Δεν προσφέρεται...

Τι σχέση έχουν οι ύμνοι στον «διαβολικά καλό» Τραμπ, που είναι ο «καλύτερος - στρατηγικός σύμμαχος στην περιοχή μας» (!), όπως λέει η κυβέρνηση, με την «τιμή στο ΕΑΜ» και τη λαϊκή εποποιία της δεκαετίας του '40; Οση ο «φάντης με το ρετσινόλαδο» θα σκεφτεί κανείς, αν αγνοήσει βέβαια το θράσος του ΣΥΡΙΖΑ. Ο λόγος για τα αφιερώματα της «Αυγής» στην ΕΑΜική αντίσταση, με αφορμή τα 77 χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ αλλά και τα 74 χρόνια από την απελευθέρωση της Αθήνας. Ετσι, στη σελίδα 5 («Αυγή», 27 Σεπτέμβρη) διαβάζουμε για τις συναντήσεις του Αλ. Τσίπρα με τους Αμερικανούς επενδυτές και τη διαφήμιση που έκανε για την Ελλάδα ως «δύναμη που αναλαμβάνει δράση» για λογαριασμό του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια. Και, στη σελίδα 30 διαβάζουμε για την «τιμή» και τον «σεβασμό στη μνήμη» των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, που δημιούργησαν «έναν από τους μεγαλύτερους άθλους στη νεότερη ελληνική ιστορία». Στις μπροστά σελίδες ο πρωθυπουργός καμαρώνει για το ξεζούμισμα του λαού, καλώντας τους επενδυτές να «αρπάξουν την ευκαιρία», και στις πίσω διαβάζουμε για το «δυναμικό μαζικό κίνημα» (του ΕΑΜ) που «πέτυχε ιστορικές νίκες», που «αντιμετώπισε το λιμό» και άλλα παρόμοια...

Πάει πολύ το κόμμα που αποτελεί το «δέκα το καλό» για την αστική τάξη στην Ελλάδα και τους ιμπεριαλιστές «εταίρους» της, που βγάζει όλη τη βρώμικη δουλειά της, όση δεν κατάφεραν να βγάλουν όλες μαζί οι προηγούμενες κυβερνήσεις, να «τιμάει» τα 77 χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ. Πάει πολύ, από τη μία, να εισπράττει τα πιο ζεστά χειροκροτήματα από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ για την «αποφασιστικότητά» της να προωθήσει τους σχεδιασμούς τους στην περιοχή και, από την άλλη, να μνημονεύει τις χρυσές σελίδες της Ιστορίας του λαού μας, όπως της ΕΑΜικής Αντίστασης, μέσα από αφιερώματα στον κυβερνητικό Τύπο κ.λπ.

Το ΕΑΜ όμως, όπως και όλη η ηρωική δεκαετία των λαϊκών αγώνων του 1940, δεν προσφέρεται... Κυρίως δεν προσφέρεται για αυτό που επιχειρεί η κυβέρνηση, για να το χρησιμοποιήσει ως πλυντήριο της βάρβαρης πολιτικής που εφαρμόζει.

Στην πραγματικότητα, οι «τιμές» των ΣΥΡΙΖΑίων αποτελούν πρόκληση στους αντιστασιακούς, στους απογόνους τους, σε όσους νιώθουν αριστεροί και προοδευτικοί, στους σύγχρονους αγωνιστές που εμπνέονται και στέκονται με σεβασμό απέναντι στη συγκλονιστική ΕΑΜίτικη και ΕΛΑΣίτικη αγωνιστική παρακαταθήκη.
Το γιατί.. είναι αυτονόητο. Υπάρχει μια σαφής «κόκκινη γραμμή» που διαχωρίζει την Ιστορία και την πορεία του ΕΑΜικού κινήματος, της μαχητικού αγώνα του ΕΛΑΣ και των άλλων αντιστασιακών ΕΑΜικών οργανώσεων, της λαϊκής πάλης που «ενάντια στην ξένη και ντόπια ακρίδα» είχε στόχο «ελεύθερη πατρίδα και πανανθρώπινη τη λευτεριά», που οραματίζονταν την «κατακόκκινη τη νίκη του λαού» με την πολιτική υπηρέτησης των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, τα μνημόνια, τα μπράβο και τα εύγε των μεγαλοεπιχειρηματιών, τα «well done» των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Τι σχέση έχει αλήθεια το ΕΑΜ, που χτυπήθηκε ένοπλα από την αστική τάξη και τους ιμπεριαλιστές συμμάχους της, Βρετανούς και αργότερα Αμερικανούς, με τα ΣΥΡΙΖΑίικα κολλητιλίκια με τον Αμερικανό πρέσβη, που σαν σύγχρονος Πιουριφόι αλωνίζει την Ελλάδα. Η λέξη πρόκληση είναι λίγη για να το περιγράψει...

Βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μένει μόνο στις προκλητικές «τιμές» που αποδίδει στο ΕΑΜ. Μαζί με αυτές επιχειρεί να φέρει στα μέτρα του την Ιστορία, να εμφανίσει ως σύγχρονη «δικαίωση» της ΕΑΜικής αντίστασης τις δικές του επιδιώξεις, που «τρέχουν» στο πλαίσιο της αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού σκηνικού. Να εμφανίσει ως «κληρονόμο» του ΕΑΜ το δήθεν «προοδευτικό μέτωπο» που προσπαθεί να στήσει ενόψει των εκλογών και της διασφάλισης «κυβερνητικής σταθερότητας» με τα σάπια υλικά της σοσιαλδημοκρατίας. Και για να πείσει τους πιο δύσπιστους σε αυτήν την κατεύθυνση, δείχνει ως αντίπαλο την «ακροδεξιά και τον νεοφιλελευθερισμό». Δηλαδή η ΕΑΜική Ιστορία να αποτελέσει πλυντήριο και για τη σοσιαλδημοκρατία και άλλες κεντροδεξιές και κεντροαριστερές δυνάμεις, με τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να συγκροτήσει συμμαχίες και συνεργασίες. Βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ επιλεκτικός όταν αναφέρεται στην πάλη του ενάντια στην ακροδεξιά. Ετσι μπορεί να συγκυβερνά με εθνικιστικές δυνάμεις και με ακροδεξιές απόψεις όπως οι ΑΝΕΛ, μπορεί τα στελέχη του να φωτογραφίζονται με χρυσαυγίτες σε επίσημες εκδηλώσεις, μπορεί και επί των ημερών του η διαδικασία δίκης της Χρυσής Αυγής να έχει κολλήσει και οι φονιάδες χρυσαυγίτες να κυκλοφορούν ελεύθεροι, αλλά την ίδια στιγμή να καλεί σε «αντιφασιστικά μέτωπα»...

Στην υποκρισία των ΣΥΡΙΖΑίων μια πρέπει να είναι η απάντηση: Οτι η μεγαλειώδης Ιστορία του λαού μας, με ψυχή και αιμοδότη το ΚΚΕ, δεν μπορεί να έρθει στα μέτρα της σημερινής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Σεβασμός στην αιματοβαμμένη λαϊκή πάλη στην πράξη σημαίνει σύγκρουση με τους σχεδιασμούς της άρχουσας τάξης, σημαίνει καθημερινή μάχη για να αλλάξουν οι συσχετισμοί παντού, για να ανασυντάξει ο λαός το κίνημά του και να περάσει στην αντεπίθεση με προοπτική την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος. Σημαίνει συμπόρευση με το ΚΚΕ, πάλη στο εργατικό - λαϊκό κίνημα ενάντια στην ιμπεριαλιστική εμπλοκή, με σημαία τις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες.