Δίκαιος αγώνας επιβίωσης για τους αγρότες

Δίκαιος αγώνας επιβίωσης για τους αγρότες

Από την περασμένη Δευτέρα, οι μικρομεσαίοι αγρότες βγαίνουν με τα τρακτέρ στους δρόμους, κλιμακώνοντας τον νέο γύρο κινητοποιήσεων που ξεκίνησαν πριν από μήνες. Από σήμερα ξεκινάει να στήνεται το μπλόκο των Θεσσαλών αγροτών στον κόμβο της Νίκαιας, με στόχο να αποτελέσει την καρδιά του αγώνα της μικρομεσαίας αγροτιάς, που συντονίζεται από την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων.
Απέναντί τους, οι μικρομεσαίοι αγρότες έχουν την πολιτική της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που με τα μέτρα των μνημονίων και της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) επιταχύνει τη συγκέντρωση γης και παραγωγής στα χέρια μιας χούφτας μεγαλοεπιχειρηματιών του αγροτικού τομέα. Κάτι που έχει ως άμεση συνέπεια την ανεργία, τη φτώχεια και την εξαθλίωση για χιλιάδες μικρά και μεσαία νοικοκυριά, που ζουν από τη γη και τα ζώα τους. Ακριβώς γι' αυτό πρόκειται για έναν δίκαιο αγώνα, έναν αγώνα επιβίωσης.
Οπως κάθε φορά που οι αγρότες βγαίνουν στους δρόμους, έτσι και τώρα, μια μεγάλη επιχείρηση συκοφάντησης βρίσκεται σε εξέλιξη. Είτε αυτή εκπορεύεται από την κυβέρνηση, είτε από τα αστικά Μέσα Ενημέρωσης, ο παρονομαστής είναι κοινός. Και συμπυκνώνεται σε αυτό που περίπου πριν από ένα χρόνο - πάλι στη διάρκεια αγροτικών κινητοποιήσεων - έγραφε η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, «Αυγή»: «Κρύβουν εισοδήματα για να μην πληρώνουν φόρο. Τσεπώνουν επιδοτήσεις/ενισχύσεις της ΚΑΠ, της ΕΕ, την οποία κατηγορούν. Εχουν το πλεονέκτημα να αποζημιώνονται για τις καταστροφές στην παραγωγή, που δεν ισχύει για άλλους επαγγελματίες».
Δεν μένουν όμως εκεί. Προσπαθούν να δημιουργήσουν προϋποθέσεις «κοινωνικού αυτοματισμού», παρουσιάζοντας τους αγρότες σαν εχθρούς των εργαζομένων και άλλων λαϊκών στρωμάτων, «επειδή κλείνουν τους δρόμους». Κυβερνητικά στελέχη παλεύουν με κάθε τρόπο να δείξουν ότι «κακώς κινητοποιούνται οι αγρότες» και τους καλούν σε διάλογο, έχοντας εκ των προτέρων απορρίψει τα δίκαια αιτήματά τους, χαρακτηρίζοντάς τα «μαξιμαλιστικά» και «εκτός του δημοσιονομικού πλαισίου».
Κόντρα σε όλα αυτά, οι μικρομεσαίοι αγρότες οργανώνουν έναν ακόμα δύσκολο αγώνα, έχοντας παρακαταθήκη τις περσινές μαζικές κινητοποιήσεις, που κορυφώθηκαν με το μεγαλειώδες παναγροτικό - πανελλαδικό συλλαλητήριο στην Αθήνα, με πρωτοβουλία της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων και τη στήριξη εργατικών σωματείων και άλλων φορέων του κινήματος. «Πόδια» του αγώνα τους είναι οι Αγροτικοί Σύλλογοι, οι Ομοσπονδίες και οι Επιτροπές των Μπλόκων, που χρειάζεται να πληθύνουν και να δυναμώσουν ακόμα περισσότερο σε όλη τη χώρα.
Η φοροεπιδρομή, η επίθεση στο εισόδημα, στην Ασφάλιση, τα μεγάλα προβλήματα στην Υγεία, στην Πρόνοια είναι αυτά που ενώνουν αντικειμενικά τους μισθωτούς με τους μικρομεσαίους αγρότες και τους φτωχούς αυτοαπασχολούμενους των πόλεων. Η έμπρακτη, λοιπόν, στήριξη και αλληλεγγύη έχει βάση την απάντηση απέναντι στον κοινό αντίπαλο που είναι τα μονοπώλια, το κεφάλαιο οι πολιτικές των κυβερνήσεων και της ΕΕ.
Ταυτόχρονα, οι κομμουνιστές μέσα στο αγροτικό κίνημα δίνουν τη μάχη ο αγώνας αυτός να αποκτάει προοπτική, να δυναμώνουν τα αντιμονοπωλιακά χαρακτηριστικά του και να συνδέεται με την πάλη για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης της αγροτικής παραγωγής, που θα στηρίζεται στην κοινωνική ιδιοκτησία και τον κεντρικό σχεδιασμό με αποκλειστικό κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.