν σπάταλος; Σοβαρά οικονομικά σπουδάσατε, ρε σεις, εκεί στο Ματσατσούτσες!

 Ουφ.... Είπα πολλά αλλά δεν ξεθύμανα. Πάω να ρίξω μια βουτιά να καλμάρω και θα επανέλθω.

Cogito ergo