Καμιά συναίνεση στη λεπίδα που έρχεται!

Καμιά συναίνεση στη λεπίδα που έρχεται!

ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

«Είμαστε σχεδόν έτοιμοι», δήλωσε περιχαρής ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης το απόγευμα της Παρασκευής. Για ποιο πράγμα είναι έτοιμοι; Μα, για την υπογραφή του 3ου μνημονίου!
Αφού πέρασε μια βδομάδα, στη διάρκεια της οποίας παίχτηκε το έργο «οι καλοί και οι κακοί», με ΕΕ - ΔΝΤ (κουαρτέτο - πρώην τρόικα) να εμφανίζονται στο ρόλο του κακού και τους υπουργούς στο ρόλο του καλού, που δεν θέλουν αλλά, τι να κάνουν, αναγκάζονται να υπογράψουν νέα σειρά αντιλαϊκών μέτρων, η κυβέρνηση επιβεβαιώνει πλέον αυτό που ήταν εξαρχής γνωστό: Οτι ΕΕ - ΔΝΤ - κυβέρνηση βρίσκονται από την ίδια πλευρά του τραπεζιού. Υπηρετούν το «μονόδρομο» του κεφαλαίου, γι' αυτό και οι δύο διαπραγματεύονται μέτρα που θυσιάζουν το λαό στο βωμό του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Ο εμπαιγμός του λαού με την πλαστή «κόντρα» είναι συστατικό στοιχείο της προσπάθειας που κάνει η κυβέρνηση να περάσει «αβρόχοις ποσί» τα βάρβαρα μέτρα που περιέχονται στο νέο μνημόνιο.

Η όξυνση των ανταγωνισμών

Η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με την τρόικα δεν γίνεται στο κενό. Ιδιαίτερα μετά την προκαταρκτική συμφωνία της 12ης του Ιούλη, ανέδειξε τη «βεντάλια» των αντιθέσεων και ανταγωνισμών που αναπτύσσονται μέσα στο οικοδόμημα της Ευρωζώνης και της ίδιας της ιμπεριαλιστικής λυκοσυμμαχίας της ΕΕ. Παρά τις διακηρύξεις περί σύγκλισης των οικονομιών, η πραγματικότητα δείχνει ότι οι αποστάσεις μεγαλώνουν όχι εξαιτίας κάποιας κυρίαρχης πολιτικής, όπως λένε διάφοροι, αλλά αντικειμενικά εξαιτίας του νόμου της ανισόμετρης οικονομικής ανάπτυξης, που είναι απαράβατος σε συνθήκες καπιταλισμού.
Η σκληρή διαπραγμάτευση, που γίνεται από όλες τις πλευρές για λογαριασμό των συμφερόντων των εθνικών αστικών τάξεων και επιχειρηματικών ομίλων, διεξάγεται στο φόντο της προοπτικής μηδενικής ανάκαμψης της τάξης του 0,8% του ΑΕΠ στην Ευρωζώνη, που προβλέπεται από τους διάφορους ευρωενωσιακούς θεσμούς, με δεδομένα τα υψηλά ποσοστά ανεργίας για τις αδύναμες οικονομίες, όπως η Ελλάδα και τα νέα αντιλαϊκά μέτρα παντού, ώστε οι καπιταλιστές να βγουν με λιγότερες απώλειες από την κρίση.
Στο στόχαστρο, δεκαετίες τώρα, βρίσκονται τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, οι όποιες κατακτήσεις και δικαιώματα έχουν απομείνει. Σε αυτά οι αστοί συμφωνούν και τα προχωράνε. Εκεί που αναπτύσσονται οι αντιπαραθέσεις είναι στο ποια αστική τάξη, ποια μερίδα του κεφαλαίου θα υποστεί τη μικρότερη ζημιά.

Η συμφωνία που είναι στα σκαριά

Στο κλείσιμο της βδομάδας έχει ξεδιπλωθεί πλέον όλη η αντιλαϊκή «βεντάλια»:
-- Εχει γίνει καθαρό ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια ανελέητη ένταση του κυνηγητού εναντίον των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων που έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές στις τράπεζες και το Δημόσιο. Αυτό σηματοδοτεί η πρόταση που κατέθεσε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στους εκπροσώπους των ιμπεριαλιστικών οργανισμών (ΕΕ - ΕΚΤ - ESM - ΔΝΤ) για τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων. Σύμφωνα με αυτή την πρόταση, τώρα πλέον κάθε νοικοκυριό θα έχει και το δικό του «εξατομικευμένο μνημόνιο». Τα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά καλούνται να περιορίσουν στο ελάχιστο τις ανάγκες τους προκειμένου να αποπληρώνουν τις δόσεις που θα ορίζει το αυστηρό πλαίσιο.
-- Ραμμένο είναι ήδη και το κουστούμι για το Ασφαλιστικό. Ο υπουργός Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλος, ήταν αποκαλυπτικός στη συνάντηση που είχε με αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ. Οπως είπε, το πρώτο κύμα περιλαμβάνει όλα εκείνα τα μέτρα που περιγράφτηκαν στη συμφωνία της 12ης Ιούλη και τα οποία είναι «εκ των ων ουκ άνευ» για να προχωρήσει η νέα δανειακή σύμβαση και μαζί της το νέο μνημόνιο. Δηλαδή, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης με κατάργηση των πρόωρων, αλλά και εφαρμογή ρήτρας μηδενικού ελλείμματος ή κάποιο άλλο μέτρο με ισοδύναμο αποτέλεσμα. Στο τραπέζι πλέον βρίσκεται η συνολική ανατροπή του συστήματος της Κοινωνικής Ασφάλισης. Η κατάργηση των επικουρικών συντάξεων και η ενσωμάτωσή τους ως ενός πενιχρού συμπληρώματος στη βασική σύνταξη, που θα ισοδυναμεί και αυτή με ψίχουλα, είναι μέτρο άμεσης προοπτικής.
-- Συμφωνία υπάρχει και στα Εργασιακά, όπου η αλλαγή προς το χειρότερο του νομικού πλαισίου που διέπει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, τη συνδικαλιστική δράση και τις ομαδικές απολύσεις είναι δεδομένη για την κυβέρνηση. Η νομοθεσία που θα έρθει για τις Συλλογικές Συμβάσεις, τις ομαδικές απολύσεις και τη συνδικαλιστική δράση θα νομιμοποιεί επί της ουσίας την άθλια πραγματικότητα που έχουν διαμορφώσει κυβέρνηση και εργοδοσία στους τόπους δουλειάς, με την ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων, την ποινικοποίηση του συνδικαλισμού και την εργοδοτική αυθαιρεσία.
-- Κόντρα σ' ό,τι υποσχόταν προεκλογικά το σημερινό κυβερνητικό κόμμα, τώρα, οι ψηφισμένοι από τις προηγούμενες κυβερνήσεις αντεργατικοί και αντιασφαλιστικοί νόμοι θεωρούνται δεδομένοι, ενώ επανέρχεται πλήρως όλη η ατζέντα των νέων ανατροπών που συζητούσε η τρόικα με την προηγούμενη κυβέρνηση, στο πλαίσιο της λεγόμενης 5ης αξιολόγησης του 2ου μνημονίου.

Χτύπημα των φτωχών αγροτών

-- Στα πρώτα θύματα της κυβερνητικής πολιτικής είναι και οι φτωχοί και μεσαίοι αγρότες. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός προσπάθησε να τους καθησυχάσει ότι με την υπογραφή του 3ου μνημονίου θα μειωθούν τα βάρη τους. Το μόνο πραγματικό στοιχείο είναι πως η πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ, με όπλο το χαράτσωμα και τη φοροληστεία, την άγρια αντιλαϊκή ΚΑΠ της ΕΕ, ξεκληρίζει τους αγρότες για να αναπτυχθεί, όπως είπε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, η επιχειρηματικότητα και ανταγωνιστικότητα, δηλαδή η μεγάλη καπιταλιστική αγροτική εκμετάλλευση. Ο πρωθυπουργός πούλησε πλαστή και ανέξοδη ελπίδα για να κρύψει το βίαιο τρόπο που έχουν δρομολογήσει ΕΕ και κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για τη συγκέντρωση γης και παραγωγής σε λίγα χέρια. Στην αρχή, με την υπερφορολόγηση των μη - κατά κύριο επάγγελμα - αγροτών και στη συνέχεια μ' αυτούς που δεν θα έχουν τη δυνατότητα επιβίωσης, δηλαδή τους κατεστραμμένους μικρούς και μεσαίους αγρότες. Εκεί οδηγεί και το κριτήριο του «κατά κύριο επάγγελμα αγρότη, με αγροτικό εισόδημα πάνω από 50%», αφού έτσι αποκλείει φτωχούς αγρότες, που, για να επιβιώσουν, κάνουν εξωγεωργικά μεροκάματα (οικοδομή, τουρισμός κ.ά.). Σε ό,τι αφορά τα 6 δισ. μέχρι το 2020, δηλαδή το πρόγραμμα της προηγούμενης κυβέρνησης της ΝΔ, αυτά είναι για αγρότες καπιταλιστές, βιομήχανους και μεταποιητές.
-- Το ίδιο ισχύει και στην αλιεία, όπου οι παράκτιοι φτωχοί ψαράδες φυτοζωούν και ενισχύονται οι επιχειρηματίες ιχθυοκαλλιεργειών και οι μεγάλοι αλιευτικοί στόλοι από την Κοινή Αλιευτική Πολιτική.

Καμιά συναίνεση

Γι' αυτή τη βάρβαρη πολιτική η κυβέρνηση ζητά να έχει και συναίνεση. Κάποιοι ήδη σπεύδουν.
Ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός, σε όλες τις παραλλαγές του, παλιός και νέος, προσπαθεί να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες χωρίς να χάνει το στόχο του, που δεν είναι άλλος από το να συμβάλλει στη χειραγώγηση, στον αποπροσανατολισμό του κινήματος.
Τις προάλλες, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ συναντήθηκε με τον Ευ. Μεϊμαράκη και, ούτε λίγο ούτε πολύ, εξήρε την πολιτική συναίνεση, λέγοντας ότι το να βρίσκονται όλες οι δυνάμεις μαζί και να ενισχύουν τη διαπραγμάτευση είναι πολύ σημαντικό. Συνεχάρη, δηλαδή, τη ΝΔ, που έβαλε πλάτη για να περάσει ο ΣΥΡΙΖΑ τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα του τρίτου μνημονίου!
Βέβαια, ο πρόεδρος της ΝΔ δεν έχασε την ευκαιρία και του ανταπέδωσε το κομπλιμέντο, λέγοντας ότι «όπου πηγαίναμε με σοβαρά επιχειρήματα και με ενίσχυση των τριτοβάθμιων οργανώσεων στη διαπραγμάτευση, το κερδίζαμε. Εκπέμπεις αξιοπιστία». Εξήρε, δηλαδή, κι αυτός το συναινετικό ρόλο της ΓΣΕΕ στις διαπραγματεύσεις για τα μνημόνια.
Από την άλλη, συνδικαλιστικές δυνάμεις που τόσο καιρό καλούσαν σε αναμονή, ακόμα και σε ενεργό στήριξη της κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις, πουλώντας παραμύθι στο λαό ότι κάτι καλό μπορεί να βγει από αυτές, τώρα άλλαξαν τροπάρι και κατηγορούν τους δανειστές ότι επέβαλαν στην κυβέρνηση με εκβιασμούς την υποχώρηση από τις προγραμματικές της δηλώσεις.
Συνεχίζουν και μ' αυτόν τον τρόπο να καλλιεργούν την ανοχή του λαού στην πολιτική που τον τσακίζει, προβάλλοντας ως μόνη «εναλλακτική» να διεκδικήσει το κίνημα τα ψίχουλα που έταζε προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ και όχι βέβαια την ανάκτηση των απωλειών και την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών της εργατικής - λαϊκής οικογένειας.
Απέναντί τους, αποκούμπι και ελπίδα των εργαζομένων και του λαού, στέκεται το ΠΑΜΕ, με τις εκατοντάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις που συσπειρώνει στις γραμμές του, οι άλλες δυνάμεις της Κοινωνικής Συμμαχίας.
Τις μέρες αυτές βρίσκεται σε εξέλιξη μια πλατιά εξόρμηση στους τόπους δουλειάς, όπου οι ταξικές δυνάμεις ανοίγουν τη συζήτηση για το χαρακτήρα των μέτρων και την ανάγκη να δοθεί ισχυρή, αποφασιστική, μαζική απάντηση από το εργατικό - λαϊκό κίνημα.
Η κινητοποίηση της περασμένης Τετάρτης στο υπουργείο Εργασίας έδωσε το στίγμα. Τώρα, όλα τα σφυριά χτυπάνε για την προετοιμασία της κινητοποίησης που θα διοργανώσει το ΠΑΜΕ τη μέρα που η κυβέρνηση θα φέρει τα βάρβαρα μέτρα στη Βουλή. Για την επιτυχία της δεν πρέπει να λυπηθούμε ούτε χρόνο ούτε κόπο!