Φιλελεδοχιπστερισμός, το ανώτερο στάδιο του ντροπαλού φασισμού

Κατιούσα

Το μόνο χειρότερο πράγμα από  έναν  χίπστερ φιλελέ είναι ένας  χίπστερ  φιλελέ που νομίζει πως διαθέτει χιούμορ. Κάτι που αποδεικνύει το  “inbox” της Άθενς Βόις, όπου  μεταξύ άλλων εξυπνάδων που κρατούν την πρώιμα καλοκαιρινή ατμόσφαιρα σε θερμοκρασία δωματίου, εντοπίζει κανείς και την εξής ατάκα: “Ισλαμοφασισμός, το ανώτερο στάδιο του αναρχοκομμουνισμού”. Λίγο ισλάμ, λίγο αναρχία και ο θρύλος τους, σε μια φοβερή πύκνωση ιδεολογικού αχταρμά σε έξι μόνο λέξεις. Η θεωρία των δύο άκρων γίνεται των τεσσάρων, για να μη μείνει εχθρός που δεν κατατρόπωσαν σκωπτικά  οι φιλελέ χωρατατζήδες. Δε θα σταθούμε εδώ στο αν στέκεται νοηματικά ο όρος αναρχοκομμουνισμός, αν είναι οξύμωρο, ταυτολογία ή απλώς θέμα οπτικής, εξάλλου εν προκειμένω είναι σαφές ότι χρησιμοποιείται με τη χωροφυλακίστικη ερμηνεία της λέξης στα σιξτις. Εκείνο ωστόσο που έχει μεγάλο ενδιαφέρον είναι η έννοια του ισλαμοφασισμού, που όπως λέει κι ο δικός μας Μώμος υπονοεί ευθέως ότι οι φασίστες κατά κανόνα είναι χριστιανοί η έστω πως οι ισλαμιστές συνήθως δεν είναι.


Σε κάθε περίπτωση η θεωρία των διαδοχικών πάτων που είχε διατυπώσει κάποτε ο Σαββόπουλος, (προφητικά για τον εαυτό του, θα έλεγε κάποιος κακεντρεχής) βρίσκει εδώ την πλήρη εφαρμογή της. Μπορεί ο εμπνευστής της ατάκας να πήρε την ιδέα από τους ομοϊδεάτες του στο τουιτερ, που παρομοίαζαν την προσπάθεια αποκαθήλωσης του αγάλματος του Τρούμαν με εκείνες των τζιχαντιστών σε αρχαία μνημεία ρου Ιράκ και της Συρίας. Γενικότερα αν έχεις μάθει ιστορία ιδεών και πολιτική θεωρία στη ΔΑΠ δεν κρύβεται και κυρίως δε συμμαζεύεται.