«ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ»
«Πυλώνας» για καπιταλιστική ανάκαμψη και χειραγώγηση των ανέργων
Η
κυβέρνηση σκοπεύει να επεκτείνει το θεσμικό πλαίσιο για τις
συνεταιριστικές επιχειρήσεις, όπως άλλωστε προβλέπεται από τη στρατηγική
«Ευρώπη 2020»
Eurokinissi
|
Παράλληλα, όπως θα δούμε παρακάτω, αξιοποιείται από την κυβέρνηση για να καλλιεργήσει προσμονή και αυταπάτες στις εκατοντάδες χιλιάδες των ανέργων ότι λύση στο πρόβλημά τους θα δώσει η ανάπτυξη της «επιχειρηματικότητας», η μετατροπή δηλαδή των ίδιων σε επιχειρηματίες.
Προσπαθεί μ' αυτόν τον τρόπο να συγκαλύψει τις πραγματικές αιτίες της ανεργίας και το σύστημα που τη γεννάει, να αποκόψει τους ανέργους και τις οικογένειές τους από το κίνημα, να αδυνατίσει την πάλη για μέτρα ουσιαστικής προστασίας των ανέργων, για σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους, που είναι ασύμβατα με το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.
Πριν από λίγες μέρες, σε ημερίδα που οργάνωσε το υπουργείο Εργασίας, η Ράνια Αντωνοπούλου, αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας, επισήμανε πως η «κοινωνική οικονομία» αποτελεί έναν «από τους κεντρικούς πυλώνες της οικονομίας (...) εισάγει ένα διαφορετικό μοντέλο οργάνωσης της παραγωγής και διανομής των κερδών της (...) Τα σχήματα της Κοινωνικής Οικονομίας επενδύουν τα κέρδη τους για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, με σεβασμό στον άνθρωπο και στο περιβάλλον».
Στο πλαίσιο αυτό, ανακοίνωσε ότι η συγκυβέρνηση έχει ως στόχο την «ανάπτυξη συνεταιριστικών δομών και δομών κοινωνικής οικονομίας σε όλους τους κλάδους της οικονομίας...».
Ο Αλέξης Χαρίτσης, υφυπουργός Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού, χαρακτήρισε κρίσιμο το ρόλο της «κοινωνικής οικονομίας», την οποία συνέδεσε με τη δυνατότητα «του ιδιωτικού τομέα να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες σχετικά με την προσφορά αναγκαίων αγαθών και υπηρεσιών. Η αντιμετώπιση της ανεργίας (...) μπορεί να επιταχυνθεί σημαντικά με την ανάπτυξη και την υποστήριξη συνεργατικών και συνεταιριστικών πρωτοβουλιών».
Ο Γιώργος Σταθάκης, υπουργός Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού, είπε στην ίδια ημερίδα πως «(η κοινωνική οικονομία) είναι διαφορετικό μοντέλο οικονομίας. Πολύ διαφορετικό από το κρατικό και πολύ διαφορετικό από το ιδιωτικό». Να σημειωθεί ότι σε πρόσφατη συνέντευξή του μίλησε για τη «νέα οικονομία», στην οποία η κυβέρνηση περιλαμβάνει προφανώς και την «κοινωνική οικονομία».
Διεύρυνση του θεσμικού πλαισίου
Θυμίζουμε
εδώ ότι το πρώτο θεσμικό πλαίσιο για την «κοινωνική οικονομία» στην
Ελλάδα φτιάχθηκε από το ΠΑΣΟΚ το 2011. Τώρα, η κυβέρνηση σκοπεύει να
ενισχύσει τον τομέα αυτό με νέα νομοθετική πρωτοβουλία, προκειμένου
υπερβεί το στενό και πρωτόλειο πλαίσιο δράσης των υφιστάμενων
«κοινωνικών επιχειρήσεων» (ΚΟΙΝΣΕΠ), που σήμερα αριθμούν περί τις 1.000,
και το οποίο αφορά κυρίως την προσφορά κοινωνικών παροχών και
κοινωνικής φροντίδας.Ενδεικτική των όσων σχεδιάζει η κυβέρνηση είναι η επισήμανση του Αλ. Χαρίτση στην ίδια ημερίδα, ότι «είναι εξαιρετικά επίκαιρο το θέμα της αξιοποίησης του παραγωγικού δυναμικού πτωχευμένων ή εγκαταλειμμένων παραγωγικών μονάδων και η παραχώρησή τους σε συνεταιρισμούς εργαζομένων στις επιχειρήσεις αυτές, ή άλλων ανέργων».
Οπως χαρακτηριστικά ανέφερε, θα μπορούσε να αναπτυχθεί μια «κοινωνική επιχείρηση» από εργάτες, οι οποίοι αναλαμβάνουν ένα εργοστάσιο που έκλεισε ή εγκαταλείφθηκε από τον ιδιοκτήτη του. Ετσι, σύμφωνα με τον ίδιο, θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της ανεργίας και ταυτόχρονα θα προσφέρουν αναγκαία αγαθά στην κοινωνία, συμβάλλοντας στην παραγωγική ανασυγκρότηση! Αναφέρθηκε, μάλιστα, στην ανάγκη «να δημιουργηθούν χρηματοδοτικά εργαλεία» για την «υποστήριξη των εγχειρημάτων κοινωνική οικονομίας».
