Φάε ένα μαλάκα

 Φάε ένα μαλάκα

Ας δούμε μερικές αξιωματικές φράσεις για το μαλάκα της εβδομάδας, το Νίκο Κοτζιά.

Το να είσαι Κοτζιάς, προϋποθέτει βασικά να είσαι μαλάκας, αλλά είναι χειρότερη βρισιά, μετεξέλιξη της συγκεκριμένης έννοιας και της ποιότητάς της.

Όποιος το λέει πρώτος είναι, ειδικά αν είναι ταυτόχρονα και Κοτζιάς. Αλλά έχει ανάγκη να αποδείξει στον εαυτό του ότι δεν είναι. Σαν το Σπύρο στους Απαράδεκτους που μπλόκαρε άσχημα και δεν μπορούσε να ξεκολλήσει μόλις τον έλεγαν έτσι.
Δεν είμαι μαλάκααααας...



Υπαρξιακή αγωνία, όχι αστεία..

Ο Κοτζιάς είναι ο μαλάκας από το ηλίθιο ανέκδοτο με τον τύπο που πηγαίνει στο τσίρκο ανυποψίαστος, πέφτει ο προβολέας πάνω του, τον παρουσιάζουν, "κυρίες και κύριοι, ο μαλάκας", θέλει να ανοίξει η γη να τον καταπιεί, δεν ξέρει τι να απαντήσει, αλλά πηγαίνει, σπουδάζει κάτι, για να είναι ετοιμόλογος, και μετά από όλα αυτά το βασικό του επιχείρημα είναι κάτι σαν:
-Μαλάκας είσαι και φαίνεσαι...
Η πλάκα είναι πως τον Κοτζιά δεν τον έβρισε κανείς για να κλειδώσει, οπότε είναι απλώς μαλάκας, χωρίς ελαφρυντικό, από άποψη. Κι εξίσου μαλακίες είναι ο πολιτικός του λόγος και τα επιχειρήματά του.

Ο χοντρομαλάκας. Ο σοφιστικέ μαλάκας. Πολλά κιλά μαλάκας
Ή αλλιώς Νίκος Κοτζιάς. Τρεις μαλάκες σε έναν.

Ο Κοτζιάς είναι τόσο μαλάκας που τραγουδάει επί σκηνής με τους υπουργούς του ΝΑΤΟ we are the world. Ναι αλλά ποιος κόσμος; Ο παλιός κόσμος της εκμετάλλευσης που σαπίζει.
Μάλλον όχι. Ο Κοτζιάς είναι τόσο μαλάκας που έφυγε το 89' από το κόμμα, ντεμέκ από τα αριστερά, για να πάει μέσω Ναρ στο ΠαΣοΚ, και την ίδια στιγμή εξυμνούσε το πνεύμα της Περεστρόικα ενάντια στις σταλινικές μεθόδους της ηγεσίας.
Ή μάλλον όχι. Είναι τόσο μαλάκας που ως μυστικοσύμβουλος του ΓΑΠ έγραφε πως το πρόβλημα ανταγωνιστικότητας του ελληνικού καπιταλισμού μπορεί να λυθεί με άλλους τρόπους, πέρα από τη μείωση των μισθών και του εργατικού κόστους. Την ίδια μαλακία δηλ με την οποία μας πρήζει ακόμα και σήμερα το πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης, ανεξαρτήτως απόχρωσης, νεοφιλελέρες και σοσιαλδημοκράτες.

Ο Κοτζιάς παίρνει την πιο γνωστή ελληνική λέξη με τρία άλφα και την εξυψώνει για να γίνει μαλάκας πρώτης (ΑΑΑ) ποιότητας.
Ο Κοτζιάς είναι απλά και (κάθε άλλο παρά) ταπεινά μαλάκας. Κι αν είχε χιούμορ ο φοιτητής που τον αποστόμωσε, θα έπρεπε να του απαντήσει: είναι ο ιμπεριαλισμός ηλίθιε. Και να χωριστεί στα δύο το αμφιθέατρο και να φωνάζει η μία πτέρυγα στην άλλη.
-Είναι μαλάκας; -Ναι. -Είναι μαλάκας; -Ναι.
Είναι μαλάκας οέο είναι μαλάκας, είναι μαλάκας...

Ο Κοτζιάς είναι το είδος του μαλάκα, που αφού εξαργύρωσε το όποιο αγωνιστικό παρελθόν του, το επικαλείται για να βγει λάδι και μεγάλος αγωνιστής: η πορεία μου στο κίνημα ως αγωνιστής δε μου αφήνει περιθώρια παρά να σας πω: σκάσε μαλάκα...
Σώπα δάσκαλε, σώπα μαλάκα να ακούσουμε το παιδί.

Το μόνο πρόβλημα είναι πως ο Κοτζιάς δεν είναι απλός χειρώνακτας μαλάκας που αυτοϊκανοποιείται αλλά κυκλοφορεί με παλλόμενα πέη, αυτός κι οι συνάδελφοί του στην κυβέρνηση, για να μας τα χώσουν σε ανύποπτο χρόνο. Κι είναι σαν την κρίση, που είναι ένα τεράστιο παλούκι που οι αστοί το έχουν χωμένο στα πισινά τους και θέλουν να το βάλουν στα δικά μας.

Το ερώτημα είναι αν θα τους αφήσουμε να το κάνουν, διεκδικώντας απλά λίγη βαζελίνη για πιο ήπια προσαρμογή, ή θα αντιδράσουμε και θα πάψουμε να κάνουμε το μαλάκα, και να κλειδώνουμε σαν το Σπύρο Παπαδόπουλο. Που ήταν παλιά στο Πολυτεχνείο αλλά μετά τα ξεπούλησε όλα κι έγινε πολλά κιλά μαλάκας κι αυτός. Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία