«Αντισταθμιστικά»...
Κουρνιαχτό
γύρω από τις λεγόμενες «αντισταθμιστικές παρεμβάσεις» επιχειρεί να
σηκώσει τις τελευταίες μέρες η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ενόψει του
επόμενου πακέτου με τα αντιλαϊκά μέτρα που περιλαμβάνονται στον κύκλο
της δεύτερης «αξιολόγησης».
Σε αυτό το επίπεδο, ως τάχα «αντιστάθμισμα» της γενικευμένης καρατόμησης του αφορολόγητου ορίου στους μισθωτούς, συνταξιούχους, αγρότες, «εξετάζεται» το ενδεχόμενο χαμηλότερων συντελεστών στη φορολογική κλίμακα, κάποιων «παρεμβάσεων» στο ΦΠΑ, στα χαράτσια του ΕΝΦΙΑ κ.ο.κ.
Σημειώνουμε ότι το επόμενο πακέτο που αφορά στην ενίσχυση της φοροληστείας απέναντι στο λαό, θα φτάσει στο 1% του ΑΕΠ ή πάνω από 1,8 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση. Επιπλέον 1,8 δισ. ευρώ προβλέπονται από τα μέτρα που αφορούν στην καρατόμηση των συντάξεων και των κάθε είδους προνοιακών επιδομάτων που έχουν απομείνει για τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα.
Εν προκειμένω, ο απροκάλυπτος κυβερνητικός εμπαιγμός απογειώνεται, καθώς τα λεγόμενα «αντισταθμιστικά» μέτρα προσδιορίζονται σε παρεμβάσεις όπως το λεγόμενο «κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης», που συνδέεται με την «αξιολόγηση των κοινωνικών παροχών», ώστε να περικοπούν, τόσο ως προς τον αριθμό των δικαιούχων, όσο και ως προς το ύψος των αποδιδόμενων κονδυλίων, τα οποία περνούν από νέα «γκιλοτίνα».
Μιλώντας για «αντισταθμιστικά», δεν μπορεί να μην ανατρέξει κανείς στο παράδειγμα με το ΕΚΑΣ. Μέχρι το 2019, οπότε θα εφαρμοστεί η τελευταία φάση της περικοπής του επιδόματος στους χαμηλοσυνταξιούχους (καταργείται οριστικά από το 2020), οι σημερινοί δικαιούχοι θα χάσουν 2,4 δισ. ευρώ. Σαν «αντιστάθμισμα», η κυβέρνηση θέσπισε μέτρα και ψευτοπαροχές με ημερομηνία λήξης, ύψους 50 εκατ. ευρώ για φέτος, που προωθούνται μέσω προγραμμάτων διαχείρισης της ακραίας φτώχειας.
Σε κάθε περίπτωση, οι «αντισταθμιστικές παρεμβάσεις», που συζητάει τώρα η κυβέρνηση, έρχονται να «δέσουν» με την προοπτική ανάκαμψης του εγχώριου κεφαλαίου. Σε αυτό το φόντο, ο ΣΕΒ τονίζει: «Η διάρθρωση της φορολογίας πρέπει να αναθεωρηθεί (...) Προς αυτήν την κατεύθυνση, επιβάλλεται η μείωση του αφορολόγητου, των φορολογικών συντελεστών στον φόρο νομικών προσώπων και του μη μισθολογικού κόστους».
Ο ΣΕΒ, ανοιχτά και προκλητικά, βάζει ζήτημα μείωσης των φόρων τόσο στα επιχειρηματικά κέρδη, όσο και στο «μη μισθολογικό κόστος», στις ασφαλιστικές εισφορές που καταβάλλει η εργοδοσία. Ζητάει, δηλαδή, μέτρα για την παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, που θα έχει αρνητικές επιπτώσεις και στο ασφαλιστικό σύστημα. Μάλιστα, αξιώνουν οι εν λόγω «απώλειες» για το κρατικό ταμείο να φορτωθούν και πάλι στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων, με νέα μέτρα και συγκεκριμένα με την παραπέρα μείωση του αφορολόγητου ορίου στους μισθωτούς και συνταξιούχους.
Χαρακτηριστική είναι και η πρόσφατη «έκθεση αξιολόγησης» του ΔΝΤ, η οποία στον άξονα των «αντισταθμιστικών παρεμβάσεων» εστιάζει στην «ανακατανομή πόρων από το συνταξιοδοτικό στο προνοιακό σύστημα», με την ταυτόχρονη κατάργηση «προνομίων», όπως οι ίδιοι προκλητικά χαρακτηρίζουν την «προσωπική διαφορά» στις σημερινές συντάξεις.
Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι το εξής: Η κυβέρνηση, στο όνομα του να κλείσει η «αξιολόγηση» και να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ανάκαμψης για το κεφάλαιο, παίρνει μέτρα που βουλιάζουν το λαό βαθύτερα στη φτώχεια. Για να «χρυσώσει το χάπι», να διαχειριστεί τη λαϊκή δυσαρέσκεια και τις συνέπειες της πολιτικής της, υπόσχεται «αντισταθμιστικές παρεμβάσεις», οι οποίες, στο ένα σκέλος τους, περιέχουν μέτρα ενίσχυσης των μηχανισμών διαχείρισης της ακραίας φτώχειας και, στο άλλο, «αναπτυξιακά μέτρα» θωράκισης και ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου.
Μ' αυτήν την πραγματικότητα δεν πρέπει να συμβιβαστεί ο λαός. Και είναι μεγάλη ευκαιρία τα συλλαλητήρια της ερχόμενης Τρίτης, για να στείλει με τη μαζική συμμετοχή του το μήνυμα ότι δεν πιάνουν η κοροϊδία και οι ελιγμοί της κυβέρνησης.
Σε αυτό το επίπεδο, ως τάχα «αντιστάθμισμα» της γενικευμένης καρατόμησης του αφορολόγητου ορίου στους μισθωτούς, συνταξιούχους, αγρότες, «εξετάζεται» το ενδεχόμενο χαμηλότερων συντελεστών στη φορολογική κλίμακα, κάποιων «παρεμβάσεων» στο ΦΠΑ, στα χαράτσια του ΕΝΦΙΑ κ.ο.κ.
Σημειώνουμε ότι το επόμενο πακέτο που αφορά στην ενίσχυση της φοροληστείας απέναντι στο λαό, θα φτάσει στο 1% του ΑΕΠ ή πάνω από 1,8 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση. Επιπλέον 1,8 δισ. ευρώ προβλέπονται από τα μέτρα που αφορούν στην καρατόμηση των συντάξεων και των κάθε είδους προνοιακών επιδομάτων που έχουν απομείνει για τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα.
Εν προκειμένω, ο απροκάλυπτος κυβερνητικός εμπαιγμός απογειώνεται, καθώς τα λεγόμενα «αντισταθμιστικά» μέτρα προσδιορίζονται σε παρεμβάσεις όπως το λεγόμενο «κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης», που συνδέεται με την «αξιολόγηση των κοινωνικών παροχών», ώστε να περικοπούν, τόσο ως προς τον αριθμό των δικαιούχων, όσο και ως προς το ύψος των αποδιδόμενων κονδυλίων, τα οποία περνούν από νέα «γκιλοτίνα».
Μιλώντας για «αντισταθμιστικά», δεν μπορεί να μην ανατρέξει κανείς στο παράδειγμα με το ΕΚΑΣ. Μέχρι το 2019, οπότε θα εφαρμοστεί η τελευταία φάση της περικοπής του επιδόματος στους χαμηλοσυνταξιούχους (καταργείται οριστικά από το 2020), οι σημερινοί δικαιούχοι θα χάσουν 2,4 δισ. ευρώ. Σαν «αντιστάθμισμα», η κυβέρνηση θέσπισε μέτρα και ψευτοπαροχές με ημερομηνία λήξης, ύψους 50 εκατ. ευρώ για φέτος, που προωθούνται μέσω προγραμμάτων διαχείρισης της ακραίας φτώχειας.
Σε κάθε περίπτωση, οι «αντισταθμιστικές παρεμβάσεις», που συζητάει τώρα η κυβέρνηση, έρχονται να «δέσουν» με την προοπτική ανάκαμψης του εγχώριου κεφαλαίου. Σε αυτό το φόντο, ο ΣΕΒ τονίζει: «Η διάρθρωση της φορολογίας πρέπει να αναθεωρηθεί (...) Προς αυτήν την κατεύθυνση, επιβάλλεται η μείωση του αφορολόγητου, των φορολογικών συντελεστών στον φόρο νομικών προσώπων και του μη μισθολογικού κόστους».
Ο ΣΕΒ, ανοιχτά και προκλητικά, βάζει ζήτημα μείωσης των φόρων τόσο στα επιχειρηματικά κέρδη, όσο και στο «μη μισθολογικό κόστος», στις ασφαλιστικές εισφορές που καταβάλλει η εργοδοσία. Ζητάει, δηλαδή, μέτρα για την παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, που θα έχει αρνητικές επιπτώσεις και στο ασφαλιστικό σύστημα. Μάλιστα, αξιώνουν οι εν λόγω «απώλειες» για το κρατικό ταμείο να φορτωθούν και πάλι στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων, με νέα μέτρα και συγκεκριμένα με την παραπέρα μείωση του αφορολόγητου ορίου στους μισθωτούς και συνταξιούχους.
Χαρακτηριστική είναι και η πρόσφατη «έκθεση αξιολόγησης» του ΔΝΤ, η οποία στον άξονα των «αντισταθμιστικών παρεμβάσεων» εστιάζει στην «ανακατανομή πόρων από το συνταξιοδοτικό στο προνοιακό σύστημα», με την ταυτόχρονη κατάργηση «προνομίων», όπως οι ίδιοι προκλητικά χαρακτηρίζουν την «προσωπική διαφορά» στις σημερινές συντάξεις.
Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι το εξής: Η κυβέρνηση, στο όνομα του να κλείσει η «αξιολόγηση» και να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ανάκαμψης για το κεφάλαιο, παίρνει μέτρα που βουλιάζουν το λαό βαθύτερα στη φτώχεια. Για να «χρυσώσει το χάπι», να διαχειριστεί τη λαϊκή δυσαρέσκεια και τις συνέπειες της πολιτικής της, υπόσχεται «αντισταθμιστικές παρεμβάσεις», οι οποίες, στο ένα σκέλος τους, περιέχουν μέτρα ενίσχυσης των μηχανισμών διαχείρισης της ακραίας φτώχειας και, στο άλλο, «αναπτυξιακά μέτρα» θωράκισης και ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου.
Μ' αυτήν την πραγματικότητα δεν πρέπει να συμβιβαστεί ο λαός. Και είναι μεγάλη ευκαιρία τα συλλαλητήρια της ερχόμενης Τρίτης, για να στείλει με τη μαζική συμμετοχή του το μήνυμα ότι δεν πιάνουν η κοροϊδία και οι ελιγμοί της κυβέρνησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου