Με
δυνατό του χαρτί την αποφασιστική προώθηση των αντεργατικών
μεταρρυθμίσεων προσήλθε ο πρωθυπουργός στην προχτεσινή συνάντησή του με
εκπροσώπους επιχειρηματικών ομίλων και επενδυτικών funds στη Ν. Υόρκη. Ο
Αλ. Τσίπρας, παρουσιάζοντας το «όραμά» του για την Ελλάδα, κάλεσε τους
επενδυτές να εκτιμήσουν την προσήλωση της κυβέρνησης στην προώθηση της
πολιτικής υπέρ των μονοπωλίων.
Αλλωστε, ο πρωθυπουργός περιέγραψε αναλυτικά την αισθητά «βελτιωμένη εικόνα» της ελληνικής οικονομίας, σε ό,τι αφορά π.χ. τα «δημοσιονομικά μεγέθη», δηλαδή το ξεζούμισμα των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων.
Εκτός από τη διαφήμιση των αντιλαϊκών πεπραγμένων της κυβέρνησής του, επέμεινε στη δέσμευση ότι θα συνεχιστεί απρόσκοπτα η ίδια πολιτική, ώστε «να προσελκύσει όσο το δυνατόν περισσότερους επενδυτές». Αυτή είναι η «αλλαγή σελίδας» που πλάσαρε ο πρωθυπουργός στους εκπροσώπους των «αγορών», καλώντας τους να εμπιστευτούν την προσήλωση της κυβέρνησης στην αντεργατική επίθεση που «προσελκύει επενδύσεις».
Ως «κρίκο» άλλωστε για την προσέλκυση των επενδυτών, ο πρωθυπουργός ξεχώρισε τη «γεωπολιτική θέση» της Ελλάδας, το γεγονός ότι διαθέτει πλούσιους φυσικούς πόρους και υποδομές και μπορεί να διαδραματίσει ευρύτερο ρόλο στην περιοχή. Το ...«ραντεβού με τα δισεκατομμύρια», όπως παρουσιάστηκε η συνάντηση του Αλ. Τσίπρα με τους επιχειρηματικούς κολοσσούς, είχε λοιπόν στο «μενού» και τη δέσμευση της κυβέρνησης να συνεχίσει να πρωτοστατεί στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Αλλωστε, αυτές οι συναντήσεις της κυβέρνησης στη Ν. Υόρκη παίρνουν τη σκυτάλη από τις αντίστοιχες στη ΔΕΘ, όπου με «τιμώμενη χώρα» τις ΗΠΑ, επιβεβαιώθηκε η Ελλάδα ως ο «προτιμώμενος εταίρος» των ιμπεριαλιστών στην περιοχή.
Αυτό σηματοδοτούν και οι αναφορές του πρωθυπουργού περί Ελλάδας «ηγέτιδας δύναμης στα Βαλκάνια», που έχει «ιστορικό ρόλο» να «αναλάβει δράση» σε όλη την περιοχή. Ως τέτοια πλευρά παρουσιάζεται μάλιστα η συμφωνία των Πρεσπών, που ανοίγει το δρόμο για την ενίσχυση του ΝΑΤΟ στην περιοχή, σε αντιπαράθεση με άλλα κράτη, π.χ. τη Ρωσία.
Ουσιαστικά ο πρωθυπουργός είπε στους ομίλους ότι μπορούν να «ακουμπήσουν πάνω του». Το «όραμά» του περιλαμβάνει όλες τις αξιώσεις τους: Εργασιακή ζούγκλα, με πάμφθηνο εργατικό δυναμικό, ρυθμίσεις που καθαρίζουν το έδαφος από φτωχούς αυτοαπασχολούμενους ώστε να αναπτύξουν δραστηριότητα μονοπωλιακοί όμιλοι, «δημοσιονομική σταθερότητα» ώστε να επιδοτούνται αδρά επενδύσεις, μεταρρυθμίσεις σε κράτος και φορολογική πολιτική ώστε το περιβάλλον να γίνει ακόμα πιο «φιλικό» στα funds. Και, κυρίως, «ασφάλεια», μέσα από την ανάπτυξη στρατιωτικοπολιτικών πρωτοβουλιών, ώστε να μπαίνουν εμπόδια σε ανταγωνιστές τους.
