Κυάμων απέχετε!

Κατιούσα

Κυάμωση ή και φαβισμός (τα κουκιά στα αρχαία ελληνικά λέγονται κύαμοι) είναι μια αιμολυτική ασθένεια γνωστή από την εποχή του Ιπποκράτη και οφείλεται στη γενετική έλλειψη ενός ενζύμου (G6PD). Ενίοτε είναι και θανατηφόρα. Οσοι πάσχουν απ’ αυτήν πρέπει να μην τρώνε κουκιά ή φάβα, να μην έρχονται σε επαφή με ναφθαλίνη, να μην καταναλώνουν ασπιρίνη, κινίνη κλπ… Η ιπποκράτειος προτροπή ισχύει μέχρι σήμερα: Κυάμων απέχετε, αποφεύγετε τα κουκιά.
Η συλλογή και κατανάλωση κουκιών για να διατηρηθεί στη ζωή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τη φάβα ΑΝΕΛ και το άθλιο επίπεδο τεχνητής όξυνσης ανταγωνιστικών παθών και εμετικών ατακών, στο οποίο κινήθηκε, επιτρέπουν, αν δεν επιβάλλουν, το σαρκασμό της ασθένειας που πλήττει εκ γενετής την οπορτουνιστική αριστερά.

Τα ερυθρά της αιμοσφαίρια που μετατράπηκαν σε κόκκινη γραμμή, διακοσμητική του λογότυπου των ΑΝΕΛ, διαλύθηκαν κυριολεκτικά, καθώς κατάπινε σκόρπια φρέσκα κουκιά από μικρά χωράφια, ποταμίσια, κιναλένια, ανελίτικα, μαζί με ξερά λεβέντικα. Για να θεραπεύσει τον κυβερνητικό της ίκτερο και τον υψηλό νατοϊκό της πυρετό, έβαλε μπρος την έγκαιρη μετάγγιση κυβερνητικού αίματος. Εταξε υπουργεία, θέσεις στα ψηφοδέλτια, κράτησε στη θέση της ως κοστοβόρα μεταγραφή την υφυπουργό της προστασίας του πολίτη, που φοβάται τους πολίτες και τη ζωή της, και προχωρεί ακάθεκτη σε νέα συλλογή κουκιών, ενόψει Πρεσπών. Στο ενδιάμεσο έπρηξε το συκώτι και τη σπλήνα των εκπαιδευτικών περνώντας το άθλιο νομοσχέδιο με τις τροπολογίες για Παιδεία, σκέτο παίδεμα φοιτητών, δασκάλων και καθηγητών, με μόλις 149 κουκιά.

Κακό πράγμα αυτά τα άτιμα κουκιά – ψήφοι, σύντροφοι, ειδικά στο αστικό χωράφι, όπου τα όσπρια, τροφή θρεπτική και χορταστική, πολύ συχνά τα χτυπάει στη ρίζα τους ο ιμπεριαλιστικός λύκος, αυτό το παρασιτικό φυτό των κουκιών και των μπιζελιών, δυνατό και χυμώδες κατά το λευκαδίτικο γλωσσικό ιδίωμα.

Πέρα από την πλάκα και τους σαρκασμούς, με το τραπέζι των εκλογών στρωμένο, που ξεκινάει από το παραλίμνιο ψαροχώρι των Πρεσπών και με πρόσχημα την κατάπτυστη συμφωνία καταλήγει στο μεγάλο τσιμπούσι της ευρωνατοϊκής πολτοποίησης των Δυτικών Βαλκανίων, είναι βέβαιο πως κινδυνεύουμε να χάσουμε το αίμα μας όλοι, και οι έχοντες και οι μη έχοντες το ένζυμο της αντίστασης στα σχέδια των ευρωατλαντικών θηρίων.

Κακά τα ψέματα, η ζημιά απ’ την πατριδοκαπηλία και τη μικροπολιτική, όταν πρόκειται για πολιτικές αποφάσεις που καθορίζουν το μέλλον των παιδιών, όπως είναι η συμφωνία σήμερα με την ΠΓΔΜ και αύριο με την Αλβανία ή η υποδούλωση της Παιδείας στα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, είναι ήδη ιδεολογικά και κοινωνικά μεγάλη. Μετά από τέσσερα χρόνια ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με κουκιά από την Μεγαλοοικονόμου ως τον Παπαχριστόπουλο, περασμένα από το μύλο του Βαρουφάκη και της Κωνσταντοπούλου, στην αλεστική μηχανή των μνημονίων, οι πολίτες κινδυνεύουν να συνηθίσουν να βλέπουν στον καθρέφτη το τσιπρέικο είδωλό τους. Χωρίς τσίπα να γλείφουν εκεί που έφτυναν. Να θεραπεύουν τον αντιαμερικανισμό τους με Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, υπηρέτες σκοτεινών συμφερόντων και χωραφάκια κάνναβης ως και στις ταράτσες δημόσιων κτιρίων. Ικανοί για όλα. Να πουλάνε τον διπλανό. Να πουλάνε εμείς και να λένε εγώ. Να βαφτίζουν πολιτική καινοτομία την υποταγή στις μεγάλες ξένες δυνάμεις. Να δέχονται ως πατριωτικό καθήκον το ρόλο του καλού υπηρέτη των ξένων αφεντάδων. Να κομπάζουν για τον ηγετικό ρόλο του μεντεσέ.

Αυτή η αιμόλυση της αριστεράς, συνδυασμένη με έναν γλιτσερό αμοραλισμό και μια εξουσιαστική παντομίμα, είναι συνταγή παρακμής. Το αντίδοτο είναι η «Λαϊκή Συσπείρωση» και η ισχυροποίηση του ΚΚΕ παντού. Μόνο η εκπλήρωση ενός τέτοιου λαϊκού πατριωτικού καθήκοντος μπορεί να σπάσει τον παραπλανητικό καθρέφτη της ταξικής αυταρέσκειας των αριστερών που έγιναν δεξιοί για το καλό μας.