Προβοκάτορες και προβοκάτσιες

Προβοκάτορες και προβοκάτσιες

(ή, η πλαστογραφία στην αστική πολιτική)

Είναι πια γνωστή ανά το πανελλήνιο η προβοκάτσια κατά του ΚΚΕ που έκανε μιλώντας στον ALTER, το βράδυ της Τρίτης, ο βουλευτής της ΝΔ, υποψήφιος υπερνομάρχης της και δημοσιογράφος (!) Αργύρης Ντινόπουλος. Η προβοκάτσια βρίσκεται στο γεγονός ότι ο παραπάνω χρησιμοποίησε άθλια μέσα για να χτυπήσει το ΚΚΕ, ρίχνοντας στο τραπέζι της συζήτησης ένα πλαστό έγγραφο που κατασκεύασαν μυστικές υπηρεσίες του ιμπεριαλισμού και το οποίο δημοσιεύτηκε την Κατοχή σε εφημερίδες του Γκαίμπελς και σε ντόπιες που υμνούσαν τους κατακτητές.

Πρόκειται για το περιβόητο «Σύμφωνο Πετριτσίου», σύμφωνα με το οποίο το ΚΚΕ παραχώρησε το 1943 τη Μακεδονία στη Βουλγαρία, για την ακρίβεια στη σχεδιαζόμενη να δημιουργηθεί «Βαλκανική Ενωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών»! Αυτό το κατασκευασμένο έγγραφο ο Ντινόπουλος παρουσίασε ως απόδειξη (!) της ...προδοτικής στάσης του ΚΚΕ!! Είναι ενέργεια, που, εκτός των άλλων, δείχνει και τον άνθρωπο...
Νομίζει ότι διαθέτει το ανάστημα να γίνει τιμητής του ΚΚΕ; Το ΚΚΕ δεν έχει να απολογηθεί σε κανέναν. Είναι γνωστές οι θυσίες χιλιάδων και χιλιάδων νεκρών του. Γνωστά είναι και ο βίος και η πολιτεία όλων των κομμάτων και εκείνης της περιόδου. Ο Ντινόπουλος πήγε σε δημόσια συζήτηση έχοντας στις αποσκευές του το συνειδητό ψεύδος.

Το περιβόητο «Σύμφωνο του Πετριτσίου», που υποτίθεται ότι υπέγραφε εκ μέρους του ΚΚΕ ο Γιάννης Ιωαννίδης και εκ μέρους του ΚΚ Βουλγαρίας κάποιος Δουσάν Δασκάλωφ (ανύπαρκτο πρόσωπο) έλεγε τα εξής, όπως δημοσιεύτηκε το 1947 στην έκδοση του υφυπουργείου Τύπου και Πληροφοριών με τον τίτλο «Η ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΒΟΥΛΗ» (σελ. 11):

«ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΟΝ

Το Κομμουνιστικόν Κόμμα Ελλάδος και το Κομμουνιστικόν Κόμμα Βουλγαρίας ύστερα από την διάλυση της Κομ. Διεθν. έχοντας υπ' όψη την ως τώρα πολιτικήν γραμμήν της Κομ. Διεθν. και τις τελευταίες οδηγίες της και με την επιθυμίαν να εργασθούν από κοινού για την ταχύτερη και αποτελεσματικώτερη δράση της με τελικό σκοπό την εγκαθίδρυση στην Βαλκανικήν Ενωσης Σοβιετικής Δημοκρατίας και να λύσουν μια για πάντα τις διαφορές ανάμεσα στους λαούς της Βαλκανικής, αποφασίζουν με τους αντιπροσώπους των που υπογράφουν το σύμφωνον αυτό:
1ον) Του συντρόφου Γιάννη Ιωαννίδη εκ μέρους του ΚΚΕ και
2ον) του Δουσάν Δασκάλωφ εκ μέρους του ΚΚΒ τα εξής:
1) Τελικός σκοπός και των δύο κομμάτων καθορίζεται η εγκαθίδρυση στην Βαλκανικήν Ενωσης Σοβιετικών Δημοκρατιών, που θα περιλαμβάνει την Ελλάδα, την Μακεδονία και την Σερβία.
2) Τα ΚΚ Ελλάδος και Βουλγαρίας είναι ελεύθερα να κανονίσουν την τακτική της δράσης τους για να φθάσουν στον τελικό σκοπό όπως αυτά νομίζουν καλύτερα.
3) Για την ασφάλεια των συνόρων από Β. και τα δύο κόμματα θα εργασθούν ώστε τα σύνορα της Βουλγαρίας και της Σερβίας να πιάνουν από τον Δούναβη με τέλος Β. του Φιούμε στην Αδριατική.
4) Στην Βουλγαρία θα δοθεί διέξοδος εδαφική στο Αιγαίο.
5) Η Ισταμπούλ και τα στενά των Δαρδανελλίων να αποτελέσουν ανεξάρτητη και αυτόνομη Δημοκρατία υπό τον έλεγχο της ΕΣΣΔ Ρωσίας.
6) Η Μακεδονία, η Ελληνική, Βουλγαρική και Σερβική, δηλαδή η χώρα που συμπεριλαμβάνεται μέσα στον ποταμό Νέστο και το όρος Ροδόπη, τα όρη Ρύλα, Οσνικώφ Σαρ (Σκάρδος) από Β. τις Αλβανικές Αλπεις και την Πίνδο από Δυσμάς το όρος Ολυμπος και το Αιγαίο από Νότον με την νήσον Θάσον θα αποτελέσουν ανεξάρτητη αυτόνομη Σοβ. Δημοκρατία μέσα στην Ενωση Σ.Σ.Δ. της Βαλκανικής.
Επίσημη γλώσσα θα είναι η ελληνική και η βουλγαρική.
Το σύμφωνο αυτό διατυπώθηκε ελληνικά και βουλγαρικά.