Μόνο που αυτό το «όραμα» κυβέρνησης και επιχειρηματικών ομίλων δεν μπορεί παρά να είναι εφιάλτης για τους εργαζόμενους. Γιατί η «οικονομική σταθερότητα» που διαφημίζει ο πρωθυπουργός σημαίνει διαρκή ένταση της εκμετάλλευσης, μονιμοποίηση όλων των απωλειών που είχαν στα χρόνια της κρίσης, τσάκισμα όσων δικαιωμάτων έμειναν όρθια. Η Ελλάδα «ηγέτιδα δύναμη» στην περιοχή, ώστε να ξεδιπλώνονται απρόσκοπτα τα μεγάλα επενδυτικά σχέδια, στα οποία συμμετέχει και η ελληνική αστική τάξη, σημαίνει βαθύτερη εμπλοκή σε σχεδιασμούς που μυρίζουν μπαρούτι. Σημαίνει εγκατάσταση και λειτουργία νέων βάσεων, όπως στη Σύρο, στην Αλεξανδρούπολη, στη Λάρισα κ.α., σημαίνει δηλαδή ανασφάλεια και αστάθεια για όλους τους λαούς της περιοχής.
Γι' αυτό, στον αντίποδα των όσων οραματίζεται το κεφαλαίο, πραγματικό όραμα για το λαό είναι να ανακτήσει τις απώλειες που είχε στα χρόνια της κρίσης, να μπορέσει να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες του, να αναπτύξει σχέσεις αλληλεγγύης και κοινής δράσης, συνεργασίας με τους λαούς της περιοχής. Και αυτό απαιτεί τη σύγκρουση με τους σχεδιασμούς κυβέρνησης - κεφαλαίου, την ενίσχυση της πάλης για αποδέσμευση από τις ενώσεις τους, για να κάνει ο ίδιος κουμάντο στον πλούτο που παράγει.
Αλλωστε, ο πρωθυπουργός περιέγραψε αναλυτικά την αισθητά «βελτιωμένη εικόνα» της ελληνικής οικονομίας, σε ό,τι αφορά π.χ. τα «δημοσιονομικά μεγέθη», δηλαδή το ξεζούμισμα των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων.
Εκτός από τη διαφήμιση των αντιλαϊκών πεπραγμένων της κυβέρνησής του, επέμεινε στη δέσμευση ότι θα συνεχιστεί απρόσκοπτα η ίδια πολιτική, ώστε «να προσελκύσει όσο το δυνατόν περισσότερους επενδυτές». Αυτή είναι η «αλλαγή σελίδας» που πλάσαρε ο πρωθυπουργός στους εκπροσώπους των «αγορών», καλώντας τους να εμπιστευτούν την προσήλωση της κυβέρνησης στην αντεργατική επίθεση που «προσελκύει επενδύσεις».
Ως «κρίκο» άλλωστε για την προσέλκυση των επενδυτών, ο πρωθυπουργός ξεχώρισε τη «γεωπολιτική θέση» της Ελλάδας, το γεγονός ότι διαθέτει πλούσιους φυσικούς πόρους και υποδομές και μπορεί να διαδραματίσει ευρύτερο ρόλο στην περιοχή. Το ...«ραντεβού με τα δισεκατομμύρια», όπως παρουσιάστηκε η συνάντηση του Αλ. Τσίπρα με τους επιχειρηματικούς κολοσσούς, είχε λοιπόν στο «μενού» και τη δέσμευση της κυβέρνησης να συνεχίσει να πρωτοστατεί στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Αλλωστε, αυτές οι συναντήσεις της κυβέρνησης στη Ν. Υόρκη παίρνουν τη σκυτάλη από τις αντίστοιχες στη ΔΕΘ, όπου με «τιμώμενη χώρα» τις ΗΠΑ, επιβεβαιώθηκε η Ελλάδα ως ο «προτιμώμενος εταίρος» των ιμπεριαλιστών στην περιοχή.
