«Κρίσιμος ενεργειακός εταίρος των ΗΠΑ»...

Το ρόλο του «σημαιοφόρου» στους ενεργειακούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης επιβεβαίωσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με αφορμή τη ΔΕΘ, διεκδικώντας να αναβαθμίσει τη συμμετοχή της χώρας στο δίκτυο των αγωγών και δρόμων μεταφοράς Ενέργειας που ανταγωνίζονται τη Ρωσία, με διακηρυγμένο στόχο την «απεξάρτηση» της ΕΕ από το ρωσικό φυσικό αέριο και το κέρδισμα μεριδίων στην ευρωπαϊκή αγορά από τις ΗΠΑ. Σχέδια που απλώνονται σε όλη την περιοχή και βάζουν την Ελλάδα στο επίκεντρο ισχυρών ανταγωνισμών ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα.
Ετσι, η «ισχυρή στρατηγική σχέση» στον τομέα της Ενέργειας, που περιέγραψε ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στη ΔΕΘ, δεν περιλαμβάνει μόνο τους υπό κατασκευή αγωγούς ΤΑΡ και IGB (μεταφέρουν αζέρικο φυσικό αέριο στην ευρωπαϊκή αγορά), ούτε μόνο τον πλωτό σταθμό Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου στην Αλεξανδρούπολη. Προϋποθέτει και τη βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στην εμπέδωση της αμερικανοΝΑΤΟικής «σταθερότητας» στη Μέση Ανατολή, την Ανατ. Μεσόγειο, τα Βαλκάνια και τη Ν/Α Ευρώπη, για την ανάσχεση της ρωσικής επιρροής, ώστε ανταγωνιστικά μονοπώλια - και κυρίως αμερικανικά - να κερδίζουν νέες αγορές και με «ασφάλεια» να αναπτύσσουν δράση, επενδύοντας και στην Ελλάδα κεφάλαια που είναι αναγκαία για μια πιο ορμητική και «διατηρήσιμη» ανάκαμψη της οικονομίας.

* * *

Μιλώντας γι' αυτά τα θέματα στο «Southeast Europe Energy Forum» που διοργάνωσε το Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο στο πλαίσιο της 83ης ΔΕΘ, ο Αμερικανός υφυπουργός Ενέργειας Μαρκ Μενέζες ήταν απόλυτα σαφής ως προς τις επιδιώξεις της χώρας του και το ρόλο της Ελλάδας στην περιοχή. Αφού εξέφρασε την πλήρη υποστήριξη στην κατασκευή του TAP και του διασυνδετήριου IGB, καταφέρθηκε ενάντια σε έργα όπως «Nord Stream II» και «Turkish Stream», επαναλαμβάνοντας την πάγια αμερικανική θέση ότι αυτοί οι αγωγοί ενισχύουν τον μονοπωλιακό ρόλο της Ρωσίας στα ενεργειακά πράγματα της ευρύτερης περιοχής.
Με ρητό και κατηγορηματικό τρόπο υπογράμμισε ότι «οι ΗΠΑ υποστηρίζουν πιο εύρωστους ενεργειακούς και οικονομικούς δεσμούς και δεσμούς ασφάλειας με την Ελλάδα, τη Νοτιοανατολική Ευρώπη και όλη την ήπειρο». Οι ΗΠΑ, συνέχισε, διαθέτουν σήμερα Ενέργεια σε μεγάλη αφθονία, την οποία «είναι πρόθυμες να μοιραστούν ως ενεργειακός προμηθευτής», και έχουν αναδειχθεί σε «παγκόσμιο ηγέτη» στην παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου, με προοπτική στο άμεσο μέλλον να ξεπεράσουν σε αυτόν τον τομέα τη Ρωσία και τη Σαουδική Αραβία.