Οι κινήσεις που γίνονται το τελευταίο διάστημα από την κυβέρνηση, την Τοπική Διοίκηση και μέρος των πρώην εργαζομένων, με τη στήριξη επιχειρηματικών κύκλων, για την επαναλειτουργία επιχειρήσεων που καταστράφηκαν από τον εγχώριο και διεθνή ανταγωνισμό, όπως η «Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία», ή η ΑΓΝΟ, είναι ενδεικτική.
Στην πραγματικότητα, επιβεβαιώνεται η πρόθεση της κυβέρνησης να στηρίξει την επέκταση της «κοινωνικής οικονομίας» σε πολλούς κλάδους της οικονομικής δραστηριότητας, παρουσιάζοντάς την ως ένα «άλλο» μοντέλο, που οργανώνεται από ιδιώτες, αλλά διαφέρει από τον κρατικό και τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας. Σ' αυτά της τα σχέδια προσπαθεί να στρατεύσει εργαζόμενους και ανέργους, εμφανίζοντας την «κοινωνική οικονομία» και ως μέσο ανάσχεσης και αντιμετώπισης της ανεργίας, προβάλλοντάς την ταυτόχρονα ως λύση ελκυστική και συμφέρουσα, γιατί είναι τάχα συλλογική εργατική ιδιοκτησία, ενώ είναι καπιταλιστική.
Τεχνογνωσία και χρήμα από την ΕΕ
Ωστόσο,
η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα περισσότερο από το να επαναφέρει σαν «κάτι
νέο και πρωτόγνωρο» το δοκιμασμένο σε άλλες καπιταλιστικές οικονομίες
μοντέλο των «συνεταιριστικών επιχειρήσεων», που λειτουργούν όμως με τα
ίδια κριτήρια του ανταγωνισμού και του κέρδους και υπάγονται στους
ίδιους αδυσώπητους νόμους του καπιταλισμού, όπως όλες οι άλλες κρατικές ή
ιδιωτικές επιχειρήσεις.Αλλωστε, η «κοινωνική οικονομία» δεν είναι εφεύρημα αυτής ή των προηγούμενων αστικών κυβερνήσεων στην Ελλάδα. Η σοσιαλδημοκρατία είναι που την εφάρμοσε μεταπολεμικά. Η δε ανάπτυξή της αποτελεί έναν από τους διαχρονικούς σκοπούς της ΕΕ, ενταγμένο στο στόχο της ανταγωνιστικότητας, όπως αυτός περιέχεται και στη «Στρατηγική "Ευρώπη 2020"».
Ενδεικτικά αναφέρουμε: «Οργανώνουν νέα και καινοτόμα επιχειρηματικά μοντέλα για τη μεγιστοποίηση της ανταγωνιστικότητας (...) Το συνεταιριστικό επιχειρηματικό μοντέλο είναι απολύτως σύμφωνο με τις αξίες της Συνθήκης της ΕΕ και τους στόχους της Στρατηγικής "Ευρώπη 2020" (...) να ληφθούν μέτρα για τη διευκόλυνση της μεταβίβασης των επιχειρήσεων στους εργαζόμενους (...). Οι συνεταιρισμοί εργαζομένων/ οι εξαγορές επιχειρήσεων από εργαζόμενους ενδεικνύεται να ενισχύονται από ειδικό κονδύλιο του προϋπολογισμού της ΕΕ το οποίο θα πρέπει να περιλαμβάνει και χρηματοδοτικά μέσα» (γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής [CCMI/093], Βρυξέλλες, 25 Απρίλη 2012).
Η ίδια Επιτροπή με γνωμοδότησή της πριν από τρεις μήνες (INT/770 Χρηματοπιστωτικό οικοσύστημα/ κοινωνικές επιχειρήσεις) συστήνει τη λήψη μέτρων από την ΕΕ και τα κράτη - μέλη για τη χρηματοδοτική στήριξη των «κοινωνικών επιχειρήσεων». Συνολικά, η ΕΕ εκπονεί μελέτες και πραγματοποιεί εκδηλώσεις που ζητούμενο έχουν την προώθηση της «κοινωνικής οικονομίας».
Η διαρκής ενασχόληση με την προώθηση της «κοινωνικής οικονομίας» από την πλευρά της ΕΕ, ενός διακρατικού ιμπεριαλιστικού οργανισμού, που ξηλώνει τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, για να θωρακίσει την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, φθάνει από μόνη της για να πονηρέψει τον καθένα για το πού στοχεύουν πραγματικά τα σχέδια της κυβέρνησης και στην Ελλάδα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου