Ανησυχητικές εξελίξεις

Την ώρα που η κυβέρνηση διαφημίζει τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς ως «εγγύηση» τάχα για την ασφάλεια και τη σταθερότητα στη χώρα και στην ευρύτερη περιοχή, πληθαίνουν τα σημάδια που επιβεβαιώνουν το ακριβώς αντίθετο.
Για παράδειγμα, μόλις πριν από λίγες μέρες, η Ρωσία δήλωσε ότι θα στοχοποιήσει όλες τις χώρες που θα φιλοξενήσουν βάσεις με αμερικανικά πυρηνικά όπλα, ύστερα από τις ανακοινώσεις των ΗΠΑ ότι προτίθενται να αποχωρήσουν μονομερώς από τη συμφωνία για τους πυραύλους μικρού και μεσαίου βεληνεκούς.
Η συνέχεια δόθηκε προχτές, κατά την επίσκεψη του Π. Καμμένου στη Ρωσία, όπου ο ομόλογός του άφησε σαφείς αιχμές για την ενίσχυση της αμερικανοΝΑΤΟικής παρουσίας στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια, την οποία όπως είπε «παρακολουθεί με ανησυχία».
Ανάλογες δηλώσεις είχαν γίνει και κατά την έναρξη της ΝΑΤΟικής άσκησης «Trident», στα βόρεια σύνορα της Ρωσίας, αλλά και με αφορμή τις εξελίξεις στην ΠΓΔΜ.
Σε όλο αυτόν τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό η Ελλάδα συμμετέχει με αναβαθμισμένο ρόλο.
Στα Βαλκάνια πρωτοστατεί στην «ευρωατλαντική ολοκλήρωση», μέσα και από τη συμφωνία με την ΠΓΔΜ, ενώ δηλώνει διαθέσιμη να συνδράμει και με νέες βάσεις τον σχεδιασμό των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, διεκδικώντας αναβαθμισμένο ρόλο στην ανάσχεση της ρωσικής επιρροής στην περιοχή, όπως διαβεβαίωσε ο Π. Καμμένος τον Αμερικανό ομόλογό του.
Η Ελλάδα διαθέτει επίσης το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης για τον καλύτερο έλεγχο των Στενών του Βοσπόρου από το ΝΑΤΟ και τον αποκλεισμό των ρωσικών πλοίων από τη Μαύρη Θάλασσα, αν χρειαστεί.
Ενώ, επίσης, ετοιμάζεται να φιλοξενήσει «όπλα ειδικού σκοπού» στον Αραξο, όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει και τα πυρηνικά όπλα.
Γίνεται επομένως φανερό ότι η ενεργότερη συμμετοχή της Ελλάδας σε σχεδιασμούς που μυρίζουν μπαρούτι, με ευθύνη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, την καθιστούν «μαγνήτη» κινδύνων για το λαό, όχι στη σφαίρα της θεωρίας, αλλά ως στόχο, σε περίπτωση στρατιωτικής κλιμάκωσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Αυτό επιβεβαιώνει η πείρα και από τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Η κυβέρνηση προβάλλει το ΝΑΤΟ ως εγγύηση της σταθερότητας στο Αιγαίο και την Ανατ. Μεσόγειο, αλλά οι αμφισβητήσεις των κυριαρχικών της δικαιωμάτων δίνουν και παίρνουν, την ώρα μάλιστα που οι τεταμένες σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας γίνονται ακόμα πιο σύνθετες, εξαιτίας της αντιπαράθεσης ΗΠΑ - ΝΑΤΟ με τη γείτονα και της προσπάθειας της Ελλάδας να παίξει ενεργότερο ρόλο, παζαρεύοντας τα ανάλογα ανταλλάγματα.
Απ' αυτήν τη σκοπιά, κανένας εφησυχασμός δεν επιτρέπεται. Η στρατηγική της κυβέρνησης για γεωπολιτική αναβάθμιση της αστικής τάξης, που περνάει μέσα από το πιο γερό «πάτημα» του ΝΑΤΟ στην περιοχή, είναι επικίνδυνη.
Συνολικότερα, οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι η άλλη όψη της μετατροπής της χώρας μας σε πολεμικό ορμητήριο είναι η στοχοποίησή της από τα αντίπαλα στρατόπεδα, σε μια περίοδο που οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί οξύνονται και μια νέα διεθνής καπιταλιστική κρίση προδιαγράφεται στον ορίζοντα.
Γι' αυτό χρειάζεται να χτυπήσει καμπανάκι για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα, να ενταθεί η επαγρύπνηση μέσα στο λαϊκό κίνημα και να απορριφθεί μαζικά από τους εργαζόμενους η προσπάθεια εφησυχασμού που καλλιεργεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Να διατρανωθούν από τα Σωματεία των εργαζομένων, τις Ενώσεις αυτοαπασχολούμενων, κάθε μαζικό φορέα, από τους φοιτητικούς συλλόγους η αντίθεση στη συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, η διεκδίκηση να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου, να αποδεσμευτεί η χώρα από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Μπροστά στην οργάνωση της απεργίας στις 14 Νοέμβρη, αυτά τα αιτήματα πρέπει να βρεθούν ψηλά στις διεκδικήσεις των εργαζομένων και να τροφοδοτήσουν τη σχετική συζήτηση μέσα στους τόπους δουλειάς και τους κλάδους, ώστε να φουντώσει ακόμα πιο πολύ η αντιιμπεριαλιστική - αντιμονοπωλιακή πάλη.