«Κρίκος» κλιμάκωσης

Η αποχώρηση των ΗΠΑ από τη διεθνή συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν είναι ένας ακόμα «κρίκος» στην κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας στην περιοχή και της αντιπαράθεσης ισχυρών καπιταλιστικών κρατών και κέντρων. Οι χτεσινές νέες επιδρομές του Ισραήλ σε συριακό έδαφος υπογραμμίζουν ακόμα περισσότερο τον κίνδυνο γενίκευσης της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης στη Μ. Ανατολή.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μπορεί να παριστάνει ότι δεν εμπλέκεται σε αυτό το κουβάρι, όμως η αλήθεια είναι ότι συμμετέχει «μέχρι τα μπούνια» στους βρώμικους σχεδιασμούς για λογαριασμό της αστικής τάξης. Από το «ξέπλυμα» στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και τις συμφωνίες με την κυβέρνηση των ΗΠΑ για αναβάθμιση της συνεργασίας τους, μέχρι την ανάληψη ρόλων στην ευρύτερη περιοχή, όλα σηματοδοτούν τη βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στις επικίνδυνες εξελίξεις.
Αλλωστε, λίγες μόλις ώρες προτού οι ΗΠΑ ανακοινώσουν ότι σπάνε τη συμφωνία με το Ιράν και το Ισραήλ βομβαρδίσει τη Συρία, ο Ελληνας πρωθυπουργός, στην Τριμερή Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ, δήλωνε ότι συμμερίζεται τις «ανησυχίες» του Ισραηλινού πρωθυπουργού απέναντι στο Ιράν, αναπαράγοντας όλα τα προσχήματα των ΗΠΑ και του Ισραήλ για κλιμάκωση των απειλών.
Από την άλλη, ο Αλ. Τσίπρας αναγόρευε τις ΗΠΑ σε «τοποτηρητή» της ασφάλειας στην περιοχή, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση Τραμπ μεταφέρει την πρεσβεία της από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ, ρίχνοντας κι άλλο λάδι στη φωτιά.
Οσο προκλητική είναι όμως η προσπάθεια της κυβέρνησης να παραστήσει την «αθώα του αίματος» στην περιοχή, άλλο τόσο είναι η προπαγάνδα που διαχέει, παρουσιάζοντας την ΕΕ ως το «αντίπαλο δέος» ή ως το «αντίβαρο» στις «ακραίες αποφάσεις» του Ντ. Τραμπ.
Και μπορεί αυτή η προσπάθεια να αξιοποιεί τις υπαρκτές διαφοροποιήσεις κυβερνήσεων, όπως της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Μ. Βρετανίας, στο σπάσιμο της συμφωνίας, ή την «έκπληξη» του Ζ. - Κ. Γιούνκερ για τους χειρισμούς των ΗΠΑ, όμως πάει πολύ να παρουσιάζεται η ΕΕ ως θεματοφύλακας της ασφάλειας και της ειρήνης στην περιοχή.
Εκτός από το ότι δεν πέρασε ούτε μήνας από το βομβαρδισμό της Συρίας από ΗΠΑ - Γαλλία - Μ. Βρετανία, με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ να δίνουν πλήρη κάλυψη στην επιδρομή, οι αντιρρήσεις τους δεν μπορούν να κρύψουν ότι αποτελούν έκφραση των ιδιαίτερων συμφερόντων των ευρωπαϊκών μονοπωλίων στην περιοχή και πιο συγκεκριμένα στο Ιράν.
Δεν μπορούν να κρύψουν το γεγονός ότι μετά την υπογραφή της συμφωνίας του 2015 με την ιρανική κυβέρνηση, βιομηχανικοί κολοσσοί της ΕΕ προωθούσαν μπίζνες εκατοντάδων δισ. στο Ιράν. Γι' αυτό σήμερα βάζουν τους δικούς τους όρους και εμφανίζονται να αντιδρούν σε επαναφορά άμεσων και έμμεσων κυρώσεων από τις ΗΠΑ. Συνεπώς, η στάση τους καμιά σχέση δεν έχει με τα λαϊκά συμφέροντα, αλλά μόνο με τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων.
Σε μια περίοδο, λοιπόν, που οι ανταγωνισμοί οξύνονται όλο και περισσότερο, που οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί κλιμακώνουν την επιθετικότητά τους, που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προωθεί το σχεδιασμό της αστικής τάξης για τη «γεωστρατηγική αναβάθμιση», με μεγαλύτερη εμπλοκή στο κουβάρι των αντιθέσεων, πρέπει να ανέβει ακόμα περισσότερο η λαϊκή επαγρύπνηση και πάλη.
Τώρα πρέπει να βρεθούν ακόμα πιο αποφασιστικά στο στόχαστρο των εργατικών - λαϊκών αγώνων οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, που με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών, με ιμπεριαλιστική «ειρήνη» και με πολέμους, προωθούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Να δυναμώσει η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για την απεμπλοκή της Ελλάδας από τους επικίνδυνους σχεδιασμούς. Την Κυριακή 13 Μάη, η Πανελλαδική Μέρα Δράσης της ΕΕΔΥΕ πρέπει να αγκαλιαστεί από χιλιάδες εργαζόμενους και να στείλει δυνατό αντιπολεμικό - αντιιμπεριαλιστικό μήνυμα σε κυβέρνηση, κεφάλαιο, ΝΑΤΟ και ΕΕ.