Βήμα
βήμα προχωράνε οι σχεδιασμοί ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στα Βαλκάνια, στο πλαίσιο
της «ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης», προκαλώντας ντόμινο επικίνδυνων
εξελίξεων για τους λαούς της περιοχής.
Η έντονη «κινητικότητα» σε ό,τι αφορά τις διευθετήσεις ανάμεσα στη Σερβία και το ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο του Κοσσόβου, με μοχλό σε αυτήν τη φάση τις διαπραγματεύσεις για την ένταξή τους στην ΕΕ, τα σενάρια που πέφτουν στο τραπέζι για αλλαγή συνόρων, με ανεξέλεγκτες προεκτάσεις, αποτελούν επεισόδια των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδίων στην περιοχή.
Στόχος είναι ο γεωστρατηγικός έλεγχος της Βαλκανικής, των δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων και Ενέργειας, των αγορών, με τα μάτια στραμμένα κυρίως στη Ρωσία, αλλά και στην Κίνα, σε άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και ισχυρά καπιταλιστικά κράτη, που θέλουν να διατηρήσουν και να αυξήσουν την επιρροή τους στην περιοχή.
Το χορό των σχετικών διευθετήσεων άνοιξε βέβαια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με τη ΝΑΤΟικής κοπής συμφωνία με την ΠΓΔΜ για την ένταξη της δεύτερης σε ΝΑΤΟ - ΕΕ. Ενόψει μάλιστα του δημοψηφίσματος στη γείτονα τον ερχόμενο Σεπτέμβρη, με πραγματικό ερώτημα την ένταξη ή όχι της χώρας σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, λυτοί και δεμένοι έχουν πέσει για να προπαγανδίσουν το «ναι», ενώ στο παρασκήνιο εξελίσσονται κάθε είδους παρεμβάσεις.
Χάντρες στο ίδιο «κομπολόι» είναι και οι διευθετήσεις που τρέχει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με την Αλβανία, με βασικό επίδικο την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών, τα σχέδια για εγκατάσταση αμερικανικής αεροπορικής βάσης στην Αλβανία, η κατάσταση που περιγράφεται ως «κρίσιμη» στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη κ.ά.
Στα σχέδια αυτά εύκολα μπορεί να διακρίνει κανείς την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να παίξει το ρόλο του «σημαιοφόρου» ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, του «συμμάχου - κλειδί», όπως την χαρακτήρισε εκ νέου προχτές ο Αμερικανός πρέσβης, για την προώθηση των επικίνδυνων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στην περιοχή.
Μετατρέποντας τη χώρα σε απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση εφόρμησης όσο και σε «δίαυλο επικοινωνίας» για να «τρέξουν» τα επικίνδυνα σχέδια. Πρωτοστατώντας στις ΝΑΤΟικής κοπής συμφωνίες, αναλαμβάνοντας διάφορες ΝΑΤΟικές «αποστολές», στήνοντας σχήματα εμπέδωσης της ιμπεριαλιστικής «σταθερότητας».
Οι ρόλοι αυτοί αποκτούν και νέο περιεχόμενο, στο φόντο της επιδείνωσης των σχέσεων ΗΠΑ - Τουρκίας και ΝΑΤΟ - Ρωσίας, που αντανακλώνται και στην ένταση των σχέσεων Ελλάδας - Ρωσίας.
Μέσα σ' αυτό το κουβάρι των ανταγωνισμών, που η κυβέρνηση μπλέκει βαθύτερα το λαό, τα αστικά επιτελεία διαβλέπουν «ευκαιρίες» για γεωπολιτική αναβάθμιση της Ελλάδας, αξιοποιώντας το «κενό» που αφήνουν τα ρήγματα στις σχέσεις ΗΠΑ - Τουρκίας. Οι «ευκαιρίες» όμως αυτές αφορούν την αστική τάξη, ενώ για το λαό προμηνύουν μόνο κινδύνους, περιπέτειες και βάσανα.
Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι ο κάθε γύρος τέτοιων ιμπεριαλιστικών «διευθετήσεων» όχι μόνο δεν εγγυάται την ειρήνη και την ασφάλεια, όπως ισχυρίζεται το ΝΑΤΟικό «αφήγημα» που αναμασά η κυβέρνηση, όχι μόνο δεν επιλύει τα προβλήματα που άφησαν οι προηγούμενοι γύροι, όπως εν προκειμένω η ιμπεριαλιστική επέμβαση στα Βαλκάνια και η επαναχάραξη των συνόρων μετά τη διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, αλλά προετοιμάζει και τους επόμενους «γύρους» των ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων, που αποτελούν πηγή μεγάλων κινδύνων, «ταΐζουν» αλυτρωτισμούς και εθνικισμούς, ενεργοποιούν σενάρια νέων ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και αλλαγής συνόρων.
Οι εξελίξεις απαιτούν επαγρύπνηση και δράση από το λαό, από το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Να δυναμώσει η πάλη για την απεμπλοκή της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, το κλείσιμο των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων, για αποδέσμευση από ΝΑΤΟ και ΕΕ, για την ανατροπή του σάπιου συστήματος που γεννάει εκμετάλλευση και πολέμους.
Η έντονη «κινητικότητα» σε ό,τι αφορά τις διευθετήσεις ανάμεσα στη Σερβία και το ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο του Κοσσόβου, με μοχλό σε αυτήν τη φάση τις διαπραγματεύσεις για την ένταξή τους στην ΕΕ, τα σενάρια που πέφτουν στο τραπέζι για αλλαγή συνόρων, με ανεξέλεγκτες προεκτάσεις, αποτελούν επεισόδια των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδίων στην περιοχή.
Στόχος είναι ο γεωστρατηγικός έλεγχος της Βαλκανικής, των δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων και Ενέργειας, των αγορών, με τα μάτια στραμμένα κυρίως στη Ρωσία, αλλά και στην Κίνα, σε άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και ισχυρά καπιταλιστικά κράτη, που θέλουν να διατηρήσουν και να αυξήσουν την επιρροή τους στην περιοχή.
Το χορό των σχετικών διευθετήσεων άνοιξε βέβαια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με τη ΝΑΤΟικής κοπής συμφωνία με την ΠΓΔΜ για την ένταξη της δεύτερης σε ΝΑΤΟ - ΕΕ. Ενόψει μάλιστα του δημοψηφίσματος στη γείτονα τον ερχόμενο Σεπτέμβρη, με πραγματικό ερώτημα την ένταξη ή όχι της χώρας σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, λυτοί και δεμένοι έχουν πέσει για να προπαγανδίσουν το «ναι», ενώ στο παρασκήνιο εξελίσσονται κάθε είδους παρεμβάσεις.
Χάντρες στο ίδιο «κομπολόι» είναι και οι διευθετήσεις που τρέχει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με την Αλβανία, με βασικό επίδικο την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών, τα σχέδια για εγκατάσταση αμερικανικής αεροπορικής βάσης στην Αλβανία, η κατάσταση που περιγράφεται ως «κρίσιμη» στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη κ.ά.
Στα σχέδια αυτά εύκολα μπορεί να διακρίνει κανείς την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να παίξει το ρόλο του «σημαιοφόρου» ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, του «συμμάχου - κλειδί», όπως την χαρακτήρισε εκ νέου προχτές ο Αμερικανός πρέσβης, για την προώθηση των επικίνδυνων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στην περιοχή.
Μετατρέποντας τη χώρα σε απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση εφόρμησης όσο και σε «δίαυλο επικοινωνίας» για να «τρέξουν» τα επικίνδυνα σχέδια. Πρωτοστατώντας στις ΝΑΤΟικής κοπής συμφωνίες, αναλαμβάνοντας διάφορες ΝΑΤΟικές «αποστολές», στήνοντας σχήματα εμπέδωσης της ιμπεριαλιστικής «σταθερότητας».
Οι ρόλοι αυτοί αποκτούν και νέο περιεχόμενο, στο φόντο της επιδείνωσης των σχέσεων ΗΠΑ - Τουρκίας και ΝΑΤΟ - Ρωσίας, που αντανακλώνται και στην ένταση των σχέσεων Ελλάδας - Ρωσίας.
Μέσα σ' αυτό το κουβάρι των ανταγωνισμών, που η κυβέρνηση μπλέκει βαθύτερα το λαό, τα αστικά επιτελεία διαβλέπουν «ευκαιρίες» για γεωπολιτική αναβάθμιση της Ελλάδας, αξιοποιώντας το «κενό» που αφήνουν τα ρήγματα στις σχέσεις ΗΠΑ - Τουρκίας. Οι «ευκαιρίες» όμως αυτές αφορούν την αστική τάξη, ενώ για το λαό προμηνύουν μόνο κινδύνους, περιπέτειες και βάσανα.
Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι ο κάθε γύρος τέτοιων ιμπεριαλιστικών «διευθετήσεων» όχι μόνο δεν εγγυάται την ειρήνη και την ασφάλεια, όπως ισχυρίζεται το ΝΑΤΟικό «αφήγημα» που αναμασά η κυβέρνηση, όχι μόνο δεν επιλύει τα προβλήματα που άφησαν οι προηγούμενοι γύροι, όπως εν προκειμένω η ιμπεριαλιστική επέμβαση στα Βαλκάνια και η επαναχάραξη των συνόρων μετά τη διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, αλλά προετοιμάζει και τους επόμενους «γύρους» των ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων, που αποτελούν πηγή μεγάλων κινδύνων, «ταΐζουν» αλυτρωτισμούς και εθνικισμούς, ενεργοποιούν σενάρια νέων ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και αλλαγής συνόρων.
Οι εξελίξεις απαιτούν επαγρύπνηση και δράση από το λαό, από το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Να δυναμώσει η πάλη για την απεμπλοκή της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, το κλείσιμο των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων, για αποδέσμευση από ΝΑΤΟ και ΕΕ, για την ανατροπή του σάπιου συστήματος που γεννάει εκμετάλλευση και πολέμους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου