ΝΑΤΟ Επικίνδυνα σχέδια σε όλα τα μέτωπα με «αναβαθμισμένη» ελληνική εμπλοκή

Μια ανασκόπηση των προτεραιοτήτων που θέτει η λυκοσυμμαχία για το 2018, έχοντας προετοιμάσει το έδαφος ήδη από τη χρονιά που φεύγει

Μόνιμη είναι η «συνεισφορά» στη ΝΑΤΟική δύναμη SNMG2

Συγκεκριμένες προτεραιότητες έχει βάλει μπροστά το ΝΑΤΟ για το 2018, με ...φόρα από το 2017. Αποφάσεις που ανεβάζουν το θερμόμετρο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για τον έλεγχο αγορών, πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων, ενώ αγγίζουν και τον ελληνικό λαό, με δεδομένη την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να παίξει «στα γεμάτα» σε τέτοια σχέδια, επιδιώκοντας να αναβαθμίσει το γεωπολιτικό της ρόλο για το κεφάλαιο, ως κόμβο μεταφορών και Ενέργειας.
Ηδη η Σύνοδος των υπουργών Εξωτερικών των κρατών - μελών του ΝΑΤΟ, που συνεδρίασε αρχές Δεκέμβρη στις Βρυξέλλες, όπως και άλλες διαβουλεύσεις που προηγήθηκαν ή βρίσκονται σε εξέλιξη και θα ενταθούν τους επόμενους μήνες, έθεσαν την ατζέντα για τη Σύνοδο Κορυφής του ιμπεριαλιστικού οργανισμού τον ερχόμενο Ιούλη, όπου θα παρθούν στο ανώτατο επίπεδο νέες σχετικές αποφάσεις.
Ενα βασικό ζήτημα που προτάσσεται είναι η ακόμα στενότερη συνεργασία με την ΕΕ. Το ΝΑΤΟ θέλει η ΕΕ να ενδυναμώνεται στρατιωτικά και να αναλαμβάνει πρόσθετα βάρη όχι μόνο σε οικονομικό, αλλά και σε επιχειρησιακό επίπεδο (παροχή πρόσθετου οπλισμού, μέσων και προσωπικού για αποστολές). Δεν θέλει όμως να «αυτονομείται» ως προς το επιχειρησιακό της σκέλος, αλλά να δρα «συμπληρωματικά» στο ΝΑΤΟ.

Από τη Σύνοδο των ΥΠΕΞ του ΝΑΤΟ στις αρχές Δεκέμβρη

Την ίδια ώρα στην ΕΕ, μια σειρά παράγοντες αναφέρουν ότι το Brexit ανοίγει νέες προοπτικές και δυνατότητες για τη στρατιωτική αναδιάταξη δυνάμεων και ρόλων εντός της, «φωτογραφίζοντας» την επιθυμία ισχυρών κρατών - μελών να αναβαθμιστούν σε επίπεδο στρατιωτικού ηγήτορα εντός ΕΕ, όσο και να έχουν τις δικές τους αυτοτελείς στρατιωτικές δυνατότητες για την υπεράσπιση των συμφερόντων των μονοπωλίων τους όπου Γης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι αστικά επιτελεία στην Ελλάδα περιγράφουν τη στρατιωτική ενδυνάμωση της ΕΕ και ως «ευκαιρία» για να αναλάβει η χώρα αναβαθμισμένους ρόλους, αντιμετωπίζοντας ωστόσο με καχυποψία οποιαδήποτε σκέψη για αυτοτελή δράση, έξω από το ΝΑΤΟ.

Η «νέα ναυαρχίδα»

Ανάμεσα στις προτεραιότητες του ΝΑΤΟ ως προς την ΕΕ, πέρα από τη στρατιωτική συνεργασία, όπως μορφοποιείται π.χ. στη Μεσόγειο με τη διασύνδεση των ναυτικών επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ, «Sea Guardian», και της ΕΕ, «Sophia», για τον έλεγχο του θαλασσίου διαύλου, ιεραρχείται πλέον ψηλά και η λεγόμενη στρατιωτική κινητικότητα («military mobility») ως «νέα ναυαρχίδα της συνεργασίας μας», όπως έλεγε χαρακτηριστικά πριν από μερικές βδομάδες ο ίδιος ο γγ του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ.
«Σε ένα απρόβλεπτο περιβάλλον ασφαλείας, τα στρατεύματά μας και ο εξοπλισμός μας πρέπει να μπορούν να κινούνται γρήγορα όποτε τα χρειαζόμαστε. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας για την ασφάλειά μας», προσέθετε.

Από τη ΝΑΤΟική άσκηση «Gordian Knot» στο Γ' Σώμα Στρατού

Οι στόχοι αυτοί έρχονται να απαντήσουν στις επισημάνσεις ΝΑΤΟικών στρατιωτικών διοικητών, που εδώ και πολύ καιρό αναφέρουν με νόημα ότι «είναι πιο εύκολο ένα προσφυγόπουλο από τη Συρία να φτάσει στο Παρίσι, παρά ένα φορτίο πυρομαχικών από τη Λισαβόνα στην Πολωνία», προσβλέποντας σε ταχύτερη και ευκολότερη μετακίνηση πολυεθνικών στρατιωτικών δυνάμεων στο έδαφος κρατών - μελών της ΕΕ.
Σ' αυτήν την κατεύθυνση, οι ΝΑΤΟικοί αξιωματούχοι ζητούν μείωση γραφειοκρατικών διαδικασιών, απαιτούμενων αδειών και άλλων «τυπικών» κωλυμάτων, που βέβαια πολλές φορές μόνο τέτοια δεν είναι, αλλά αντανακλούν διαφορετικές προσεγγίσεις και ενδοαστικές αντιθέσεις στο εσωτερικό του ευρωατλαντικού άξονα, με βάση και τα διαφορετικά συμφέροντα.
Οπως και να 'χει, η ελληνική κυβέρνηση επιδιώκει να παίζει η χώρα βασικό ρόλο κόμβου για τους ΝΑΤΟικούς. Ο ίδιος ο υπουργός Αμυνας, Π. Καμμένος, δήλωνε πρόσφατα ότι η Ελλάδα «διαθέτει το πιο σύγχρονο δίκτυο αερολιμενικών και λιμενικών διευκολύνσεων, διά των οποίων μπορεί να μεταφέρει ταχύτατα και με ασφάλεια οποιονδήποτε όγκο προσωπικού, υλικών, μέσων και δυνατοτήτων από και προς τον ηπειρωτικό κορμό της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, των Βαλκανίων και των ακτών της Μαύρης Θάλασσας, και τη Μέση Ανατολή. Αυτό το έχουν αντιληφθεί και οι ΗΠΑ, οι οποίες αξιοποιούν την πολιτική μας πρόθεση, αλλά και τις άριστες υπηρεσίες που μπορούμε να παρέχουμε, ιδιαίτερα στη βάση της Σούδας».
Στην ίδια κατεύθυνση, της γρήγορης μεταφοράς δυνάμεων προς τα Βαλκάνια και τη Μαύρη Θάλασσα, σχεδιάζεται και η εγκατάσταση βάσης αμερικανικών στρατιωτικών ελικοπτέρων στην Αλεξανδρούπολη, με βαριές και εδώ τις ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ώστε να προωθούνται άμεσα δυνάμεις σε όλο τον κάθετο άξονα προς τα Βαλκάνια και ακόμα βορειότερα, προς τη συνοριογραμμή με τη Ρωσία. Τον ίδιο στόχο εξυπηρετούν και διάφορες ΝΑΤΟικές ασκήσεις, όπως η «Noble Jump», με την Ελλάδα να αναλαμβάνει ρόλο «γέφυρας» για τη «διεκπεραίωση» σημαντικών στρατιωτικών δυνάμεων στη Ρουμανία.

Συγκέντρωση δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο

Παραπέρα, και σε άμεση σχέση με τη Σούδα, όπου ανεφοδιάζονται αμερικανικά και άλλα ΝΑΤΟικά πολεμικά πλοία καθ' οδόν για τη Συρία, στο ΝΑΤΟ παίρνουν ήδη θέσεις για την επόμενη μέρα στη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο. Οπως σημειώνουν ΝΑΤΟικοί αξιωματούχοι, η στρατιωτική ήττα του ISIS «δεν σημαίνει το τέλος της απειλής», κάνοντας σαφές ότι ο ευρωατλαντικός άξονας, στον ανταγωνισμό με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, δεν σκοπεύει να πάρει το πόδι του από τη Μέση Ανατολή, όπου έχουν αναπτύξει ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις η Ρωσία και άλλοι.
Να καταγραφεί ότι ανώτατες στρατιωτικές πηγές στην Ελλάδα σημειώνουν πως εδώ και κάποια χρόνια, ήδη από το τέλος της θητείας Ομπάμα, οι ΗΠΑ άρχισαν να μετατοπίζουν σημαντικές στρατιωτικές, κυρίως ναυτικές δυνάμεις, στον Ειρηνικό, στην κόντρα με την Κίνα (και με προκάλυμμα τη Βόρεια Κορέα), που πρόσφατα έριξε και δεύτερο αεροπλανοφόρο στη θάλασσα. Σύμφωνα με την ανάλυση των ίδιων επιτελείων, οι ΗΠΑ αφήνουν θέσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, τις οποίες σπεύδει να καλύψει η Ρωσία, αναβαθμίζοντας τη ναυτική κυρίως παρουσία της στην περιοχή, αλλά και τη χρήση της βάσης στο Ταρτούς της Συρίας.
Και εδώ η κυβέρνηση παρέχει σημαντικές υπηρεσίες στο ΝΑΤΟ, αφού διαθέτει την πλειοψηφία των πολεμικών πλοίων που συγκροτούν την SNMG2, τη ΝΑΤΟική αρμάδα που κατέπλευσε, κατόπιν πρόσκλησης και της ελληνικής κυβέρνησης, στο Αιγαίο, τάχα για τη διαχείριση του Προσφυγικού, ενώ στην πράξη, με επίκεντρο τις ελληνικές θάλασσες, απλώνει δυνάμεις σε Ανατολική και Κεντρική Μεσόγειο, όπως και στη Μαύρη Θάλασσα, για να ελέγχει τον πλου ρωσικών και άλλων πολεμικών πλοίων.

Καύκασος και Βαλκάνια

Στην κόντρα με τη Ρωσία, το ΝΑΤΟ συνεχίζει αδιάκοπα την ανάπτυξή του στη λεγόμενη «Ανατολική Γειτονία», το «μπάσιμο» δηλαδή σε πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες, όπως για παράδειγμα στη Γεωργία, με την κυβέρνηση της οποίας έχει ήδη μπει μπροστά ο σχεδιασμός για κοινή στρατιωτική άσκηση το 2019.
Η προετοιμασία αυτή συνιστά απάντηση και στις ασκήσεις τύπου «ΖΑΠΑΝΤ» («Δύση» στα ρωσικά) που διοργανώνει η Μόσχα με χώρες που παραμένουν στην επιρροή της, όπως η Λευκορωσία, πάνω στη συνοριογραμμμή με χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ, όπως η Πολωνία και οι Βαλτικές χώρες. Οι ρωσικές ασκήσεις μπαίνουν στο στόχαστρο αναλυτών του ΝΑΤΟ, που κατηγορούν τη Μόσχα ότι κινητοποιεί πολύ περισσότερα στρατεύματα και μέσα απ' ό,τι επισήμως δηλώνει, και δοκιμάζει πολύ πιο σύνθετα και επικίνδυνα σενάρια απ' αυτά που ανακοινώνει.
Επίσης, το ΝΑΤΟ συνεχίζει την «πολιτική ανοιχτών θυρών», την ένταξη και άλλων κρατών στη λυκοσυμμαχία, με επίκεντρο τις διεργασίες για ένταξη των χωρών των Δ. Βαλκανίων στο ΝΑΤΟ, αλλά και στην ΕΕ (όσων δεν είναι ήδη μέλη στους δύο ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς).
Ελεγε επ' αυτού ο Στόλτενμπεργκ στη Σύνοδο των ΥΠΕΞ: «Οι διαδοχικοί γύροι διεύρυνσης έχουν εξασφαλίσει την ειρήνη στην Ευρώπη και άνοιξαν το δρόμο για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Η προσχώρηση του Μαυροβουνίου στη Συμμαχία φέτος είναι το τελευταίο παράδειγμα».
Πρόσθεσε ακόμα ότι «η ένταξη μιας χώρας είναι απόφαση που αφορά τις υποψήφιες χώρες και τους 29 συμμάχους. Κανείς άλλος δεν έχει δικαίωμα βέτο», «δείχνοντας» προς τις ρωσικές αντιδράσεις για την προσχώρηση του Μαυροβουνίου στο ΝΑΤΟ, αλλά και τις αντίστοιχες για τη σύσφιξη των σχέσεων ΝΑΤΟ - Σερβίας. Την οποία Σερβία ο Στόλτενμπεργκ φρόντισε να ευχαριστήσει δημόσια για τη συνεισφορά της στον πόλεμο του ΝΑΤΟ «ενάντια στην τρομοκρατία»...
Στο ίδιο μοτίβο, στο ΝΑΤΟ έχουν συμφωνήσει, καθ' οδόν προς τη Σύνοδο Κορυφής του Ιούλη, τον Απρίλη στην προσεχή Σύνοδο των ΥΠΕΞ του ΝΑΤΟ να επανεξετάσουν την «πρόοδο» που έχουν κάνει χώρες ενδιαφερόμενες για ένταξη. Πρόκειται για άλλο ένα θέμα στο οποίο η κυβέρνηση αναλαμβάνει «ρόλους» στα Βαλκάνια, και ειδικότερα στην περίπτωση της ένταξης της ΠΓΔΜ και των άλλων χωρών των Δ. Βαλκανίων στη λυκοσυμμαχία, όπως δείχνει και η επίσπευση των διαδικασιών για να κλείσει η εκκρεμότητα του ονόματος με τη γείτονα, μέσα στο α' εξάμηνο του 2018.

Αλλα μέτωπα

Σε μια σειρά άλλα μέτωπα και πεδία αντιπαράθεσης, οι ΝΑΤΟικοί είναι αποφασισμένοι να «τρέξουν» σχέδια αναβάθμισης των ικανοτήτων τους στον λεγόμενο κυβερνοπόλεμο, «φωτογραφίζοντας» και εδώ ως κύρια απειλή τη Ρωσία, καθώς της προσάπτουν κατηγορίες ότι κατά καιρούς εξαπολύει επιθέσεις που πλήττουν τα συστήματα διαχείρισης και τα «δίκτυα υποδομών στρατηγικής σημασίας», όπως χαρακτηρίζουν και μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.
Επίσης οι ΝΑΤΟικοί δηλώνουν «δεσμευμένοι» στην «αποστολή» τους στο Αφγανιστάν, όπου έχουν αποφασίσει ήδη αποστολή επιπλέον 3.000 ανδρών, στην αντίστοιχη παροχή «εκπαίδευσης και βοήθειας» στο Ιράκ. Πλέον, «συζητούν» ώστε να πάρουν και επισήμως τις σχετικές αποφάσεις στη Σύνοδο Κορυφής του Ιούλη 2018, για το «πώς μπορούν να χτίσουν πάνω στις υφιστάμενες δραστηριότητές τους σε Ιράκ και Ιορδανία», π.χ. με την ίδρυση ενός ΝΑΤΟικού Κέντρου Διαχείρισης Κρίσεων στην Ιορδανία.
Είναι και αυτό ένα θέμα στο οποίο η κυβέρνηση επιδιώκει πιο ενεργό ρόλο, λειτουργώντας ως «σύνδεσμος» προς ενίσχυση των σχέσεων ΝΑΤΟ - Ιορδανίας. Εχει στήσει, άλλωστε, σχήμα «τριμερούς συνεργασίας» - μαζί με την Κύπρο - διαφημίζοντας την Ιορδανία ως «μετριοπαθή μουσουλμανική χώρα». Σε αυτό το μοτίβο, στις 16 Γενάρη θα πραγματοποιηθεί τριμερής Σύνοδος Κορυφής στη Λευκωσία, με παρουσία και του βασιλιά Αμπντάλα Β', ενώ κατά κυπριακές πηγές, στο επίκεντρο της τριμερούς θα βρίσκονται τα Ενεργειακά.

Ενισχυμένη ελληνική «συνεισφορά»

Η ελληνική συμμετοχή και «συνεισφορά» στους επικίνδυνους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς αναμένεται να «εμπλουτιστεί» περαιτέρω τη χρονιά που έρχεται, καθώς στην παροχή προσωπικού και μέσων για την εκτέλεση αποστολών, περιπολιών κ.λπ., στην υποστήριξη που παρέχει μέσω της Σούδας και στο σχεδιασμό για νέες βάσεις, έρχεται να προστεθεί και η ανάληψη ετοιμότητας από το Γ' Σώμα Στρατού για την εκτέλεση ΝΑΤΟικών αποστολών και επιχειρήσεων.
Συγκεκριμένα, το Γ' ΣΣ, με έδρα τη Θεσσαλονίκη, ετοιμάζεται από 1/7/2018 έως 30/6/2020 (σύμφωνα με το λεγόμενο «Long Term Rotation Plan» της λυκοσυμμαχίας) να αναλάβει καθήκοντα Διακλαδικού Στρατηγείου Δυνάμεων (με πολυεθνικό επιτελείο) του ΝΑΤΟ, έτοιμο να συντονίσει πάσης φύσης αποστολές και επιχειρήσεις, ανάμεσά τους και προβλεπόμενες από το άρθρο 5 του Συμφώνου της λυκοσυμμαχίας, περί «συλλογικής απάντησης», με στρατιωτικά μέσα, σε επίθεση που δέχεται ένα κράτος - μέλος του.
Θυμίζουμε το Γ' ΣΣ είναι χαρακτηρισμένο ως «NATO Rapid Deployable Corps - GR», ΝΑΤΟικό στρατηγείο άμεσης ανάπτυξης δυνάμεων. Σύμφωνα με όσα κατά καιρούς λέγονται στο υπουργείο Αμυνας, το Γ' ΣΣ/NRDC - GR είναι ο μοναδικός από τους μείζονες σχηματισμούς του Στρατού Ξηράς που έχει και «ΝΑΤΟική υπόσταση». Οτι είναι «ένα αξιόμαχο ΝΑΤΟικό Σώμα Στρατού, έτοιμο να αναπτυχθεί ταχέως, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου» και «να ανταποκριθεί σε ένα σενάριο κρίσης μεγάλης κλίμακας».
Για την ετοιμασία του ώστε να κάνει «δήλωση ανάληψης ετοιμότητας» για εμπλοκή, και μάλιστα με βασικό - καθοδηγητικό ρόλο, σε ΝΑΤΟικές επεμβάσεις, από 27/11 έως 7/12 έγινε στη Βόρεια Ελλάδα μία από τις μεγαλύτερες ασκήσεις που έχουν γίνει ποτέ στο ΝΑΤΟ και η μεγαλύτερη που έχει γίνει στην Ελλάδα σε επίπεδο «Συμμαχίας» (όπως διαφημίστηκε από τον ίδιο τον υπουργό Αμυνας), η «Gordian Knot 2017», στο πλαίσιο της λεγόμενης εθνικής αξιολόγησης του Γ' ΣΣ (από το ΓΕΕΘΑ), για το αν μπορεί να αναλάβει τα καθήκοντα που του ανατίθενται.
Επιπλέον, ακριβώς λόγω της σπουδαιότητας της «αποστολής» που καλείται να αναλάβει το Γ' ΣΣ εντός ΝΑΤΟ τους επόμενους μήνες, αναμένεται και αξιολόγησή του από τα ίδια τα κεντρικά του ΝΑΤΟ, Μάη και Ιούνη, οπότε και αναμένεται στην Ελλάδα, ως επικεφαλής της ομάδας αξιολογητών, ο διοικητής των χερσαίων δυνάμεων του ΝΑΤΟ που εδρεύουν στην Ευρώπη (LANDCOM) ή και ο ίδιος ο ανώτατος διοικητής όλων των ΝΑΤΟικών δυνάμεων Ευρώπης (SACEUR), Αμερικανοί στρατηγοί και οι δύο. Η ΝΑΤΟική αξιολόγηση θα γίνει στο πλαίσιο της άσκησης του ΝΑΤΟ «TRIDENT JAGUAR 2018».
Για την «Gordian Knot» κινητοποιήθηκαν 1.167 άτομα, αξιωματικοί και υπαξιωματικοί από 16 χώρες. Εβαλαν στο «παιχνίδι» και πολιτικό προσωπικό, π.χ. στελέχη οργανώσεων όπως οι «Γιατροί χωρίς Σύνορα» και ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός, αλλά και φοιτητές πανεπιστημίων που βοήθησαν π.χ. στον τομέα της «επικοινωνίας» - ΜΜΕ, υλοποιώντας ένα κομμάτι δουλειάς του ΝΑΤΟ που κομψά ονοματίζεται διεύρυνση της «επιρροής» του.
Το Στρατηγείο διασυνδέθηκε με 5 ταξιαρχίες, από Ελλάδα, Ρουμανία, Βουλγαρία, Ιταλία και Ισπανία, που υποτίθεται ότι κινητοποίησε για υλοποίηση του σεναρίου της άσκησης, το οποίο προέβλεπε την ανάπτυξη ΝΑΤΟικής δύναμης για την αποκατάσταση της «ασφάλειας» σε χώρα που παραπέμπει σε Βαλτική, Μαύρη Θάλασσα ή Μέση Ανατολή. Για πρώτη φορά στο πλαίσιο τέτοιων ασκήσεων, ανέπτυξαν και σενάρια «επικοινωνιακών» - ψυχολογικών επιχειρήσεων, όπως επίσης αναπαρήγαγαν μοντέλα επαφών και «αξιοποίησης» «παραγόντων - κλειδί» που δρουν στο εσωτερικό της φανταστικής χώρας όπου, κατά το σενάριο, επεμβαίνει το ΝΑΤΟ.