ΕΕ και κυβέρνηση οι ένοχοι για την άθλια κατάσταση προσφύγων - μεταναστών

ΕΕ και κυβέρνηση οι ένοχοι για την άθλια κατάσταση προσφύγων - μεταναστών

Οξύνεται καθημερινά το πρόβλημα με τους εγκλωβισμένους πρόσφυγες και μετανάστες που προσπαθούν να επιβιώσουν κάτω από άθλιες συνθήκες σε κέντρα κράτησης ή χώρους φιλοξενίας στη χώρα μας. Είναι γεγονός ότι όσο περισσότερο αντιλαμβάνονται οι παραπάνω από 50.000 άνθρωποι πως η παραμονή τους στην Ελλάδα θα διαρκέσει ακόμα και για χρόνια, τόσο περισσότερο η απελπισία τους φτάνει στο κατακόρυφο, με αποτέλεσμα να βλέπουμε φαινόμενα σαν αυτά των τελευταίων ημερών, με συμπλοκές και εντάσεις. Βρίσκονται ήδη πολλούς μήνες σ' έναν τόπο που δεν είναι ο τόπος τελικού προορισμού τους. Ταξίδεψαν επί μέρες ή βδομάδες, πληρώνοντας στους δουλεμπόρους πολλά λεφτά. Και τώρα ενημερώνονται από τις ελληνικές αρχές ότι πρέπει να μετακινηθούν σε χώρους που προορίζονται να τους φιλοξενήσουν μόνιμα, όπως έγινε χτες στον Πειραιά, όπως γινόταν τις προηγούμενες μέρες σε Ειδομένη, Λέσβο και Χίο. Τελευταία εξέλιξη η ανακοίνωση της αναστολής των επαναπροωθήσεων στην Τουρκία τουλάχιστον μέχρι την Παρασκευή, με πληροφορίες να αναφέρουν ότι αυτό θα επεκταθεί και τις επόμενες μέρες...

* * *

Το συγκεκριμένο πρόβλημα, από τη δημιουργία του, την απόφαση δηλαδή χιλιάδες άνθρωποι να φύγουν από τη χώρα τους για έναν άλλο τόπο, μέχρι τη διαχείριση αυτού του τεράστιου προσφυγικού - μεταναστευτικού κύματος και όσων συμβαίνουν στη χώρα μας αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, έχει συγκεκριμένες αιτίες. Τι δημιουργεί το πρόβλημα; Οι επεμβάσεις και οι πόλεμοι που εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, της Ανατολικής Μεσογείου, της Βόρειας Αφρικής, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού τους με άλλες δυνάμεις, όπως η Ρωσία. Τι είναι αυτό που δυσκολεύει σημαντικά τη διαχείριση του προβλήματος; Το άθλιο παζάρι της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ με την άρχουσα τάξη της Τουρκίας, που όχι μόνο δεν λύνει το πρόβλημα αλλά, αντίθετα, επιδεινώνει τις συνθήκες εγκλωβισμού και καταστολής για ακόμη περισσότερους πρόσφυγες και μετανάστες. Με τη συμφωνία μάλιστα που προέκυψε μετά τη Σύνοδο Κορυφής, η άρχουσα τάξη της Τουρκίας πήρε από την ΕΕ αυτό που επιδιώκει εδώ και καιρό, δηλαδή να «βάλει πόδι» στην περιοχή της Συρίας που βρίσκονται κυρίως Κούρδοι, στο όνομα δήθεν τού να δημιουργηθούν «ασφαλέστερες περιοχές» για τους πρόσφυγες «σε ορισμένες περιοχές κοντά στα τουρκικά σύνορα». Ιμπεριαλιστικές κόντρες, συγκρούσεις συμφερόντων, άλυτες αντιθέσεις, σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης.

* * *

Πριν μερικές μέρες ψηφίστηκε στη Βουλή ένα νομοσχέδιο που επικύρωσε τη συμφωνία της Συνόδου Κορυφής. Υποτίθεται, όπως έλεγε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, για να δώσει λύσεις. Το χαρακτήριζαν μάλιστα «νίκη με αστερίσκους». Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση, με το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε από Ποτάμι και Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΠΑΣΟΚ), επικύρωσε τον εγκλωβισμό δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων, μετέτρεψε σε κέντρα κράτησης τους λεγόμενους χώρους φιλοξενίας και βέβαια «άνοιξε» ένα ακόμα κεφάλαιο για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, κάτι που στην πραγματικότητα αποτελεί επιβράβευση, με δεδομένη τη συνεχιζόμενη επιθετικότητα και προκλητικότητα της τουρκικής κυβέρνησης, τόσο απέναντι στο κυπριακό ζήτημα όσο και στα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας στο Αιγαίο. Να μην ξεχνάμε, βέβαια, ότι το ΝΑΤΟ έχει εμπλακεί στο Αιγαίο, μία άκρως επικίνδυνη εξέλιξη, ενώ αναμένονται στη χώρα χιλιάδες «εμπειρογνώμονες» από πολλές ξένες χώρες - και προφανώς υπηρεσίες - για να «συνδράμουν» σε όσα πρέπει να γίνουν ενόψει των επαναπροωθήσεων...

* * *

Είναι δεδομένο πως απ' όλα τα παραπάνω προκύπτει το συμπέρασμα ότι δεν μπορεί να υπάρχει λύση ή έστω ανακούφιση του προβλήματος, όσο συνεχίζονται οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πόλεμοι στην περιοχή και παραμένουν σε ισχύ οι συγκεκριμένες αποφάσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Και με αυτό το δεδομένο, το εργατικό - λαϊκό κίνημα πρέπει να διεκδικήσει άμεσα μέτρα ανακούφισης και στήριξης των προσφύγων. Να δυναμώσει την ταξική αλληλεγγύη. Να διεκδικήσει τη μετακίνηση των προσφύγων και μεταναστών στις χώρες προορισμού τους, κόντρα στις απαράδεκτες αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ταυτόχρονα, το μέτωπο κόντρα στις ρατσιστικές, φασιστικές φωνές πρέπει να μένει ακλόνητο, γιατί διάφορα φασιστοειδή σε αγαστή συνεργασία με άλλα κυκλώματα, καραδοκούν. Ο λαϊκός αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα που τον γεννά είναι αναπόσπαστο κομμάτι της αλληλεγγύης προς τους ανθρώπους που ζουν μία τραγωδία και που για να φύγουν από αυτή πρέπει να συνειδητοποιήσουν τις αιτίες αλλά και τους τρόπους να τις εξαλείψουν.