Συνεννοούνται;

Δύο μέρες πριν από τη χειροδικία του φασιστοειδούς Τζήμερου στην Αλεξάνδρα Μπαλού, με πρόσχημα τις αφίσες του ΠΑΜΕ για την απεργία στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής, η Χρυσή Αυγή κατέθεσε Ερώτηση προς τον υπουργό Εσωτερικών, ζητώντας να προχωρήσει στις «νόμιμες ενέργειες» για να σταματήσει η ανάρτηση αφισών και πανό του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ σε «δημόσιους χώρους». Θυμίζουμε ότι ο Τζήμερος επιτέθηκε στο στέλεχος του ΚΚΕ αφού έσκισε τις αφίσες που καλούσαν στην απεργία, ενώ δικαιολόγησε την αθλιότητά του υπερασπιζόμενος την «καθαριότητα των δημόσιων χώρων». Και μην μπορώντας να συγκρατήσει το αντικομμουνιστικό του μένος, κάλεσε την «αστική δημοκρατία» να «βάλει όρια» στο ΚΚΕ. Δηλαδή, ο μεν θρασύδειλος Τζήμερος βγαίνει στα κανάλια και ζητάει «μέτρα» περιορισμού της δράσης του Κόμματος, φτάνοντας σε σημείο να μιλάει για «εγκληματική οργάνωση», οι δε ναζιστές βουλευτές απευθύνονται απευθείας στα υπουργεία ζητώντας παρόμοια μέτρα! Είναι αυτό που λέμε «τα μεγάλα (φασιστοειδή) πνεύματα συναντώνται»...

«Ξαναζεσταμένα» συνθήματα... 

 

Το γνωστό και δοκιμασμένο πολλάκις σύνθημα των «εθνικοποιήσεων» κατέβασε από το ράφι ο σοσιαλδημοκράτης ηγέτης των Εργατικών στη Βρετανία, Τζ. Κόρμπιν, παρουσιάζοντας το «μανιφέστο» του ενόψει των εκλογών. Σ' αυτό περιλαμβάνονται προτάσεις για επιστροφή στο κράτος των σιδηροδρόμων, των βασιλικών ταχυδρομείων, όπως και για την κατάργηση των διδάκτρων στα πανεπιστήμια, που έχουν φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη, μετά την εισαγωγή του «κλιμακωτού» συστήματος, πριν από περίπου 10 χρόνια, από τους... Εργατικούς. Τις εξαγγελίες αυτές υιοθέτησαν ακαριαία σχεδόν οι «όμορες» πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα, που επιχειρηματολογούν κατά των ιδιωτικοποιήσεων, προσπαθώντας να στρατεύσουν τους εργαζόμενους σε «μάχες οπισθοφυλακών» και εναλλακτικά σχήματα συμπράξεων με ιδιώτες, αξιοποιώντας συνθήματα όπως το λεγόμενο «δημόσιο συμφέρον» κ.ο.κ. Τα ίδια δηλαδή που έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ, προτού αναλάβει την αστική διαχείριση και αποφανθεί ότι το «δημόσιο» - όπως λέει - συμφέρον της ανάκαμψης προς όφελος του κεφαλαίου απαιτεί σε αυτή τη φάση άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας για το κεφάλαιο.

... μακριά από τις λαϊκές ανάγκες

 

Τι επιβεβαιώνεται απ' όλα τα παραπάνω; Οτι όσο η οικονομία και η εξουσία βρίσκονται στα χέρια των καπιταλιστών, ιδιωτικοποιήσεις και κρατικοποιήσεις εναλλάσσονται, όπως η άμπωτη και η πλημμυρίδα, για να εξυπηρετήσει το αστικό κράτος τις ανάγκες του κεφαλαίου, κάτω από οποιαδήποτε συγκυρία: Πότε ιδιωτικοποιώντας για να ανοίξουν νέα πεδία κερδοφορίας και να βρουν κερδοφόρα διέξοδο συσσωρευμένα κεφάλαια που λιμνάζουν και πότε κρατικοποιώντας, ώστε το αστικό κράτος να αναλάβει τη χασούρα και να «εγγυηθεί» ένα νέο κύκλο κερδοφορίας. Στο επίκεντρο έτσι κι αλλιώς είναι οι ανάγκες του κεφαλαίου, το κυνήγι της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Οι εργαζόμενοι, εκεί κι εδώ, το έχουν ξαναδεί το έργο. Πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα, προτάσσοντας τις δικές τους σύγχρονες ανάγκες. Η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, με την οικονομία και την εξουσία στα χέρια της εργατικής τάξης, ο πανεθνικός κεντρικός σχεδιασμός, οι νέες - κομμουνιστικές σχέσεις παραγωγής, είναι αυτά που μπορούν να αλλάξουν πραγματικά την κατάσταση και να τις ικανοποιήσουν.

Παίζει σε βολικό γήπεδο

 

Φαίνεται πως για την κυβέρνηση η πρόσφατη απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να οδηγήσει την υπόθεση εκεί που βολεύει, δηλαδή στο οικονομικό σκέλος της υπόθεσης, που βέβαια είναι σοβαρό για τους εργαζόμενους, αλλά από μόνο του μπορεί να αξιοποιηθεί για αποπροσανατολισμό. Δεν είναι τυχαίο ότι χτεσινές διαρροές από το Μαξίμου έλεγαν ότι «η κυβέρνηση θα αναλάβει οποιαδήποτε πρωτοβουλία, νομοθετική ή άλλη, ώστε κανένας άνθρωπος να μη χρειαστεί να επιστρέψει χρήματα ή να μην πληρωθεί». Την ίδια στιγμή όμως, πέρα από το οικονομικό σκέλος σε ό,τι αφορά το εργασιακό καθεστώς, φροντίζουν να ξεκαθαρίζουν ότι το Σύνταγμα δεν προβλέπει τη μετατροπή των Συμβάσεων σε αορίστου χρόνου, άρα, το δικαίωμα για μόνιμη και σταθερή δουλειά. Επομένως, χιλιάδες άνθρωποι θα εξακολουθήσουν να βρίσκονται στον αέρα...

Ριζοσπάστης