Πετρίτσι 12 Ιούλη 1943

Για το ΚΚΕ

(υπ.) Γιάννης Ιωαννίδης

Για το ΚΚΒ

(υπ.) Δουσάν Δασκάλωφ»

(Ακριβές αντίγραφον εκ του ευρεθέντος εις το χωρίον Μπούλα Κομμουνιστικού Αρχείου).
Το παραπάνω πλαστό έγγραφο είχε επικαλεστεί στις 20 του Δεκέμβρη 1992, με άρθρο στο «Βήμα», και ο Γιάννης Μαρίνος, δημοσιογράφος και πρώην ευρωβουλευτής της ΝΔ, προκειμένου να επιτεθεί στο ΚΚΕ. Τελικά όμως αναγκάστηκε να παραδεχτεί δημόσια στην ίδια εφημερίδα (10 του Γενάρη 1993) ότι το έγγραφο ήταν πλαστό.

Ποιος ήταν ο κατασκευαστής αυτού του εγγράφου; Απαντώντας σε αυτή την ερώτηση ο Γιάννης Ιωαννίδης είπε: «Φυσικά η Ιντέλιτζενς Σέρβις» (Αναμνήσεις Γιάννη Ιωαννίδη - μαγνητοφωνημένη αφήγηση στον Αλέκο Παπαπαναγιώτου). Οσον αφορά τον Δασκάλωφ, ο Γιάννης Ιωαννίδης σημείωσε: «Μα και μέχρι σήμερα δεν μπόρεσα να μάθω τι διάολο ήταν αυτό το όνομα. Υπάρχει, δεν υπάρχει; Είναι πραγματικό όνομα ή δεν είναι;».

Το πλαστό έγγραφο καταγγέλθηκε από το ΚΚΕ, ο ίδιος ο Γιάννης Ιωαννίδης μάλιστα είπε: «Εκείνη την ημέρα (σ.σ. δηλαδή στις 12 Ιούλη 1943), το απόγευμα, εγώ είχα ανταμώσει με τον Σβώλο και είχαμε συνεργασία. Καθορίσαμε τη συνάντηση και για την άλλη μέρα. Το πρωί εκείνης της μέρας βγήκαν οι εφημερίδες με πηχυαίους τίτλους για το σύμφωνο Ιωαννίδη - Δασκάλωφ».
Για το ίδιο ζήτημα ο καθηγητής Χάγκεν Φλάισερ έγραψε: «Αυτό το περίφημο "Σύμφωνο Πετριτσίου" θα παίζει σημαντικό ρόλο στην αντικομμουνιστική "διαφώτιση", ιδίως κατά τα τέλη του 1943 και πάλι το Μάιο του 1944». Ο ίδιος αναφέρεται και σε ένα άλλο προβοκατόρικο «σύμφωνο» με ημερομηνία 10 Αυγούστου 1943, «με το οποίο το ΚΚΕ δήθεν δεσμεύτηκε απέναντι στο αλβανικό απελευθερωτικό μέτωπο LNC να παραχωρήσει ολόκληρη την Ηπειρο, ως αντάλλαγμα για την υποστήριξή του» («Στέμμα και Σβάστικα», τ. 2, σελ. 91).
Παρόμοια προβοκατόρικα κείμενα υπήρξαν και άλλα, τόσο στη διάρκεια της Κατοχής όσο και μετά. Ενα από αυτά εμφανίστηκε να έχει την υπογραφή του Νίκου Ζαχαριάδη και του Ρωσογιουγκοσλάβου αξιωματικού Γαβρίλοβιτς και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ελληνικόν Αίμα». Η ηγεσία του ΚΚΕ το κατήγγειλε και μήνυσε τους διευθυντές της εφημερίδας Πηνιάτογλου, Βοβολίνη και Μήλιο για συκοφαντία. Στη δίκη αποδείχτηκε η πλαστότητα του περιβόητου «συμφώνου», όπως αποφάσισε και το δικαστήριο.
Σε αυτή τη δίκη μάρτυρες κατηγορίας αναφέρθηκαν και στο ψευτοσύμφωνο Ιωαννίδη - Δασκάλωφ. Ο Νεόκοσμος Γρηγοριάδης απαντώντας σε ερώτηση, για το τι γνωρίζει σχετικά με το σύμφωνο Ιωαννίδη - Δασκάλωφ, κατέθεσε:
«Συκοφαντικό. Ο Ιωαννίδης ούτε μία στιγμή δεν έφυγε από την Αθήνα και συνεπώς τα λεγόμενα (...) είναι ένα ψεύδος ακόμη. Το ξέρω καλά σαν πρόεδρος της ΚΕ του ΕΛΑΣ».
Ο στρατηγός Ευριπίδης Μπακιρτζής κατέθεσε για το ίδιο «σύμφωνο» ότι: «Ο πρεσβευτής της Ελλάδος στο Παρίσι κ. Περικλής Αργυρόπουλος διέψευσε σε γαλλικά φύλλα την είδηση, χαρακτηρίζοντάς το συκοφαντικό και τονίζοντας ότι συντάχτηκε στη βουλγαρική πρεσβεία της Αθήνας».
Ο Νίκος Ζαχαριάδης κατέθεσε στην ίδια δίκη ότι το πλαστό σύμφωνο το διάβασε όταν ήταν στο Νταχάου, στο επίσημο όργανο του χιτλερισμού «Φέλκισε Μπεομπάχτερ», και τόνισε: «Τα σύμφωνα αυτά τα χάλκευαν η Γκεστάπο και οι κύκλοι της διεθνούς αντίδρασης». (Ολες οι παραπάνω μαρτυρικές καταθέσεις περιέχονται στην απάντηση που έδωσε το Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ στο δημοσίευμα του Γιάννη Μαρίνου - «Το Βήμα», 10/1/1993).
Τα γεγονότα λοιπόν είναι καταλυτικά. Το πιο αποστομωτικό στις ιμπεριαλιστικές μηχανορραφίες αποτελεί η «απόφαση του Πολιτικού Γραφείου πάνω στην καινούργια βουλγαρική επιδρομή», με ημερομηνία 10 του Ιούλη 1943 και δημοσίευση στο «Ριζοσπάστη» στις 18 του Ιούλη 1943, όπου ανάμεσα σε άλλα διαβάζουμε: «Το Πολιτικό Γραφείο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ (...) καλεί ολόκληρο τον ελληνικό λαό, όλες τις οργανώσεις και κόμματα να συνενώσουν τις δυνάμεις τους σε πανεθνικό απελευθερωτικό πόλεμο για τη σωτηρία της ελληνικής Μακεδονίας, της Δυτικής Θράκης, για τη λευτεριά της σκλαβωμένης Ελλάδας (...) Θάνατος στους γερμανοϊταλοβουλγάρους επιδρομείς! Ζήτω η ελληνική Μακεδονία και η Δυτική Θράκη!». (Το ΚΚΕ - Επίσημα Κείμενα, τόμος 5ος, σελ. 161 - 162).
Παρ' όλα αυτά το πλαστό «Σύμφωνο του Πετριτσίου» χρησιμοποιήθηκε κατά του ΚΚΕ και στη Σύσκεψη του Λιβάνου από τον Γεώργιο Παπανδρέου, καθώς και από άλλους αστούς πολιτικούς. Το ίδιο χρησιμοποιήθηκε και την προηγούμενη χρονιά, το 1943, από διάφορες αστικές πολιτικές δυνάμεις. Ηταν η χρονιά που το ΚΚΕ και το ΕΑΜ οργάνωναν διαδηλώσεις στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις με αφορμή την επέκταση της βουλγαρικής κατοχής στη Μακεδονία - Θράκη.

Λίγες μέρες πριν από την υποτιθέμενη σύναψη του περιβόητου «Συμφώνου του Πετριτσίου» (5 του Ιούλη 1943) υπογράφτηκε στην Καστανιά το τελικό κείμενο του συμφωνητικού προσχώρησης του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ στο Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής. Ηταν οι ίδιες μέρες που το ΚΚΕ και το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ είχαν αρνηθεί την προσχώρηση στο Βαλκανικό Στρατηγείο, που είχε προτείνει η ηγεσία του ΚΚ Γιουγκοσλαβίας. Ενας από τους λόγους της διαφωνίας του ΚΚΕ ήταν η επιδίωξη του ΚΚ Γιουγκοσλαβίας να υιοθετηθεί η γραμμή της ελεύθερης Μακεδονίας στο πλαίσιο της μεταπολεμικής Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας. Μ' αυτό το στόχο είχε συγκροτηθεί η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚ Μακεδονίας, ως τμήματος του ΚΚ Γιουγκοσλαβίας.

Δείχνει και η προβοκάτσια των Ντινόπουλων ότι το προσωπικό της πλουτοκρατίας δε διστάζει να χρησιμοποιήσει κανένα μέσο, άρα δείχνει και ότι οι κομμουνιστές χρειάζεται να επαγρυπνούμε.

Του
Μάκη ΜΑΪΛΗ