Αυτό σηματοδοτούν και οι αναφορές του πρωθυπουργού περί Ελλάδας «ηγέτιδας δύναμης στα Βαλκάνια», που έχει «ιστορικό ρόλο» να «αναλάβει δράση» σε όλη την περιοχή. Ως τέτοια πλευρά παρουσιάζεται μάλιστα η συμφωνία των Πρεσπών, που ανοίγει το δρόμο για την ενίσχυση του ΝΑΤΟ στην περιοχή, σε αντιπαράθεση με άλλα κράτη, π.χ. τη Ρωσία.
Ουσιαστικά ο πρωθυπουργός είπε στους ομίλους ότι μπορούν να «ακουμπήσουν πάνω του». Το «όραμά» του περιλαμβάνει όλες τις αξιώσεις τους: Εργασιακή ζούγκλα, με πάμφθηνο εργατικό δυναμικό, ρυθμίσεις που καθαρίζουν το έδαφος από φτωχούς αυτοαπασχολούμενους ώστε να αναπτύξουν δραστηριότητα μονοπωλιακοί όμιλοι, «δημοσιονομική σταθερότητα» ώστε να επιδοτούνται αδρά επενδύσεις, μεταρρυθμίσεις σε κράτος και φορολογική πολιτική ώστε το περιβάλλον να γίνει ακόμα πιο «φιλικό» στα funds. Και, κυρίως, «ασφάλεια», μέσα από την ανάπτυξη στρατιωτικοπολιτικών πρωτοβουλιών, ώστε να μπαίνουν εμπόδια σε ανταγωνιστές τους.
Μόνο που αυτό το «όραμα» κυβέρνησης και επιχειρηματικών ομίλων δεν μπορεί παρά να είναι εφιάλτης για τους εργαζόμενους. Γιατί η «οικονομική σταθερότητα» που διαφημίζει ο πρωθυπουργός σημαίνει διαρκή ένταση της εκμετάλλευσης, μονιμοποίηση όλων των απωλειών που είχαν στα χρόνια της κρίσης, τσάκισμα όσων δικαιωμάτων έμειναν όρθια. Η Ελλάδα «ηγέτιδα δύναμη» στην περιοχή, ώστε να ξεδιπλώνονται απρόσκοπτα τα μεγάλα επενδυτικά σχέδια, στα οποία συμμετέχει και η ελληνική αστική τάξη, σημαίνει βαθύτερη εμπλοκή σε σχεδιασμούς που μυρίζουν μπαρούτι. Σημαίνει εγκατάσταση και λειτουργία νέων βάσεων, όπως στη Σύρο, στην Αλεξανδρούπολη, στη Λάρισα κ.α., σημαίνει δηλαδή ανασφάλεια και αστάθεια για όλους τους λαούς της περιοχής.
Γι' αυτό, στον αντίποδα των όσων οραματίζεται το κεφαλαίο, πραγματικό όραμα για το λαό είναι να ανακτήσει τις απώλειες που είχε στα χρόνια της κρίσης, να μπορέσει να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες του, να αναπτύξει σχέσεις αλληλεγγύης και κοινής δράσης, συνεργασίας με τους λαούς της περιοχής. Και αυτό απαιτεί τη σύγκρουση με τους σχεδιασμούς κυβέρνησης - κεφαλαίου, την ενίσχυση της πάλης για αποδέσμευση από τις ενώσεις τους, για να κάνει ο ίδιος κουμάντο στον πλούτο που παράγει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου