Γράφει ο Βασίλης Κρίτσας //
Ασίστ σημαίνει μεταξύ άλλων στα Αγγλικά “βοήθεια”. Στην μπασκετική διάλεκτο, αναφέρεται σε αυτόν που βοηθάει τους συμπαίκτες του με τις συστημένες πάσες του να σκοράρουν. Η ασίστ έρχεται να υπενθυμίσει πως το μπάσκετ είναι βασικά ομαδικό άθλημα κι όχι υπόθεση του ενός, ακολουθώντας κατά μία (ευρεία) έννοια τη διαλεκτική της κοινωνίας του μέλλοντος, όπου η δική μας ανάπτυξη συμβάλλει και προϋποθέτει την ανάπτυξη των άλλων (που δεν είναι η κόλαση, όπως στο ρητό του Σαρτρ, αλλά μια εκδοχή επίγειου παράδεισου). Ενώ συνδυάζει θέαμα και ουσία, καθώς μπορεί να φανεί πολύ πιο εντυπωσιακή (μες στην απλότητά της) από μια δύσκολη, προσωπική ενέργεια.
Χτες στο Μπασκόνια-Ολυμπιακός για την Ευρωλίγκα, είχε μοιράσει 15 ασίστ ήδη από την τρίτη περίοδο, και αν το κυνηγούσε, θα μπορούσε να κάνει ένα ιστορικό ρεκόρ -κι ας μην έφτανε τις απλησίαστες επιδόσεις του Γκάλη στην προ Ευρωλίγκας εποχή. Προχτές, ο Καλάθης είχε “μόλις” 9 ασίστ και έφτασε μία ανάσα (ή μία πάσα) μακριά από ένα φοβερό τριπλ-νταμπλ (διψήφια νούμερα σε τρεις στατιστικές κατηγορίες) έχοντας επίσης 13 πόντους και 11 ασίστ, στο διπλό του ΠΑΟ στη… Βαμβέργη -όπως την αναφέρουν αστειευόμενοι οι Έλληνες εκφωνητές.
Και δεν έχουν πολύ άδικο, καθώς η Ευρωλίγκα, αυτός ο μπασκετικός πύργος της Βαβέλ, μιλάει ελληνικά, τουλάχιστον στο στατιστικό κομμάτι των ασίστ. Χτες ο Σπανούλης με τις 15 τελικές πάσες προσπέρασε στο σχετικό πίνακα τον Παπαλουκά κι έχει μπροστά του μόνο το Δημήτρη Διαμαντίδη, που αποσύρθηκε πέρυσι από την αγωνιστική δράση. Οι τρεις κορυφαίοι πασέρ στην ιστορία της Ευρωλίγκα μιλάνε ελληνικά, κι αυτό δεν είναι τυχαίο ίσως για ένα στατιστικό τομέα, που αποτυπώνει ανάγλυφα το “σκεπτόμενο μπάσκετ” -όπως έξυπνα ονόμασε την ελληνική σχολή ο Πεδουλάκης. Κι αυτό σημαίνει πως δε σηκώνει ανεγκέφαλους, εντός κι εκτός γηπέδων (δηλ από κάφρους μέχρι χρυσαυγίτες και ρατσιστές).
Υγ: την ίδια στιγμή στην άλλη όχθη του Ατλαντικού και την πρεμιέρα του ΝΒΑ, το “σκεπτόμενο μπάσκετ” των Spurs του Πόποβιτς θριάμβευε έναντι της υπερομάδας των Warriors, προκαλώντας σοκ και “εγκεφαλικούς οργασμούς” (μπασκετικά μιλώντας) στο φίλαθλο κοινό.
–Ρε συ, Λαϊκό Στρώμα, λες να ήταν παλτό ο Τιμ, και τώρα που έφυγε, πετάει η ομάδα;