* * *

Στη δική του παρέμβαση, ο Ελληνας υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γ. Σταθάκης, ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικός για το πώς οι επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης «κουμπώνουν» με τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό στην περιοχή. Οπως είπε, «ολόκληρη η περιοχή, από γεωγραφική σκοπιά, αποτελεί την κύρια πύλη μεταφοράς Ενέργειας στην Ευρώπη. Βασική προϋπόθεση για την επιτυχή μετάβαση στη νέα εποχή φυσικού αερίου είναι όλες οι χώρες της περιοχής να ενώσουν τις προσπάθειές τους και να δημιουργήσουν συνέργειες και δίκτυα».
Είναι αυτονόητο ότι «συνέργειες» ανάμεσα σε χώρες που υπηρετούν ανταγωνιστικά ενεργειακά σχέδια στην περιοχή δεν μπορούν να υπάρξουν. Επομένως, για να διασφαλιστούν τα αμερικανοΝΑΤΟικά συμφέροντα έναντι αυτών της Ρωσίας, χρειάζεται να προχωρήσει η «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» της Βαλκανικής. Εκεί ακριβώς είναι που η κυβέρνηση αναλαμβάνει αναβαθμισμένο ρόλο, διεκδικώντας να αποτελέσει η Ελλάδα «πύλη εισόδου» των εναλλακτικών διαδρομών του φυσικού αερίου προς την Ευρώπη. Ο «ζωτικός χώρος» αυτού του σχεδιασμού ξεκινά από την Ανατολική Μεσόγειο, διαπερνά τα Βαλκάνια και φτάνει μέχρι τη Ν/Α Ευρώπη.
Εκτός όλων των άλλων, ο ρόλος που διεκδικεί η κυβέρνηση για λογαριασμό της ελληνικής αστικής τάξης σ' αυτόν το σχεδιασμό επηρεάζει άμεσα τις σχέσεις της Ελλάδας με τη Ρωσία και με την Τουρκία, ενώ δέχεται και τα ισχυρά απόνερα των ανταγωνιστικών σχέσεων στο εσωτερικό της ΕΕ, αλλά και της αντιπαράθεσης που οξύνεται ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Γερμανία.

* * *

Στο διά ταύτα, ο Γ. Σταθάκης απαρίθμησε όλα τα ενεργειακά έργα που «τρέχουν» ή σχεδιάζονται στην Ελλάδα, με τη στήριξη των ΗΠΑ και με τη χρηματοδότηση της ΕΕ, ως εναλλακτικά στις διαδρομές του ρωσικού φυσικού αέριου, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην κατασκευή του πλωτού τερματικού σταθμού LNG στην Αλεξανδρούπολη, γνωστού ως FSRU, που τα αμερικανικά μονοπώλια φιλοδοξούν να αναπτύξουν σε πύλη εισόδου του δικού τους υγροποιημένου αερίου προς την Ευρώπη. Στο πλαίσιο του συνεδρίου, μάλιστα, υπεγράφη συμφωνία για τη συμμετοχή της ΔΕΠΑ στο έργο, σε σύμπραξη με αμερικανικά και άλλα ελληνικά κεφάλαια.
Για τη σκοπιμότητα του συγκεκριμένου έργου, ο πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου επισήμανε χωρίς περιστροφές ότι «θα επιτρέψει στους συμμετέχοντες να βρουν καταρχήν μία δίοδο και εναλλακτικούς αγοραστές σε μια περιοχή η οποία είναι αρκετά κλειστή για άλλους ανταγωνιστές» σε χώρες «οι οποίες δεν προμηθεύονται αυτήν τη στιγμή άλλο αέριο πλην του ρωσικού, το οποίο έρχεται μέσω αγωγού από την Ουκρανία».
Αντί επιλόγου, κανένας δεν θα μπορούσε να συνοψίσει καλύτερα τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις, όπως αναπτύσσονται και στον ενεργειακό τομέα, από τον πρέσβη των ΗΠΑ Τζ. Πάιατ. Παίρνοντας το λόγο στο συνέδριο, υπενθύμισε τη ρήση του υφυπουργού Ενεργειακών Πόρων των ΗΠΑ πριν από έξι μήνες στην Αθήνα, ο οποίος είχε δηλώσει: «Η Ελλάδα είναι κρίσιμος ενεργειακός εταίρος των ΗΠΑ και πρωταθλήτρια της ευρωπαϊκής ενεργειακής ασφάλειας, βοηθώντας στην επίτευξη του κοινού μας στόχου για εμβάθυνση της ενεργειακής ασφάλειας, μέσω της διαφοροποίησης των διαδρομών, των πηγών και των προμηθειών της Ενέργειας»...