Μπαράζ κατασχέσεων για τα πλεονάσματα του κεφαλαίου

Ολοένα και μαζικότερες διαστάσεις προσλαμβάνει το φαινόμενο των κατασχέσεων, των εκβιασμών και των απειλών που εξαπολύει ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός απέναντι στις ληξιπρόθεσμες «οφειλές» λαϊκών νοικοκυριών. Αυτές με τη σειρά τους διογκώνονται μήνα με το μήνα, σε μια εξέλιξη που είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ενίσχυση της φοροληστείας, με την επιβολή και τη μονιμοποίηση των αντιλαϊκών μέτρων στο πλαίσιο και των τριών μνημονίων.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αναδεικνύεται και εδώ σε «πρωταθλήτρια»: Τόσο από την πλευρά των μέτρων που εφάρμοσε, όπως για παράδειγμα με τις δυο (για την ώρα) μειώσεις του αφορολόγητου ορίου σε μισθωτούς και συνταξιούχους, όσο και με τη ραγδαία κλιμάκωση αλλά και τη νομοθετική «θωράκιση» των κατασχέσεων και των άλλων πρακτικών του φοροεισπρακτικού μηχανισμού.

***

Τα «έργα και οι ημέρες» της σημερινής κυβέρνησης καταγράφονται και στα στοιχεία της «Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων» (ΑΑΔΕ), σύμφωνα με τα οποία οι οφειλέτες «υπό αναγκαστικά μέτρα είσπραξης» φτάνουν στο 66% του συνόλου των ληξιπρόθεσμων οφειλετών από 44,8% στο τέλος Δεκέμβρη 2015, με συνεχή κλιμάκωση στο 51% για το 2016 και στο 60% για το 2017. Σήμερα, με βάση τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, οι οφειλέτες «υπό αναγκαστικά μέτρα» αριθμούν πάνω από 1,1 εκατομμύρια, ενώ στο «παρά 5» της συγκεκριμένης διαδικασίας βρίσκονται ακόμη 1,7 εκατομμύρια φορολογούμενοι, σε ένα σύνολο 3,8 εκατομμυρίων που βρίσκονται στις λίστες του φοροεισπρακτικού μηχανισμού.
Εξίσου αποκαλυπτικά είναι και τα στοιχεία αναφορικά με την ταξινόμηση των οφειλετών που βρίσκονται στις σχετικές λίστες, ανάλογα με το ύψος της εμφανιζόμενης οφειλής. Περίπου 3,6 εκατομμύρια χρωστούν ποσά από 1 μέχρι 10.000 ευρώ, έναντι 240.700 με ποσά από 10.000 μέχρι 100.000 ευρώ και περίπου 42.000 για ποσά πάνω από 100.000 ευρώ.
Στο σύνολο των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό, που εμφανίζεται στα 102,6 δισ. ευρώ, περιλαμβάνονται «κανόνια» και «φέσια» επιχειρήσεων που έχουν πτωχεύσει ακόμη και πριν από δεκαετίες και που βέβαια θεωρούνται για το αστικό κράτος οριστικά ξεγραμμένα.
Την ίδια ώρα, ενώ η μεγάλη μάζα των οφειλών (περίπου 91 δισ. ευρώ) βρίσκεται συγκεντρωμένη στους κάθε είδους μεγαλοοφειλέτες, η κυβέρνηση και ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός εστιάζουν σε κατασχέσεις μισθών, συντάξεων, τυχόν άλλων εισοδημάτων σε βάρος της «μαρίδας», προκειμένου να διασφαλίσουν τα «φαραωνικά» πλεονάσματα στους κρατικούς προϋπολογισμούς, που θα καλύπτουν την πρόσβαση στις «αγορές» για το αστικό κράτος και θα γίνονται πακέτα ενισχύσεων στους επιχειρηματικούς ομίλους.
Μάλιστα, η κυβέρνηση έρχεται να θωρακίσει και παραπέρα το νομικό οπλοστάσιο που, μεταξύ άλλων, προβλέπει κατασχέσεις τόσο από τους τραπεζικούς λογαριασμούς όσο και «εις χείρας τρίτων» (π.χ. κατασχέσεις μισθών από τα λογιστήρια επιχειρήσεων, συντάξεων από ασφαλιστικά ταμεία κ.ά.) για «οφειλές» που υπερβαίνουν τα 500 ευρώ. Χαρακτηριστική, εξάλλου, είναι και η πρόσφατη νομοθετική διάταξη που προβλέπει το «δικαίωμα πρόσβασης» στα φορολογικά στοιχεία των φορολογουμένων από τις κάθε είδους «διατραπεζικές εταιρείες διαχείρισης δεδομένων οικονομικής συμπεριφοράς», τις διάφορες εισπρακτικές και λοιπά «κοράκια», καθώς επίσης και επιχειρήσεις υπό κρατικό έλεγχο, όπως ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ και των ΟΤΑ.

***

Η κατάσταση αυτή, με το όργιο των κατασχέσεων, των απειλών και εκβιασμών προς τα λαϊκά στρώματα, είναι παραπάνω από αποκαλυπτική για το τι έχουν να περιμένουν οι εργαζόμενοι από την περιβόητη «επόμενη μέρα» που διαφημίζει η κυβέρνηση.
Το «μεταμνημονιακό μνημόνιο», με βάση το οποίο οι εργαζόμενοι και ο λαός καλούνται να πληρώσουν και την ανάκαμψη του κεφαλαίου, αφού πρώτα πλήρωσαν την κρίση του, είναι εδώ. Το ίδιο και οι εκατοντάδες μνημονιακοί νόμοι που επιστρατεύτηκαν για να θωρακίσουν την κερδοφορία του κεφαλαίου στη νέα φάση, οι συνέπειες των οποίων «ξεδιπλώνονται» τώρα, ενώ ενισχύονται παραπέρα και επεκτείνονται στο διηνεκές.
Παράλληλα, το όργιο αυτό ξεγυμνώνει και τα κυβερνητικά παραμύθια των ημερών περί «αντίμετρων» που τάχα αποτελούν αντίβαρο στην αντιλαϊκή επέλαση. Κανένα τέτοιο ψίχουλο που θα «ελεούν» οι κυβερνήσεις, «αν και όταν» το επιτρέπουν οι «αντοχές» της καπιταλιστικής οικονομίας, δεν μπορεί να καλύψει τις τεράστιες απώλειες και το βάρος από τη συνολική αντιλαϊκή επίθεση, που την ίδια ώρα θα μαζεύει και «απ' τις δυο τσέπες» το εισόδημα του λαού. Ενώ, όπως αποκαλύπτει και το γεγονός ότι ακόμα κι αυτά τα επιδόματα - «ψίχουλα» μπαίνουν στο στόχαστρο του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, τα εφάπαξ αυτά μέτρα θα βρίσκονται μόνιμα υπό τη «δαμόκλειο σπάθη» των «στόχων» του κεφαλαίου.
Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα χρειάζεται να δουν καθαρά ότι η πολιτική υπέρ του κεφαλαίου που υπηρετεί και η σημερινή κυβέρνηση, είναι η αιτία των μεγάλων δεινών που ζουν και όχι η λύση τους. Καμία ελπίδα δεν μπορούν να έχουν ότι η πολιτική αυτή μπορεί να αναστρέψει την κατάστασή τους, πόσο μάλλον να ικανοποιήσει τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες.
Αυτό είναι υπόθεση του οργανωμένου αγώνα, της πάλης του εργατικού - λαϊκού κινήματος και στη μάχη αυτή πρέπει να μπουν αποφασιστικά και μαζικά.